Ik ben ipodman
Ik ben een man en woon in een huis (zoals iedereen zeker...) () en mijn beroep is 'kleine' zelfstandige .
Ik ben geboren op 01/01/1900 en ben nu dus 125 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, muziek en mijn werk .
Ik ben een loper, altijd met de Ipod op. En zo toch tussen de zes en de tien uur per week met muziek bezig...
Portishead is een groep die mee evolueerde met de tijd. Maakten vroeger 'moeilijke' maar best te pruimen achtergrondmuziek. Werden bij ons - soms nog niet eens zo slecht - gecopieerd door Hooverphonic, inderdaad een afkooksel van het oude Portishead.
Ik ben geen onvoorwaardelijke fan van Portishead; hun oude muziek is me wat te soft en wat te 'artifarti'. Hun laatste CD 'Third' uit 2008 (10 jaar na de voorlaatste...) staat echter integraal op mijn Ipod : een zeer afwisselende CD met zowat van alles erop. Onderstaand nummer is mijn absolute favoriet.
Het gaat over keuzes maken of keuzes niet kunnen maken, juiste keuzes of foute keuzes en over het leven met die keuzes. Het is alleaal een beetje triest en daar hou ik wel van. En dat trieste contrasteert dan weer met de muziek en vooral met het opzwepende, zelfs bezwerende ritme van dit nummer. En dat helse ritme contrasteert dan weer met de hemelse stem van de zangeres ....
Dit is een nummer voor op de Ipod voor het laatste uur een zeer lange zware duurloop, om terug de drive te zoeken , terug het ritme te vinden. Proberen !
The taste of life I can't describe It's chocking on my mind Reaching out I can't believe Faith it can't decide
On and on I carry on But underneath my mind And on and on I tell my self It's this I can't disguise
Oh can't you see Holding on to my heart I bleed the taste of life The pace, the time, I can't survive It's grinding down the view Breaking out which way to choose A choice I can't renew
Holding on I carry on But underneath my mind And on and on I tell my self It's this I can't disguise
Oh can't you see Holding on to my heart I bleed, no place is safe Can't you see the taste of life
