Ik weet niet wanneer precies het idee het eerst de kop opstak. Langer dan een week is het zeker niet, want dat kan niet... De dagen rijgen aan elkaar, soms zonder besef van tijd.
Het idee moest nog wat rijpen, maar het wint meer en meer veld. In ieder geval: toen ik vandaag bij de oncoloog zat hoorde ik mezelf de vraag stellen of het mogelijk was om mijn tweede borst preventief te amputeren en te reconstrueren, in één moeite door.
Dat kon, ze keek wat bedenkelijk, of ik daar wel zo zeker van was en dat dit moest besproken worden in het team.
Ik vuurde een hoop vragen af om mij toch een beeld te vormen van deze zware beslissing. Duurt de revalidatie langer? neen Moet ik 2x geopereerd worden? neen Zijn er meer risico's? neen Is het resultaat minder mooi dan met 1 borst? neen Kan ik ooit nog een nieuwe primaire borstkanker krijgen na bilaterale amputatie? neen Als ik toch maar één borst laat reconstrueren, kan ik dan later, bij opnieuw herval, mijn tweede borst nog gereconstrueerd worden met buikvet? neen ... Is het duurder? Ja!!!
Is er een reden waarom ik het niet zou doen??was mijn vraag.. Ja, je hebt geen echte borst meer... En dan? ik kon enkel maar mijn schouders ophalen. Wat heb ik nu aan één borst? één is geen.
Herval in de andere borst is niet meteen het grootste gevaar, maar wel uitzaaiingen. Maar toch, als ik al niet meer zou kunnen hervallen in de andere borst zou het al een hele geruststelling zijn. Neen, ik wil niet nostalgisch doen over mijn dan overblijvende boobie. Ik weet al langer dat ik niet meer gehecht ben aan mijn borsten, het ene is een sukkeltje en de tweede herbergt misschien wel een tijdbom. Ik heb er al afstand van genomen, ook mentaal afscheid genomen, bang dat ze mij straks ook bedriegt, die tweede. Ik vertrouw ze niet meer, ik koester ze niet meer, ze zijn als verstotenen geworden. Waarom zou ik nog het risico nemen om ééntje te houden?
Ook op deze consultatie krijg ik weer een figuurlijke draai rond mijn oren door de directheid.. Of ik niet beter wat zou wachten tot na de uitslag van het onderzoek op uitzaaiingen.. Het is niet leuk om te horen maar ik weet toch dat het risico reëel is... dat is geen prettige boodschap maar dat begrijp ik toch? Slik!!! ik apprecieer de directheid, eerlijkheid maar langs de andere kant komt de oermens in mij boven die graag een potje zou schelden: wat bedoel je? Risico op tijd- en geldverspilling te groot of wa? é, é, é... Maar ik kalmeer in mezelf en blijf zakelijk ... Ach, het went.....
Morgen naar de plastische chirurg zodat we alles kunnen bekijken voor als het zover mocht komen..
Afspraak met "mijn oncoloog" op 11 juli...lijkt nog eeuwen!!!
