Na geruime tijd
ontmoetten we elkaar
aan het station
bereid om alles te vergeten
en nooit meer achterom te kijken
Samen hadden we
de meeste lol,
de mooiste momenten,
de meest ideale vriendschap
de diepgaandste gesprekken
Ons laatste afspraak
liep op zijn einde
De bus remde bruusk
de deuren klapten open
Ik keek je aan
en zei dag
jij keek de grond aan
en zei
Tot later
Ik kon het niet laten
je een kus
op je mond te drukken
en liep
zonder je reactie te zien
de bus uit
Steeds verder weg
van het station
Dat was de laatste keer dat ik je zag.
Ik hoopte van niet
Ik wist van wel
Waar je nu bent,
wat je ook doet
en wie je ook kent
verandert niets
aan het bikkelharde feit
dat ik je mis.
Zo ontzettend mis!
Mijn tranen kennen geen eind,
ze blijven komen,
wat ik ook doe.
Ik dacht
Het gaat over,
ik zal er mee leren leven,
net zoals jij me verteld hebt.
Nu denk ik
Neen, ik weet het zeker
Het gaat niet over
zolang jij me niet komt halen!
DAT VERTEL IK JOU NÚ !
(22/1/2008)
29-05-2010 om 00:00
geschreven door Jasmien De Vuyst 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Gedichten 2008
|