Sinds gisteren ben ik terug van Cochabamba. En ik wil meteen terug. Het is er lekker warm en er zijn veel palmbomen. En veel villa's. Wat leuk is want ze hebben allemaal een grote tuin. De reden waarom ik naar Cocha ben geweest, is omdat mijn tante (1 van de 6 zussen van men moeder) ging trouwen. Dat ging door in de kerk, en ja, in Bolivia zijn zelfs de priesters te laat. Dat doet er mij aan denken aan het gesprek van zondagochtend. Mijn grootouders kwamen net terug van de mis en we zaten met zen allen aan de ontbijttafel. Carlos vertelde dat Spanje veel geld betaalde wanneer de paus op bezoek kwam. (Hij heeft trouwens een huis in Spanje en Engeland, waar ik vanaf nu altijd welkom ben!). Ze vroegen me of ik de paus niet graag had. Waarop ik positief antwoordde. Ze weten allemaal dat ik niet gelovig ben. Wanneer ze vroegen waarom, zei ik dat er in Afrika veel mensen aan aids lijden omdat ze geen condooms mogen gebruiken van de paus. Even vergeten dat ik in Bolivia zat. Stilte. Maar geen probleem, in december en januari kan ik terugkomen! Ik was echt super gelukkig. Gaan wandelen in het park, tussen de palmbomen en exotische vogels dat voorbij vlogen (vraag me niet welke...)
Wel, tijdens de rit van Cocha naar Potosi heb ik me geamuseerd me bezig te houden om alles op te merken wat anders is dan in Belgie. (Ik heb ook geslapen want het is zo'n 8 uur rijden...) Er is enkel 1 weg naar Cocha, via Oruro. Er rijden veel vrachtwagens (heel traag) waardoor er soms wegverzakkingen zijn. En dan bedoel ik echte wegverzakkingen. Van 10 - 20 cm diep. Ook moet je vaak stoppen om te betalen. (Op 1 plaats betaal je hoeveel je wilt en ze doen altijd de slagboom naar omhoog) Dit om de wegenwerkers te betalen. Zij rijden op hun fietsje om te controleren of de weg in orde is. Super conditie, want met al die bergen gaat het steeds naar omhoog en naar omlaag. Er vallen vaak rotsen naar beneden op de weg waardoor er gaten zijn. Zij maken ter plaatse asfalt en vullen de gaten en halen de rotsen terug weg. Om de gevaarlijke bochten aan te duiden, maken ze hoopjes met stenen. Die schilderen ze dan geel. Wel leuk om te zien. Er zijn ook geen lantaarnpalen en elk dorp ligt ver uit elkaar. Omdat het allemaal kleine dorpjes zijn, is er maar 1 school. De kinderen van de verschillende dorpen moeten soms uren wandelen om naar school te kunnen gaan. Ze hebben geen geld voor een auto en soms is de school niet bereikbaar vanwege de wegen. Soms zie je zo random een verkeersbord met 'opgepast lama's' langs de kant van de weg. En die dieren zitten hier overal. Blijkbaar doen ze soms gek en lopen ze gewoon het straat over. Daarom vertraagt iedereen altijd als ze lama's zien. Elke kilometer zie je ook een hond. Aangezien de mensen hier super vervuilend zijn en alles door hun raam gooien, kunnen die honden overleven door hun vuilnis. Buiten de rode, grijze, gele, blauwe, groene bergen (soms bedekt met sneeuw) zie je oude graftombes die nu als kapel worden gebruikt. Beetje eng, wetend dat daar een lichaam heeft ingelegen. Ook zie je veel zout liggen. Maar het is blijkbaar niet om op te eten. De weg is echt gevaarlijk. Honderden (lees minstens 400) graven heb ik gezien langs de weg. Sommigen hebben een mooi grafsteen, beetje raar maar in de vorm van een klassiek hondenhok, en sommigen hebben enkel bakstenen met een kruis. De mensen zijn in kerkhoven begraven. Dus passeer je soms een kerkhof. Raar, want het volgende dorp is minstens 1 uur rijden. Toch liggen er veel bloemen op de graven. Ik heb zelf ook enkele accidenten gezien. Een auto tussen 2 rotsen, een bus waarvan al het glas over de hele weg was verspreid, auto's met klapbanden of auto's met pech. En hier stoppen niet veel mensen om je te helpen. Mijn broer zegt dat het gevaarlijk is om vreemden mee te nemen. Dat is echt erg, want ze moeten uren stappen om een dorp te kunnen vinden. De huisjes van de dorpen, meestal 1 kamer groot, hebben de kleur van de aarde. Wanneer de bergen rood zijn, zijn de huisjes rood. Wanneer de bergen bruin zijn, zijn de huisjes bruin. De huis worden hier gebouwd mbv stenen en modder. De daken zijn van een soort stro waarop dan stenen liggen. Zo kan het dak niet wegvliegen door de wind. Super erg. In Belgie zie je dit allemaal op tv, en denk je dit is ver van mijn bed show en hier is het realiteit. De mensen leven met wat ze verbouwen en wandelen uren om in het volgende dorp hun producten te gaan ruilen. Zelfs de kinderen moeten meestappen. Het verschil tussen arm en rijk is hier groot. De rijken voelen zich ook veel beter. Nu veralgemeen ik te veel, maar de meerderheid is wel zo. Mijn moeder zou geen geld geven aan armeren, mijn vader wel. Maar ja, in Belgie is dat ook zo.
Er was trouwens een opstand heb ik gehoord op de radio. De 'indigo' is in opstand gekomen tegen de regering. De regering wil namelijk een weg bouwen op een plek waar een bos gelegen is. Dus willen ze het bos weg en in de plaats een weg en cocaplantages (om meer geld te innen). Het bos is blijkbaar heel belangrijk voor de plaatselijk bevolking. Dus is het tot een gevecht gekomen tussen de politie en de indigo. Nu zijn er veel mensen opgepakt... Niemand die hen helpt... De president hier is blijkbaar echt corrupt en gaat hier zeker niets aan doen. Spijtig dat dit land zo arm is omdat de leiders alles in hun eigen zakken steken. Er is hier zoveel armoede...
Ps: Patrick, is het goed dat ik alle foto's van uitzichten in Belgie op een cd'tje zet en het je dan geef. Het lukt me echt niet om ze door te sturen...
