Ik kijk op je terras naar de donkere nacht over Gent,
en besef dat ik je minder zal zien.
Maar het lot is en blijft het lot
m'n hart zit op slot en jij hebt een sleutel
De enige van het gepeupel
die erbovenuit steekt, door m'n haar streelt en weet wanneer een knuffel op z'n plaats is
dat de projectie van vriendschap tot liefde teruggekaatst is
Heb je ook het gevoel misselijk te zijn nu het afscheid dichtbij lijkt te zijn?
29-05-2010 om 00:00
geschreven door Jasmien De Vuyst 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
Categorie:Gedichten 2007
|