De eerste busrit bracht ons naar het Vrijheidsmuseum in township Soweto. Het doel van het museum was een beeld te geven van de vrijheden waar de mensen tijdens de apartheid niet van konden genieten en hoe deze in de loop van de jaren aangepast zijn.

Het tweede museum dat we die dag bezochten, was het huis van Nelson Mandela. Hier werden we begeleid door een gids die ons iets meer vertelde over het boeiende leven van Mandela en zijn familie. In het huis stonden authentieke meubels, foto’s, kleren,…

Het derde museum is waarschijnlijk het meest bekende museum van heel Zuid-Afrika, het Apartheidsmuseum. Bij het binnenkomen van het museum kreeg je een kaartje met White of Non-White op. Dit kaartje bepaalde welke ingang je moest nemen. Dit en de authentieke bankjes en borden met Enkel blanken, No Blacks, Whites Only,… gaven meteen een sfeer van hoe het er tijdens de apartheid aan toe ging.

In het begin van het museum werden enkele belangrijke verzetstrijders in het licht gezet. Zo werd het verhaal van Steve Biko uitvoerig verteld en geïllustreerd met foto’s en een stukje uit de bekende film die gemaakt werd over zijn leven en dood. Van de anderen werd de focus voornamelijk gelegd op hun acties tegen de apartheid.

Verder in het museum werd de strijd van het volk tegen de apartheid benadrukt. Overal vond je getuigenissen, foto’s, quoten, videofragmenten over opstanden,politieke debatten, speeches van zwarte leiders,…. Door al deze zaken kon je de pijn, angst en woede van de zwarte bevolking duidelijk voelen.

S’ Morgens vertrokken we samen met de groep Zweedse studenten naar Pilanusberg. Pilanusberg is een bekend en groot natuurpark. Na een lange busrit konden we beginnen aan onze eerste echte gamedrive.

Na enkele minuten kwamen we al meteen een groep zebra’s tegen. Iets verder lag een leeuwin verscholen achter het gras, maar als je goed keek zag je net haar kop boven het gras uitsteken. Tien minuutjes later en enkele honderden meters verder zagen we enkele impala’s rondhuppelen. Op de rest van onze rit kwamen we nog een groep giraffen, neushoorns, olifanten, buffels, aapjes, verschillende soorten bokken en aardvarkentjes tegen.

Op onze terugweg stopten we in een Cultural Village. Hier kregen we enkele echte Afrikaanse gerechten voorgeschoteld zoals Runaways met meelpap. Runaways zijn echte kippenpoten. Voor de iets meer kieskeurige onder onze waren er ook normale slaatjes en gegrild vlees. Tijdens onze maaltijd werden we entertaint met verschillende Afrikaanse dansen.

Vrijdag 8 februari

Rond 8u ’s morgens vertrokken we samen met een groep Zweedse studenten en enkele kinderen uit verschillende scholen op kamp. Het doel van dit kamp was iets te leren over de al de verschillende culturen van de kinderen die meegingen.

Eenmaal aangekomen, werden de leerlingen verdeeld over de verschillende hutjes en maakten we ons klaar voor een obstacle course. Voor het parcour werden de leerlingen in verschillende groepjes verdeeld zodat niet alle Zweedse en niet alle Afrikaanse leerlingen bij elkaar zouden zitten. Het parcour bestond uit klimrekken, duiken in modderpoelen en allerlei andere hindernissen. De obstacle course was zonder hulp heel moeilijk af te leggen waardoor de leerlingen elkaar moesten helpen. Jan genoot enorm van een duik in het modderbad.

De rest van de dag bestond uit allerlei andere kennismaking en teambuilding spelletjes. Na een vermoeiende dag zaten we ’s avonds allemaal rond het kampvuur.

Zaterdag 9 februari

Vroeg in de ochtend maakten we ons klaar om te gaan ontbijten. In de voormiddag leerden we onze eerste Afrikaanse dans. Vooral Lisa genoot enorm. Begeleid door een jambé en een groepje jonge Afrikaanse meisjes slaagden de rest van de groep erin de dans uit te voeren.

In de namiddag was het tijd voor een tweede echte Afrikaanse dans. Deze dans was volledig anders. De dans vindt zijn oorsprong bij dieren. Het is een uitbeelding van het paringsritueel tussen mannelijke en vrouwelijke dieren. De groep werd dan ook opgesplitst in een groep meisjes en een groep jongens.

Rond 16u vertrokken we op onze eerste mini gamedrive in het domein rond het kamp. Onze eerste stop was aan de voet van een heuvel. Na een kleine klim stonden we boven op de top en hadden een prachtig overzicht over heel het gebied. Tijdens de rit zagen we enkele boksoorten en een giraf in de verte.

Die avond was er een optreden van de leerlingen. Iedereen mocht een stukje toneel, dans,… opvoeren voor de rest van de groep.

Zondag 10 februari

‘s Morgens maakten we onze valiezen om terug naar huis te vertrekken. Op de terugweg stopten we op een typische Afrikaanse vlooienmarkt. Hier kochten we onze eerste souvenirs. Jan genoot ervan zijn onderhandelaarskunsten boven te halen en zo weinig mogelijk te betalen voor de prachtige maskers en beeldjes die we kochten.

Na het bezoek aan de vlooienmarkt gingen we iets eten in KFC. Kentucky Fried Chicken is een fastfood restaurant bekend om zijn gefrituurde kip.

Maandag 4 februari was de eerste dag dat we verschillende lessen mochten observeren. Wat ons meteen opviel was de relatie tussen de leerkrachten en de leerlingen. Er is veel meer wederzijds respect, waardoor de leerkracht een meer ontspannen houding in de klas kan aannemen. Ook op de gangen werden we voortdurend begroet door leerlingen.

De school werkt met enkele omroepspeakers. Op het ogenblik dat het aankondigingsignaal klinkt, blijven alle leerlingen stil staan en stoppen met praten zonder dat iemand hen daar op moet wijzen.

 Op de avond van dinsdag 5 februari werden we opnieuw uitgenodigd op school voor een voorstelling. Deze was niet zomaar een voorstelling, maar het personeelsconcert van Eldoraigne. De bedoeling van dit concert was dat voor één keer de leerkrachten een act opvoerden. Het grootste deel van de acts bestond eruit om zich gek te gedragen, wat bij de leerlingen natuurlijk in goede smaak viel. Na de voorstelling kregen de leerlingen nog even de tijd om te dansen en plezier te maken in de zaal.

Na een dertien uur lange vlucht kwamen we rond 10u aan in de luchthaven van Johannesburg waar Frank Roos, de directeur van onze stageschool, ons opwachtte. Op weg naar de woning van mr. Roos maakten we al meteen kennis met het mooie Zuid-Afrika. De warme temperatuur en de overweldigende natuur maakten een enorme indruk op ons.

Eenmaal aangekomen bij zijn woning, kregen we de kans ons op te frissen en wat te eten. Diezelfde dag zijn we onze stageschool al eens gaan bezoeken. We kregen een rondleiding doorheen de hele school en maakten kennis met verschillende leerkrachten. Lisa en ik waren verbaasd over de grootte en de infrastructuur van de school. Naast een atletiekveld, rugbyveld, cricketveld, hockeyveld en tennisterreinen bestaat de school uit verschillende gebouwen met grote klaslokalen. Deze zijn ook wel nodig als je nagaat dat de school 1800 leerlingen telt en er gemiddeld 30 leerlingen in één klas zitten.

 ’s Avonds werden we op school uitgenodigd voor Eldo’s Idols, een zangwedstrijd tussen leerlingen van de school. Het werd ons meteen duidelijk dat deze school ook op vlak van cultuur en muziek veel beter scoorde dan Belgische scholen.

Nadat we eerst goed uitgeslapen hadden, vertrokken we samen met mr. Roos om de buurt een beetje te verkennen. Hij heeft ons de winkels, de weg naar school en nadien ook onze woning getoond.

Onze woning was ook weer meer dan we verwacht en gehoopt hadden. We hebben een ruime woonkamer, keuken, eetplaats, badkamer en 2 slaapkamers.

Aangezien we nog een kamer overhebben, zijn jullie allemaal uitgenodigd om ons een bezoekje te brengen.