Ik ben ipodman
Ik ben een man en woon in een huis (zoals iedereen zeker...) () en mijn beroep is 'kleine' zelfstandige .
Ik ben geboren op 01/01/1900 en ben nu dus 125 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, muziek en mijn werk .
Ik ben een loper, altijd met de Ipod op. En zo toch tussen de zes en de tien uur per week met muziek bezig...
Harvest was de eerste LP die ik kocht. Ik was 13 of 14 jaar en herinner me nog dat ik met de fiets naar de Akkerstraat reed om ze in de plaatselijke platenwinkel te gaan bestellen, dat moest toen nog... Jaren later werden Cortez the Killer, Cowgirl in the Sand en Like a hurricane dé hymnes uit onze langharigwerkschuwtuigperiode. We lagen met de Neil op de achtergrond met zijn allen stoned in de zetels bij den Baard of gingen op zijn muziek uit de bol in dat kot beneden de berg van Catthoor, ik kan op de naam niet meer komen. Ik moet bij deze muziek ook altijd denken aan hippiemeisjes met lang haar. Ik was destijds hopeloos verliefd op zo'n exemplaar, ze dumpte me verdomme na 2 maand. Vele jaren daarna trouwde ik met mijn madam, toen eigenlijk ook hippiemeisje met zeer lang haar... En nu, ééuwen later, heeft geen van ons beiden nog zijn lange haar ; ik ben er wel fier op dat ik mijn wilde haren nog steeds niet kwijt ben !
Het is echter niet alleen nostalgie die dit nummer tot een klassieker maakt. Luisteren zou ik zeggen en u laten meeslepen door die jankende gitaar van de Neil. De gitaarsound van Neil Young is uniek. 'It's all one song' ... Hier klaagt ze toch iets meer dan in zijn andere nummers.
En het gaat in deze song over grenzen verleggen, nieuwe dingen doen, kastelen bouwen in de zon, onbereikbare liefdes, mooie meisjes - met lang haar - , de nietigheid van de mens, het zinloze van oorlog voeren en het verloren lopen in de wereld ... Of gaat het simpelweg over Cortez die de Indianen aanvalt, wie zal het zeggen...
En belangrijk voor een loper , Cortez the Killer is een ideale song voor tijdens lange trage duurlopen...
Ik ben een loper. April 2007 liep ik de 10 mijl van Antwerpen , een jaar later - april 2008 dus - de marathon van Antwerpen. De microbe had me te pakken en ik raakte niet meer verlost van het loopvirus. Ik liep steeds meer en waagde me dit voorjaar zelfs aan 2 zes urenlopen en mag me dus eigenlijk ook al een beetje ultraloper noemen... Ik ben wel een absoluut ongetalenteerd loper ; ik loop veel maar ik loop slecht en traag , een marathon nipt binnen de vier uren... vierurenman.
En de link met muziek - het is of wordt hier een muziekblog - : door het lopen herondekte ik mijn passie voor muziek . Ik ben namelijk een absolute einzelganger ; ik loop alleen , als ik loop wil ik gerust gelaten worden. De enige gezel die ik tolereer én zonder wie ik eigenlijk niet kan is mijn Ipod . Ik loop gemiddeld zes uur per week en in topweken kan dat oplopen tot tien uur. Een training voor een zesurenloop kan tot vijf uur oplopen en dan is mijn Ipod onmisbaar. Eigenlijk loop ik altijd met mijn Ipod, ik kan niet zonder ... En op die Ipod zet ik mijn favoriete muziek. Oude muziek uit mijn jeugdjaren maar ook nieuwe muziek, ik koop toch elke maand nog 2 tot 3 nieuwe CD's.
Sinds de marathon van Antwerpen deed ik bijna wekelijks mijn loopverhaal op een blog. Een paar maand geleden begon ik op die 'loopblog' met elke week ook iets over muziek te schrijven en mijn favoriete nummers voor te stellen en te becomentarieren. En nu ben ik tot de conclusie gekomen dat dit niet hoort op dezelfde blog, ik ontkoppel dus mijn beide blogs en hou de twee dingen vanaf nu apart...
Dus vanaf nu , iedere week - of toch bijna iedere week , Ipodman !
