Ik heb even tijd, want we gaan bijna op restaurant omdat Sophie en Thibaut naar Chili doorreizen. Het is hier nog steeds even plezant! Gisteren ben ik met Sophie en Thibaut naar het centrum (lang moeten nadenken om het woord in het Nederlands te vinden) geweest. Eerst namen we de bus naar het centrum. Super plezant, ik ga vragen of mijn zussen een paar keer willen meegaan dat ik alleen de bus kan nemen, want zij nemen enkel de taxi. We gingen afspreken met Gladys, die blijkbaar nog in Sucre zat, die ochtend. Uiteindelijk konden we pas om 17uur afspreken. Ze is super lief en ik heb gehoord van Sophie en een ander Belgisch meisje, ik ben haar naam vergeten, dat we veel mogen. Blijkbaar kost dat visum maar 80 dollars ipv 300... Maar we krijgen ons geld niet terug. Ik ga waarschijnlijk vaak naar haar gaan, ze heeft een chocoladewinkeltje dichtbij het centrum. Dan zijn we gaan shoppen, ik heb dus nu al 3 warme pullen (Van lamavacht, geschoren en niet gedood), super warme sokken. (Mama, Papa, Evi en Fie, ik ga er voor jullie zeker kopen want ze zijn super warm en zacht!) Dan heb ik mijn armbandje van Bolivia gekocht, dus dat is ook in orde. Ik ga waarschijnlijk nog een steen van de cerro rico kopen als herinnering. Sophie heeft gezegd dat ik vandaag een dagboek moet kopen omdat die makkelijker is om alles te onthouden. Ik merk net dat da lamawol precies wel een beetje afgaat op mijn zwarte broek. Ho, en wat is het met lama's en elektriciteit? Alle pullen, sokken, kleren van lama staan onder elektriciteit. En de eerste nacht trok ik mijn laken naar omhoog en ik zag gewoon elektricteitsvonkjes uit het bed komen, gelukkig doet het geen pijn. Dan heb ik nog een super warme jas, in dat mooie groen (zoals de pull die ik aan had op de luchthaven) gekocht. De verkoopster was super lief, als ik hulp nodig had met het leren van Spaans mocht ik altijd afkomen om het te leren. Ze heeft de jas zelf gemaakt. (Hij was maar 12 euro!) Tilleyke, als jij hier zo zijn zou jij zoveel pullen kopen! (Helemaal u smaak!) Ohja, ik heb een goed doel gesteund, 1 van mijn pullen en mijn armbandje heb ik gekocht in een winkel die kinderen (ik weet niet in welke situatie, zo goed in mijn Spaans nog niet) steunt. Straks ga ik een andere super mooie kopen, de winkel was gisteren dicht. Dan zijn we iets gaan eten en heb ik een uur alleen rondgewandeld. Ik heb een plaats gevonden en ben op een muurtje gaan zitten met een prachtig uitzocht op de stad en de cerro rico. Dan kwam er een kerel en die is mij blijven volgen tot ik terug op de plaza was. Ik had toch even schrik! Daarna zijn we dan naar een cafe geweest en heb ik super lekkere thee gedronken (genaamd tutti frutti). Dan torta con 3 leches gegeten, allez een paar hapjes want mijn buik deed super veel zeer. En er was een beetje chocolade op... Ik denk dat alle chocola al op is, want ik vind er geen meer in het huis. Vanochtend was er geen warm water, blijkbaar is dat hier soms, en heel soms zelfs 2 dagen lang! Ik ga jullie laten, ciao!
Dag België, (Het uurverschil = 6 uur, hier is het nu 15u, in België 21 uur)
Dinsdag ben ik in Bolivia aangekomen. Eerst ben ik naar Madrid gevlogen, daarna naar Lima (Peru), en dan naar La Paz. Daar bleven we met alle AFS-ers van België voor 2 dagen. Die avond aten we lama, het vlees was een beetje taai. Tijdens de ochtend dronken we coca-thee en dat helpt wel tegen de hoogte. Maar ik raad je niet aan om op die blaadjes te kauwen want dat smaakt echt vies. De nerven mag je niet opeten of je krijgt buikpijn. De dag erna hadden we oriëntatiedag. Ze vertelden ons hoe de Boliviaanse bevolking ons kan bestelen. Oude vrouwtjes vallen op de grond en als je hen wil helpen spuiten ze een verdovend middel in je gezicht en bestelen ze je, en nog andere methodes. Les: help geen vreemde mensen. Vrijdagochtend (15/07/11) vertrok ik om 8u30 naar de luchthaven. We vlogen een halfuurtje naar Sucre. Op de luchthaven stonden kapotte vliegtuigen geparkeerd op het gras... Mooie stad en super warm! Wanneer we aankwamen had ik veel meer energie omdat ik opeens niet meer zo hoog was. Daarna vertrokken we met 2 auto's naar Potosí. We reden 2-3 uur en het uizicht was prachtig. We zagen verschillende zwijnen en ezels en honden die los op de weg liepen. Vooral straathonden hebben we vaak gezien. Als eerste zagen we 'Cerro Rico', een berg in Potosí waarin 120 mijnen zich bevinden. Dan kwamen we aan in onze stad en zijn we op restaurant geweest. Vroeger maakten ze Bolivianos (munten) op deze plaats. Ik heb voor de eerste keer een hamburger gegeten, te veel vlees en te weinig groenten! We hebben de verantwoordelijke van AFS Potosí leren kennen, een super lieve oude vrouw. Ze heeft verteld dat we met alle AFS-ers van Bolivia naar het titicacmeer gaan, en uyuni, de zoutvlakte! Met alle mensen van Potosí gaan we naar Cochabamba en Tarjita. En ik ga met mijn familie in december en januari naar Cochabamba voor 2 maand! We hebben hier 3 maand vakantie! Daarna kwamen Sophie, Thibaut en Blanca (mijn Boliviaanse zus) mij ophalen. Sophie en Thibaut blijven nog enkele dagen, zij slapen nu op mijn kamer, dus ik slaap op de kamer van Blanca, en Blanca slaapt bij Marita (Mijn oudste zus). Daarna mag ik in mijn kamer en die heeft een eigen badkamer :). Het huis heeft 3 badkamers, en 4 wc's. Het is hier nog tamelijk groot, we hebben geen tuin. Ik moet zelf wassen maar Sophie heeft gezegd dat ik naar de wasserij kan gaan, voor 1 euro per kilo was. Super weinig dus! Oh en vandaag zijn we naar een restaurant geweest om het typische gerecht te eten, de foto's staan onderaan. De soep met een vulkanisch gesteente in, lekker maar pikant! En wanneer je hier met de auto rijdt, word je gek! Ze toeteren hier bij elk kruispunt, en de persoon die het eerst toetert heeft voorrang, dus geen voorrang van rechts! De bussen zijn hier super tof, ook een foto onderaan. De ouders hebben me pillen gegeven voor de hoofdpijn dus ik heb nu niets meer, behalve een beetje keelpijn van de kou. Gisteren zijn we naar de cinema geweest en ik heb er bijna niets van verstaan, daarna hebben we pizza (met maïs!) gegeten. Lekker, maar de Italiaanse zijn beter. Vandaag pasta met kaas en olijven in de oven. Heel lekker maar ik had totaal geen honger door die ckalaphurka. Vanavond hoop ik niet meer te eten, want ze blijven hier eten, ze eten hier 4 keer op een dag en 2 keer warm! Ik ga de foto's uploaden en wanneer ik tijd heb post ik mijn volgende bericht.
Daag! Jana (In Quechua betekent 'Jana' zwart (huidskleur) hebben ze me verteld) PS: Pierre, je hebt gelijk, ze dragen inderdaad hier nog bolhoedjes! Oh en sorry, ik kan al geen Nederlands meer schrijven...
