Ik ben ipodman
Ik ben een man en woon in een huis (zoals iedereen zeker...) () en mijn beroep is 'kleine' zelfstandige .
Ik ben geboren op 01/01/1900 en ben nu dus 125 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, muziek en mijn werk .
Ik ben een loper, altijd met de Ipod op. En zo toch tussen de zes en de tien uur per week met muziek bezig...
Deze CD heb ik gekocht om diverse redenen . Ik had de LP gekocht toen ik 'jong' was, eind jaren 70. Ik was en ben nog altijd niet echt een fan van Bowie maar we moeten toegeven, hij is toch meer dan louter een voetnoot in de muziekgeschiedenis. En deze week in de Saturn kwam ik de CD versie tegen van deze dubbel live LP , prijs 4,98 . Een combinatie van nostalgie en gierigheid is dus de reden van deze aankoop.
Ik herinnerde me dat er op deze CD liveversies stonden van nummers die ik beter vond dan de studioopnames : 'Heroes' , 'Ziggy Stardust' en vooral 'Five years'. De studioversie én de versie van 'Five Years' die ik vond op You Tube benaderen de intensiteit van de versie op Stage nauwelijks... Dit was mijn favoriete nummer nu ondertussen 35 jaar geleden. Fantastisch deze week in de auto , ik kon niet wachten tot thuis...
En nu verrast door de tekst, ik wist destijds totaal niet waarover het ging. Het heeft wel iets al dat gedoe van den Bowie met zijne Ziggy Stardust... Het zou hier gaan over het einde van de wereld , nog vijf jaar... Ik herrinner me flarden van de tekst maar besef dat ik toen het hele zaakje volledig verkeerd interpreteerde. Ja, aangename verrassing toch de hernieuwde kennismaking met dit nummer !
Pushing thru the market square, so many mothers sighing News had just come over, we had five years left to cry in News guy wept and told us, earth was really dying Cried so much his face was wet, then I knew he was not lying I heard telephones, opera house, favourite melodies I saw boys, toys electric irons and t.v.s My brain hurt like a warehouse, it had no room to spare I had to cram so many things to store everything in there And all the fat-skinny people, and all the tall-short people And all the nobody people, and all the somebody people I never thought Id need so many people
A girl my age went off her head, hit some tiny children If the black hadnt a-pulled her off, I think she would have killed them A soldier with a broken arm, fixed his stare to the wheels of a cadillac A cop knelt and kissed the feet of a priest, and a queer threw up at the sight of that
I think I saw you in an ice-cream parlour, drinking milk shakes cold and long Smiling and waving and looking so fine, dont think You knew you were in this song And it was cold and it rained so I felt like an actor And I thought of ma and I wanted to get back there Your face, your race, the way that you talk I kiss you, youre beautiful, I want you to walk
Weve got five years, stuck on my eyes Five years, what a surprise Weve got five years, my brain hurts a lot Five years, thats all weve got Weve got five years, what a surprise Five years, stuck on my eyes Weve got five years, my brain hurts a lot Five years, thats all weve got Weve got five years, stuck on my eyes Five years, what a surprise Weve got five years, my brain hurts a lot Five years, thats all weve got Weve got five years, what a surprise Weve got five years, stuck on my eyes Weve got five years, my brain hurts a lot Five years, thats all weve got Five years Five years Five years Five years
Het is al een tijdje geleden dat ik hier nog eens een nummer heb voorgesteld. Ik heb gewoon te weinig tijd: werken , lopen, bloggen over lopen, Spotify , feestjes ... Een mens moet nog slapen ook...
Ik ga het over een andere boeg gooien. Ik koop nog vrij dikwijls een CD . Telkens als ik er een koop zal ik hier uitleggen waarom én mijn favoriete nummer voorstellen. En ja, ik koop er toch gemiddeld 2 tot 3 per maand, dus er zal beweging blijven...
