Het is blijkbaar al een hele tijd geleden dat ik nog een berichtje heb gepost. allerheiligen copa viaje Niet slim, want ik herinner me niet alles meer wat ik heb gedaan.
2 weken geleden, ben ik op schoolreis gegaan. We vertrokken naar las yungas, een super mooi gebied. We verbleven er 3 dagen in een super mooi hotel met 10 zwembaden. We hadden zelfs een gedeelte om aan beachvolley te doen en om te voetballen. (Mijn blauw plek van het voetballen is niet meer zo zichtbaar nu) We hebben kunnen biljarten met de leerkrachten, wat leuk was. Want nu hebben we een betere relatie met de leerkrachten van Engels en chemie, die onze begeleiders waren. Elke dag was het buffet met lekkere pasta. Ik was blij om geen kip of rijst te moeten eten. De laatste dag zijn we gaan wandelen langs een rivier. Veel natuur alsof we in een oerwoud zaten. We moesten steeds de rivier oversteken. In het begin probeerden we op de uitstekende stenen van de rivier te lopen, maar tegen het einde van de wandeling waren onze voeten kloddernat. Mijn schoenen hebben lang moeten drogen. Daarna keerden we terug naar La Paz om dan naar Cochabamba te vertrekken. We hebben veel nachten op de bus doorgebracht aangezien alle steden hier heel ver uit elkaar liggen. Daarna zijn we naar Villa tunari gereden, dit ligt op 4 uur rijden van centrum cochabamba. Daar hadden we eerst geen hotel, maar uiteindelijk konden we toch verblijven in een hotel dichtbij het apenpark. We zaten met 6 meisjes in 1 minihuisje met 1 badkamer. Het was er super warm en het was dus moeilijk om goed te slapen. De jongens konden per 2 slapen met airco op hun kamer... Maar de volgende dag mochten we het apenpark bezoeken. De eerste aap was gespot en mijn klasgenootjes blijven op veilige afstand. Wou ik niet doen, want ik kon eindelijk eens een aap aanraken. De aap, met haar kindje op haar rug kwam meteen op men schouders gesprongen. En haar staart draaide ze rond mijn nek. Super lief. Daarna heb ik geen aapjes meer op mij gehad. We hebben nog een poema tegengekomen die net gered was. Die mochten we spijtig genoeg niet aanraken maar we waren wel op minder dan een meter van hem verwijderd. Zonder tralies. De poema zat aan een leiband. De weg naar de watervallen in het park was vermoeiend. De vorige dag had ik enkel een pastel in de ochtend en een fruitsalade in de middag gegeten aangezien ik me niet goed voelde. Die ochtend 1/4 van een boterham/brood, waardoor ik niet super veel energie had. Ik was echt ah trillen op mijn benen van zoveel te stappen. We moesten naar omhoog stappen, en in zo'n warmte zonder drank, was dat moeilijk. Wanneer we aankwamen bij de watervallen ben ik er meteen onder gaan staan. Hij was niet zo groot. Dat koude water deed echt deugd. Samuel, een jongen van men klas is nog van die rots gevallen. Gelukkig was het niet zo hoog en had hij niets voor. Maar ja, die rotsen waren nat dus dat was niet veilig. Ik had besloten om eerder door te gaan, en dan ben ik per ongeluk ipv naar het beginpunt, naar de andere waterval gestapt. Over zo'n wankele brug van hout. Maar het was wel heel mooi. Wanneer ik terug was was er enkel sprite te drinken, wat ik dan met men neus dicht heb gedronken. Ik had veel te veel dorst. Daarna gezwommen in het zwembad van het hotel en terug naar cochabamba. Zaterdagavond zijn we uitgeweest. Mijn klasgenootjes met de toestemming van de leerkrachten en een stempel op hun hand omdat ze minderjarig zijn. Sinds die dag ben ik hees. Zondag zijn we teruggekomen naar potosi en toen ben ik meteen in mijn bed gekropen. Een paar dagen ziek geweest, waardoor mijn vader had gebeld naar Gladys dat ik niet mee kon reizen naar copacabana. Gladys zei dat de reis 1 dag later zou doorgaan. Dus die avond naar het ziekenhuis gegaan waar ze mij een wonderspuit hebben gegeven. Want de volgende dag kon ik terug op men benen staan en rondwandelen. We zijn naar La Paz vertrokken en kwamen vroeg in de ochtend aan. Voor ontbijt moesten we zelf zorgen.. In copacaban hebben we verschillende keren de boot moeten nemen om van eiland naar eiland te reizen. Isla del sol is prachtig. Met ruines van de pre-inca's. Kleine mensjes, want ik kon niet rechtstaan onder de deuropening. Ze hadden wel een prachtig uitzicht. Het titicacameer lijkt wel een zee. Als je naar de horizon kijkt, zie je enkel water. En dan mochten we soms vooraan op de boot zitten. Zalig, want ik zat met mijn benen overboord waardoor mijn voeten wel nat werden. En het was er wel koud, met die wind. Daarna door copacabana gewandeld, en ik had nog nooit zoveel toeristen gezien. Wow, de meerderheid was blank. Maarja, ik was ook de toerist ah uithangen in mijn land. Daarna zijn we terug naar La Paz gegaan voor ons orientatieweekend. We hadden een talentenshow, maar aangezien comite potosi niet op de hoogte was gebracht, hadden we niets voorbereid. De anderen hadden bijvoorbeeld 1 maand danslessen genomen om te kunnen dansen op de talentenshow. Ik ben blij dat ik eerder terug ben en niet mee ben gegaan naar uyuni. Dit ga ik later bezoeken. AFS vraagt veel te veel geld voor te weinig. Voor mijn schoolreis van 1 week, heb ik 190 euro betaald (elke dag hadden we een warme douche). Voor copacabana 77 euro, met geen douche en 1 toilet voor 15 man. Dat was het dus niet waard... Deze maand ga ik niet meer reizen. Volgende maand wel. Oh en ik heb nog vele panorama foto's genomen. (Plus de andere foto's staan op fb)
