Een zonnebril

op je neus.

Een zonnebril

in je haar.

Jouw zonnebril

op mijn snuit

op pukkelpop

Een klein gebaar

Je moest hem even missen

Weliswaar

maar

hij was zó hip

dat ik hem

in één wip

meehad

Sorry POËT

(31/8/2003)

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

IK alleen

JIJ alleen

WIJ alleen

Op een dag vormden WIJ

samen ONS

Toen had ONS ruzie

ONS werd weer WIJ

Nu

zijn we

gewoon weer

ik en jij

jij en ik

Zo eindigde onze korte

maar leuke ontmoeting

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Wat is een traan

zonder een huilend oog?

Wat is geluid

als het oor het niet kan horen?

Wat is het heelal

als het geen planeten,

maan of zon heeft?

Wat betekent een dag

zonder een donkere nacht?

Wat ben ik dan…

Zonder jou?

28-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Mijn hart,

verbitterd en kil

sinds je wegging.

Vol smart

en met verdriet,

denk ik aan jou.

Jij…

Het enige wat ik terugwil.

Net als

onze mooie momenten

waarnaar ik snak

alsof het

mijn laatste adem is.

Schijndood ben ik,

van het ogenblik

dat je wegreed.

Ik stond daar…

in het midden van de straat,

kijkend in het maanlicht

tot ik een traan

over mijn wang voelde hollen.

Een zilveren

en unieke

afscheidstraan,

op weg

naar zijn einde.

Waarom moet onze liefde zó aan zijn einde komen? Dacht ik

en ving nog een laatste schim van je op toen ik je nakeek.

(24/9/2003)

28-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Ik ken een man.

Gezond en héél sterk.

Altijd wat om handen…

Altijd werk!

Zijn tuin, plantjes en bloemen

Zijn levenswerk
zijn leven!

Dan bedenk ik héél even…

Hoe kon dit gebeuren?

Bompa…

Je bent een voorbeeld voor elke mens.

Nooit opgeven

stond geschreven

in je lach.

Elke nieuwe dag,

het leven

tegemoet.

Nooit ziek!

Nooit één pil!

Jij, die zelfs geen spuitje tegen griep wil.

Je bent een doorzetter…

Een groots man,

die toont dat het anders kan.

In discussies…
steeds een grote woordenschat klaar

of een klein gebaar.

Maar je hebt een klein hartje.

Ik leef elke dag,

elk uur

en elke minuut

met je mee.

Ook al heeft niemand nog hoop

en alle dokters schrijven je af…

Ik WEET gewoon dat je geneest!

28-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst