Dit wordt een kort berichtje. Deze ochtend was het super. We zijn door de arme buurt helemaal naar de top van een berg gestapt. Vermoeiend, maar het was zeker de moeite waard! Het uitzicht was prachtig! Ik kon heel Potosi zien, dan de meren waar de stoffen van de mijnen werden gezuiverd en de cerro rico zonder dat er iets het uitzicht verhinderde. Ik vond het prachtig maar kon er niet super lang blijven. Vandaag was het namelijk generale repetitie voor de chutillos. Oei oei, en ik heb nu 5 dagen de tijd om de dans te leren want volgende week is het voor echt. Het was prachtig om te zien, alle soorten dansen. Mijn zus, 2 neven, nicht en mijn broer heb ik zien dansen. Mijn zus precies niet zo enthousiast maar misschien betert het wanneer het voor echt is. Ik zal foto's zeker op internet zetten. Ik hoop vandaag naar de discotheek te gaan. We'll see. Dus ik ga even rusten want ik heb vandaag nog alleen maar gezeten tijdens de lunch en mijn ontbijt. (Ik had ontbijt voor mijn zusje gemaakt nu we alleen thuis zijn). Daag!
Ps: Patrick, ik heb geprobeerd je vele foto's door te sturen maar het lukte niet heel goed. Ik zal nog een keer proberen en dan de foto's die ik vandaag heb getrokken op het puntje van de berg ook erbij toevoegen.
Ik heb niet veel geslapen, en al gemerkt dat ik fouten schrijf. Ik zal mijn best doen om erop te letten. Ondertussen heb ik nog een verjaardagsfeestje meegemaakt. De cocktails (zonder alcohol, denk ik) waren wel lekker gemaakt. Al had ik wel zin in een pintje. Zondagochtend ben ik naar La Paz vertrokken. (Daar heb ik stella artois gezien!) Gelukkig, want er was die ochtend geen elektriciteit in Potosi. Onderweg ben ik het huis van de duivel tegengekomen. Het was een grot, en ik mocht er niet binnen, waarom? Omdat de duivel er woont... De lucht was helderblauw en het uitzicht was prachtig onderweg. Mijn papa stopte soms voor mij om foto's te nemen. Ik heb een rivier (de naam vergeten) gezien die ook in argentinie en paraguay stroomt. Daarna 2 wilde ezels zien, die maar niet met mij op de foto wilden en steeds richting de zon liepen. Waardoor ik dus geen deftige foto kon nemen. Dan beneden die berg lang een reuzehaas dood op de weg. Ocharme, want het was niet al te leuk om het aan te zien. En dan is het altijd zo eng want die gekke autochauffeurs rijden steeds op het verkeerde baanvak, zelfs in de bochten. Dan, waar er veel lama's waren, even gestopt. Ik heb ze niet kunnen aaien maar ik was op een anderhalve meter verwijderd van die beesten. Zalig, die waren super nieuwsgierig. Maar eerst een tussenstop naar Oruro om familie te bezoeken. Daar heeft mijn papa mij voor het eerst (bij mijn weten) zijn dochter genoemd. De vrouw (verre familie) was even geshockt totdat mijn vader zei dat ik gewoon een uitwisselingsstudent was. Ze hadden een tuin met gras. Heerlijk om terug gras te voelen. Als ik thuis kom ga ik de hele dag in de tuin liggen. Dan zijn we ergens gestopt waar we kaaskoekjes (jaja, kaaskoekjes!!) en bananenijs (voor mij) en een fruittaartje hebben gekocht. Het fruittaartje staat op fb, het ijs was al op. Ahja, en ik had er al eens van gebeten. Het was lekker! En de kaaskoekjes, Brazilie gaan ze nooit verslaan, maar ik vond ze wel ook super lekker! Voor de rest ga ik niet vertellen wat ik nog allemaal heb gegeten die dag. Dan verder gereden naar La Paz. Belgie: Noord-Zuid: +/- 3 uur. La Paz: Noord-Zuid: 2 dagen. En al die dorpen dat we voorbij reden leken zo verlaten. En ze leken soms op Brazilie. Tof gevoel. Onderweg veel geslapen want ik had hoofdpijn. Dan zijn we in de avond op restaurant gegaan. En ik heb gemerkt, verschillende keren, dat ik echt moet ophouden in het Nederlands te praten als ik verschiet. Elke keer als ik tegen een (En dat moet dan natuurlijke een mannelijke zijn) boliviaan loop, zeg ik 'Ola? van het verschieten. Zij denken steeds dat ik 'Hola' zeg, om hen te begroeten. En elke keer moet ik snel weglopen. Dus, stoppen met die gewoonte. De volgende ochtend wakker gemaakt door mijn oma die dacht dan Blanqui bij mij in bed lag. Maar Blanqui zat nog in Potosi (vanwege examens). Oh, ik heb een shisha gekocht in La Paz. Later uitproberen. De laatste nacht sliepen Marita en ik samen. Dacht ik de hele nacht dat we met 3 in bed lagen. Geen idee waarom. Dan komt Ceci (mijn nicht) in de kamer, want ze wou er bij komen liggen. Zegt ze de volgende ochtend dat ze dat niet heeft gedaan omdat ze dacht dat we al met drie in bed lagen. Marita wou er niet meer slapen haha. Maar die avond zijn we vertrokken. Nu zit ik alleen met Blanqui thuis. Rene is in peru, voor zijn werk. Cynthia is in cochabamba. Geen idee tot wanneer. Vandaag bij de grootouders gegeten. Ik ben het echt niet gewoon om door een meid bediend te worden. Is ook totaal niet leuk aangezien ze niet eens aan onze tafel mee mag eten. Ze is wel super lief en kan goed koken. Maar ik ben door. Dag!
