Een zonnebril

op je neus.

Een zonnebril

in je haar.

Jouw zonnebril

op mijn snuit

op pukkelpop

Een klein gebaar

Je moest hem even missen

Weliswaar

maar

hij was zó hip

dat ik hem

in één wip

meehad

Sorry POËT

(31/8/2003)

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Ik zag bedrog

toen je in mijn ogen keek.
Mijn ogen wilden het niet meer zien!
Dus ik sloot ze

en ik werd blind.

Ik hoorde bedrog

in elk woord dat uit je mond kwam.

Mijn oren konden het niet meer aanhoren!

Dus ik luisterde niet meer naar je

en ik werd doof.

Ik rook bedrog

wanneer je dicht tegen me aanlag.

Mijn neus deed pijn alsof ik hooikoorts had!

Dus ik draaide mijn hoofd

zodat je geur verdween.

Ik voelde bedrog

als je me aanraakte.

Mijn huid verschroeide!

Dus ik raakte je niet meer aan

en ik werd ook gevoelloos.

Ik smaakte bedrog

Elke keer je me kuste, zonder betekenis.

Mijn lippen scheurden!

Dus ik kuste je niet meer…

Ik kuste niemand meer.

Maar nooit had ik nog gesprongen lippen!

 (24/12/2009)

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

IK alleen

JIJ alleen

WIJ alleen

Op een dag vormden WIJ

samen ONS

Toen had ONS ruzie

ONS werd weer WIJ

Nu

zijn we

gewoon weer

ik en jij

jij en ik

Zo eindigde onze korte

maar leuke ontmoeting

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Zó innig

zó vredig

beminnend

en teder

Maar niet altijd

Soms ook

van verdriet

angst

afscheid

Ik hou je goed vast

alsof dit moment

in mijn hoofd geprint wordt.

Alsof dit

de allerlaatste keer is

Ik klamp me vast

Een traan

rolt uit mijn oog

langs mijn neus

zacht

over mijn lippen

en verdwijnt

gekwetst

via mijn kin

in je zachte, wollen trui

Ik wou dat deze minuut

eeuwig bleef duren

Maar je laat me los

en mijn hart

klopt even niet meer

“Vaarwel…” rolt over je lippen

en je verdwijnt in de nacht

(23/2/2004)

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Mensen zijn soms hard

en doen je pijn

Dan wil je in je hart

iemand anders zijn.

NEEN!

Verkeerde gedachte…

     JE ben jij

     JE blijft jij

Of je nu je uiterlijk verandert

je gedrag

je omgeving

of je lach

JE blijft toch zichzelf

Hoe je denkt, handelt

Hoe je luistert of spreekt

Ben je blank of zwart

Je hoeft er niets aan te veranderen

Wat mensen zeggen maakt je niet anders

     JE ben jij

     JE blijft jij

Blijf gewoon jezelf!

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Na geruime tijd

ontmoetten we elkaar

aan het station

bereid om alles te vergeten

en nooit meer achterom te kijken

Samen hadden we

de meeste lol,

de mooiste momenten,

de meest ideale vriendschap

de diepgaandste gesprekken

Ons laatste afspraak

liep op zijn einde

De bus remde bruusk

de deuren klapten open

Ik keek je aan

en zei dag

jij keek de grond aan

en zei

Tot later

Ik kon het niet laten

je een kus

op je mond te drukken

en liep

zonder je reactie te zien

de bus uit

Steeds verder weg

van het station

Dat was de laatste keer dat ik je zag.

Ik hoopte van niet

Ik wist van wel

Waar je nu bent,

wat je ook doet

en wie je ook kent

verandert niets

aan het bikkelharde feit

dat ik je mis.

Zo ontzettend mis!

Mijn tranen kennen geen eind,

ze blijven komen,

wat ik ook doe.

Ik dacht

Het gaat over,

ik zal er mee leren leven,

net zoals jij me verteld hebt.

Nu denk ik…

Neen,
ik weet het zeker

Het gaat niet over

zolang jij me niet komt halen!

DAT VERTEL IK JOU NÚ !

(22/1/2008)

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Gemakkelijk

of niet                 

keuzes maken

doe je niet

altijd zomaar

Een beslissing

Een gebaar

Soms

een vergissing!

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

In jouw ogen

staat zoveel

Jij hoort mij niet toe

En toch

leef ik alleen

voor jou

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Liefde is

verleden tijd

voor lief

Wachten tot je komt is

studeren op het afscheid

Hier

is het fijnste

waar je nu bent

Je bent zo mooi

anders dan ik

niet meer

of minder.

Zo mooi, anders

Ik zou je nooit

anders

dan anders willen

Kus me tot ik spin

Maak van dit

veel te grote bed

een klein fort

van dons

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Liefst had ik

een tafel met je gedeeld

bij het ochtendgloren

IK ZOU JE GRAAG SLAAN!

Liefst had ik

op mijn rug

naast jou gelegen

in het natte, groene gras

MAG IK JE SCHOPPEN?

Liefst had ik

uren met jou

in één bed gelegen

tussen het glanzende satijn

IK WIL JE HATEN!

Liefst had ik

gewild

dat dit sprookje

nooit eindigde

IK GELOOF NIET MEER IN SPROOKJES

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Liefde

omvat in

een klein hartje

is groots.

Liefde

is sterk

overwint vele obstakels

Liefde

ook zwak

gevoelige plekken

Iedere mens

klein hartje

groots en sterk

waar

een beetje liefde

aanwezig is

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Koorts

zweet

draaien

keren

Waarom liggen woelen

de slaap niet vatten?

Mijn warme voet

steekt uit boven het dekbed

waar het lekker fris is

en ik hoop af te koelen

Droge lippen

neus van schuurpapier

(de grove korrel)

spierpijn

alsof iemand me in elkaar ramde

Oren suizen

geen adem

lucht stokt in mijn keel

Hoestbui!

Fel licht

ogen steken

maanlicht valt de kamer binnen

en ik

kan niets anders doen dan

wachten

Elke minuut

op de klok

tot de zon opkomt

en er terug een nieuwe dag begint

Morgen

misschien een betere dag

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Alles

wreed schoon

wreed puur

wreed fijn

Té vroom

zodat het op de duur

té schoon is

om waar te zijn

Toch geloof ik

wat ik heb gehoord

in het spreekwoord

‘Na regen,

komt zonneschijn!’

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Had je me

gestampt

geschopt

geslagen

geduwd

Dan kon ik je nu haten

Drie woorden

harder dan

de felste slag

Drie woorden

Nooit
hebben ze me meer pijn gedaan

toen je zei

Het is over

(15/09/2009)

29-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Toen de aarde nog natuur was,

de lucht nog zuurstof bevatte,

toen bladeren nog groen waren,

het water nog zuiver en nat,

toen liefde nog puur was

en niet bestond uit pijn…

Toen wist ik niet

wat verdriet kon zijn

Nu kijk ik naar buiten

Alles is stil en dood

Alles is anders

IK voel een verschil

HET grote verschil

28-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Wat is een traan

zonder een huilend oog?

Wat is geluid

als het oor het niet kan horen?

Wat is het heelal

als het geen planeten,

maan of zon heeft?

Wat betekent een dag

zonder een donkere nacht?

Wat ben ik dan…

Zonder jou?

28-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Ze kunnen uitkomen.

Neen!

Geloof niet

dat ze uitkomen.

Geloof…

Dat je niet moet geloven

in dromen,

maar in de toekomst

van die dromen.

Dromen droom je.

Aan je toekomst werk je.

Haal je doel

voor de toekomst

en je dromen

of verlangens

niet door elkaar.

Dromen kan,

dromen mag,

maar dromen

zijn fantasie.

De toekomst

is reëel.

28-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Aanbid je handen…

Ook al zijn ze niet mooi.

Want zonder hen

kon je niet schrijven,

spelen of tekenen.

Handen zijn hard,

sterk en verrichten vele werken.

Toch moet je bedenken

dat ze broos en gevoelig zijn…

Want mensen zonder handen

zijn ARM!

28-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst  

Mijn hart,

verbitterd en kil

sinds je wegging.

Vol smart

en met verdriet,

denk ik aan jou.

Jij…

Het enige wat ik terugwil.

Net als

onze mooie momenten

waarnaar ik snak

alsof het

mijn laatste adem is.

Schijndood ben ik,

van het ogenblik

dat je wegreed.

Ik stond daar…

in het midden van de straat,

kijkend in het maanlicht

tot ik een traan

over mijn wang voelde hollen.

Een zilveren

en unieke

afscheidstraan,

op weg

naar zijn einde.

Waarom moet onze liefde zó aan zijn einde komen? Dacht ik

en ving nog een laatste schim van je op toen ik je nakeek.

(24/9/2003)

28-05-2010 om 00:00 geschreven door Jasmien De Vuyst