Een lichtje op mijn nachttafel.
Een verzameling lichtjes in de radiowekker.
Licht dat komt... en weer gaat,
van het verkeer op straat.

Hier ben ik,
omringd door veel licht
en kan toch
het eind van de tunnel
niet zien,
kan toch de toekomst
niet voorspellen.

Onzekerheid en angst
blijken onderweg
een hindernis te vormen.

En na de klok rond,
stevig na te denken,
vraag ik me af
of het nut heeft
nog te hopen?

De weg
naar het licht,
lijkt zo vreselijk lang...
Zó uitputtend ver.

Wil ik het licht op het eind van de tunnel nog wel?

24-10-2010 om 20:33 geschreven door Jasmien De Vuyst