De taxi pikt Bavo morgen om 4u op in het Intervalle. Deze brengt hem naar het station waar hij de trein naar de luchthaven neemt. We hopen dat de kijkoperatie woensdag kan doorgaan en we groen licht krijgen om naar huis te keren. In dat geval komt Bavo donderdag met de wagen naar hier. (Jess mag tot 5 dagen na de kijkoperatie niet vliegen)
Ondertussen doet ons klein monsterke het super goed. Alleen wordt hij terug meer en meer het monsterke van vorige keer. Boos worden, zich op de grond smijten, slaan,... Nog even kleine aap en je kan terug naar je vertrouwde omgeving. Ik denk dat onthaalmoeder Nancy en Juf Nadine nog veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel met je gaan afzien.
Hij is iets minder hees, maar zijn echt stemmetje hebben we nog niet veel mogen horen. Hij kijkt er al wel naar uit om terug met Cindy te gaan spelen. We hopen dat Cindy zijn stemmetje er snel gaat doorkrijgen en hem woordjes ipv klanken gaat kunnen laten zeggen.
Jesse was gisteren de sondevoeding zo beu dat er een hele rel voor eten was. Uiteindelijk heeft iedereen moeten toegeven en heeft hij zich te goed gedaan aan de ene na de andere Petit Suisse. Voor de dokters was dit voldoende om de maagsonde weg te laten halen. Ook al mag hij eigenlijk nog niet eten.
Vandaag was Petits Suisse niet meer voldoende. Dus moest er een volledig bord spaghetti, fishsticks, perzik, soep, boterham....aan geloven. Eten gaat super. Enkel het drinken is nog wat moeilijker. Dit moet heel dik gemaakt worden.
Deze middag deed hij tijdens zijn middagdutje saturatiedalingen, maar na de aerosol (voor de eerste keer met een masker op zijn gezichtje) was het terug beter.
We hebben met drietjes genoten van de paar uurtjes buiten de ziekenhuismuren.
Vandaag slapen de 2 mannen samen en kan mama bekomen in het Intervalle. Ik hoop dat we allemaal een goede nacht voor de boeg hebben.
Jesse mocht gisterenavond al van de semi-intensieve naar een eigen kamer. Voorlopig liggen we alleen, dus mama heeft een geweldige nacht achter de rug... moest er vanaf 12u 's nachts alleen niemand heel de tijd liggen woelen zodat het alarm telkens afging. De kijkoperatie hebben we gevraagd aub niet later dan volgende woensdag te laten doorgaan. Helaas stond agenda voor woensdag al propvol, maar het nodige uitlegwerk en emo-duwkes aan de dokters en de verpleegsters gaan ze er alles aan doen om deze toch woensdag te laten doorgaan (tot het classificeren van de kijkoperatie als 'zeer dringend'). Bevestiging van de datum is dus nu nog afwachten.
Jesse is inmiddels in badje geweest, seffens komt de dokter het verbandje aan zijn keel nog opnieuw plakken - bij het verwijderen door mama en papa zelf is helaas het drainage stukje er mee uit gekomen, ff kleine paniek bij ons, de dokter zei dat we het wel goed moeten opvolgen dat hij geen stridor begint te krijgen, wantdan moeten ze eigenlijk meteen kijken in zijn keeltje dat er niet opnieuw wat granulatieweefsel is ontstaan.
Afwachten dus, maar in tussentijd mogen we wel met zijn allen... naar buiten! joepie joepie jee, wie gaat er met ons mee?? Niemand anders (na se) wij gaan me driekes naar de speeltuin.
Deze morgen was er het blije weerzien tussen papa en zoon. Wat was Jesse blij om zijn papa terug te zien.
Ondertussen is Jesse van intensieve naar soins contenu. Morgen mag hij terug naar de gewone afdeling. Sinds 6u vanmorgen heeft hij geen zuurstof meer nodig en heeft net een beetje puree kunnen eten. Hij gaat vanaf nu nog maar 4X na het eten sondevoeding krijgen zodat we het drinken en eten kunnen stimuleren. Hij mag echter nog geen stukjes eten en zijn drinken is nog ingedikt.
De verzorging van de wonde verliep vlot. De drain en draadjes zouden er bij de volgende kijkoperatie uitgaan. Alleen is het programma van de dokters woensdag te druk dus nu zou het maandag of vrijdag zijn. We zouden het liefste hebben dat dit maandag is zodat we sneller naar huis kunnen, maar dat zullen we pas één van de volgende dagen weten.
Heheh,e amai waar moet ik beginnen. Ik leef echt nog in een droom en het is precies nog niet goed tot mij doorgedrongen.
Jess werd om 9u naar beneden gebracht. De dokteres kwam tegen 10u een praatje maken en ons vertellen dat het bijna aan hij hem was. Tijdens Finding Nemo werd Jesse in slaap gedaan in mama haar armen. Ons klein kereltje wilde echter het einde van de film halen en het duurde een hele tijd voor hij zijn oogjes wilde sluiten.
Na een uur en 10 nagels minder kwam de anesthesist vertellen dat alles goed verlopen was en dat de canule eruit was. Ze moesten zijn keeltje nog toemaken, maar erna zou hij naar intensieve gaan. Tegen 13u kon ik mijn klein monsterke met zijn ruimtemaskerke in mijn armen nemen. Hij was nog een beetje groggy, maar verstond al wat je vertelde. Ik trof er echter een speldenkussenkindje aan. Het infuus had het begeven en zowel de verpleegster als dokter hadden zitten proberen om er terug eentje bij Jesse aan te brengen. Na nog een mislukte poging heb ik hen vriendelijk verzocht om hiermee op te houden. Gelukkig wilde ze mij geloven dat Jess heel moeilijk te prikken was en dat dit geen zin had. De anesthesist werd erbij geroepen omdat deze hiermee meer ervaring zou hebben. Nadat hij Jess zijn handjes en voetjes had bekeken was hij heel duidelijk. Zolang er niet om dringende reden een infuus nodig was gebeurde dit niet meer. OEF!
Ondertussen was Jess beter wakker en wilde hij met al het geweld het ruimtemasker af zijn hoofdje hebben (dit gaf zuurstof en hielp bij het inademen). Een neusbrilletje lukte en zo deed hij het alleen met 2 liter zuurstof. Ondertussen zitten we nog aan een halve liter.
Voeding krijgt hij via zijn maagsonde. Deze begon aan 5ml/uur en is ondertussen opgetrokken naaar 30 ml/uur.
Hij leest boekjes, kijkt dvd's,...., maar is uiteraard nog snel moe. Hij voelt zich goed en is blij dat de canule weg is. Hij kijkt er super hard naar uit om nu zonder canule met ons, 't Nonkeltje en Tante Anke naar Plopsaland te gaan. Hij wil zo graag met een bootje door het kabouterbos varen. Hopen dus dat hij voor 22 september terug thuis is.
We zouden nog een week dienen te blijven. Binnen zijn keeltje is er nu infectiegevaar waardoor er sneller granulatieweefsel ontstaat en hij terug moeilijker zou kunnen ademen. Volgende woensdag doen ze daarom terug een kijkoperatie. Wanneer deze oké is hopen wij naar huis te kunnen komen.
De dokter liet weten dat er nog altijd kans is dat de canule terug zou moeten komen, maar vertelde er wel bij dat hij het nu zo goed doet dat de kans al minder groot is.
Helemaal gerust ben ik nog niet, maar na volgende woensdag hoop ik dat ik hierover 100% gerust kan zijn.
Morgen komt Bavo met het vliegtuig naar hier. Was zal Jess blij zijn om zijn papa eindelijk terug te kunnen knuffelen.
Allemaal super hard bedankt voor jullie steun, maar laat die kaarsjes voor de zekerheid toch nog maar even branden. Duimen maar dat morgen ook zo'n goede dag gaat worden. Cathy merci om ons over hier te vertellen en ons te laten inzien dat dit de beste oplossing was.
Ik ga hier in het Intervalle in mijn bedje kruipen en hoop dat Jess een goed nacht heeft. Wat ben ik trots op mijn zoon. Met de wilskracht dat hij heeft om te leven!
En nu is het aftellen geblazen. Jesse ligt nog rustig te slapen. Ik hoop dat hij zolang mogelijk blijft slapen zodat er geen relletjes over drinken en eten dienen te zijn. Alhoewel dit vorige week eigenlijk goed verlopen is. Zo dient hij ook niet te lang te wachten voor we naar beneden gaan.
Laat al die kaarsjes maar weer branden en die duimen omhoog gaan. We gaan ze zeker kunnen gebruiken.
Daarnet nog een andere dokter op bezoek gehad om alle nodige papieren voor morgen te tekenen. Volgens deze was het nog te vroeg om te decanuleren. We zijn er zo dichtbij dat het nu zonde zou zijn om overhaast te werk te gaan. Waar we kunnen inkomen, maar misschien kunnen jullie gewoon hetzelfde zeggen??? Wat denken jullie van: we gaan morgen kijken en afhankelijk van we zien nemen we de beslissing????
We zullen er dus maar vanuit gaan dat morgen nog niet de grote dag is en dat we binnen een maand ofzo dienen terug te komen. Zo kan het morgen alleen maar positiever uitdraaien.
Morgen zou Jesse rond 9 uur naar beneden gaan. De dokter die we daarstraks zagen was er redelijk zeker van dat de canule er morgen zou uitgaan. (Nu dat hebben we in april ook al een keertje gehoord).
Ze zouden het gaatje niet sluiten. Normaal gezien is het dan binnen de week toe en op deze manier zou Jess minder in paniek kunnen geraken. Stel dat om één of andere reden de canule na een paar dagen toch nog terug dient gestoken worden is dit nog mogelijk.
Als alles goed verloopt zou Jesse dan begin volgende week naar huis mogen.
Jesse kreeg deze namiddag een stopje voor op zijn canule. Hierdoor kan hij niet meer inademen of uitademen langs de canule. Hij moest zelf maar aangeven hoelang hij dit wilde doen. Was het 2 minuten dan was het maar 2 minuten. Onze flinke kerel heeft van 13u tot 17.30u het stopje op zijn canule gehad.
Deze nacht dienen we te proberen of Jesse met het spreekklepje (inademen gaat nog langs de canule, uitademen niet) op kan slapen. Tot hiertoe lukt dit....
Toen we enkele maanden geleden het spreekklepje en stopje probeerden lukten deze ook, maar hoorde je de stridor en zag je hem soms moeite doen. Nu is dit niet het geval. Dus vrij positief .
.
