Deze voormiddag mag ik terug naar het ziekenhuis (ondertussen weet mijn autootje zijn weg al ;-)...) Nog enkele bijkomende onderzoeken van lever, longen en een botscan. Ik ken het rijtje straks vanbuiten, zonder oefenen. Na een nachtje niet slapen doe ik een dutje tijdens de botscan, ik word wakker van mijn eigen gesnurk.. Dus heel luid...niet te omzeilen met woorden, de lieve verpleegster moet spontaan lachen en ik ook. De resultaten van de botscan waren goed, de dokter zei wel dat hij zijn best had moeten doen met al mijn littekens van mijn reuma.. Spontaan roep ik: "you make my day!" bijna met een vreugdedansje bovenop! Daarna vlug, bijna lopend, naar de verpleegster van de oncoloog en die heeft goed nieuws te melden.. Yes, Yes!!!!! geen uitzaaiingen te vinden in lever en longen.. Hoe gelukkig kan een mens zijn? niet te schatten!!!
Verleden week toen ik van bij de oncoloog kwam vloog voor mij in de gang een zwarte vlinder, de ganse tijd dartelend voor mij, twee gangen door... Eens aangekomen in het onthaal vliegt hij naar boven en is weg.. Was dit een voorbode van het goede nieuws?
Vlinders symboliseren transformatie, zij beginnen hun leven als rupsen en lijken daarna dood te gaan in hun cocons, om daarna weer te voorschijn te komen als een prachtige vlinder. De vlinder herinnert er ons aan om veranderingen door te voeren wanneer de kans zich daartoe voordoet. Een mooie boodschap want op vrijdag heb ik een afspraak bij de plastische chirurg. Het komen van een vlinder is de geboorte van een nieuwe werkelijkheid. 'Men' zegt dat vlinders de boodschappers van boven zijn. Een wegvliegende zwarte vlinder heeft de betekenis dat men een droevige periode of een rouwperiode doorgaat en waaruit je je moet ontpoppen en transformeren. Zwart is de kleur van de transformatie, je transformeren naar hogere waarden en alles laten wat niet positief aanvoelt, op die manier krijgt men zijn vrijheid terug. Zwart is ook het onbewuste. De vlinder vloog van mij weg, ik zag daarin dat mijn zwarte en droevige periode beter zal worden.. Ontroerd...
Zondag zag ik een witte, een boodschap van 'moederke' .. Daar ben ik zeker van, ik voel mij gedragen en beschermd.
En vandaag dit nieuws...... Luidkeels zingend naar huis, mensen die samen met mij voor het rode licht wachten, kijken mij wat vreemd aan...maar daar stoor ik mij nu niet aan. Mijn dag kan niet meer stuk!!! En met Rina, buurvrouwtje, er ééntje op drinken bij thuiskomst. Een beetje dronken bedje in, want de vermoeidheid weegt door... Morgen meer over het bezoek aan de plastische chirurg...
Reacties op bericht (2)
06-07-2016
Lili
Wel zoetjen als ik dat hier lees ben ik zo blij voor jou Dat is idd goed nieuws en zeker komt het weer in orde . Ik wens je in ieder geval veel moed en positief blijven je bent nooit alleen dikke knuffel steun je dan maar langs deze weg
