Gedurende deze week zijn we verschillende bezoekjes gaan brengen aan de lagere school Paratus. In tegenstelling tot onze school, zijn de meeste leerlingen zwartjes. De school telt ongeveer 1100 leerlingen van 6 tot 13 jaar.

We hebben in verschillende klassen mogen observeren en hebben zelf wat wiskunde mogen geven. Het niveau van wiskunde ligt spijtig genoeg redelijk laag. De grootste oorzaak hiervan is dat de leerlingen vaak niet de steun of de hulp van thuis uit krijgen die nodig is om een goede student te worden.

De leerlingen in Paratus waren heel vriendelijk en enorm aanhankelijk, zeker de kleinste onder hen. Al vanaf de eerste dag kregen we allerlei cadeautjes en snoepjes en werden we meerdere malen per dag geknuffeld. De leerkrachten vertelden ons dat sommige kinderen thuis niet veel affectie krijgen of leven in erbarmelijke situaties. Zo is het niet uitzonderlijk dat kindjes van 6jaar alleen naar huis gaan en in de namiddag het huishouden doen. Veel van hen hebben ook hun moeder of vader verloren waardoor ze hun leerkrachten beschouwen als ouderlijke figuren.  Dit is de reden waardoor de kinderen zo open zijn en regelmatig nood hebben aan een knuffel en affectie. De leerkrachten op deze school zijn dus niet enkel onderwijzers maar ook heel belangrijke figuren in de opvoeding van de kinderen.

Al snel ondervonden we dat de leerlingen DOL waren op foto’s en buitenlandse talen zoals Vlaams en Frans. Van op het ogenblik dat we ons fototoestel boven haalden, stormde iedereen op ons af om ook op de foto te mogen. Het was dan ook bijna onmogelijk om een foto van één of twee kinderen samen te trekken want binnen enkele seconden stond iedereen er. Als we niet achtervolgd werden voor een foto dan was het om onze gekke talen te horen. De leerlingen waren gek op al de vreemde klanken. We hebben dan ook honderd keer moeten tellen in alle talen die we kenden

Lisa haar pennenzak was het middelpunt van de belangstelling in de klassen. Omdat de kinderen meestal enkel een bik of potlood hebben om mee te schrijven waren ze gefascineerd door al de spullen. Vooral de vulpen en de inktwisser waren een ‘wonder’ voor hen. Ook Jan zijn schoenen werden voordurend aangestaard. Puma’s zijn echte soccerschoenen! Jan heeft meer dan een keer zijn voetbal ‘talenten’ mogen bovenhalen. Met zo’n schoenen moet je wel goed kunnen voetballen.

We hebben enorm genoten van onze bezoekjes aan Paratus en het afscheid viel ons heel zwaar. Hoewel we niet lang daar waren hadden veel leerlingen ons al in hun hart gesloten. Bij het afscheid vielen er dan ook enkele traantjes.