Druk, druk ,druk....De sneeuw en het ijs zijn alweer een geruime tijd verdwenen en al het werk is in een grote klap vrijgekomen. Dat betekend dat ons bedrijf en waarschijnenlijk onze concurenten overspoelt werden met aanvragen voor verkeersregelaars.De opgelopen vertragingen moeten nu eenmaal ingelopen worden om de deadlines te kunnen halen. Vandaar dat het even rustig is geweest hier op het blog. Als ik meer tijd heb dan schrijf ik nog wel van mijn belevenissen op een motorkap, de nachtelijke uurtjes, de grote gele vogel en de bonnenregen.
Voor een klant in Amsterdam werden wij ingehuurd om wat barrieers te helpen verplaatsen. Die dingen wegen loodzwaar dus konden ze wel wat hulp gebruiken. Denk nu niet meteen dat wij met die dingen aan de sjouw moesten, nee daar hadden ze een kraantje voor laten aanrukken. Zo eentje die op een trailer is gemonteerd. Die tilden de barieers op en wij moesten dan het verkeer stil leggen. Zo gezegt zo gedaan. Vrachtwagen reed mooi rond die dingen op te rapen en wij maar steeds het verkeer stil zetten zodra het gevaarte los kwam van de grond totdat hij op de vrachtwagen stond. Ik had dus het verkeer stil en de kraanbediende laat het stalen gevaarte zakken op zijn vrachtwagen waarna ik het verkeer weer laat rijden. Onnodig oponthoud is nergens goed voor dus gaan met die banaan. Terwijl ik het eerste voertuig een oprij teken geef zie ik in mijn ooghoeken dat de kraanbediende waarschijnlijk niet tevreden is met hoe hij dat ding op zijn vrachtwagen heeft staan en hem gewoon weer de lucht in hijst. Ik meteen weer een stopteken geven aan het tweede voertuig maar die meneer vondt dat hij wel door kon, hij zat immers maar 30 cm achter zijn voorganger. Ik vondt van niet want zolang die barrieer in de lucht hangt mag er niemand langs. Veel te gevaarlijk als hij eruit valt is het leed niet te overzien. Bonk rijd die gast gewoon tegen mij aan. Ik een halve meter achteruit. Gelukkig niet hard want hij trok net op. Dus ik wijs hem aan. Ik prikte bijna zijn oog eruit zo dichtbij was hij, gelukkig voor hem zat er nog een raam tussen, en gaf hem een nieuw, vers en duidelijk stopteken. Bonk weer rijdt hij tegen mij aan maar dit keer was ik voorbereid en had al gezien dat ik de bovenste rand van zijn motorkap kon pakken en mijn knieen op zijn bumper kon laten rusten. dus ik kijk hem lachend aan hangend aan zijn motorkap. Hij vloeken en tieren maar hij durfde toch niet verder zo met mij voorop. Dus stopte hij weer en ik geef hem weer een stopteken. Hij weer vloeken en tieren begrijpelijk want de reden waarom ik hem in de eerste instantie een stopteken gaf, de barrier die in de lucht hing, was allang niet meer van toepassing, dat ding stond gewoon al op de vrachtwagen. Bonk weer rijdt hij tegen mij aan en weer hing ik aan zijn motorkap.Hij briesen en proesten met een kop zo paars als een bosbes stopte hij maar weer. Ik heb de bosvrucht even duidelijk gemaakt dat als een verkeersregelaar hem een stopteken geeft dat hij dan gewoon moet stoppen ook al ziet hij het nut er niet van in. Dat als hij tegen mij aan blijft rijden ik niet achterom ga kijken of hij eigenlijk wel moet stoppen, hij is op dat moment het gevaar en dat verlies je niet uit het oog. Toen dat tot hem doordrong bleef hij staan en kon ik kijken of hij door kon rijden. Ik heb hem verteld dat ik toch even zijn voertuig gegevens ging noteren en heb hem daarna een oprij teken gegeven Hij verliet mij met een wat norse groet iets wat als broodzak klonk maar het vast niet was. Tja beukenoot je kan ons wel proberen weg te duwen maar wij gaan toch niet weg
Voor een klant, een projectontwikkelaar denk ik, moesten wij een bosgebied bewaken. Hij wou daar een nieuw en modern gebouw plaatsen alleen de plaatselijk bevolking was het daar niet helemaal mee eens. Een rechtszaak was aangegaan om onze klant tegen te werken. Ik zag het al helemaal voor me...Hordes autonomen met kettingen en planken, hamers en spijkers om verzet te bieden tegen de kap van die paar bomen. Ik moet zeggen er stonden er daar een paar mooie oude exemplaren tussen waarin je makkelijk een pracht van een boomhut kon bouwen maar daar waren wij voor ingehuurd om dat te voorkomen. Er stond al een hek omheen en de uitspraak van de rechter was die middag. De klant had een mooie keet aan laten rukken waar wij een bak koffie konden zetten en droog konden zitten. Er zat zelfs een kachel in. Wij hebben meerdere rondes gelopen maar niemand kunnen ontdekken. Geen autonomen zelfs geen plaatselijke bevolking. Wel een paar eenden en een konijn. Het was een rustige wacht die nacht.
Het is een zware winter geweest voor het Nederlandse wegennet en dat geeft weer een boel werk voor de verkeersregelaar. Zo ook voor mij dus. Wij, ik en mijn collega, waren mee met een klant van ons om spoedreparaties uit te voeren op verschillende locaties. Zo gaat dat met spoedreparaties hier een gaatje en daar een kuil en snel weer verder naar de volgende straat, weg of wat dan ook. Wij begonnen in Broek op Waterland. Daar was de gemeente ons al behulpzaam geweest door de ergste gaten alvast te vullen dus het viel daar erg mee. Er valt daar ook weinig te regelen want volgens mij staan daar niet meer dan, pak hem beet, 100 huizen en de straatjes zijn daar zo smal dat zodra ik mijn bus er neer zet alles al is geblokkeerd. Maar ja een gat in de weg is er om gerepareerd te worden dus de wegreperateurs maar aan de slag. We moesten ze nog even afremmen anders hadden ze dat hele dorp onder het koud asfalt bedolven. na een kuiltje of tien Broek op Waterland verlaten en in colonne op weg naar mooi Monnickendam want daar waren ook al gaten ontstaan door het barre winterweer. Monnickendam is een wat groter plaatsje dan Broek op Waterland en dat kun je wel merken aan het wegennet aldaar. Het was er ook wat drukker. Lekker want dan heb je wat te doen als verkeersregelaar. Kuiltjes en gaatjes gevult en snel naar de volgende plek. Nu werkte het zo; de uitvoerder reed voorop en ging van opdracht naar opdracht daarachter reed de asfalt wagen met koud asfalt daarachter reed de reparateur, wagen plus aanhanger en daarachter reden wij in onze bus met aanhanger,met compressor waarvan de klant had gevraagt of wij die mee wilden nemen. Op het moment dat de uitvoerder op een plek kwam waar hij een reparatie moest uitvoeren reed hij en de asfalt wagen er iets voorbij en de reperateur en wij stopten iets ervoor en dan moesten wij rennen, omdat het verkeer achter ons meteen trachte ons te passeren wat soms gevaarlijke situaties opleverde, om het verkeer te regelen....Tuut..tuut.. klaar weer en wij rennen naar de bus want de colonne reed alweer gas op de zuigers om weer aansluiting te krijgen en dan naar de volgende plek. Ik heb ze nooit gezien ja toen hij voor mij stond zoals ik ook zovaak op de weg sta. Een vingertje wijzend naar mij en eentje wijzend naar de kant van de weg. Oeps de sterke arm van de wet. Meneer, zegt hij, IK heb geconstateerd dat U geen veiligheidsgordel draagt. En U ook niet deelt hij mijn collega mede, en de colonne denderde voort, ja...eehhhh... stamel ik richting de colonne wijzend. Hij had ze ook wel gezien en hij had ook gezien dat de asfaltwagen chauffeur geen gordel droeg, hij had zelfs overwogen de asfaltwagen te stoppen maar hij vond hem toch iets te groot, wat een watje want wij zitten daar niet mee...vrachtwagens stilzetten, en de wagen van de reperateur had hij ook gezien en zelfs dat hij ook geen gordel droeg maar hij zat te dicht op de asfaltwagen dus koos hij ons uit. Ongeveer 50 meter voor ons lag een rotonde en ik zag de colonne uit zicht verdwijnen. Mijn collega, niet belast met enige schroom, zegt tegen die man met de pet: U heeft helemaal gelijk en wij horen eigenlijk een gordel te dragen maar....Verbaast kijken de twee collega's van de agent naar de rotonde want daar draaien maar steeds de zelfde auto's omheen....een burger auto...een asfaltwagen...een jeep met aanhanger. Meneer de agent zegt mijn collega. Wij zijn de verkeersregelaars die bij DIE, wijzend met zijn vinger naar de rotonde, colonne horen. Zij zijn bezig met spoedreparaties aan de weg en Wij begeleiden het verkeer daaromheen. Als zij stoppen moeten Wij er meteen uit kunnen om het verkeer veilig te kunnen omleiden, en daar kwamen ze weer langs op die rotonde. Oh...oh....ja.....zei hij ietwat geschrokken gaat u maar snel verder. Lichtelijk geamuseerd reden wij weer verder maar toch.Nu zijn we zelf eens langs de kant gezet
Vandaag weer 8 meter onder de grond.Nee niet om het verkeer te regelen want dat is daar niet op die diepte.Althans nu nog niet want straks als het werk daar af is komt er daar een parkeergarage van 5 dekken.En dat allemaal boven op een station.Het station Rokin wel te verstaan.Het was er weer koud......en nat vandaag want het lekt hier en daar een beetje.Niet door de diepwanden die zo'n 40 tot 60 meter de grond ingaan maar door het dak.Het dak is van dik beton.Nu rijd daar de tram en overig verkeer overheen maar omdat er later, als het werk klaar is, op 21 meter een station komt zitten er nu al grote gaten in voor het toekomstige ventilatie systeem in.Men wil wel wat lucht hebben op die diepte als je de metro uit komt rollen.Die gaten zijn nu afgedekt met stalen platen om te voorkomen dat een afgeleide Tjech 13 a 14 meter naar beneden stort , want ze zijn nu op die diepte, en een krater slaat in de drassige bodem van Amsterdam.Na de verzakkingen op de Vijzelgracht willen we dat natuurlijk niet mee maken.Die platen zijn best wel zwaar maar sluiten helaas niet zo goed en daar bedoel ik mee dat ze niet echt waterkerend zijn.Ze zijn wel groot genoeg maar water, zijnde een vloeistof, vind toch een manier om onder de stalen plaat door te komen en druppel voor druppel naar beneden te druppen en je zo de indruk te geven dat je in een of andere middeleeuwse kerker beland bent.Tesamen met de ruwe diepwanden en de modderige bodem waan je je zo in de tijden dat oud amsterdam gebouwd werd.Kom eens lang en ga terug in de tijd.
Zoals ik als eens eerder vermeld heb zijn wij ook beveiligers en tijdens onze werkzaamheden als verkeersregelaars houden we dan ook toezicht,Je zult begrijpen dat de graad van toezicht verschilt per locatie.Als we met belijners mee zijn en ergens midden in de polder op een provinciale weg strepen staan te trekken is de graad van toezicht niet zo hoog.Wij houden niet bij of er ergens in het vrije veld een schaap verdwijnt.Mocht er eentje omvallen en niet meer overeind kunnen komen dan helpen wij het arme beest uiteraard wel maar dat komt zelden voor.Ik heb slechts een keer in mijn leven een schaap overeind gezet en hij bleef toen keurig rechtop staan wat eigenlijk niet zo verwonderlijk was want hij was al drie dagen dood.Vandaag waren wij weer in Haarlem en stond weer op mijn vertrouwde post op de viersprong.Daar is ook de Hema van Haarlem en daar voor de deur stond een wat sjofele meneer een krant te verkopen.De straat heette die krant dus ik ging ervan uit dat het hier een dakloze betrof.Hij had geen West Europees uiterlijk en ik vermoed dat hij uit de contreien van Roemenie kwam.Ik weet het ik mag niet bij voorbaat oordelen maar ben altijd wel alert op die mensen omdat daar relatief veel zakkenrollers tussen zitten.Ik had er gewoon een apart gevoel bij.Onderbuik gevoelens noemen ze dat in de beveiliging.Een vermoeden dat er iets niet klopt maar waar je niet meteen een vinger opleggen kunt.Er zit op die hoek tegenover de Hema ook een juwelier en.....ach ik vond het gewoon verdacht.Plots komen er uit de Bateljorisstraat vier jonge heren en een jonge dame met het zelfde uiterlijk maar deze waren heel modern gekleed.Voor mij had het familie kunnen zijn zo erg leken ze op elkaar.De jongelui spraken met de meneer en bleven ongeveer een kwatiertje bij hem staan en gingen daarna weer weg.Een uurtje later komen die jongelui weer terug Ze dralen wat om elkaar heen, spreken wat en roken wat en weg gaan de jongelui weer.Weer een uurtje later zijn ze weer terug en het tafereel herhaald zich.Mijn jonge collega wiens post weer weggevallen is komt mij een kop koffie brengen en hem valt eigenlijk meteen hetzelfde op en wij besluiten om ze toch maar goed in de gaten te houden maar wij kunnen ze eigenlijk nergens op betrappen behalve dan dat ze zich verdacht gedragen.Het komen en gaan van de jongelui herhaald zich de gehele dag.Omstreeks drie uur komt er een politie agent op de hoek staan en mijn collega besluit om hem aan te spreken over onze bevindingen.De agent besluit daarop om ze staande te houden om hun identiteit te achterhalen en wat blijkt.......gezocht wegens winkeldiefstallen.De agent bestelde een taxi voor ze,zo'n eentje met van die blauwe lichten boven op, en ze werden netjes naar een nieuw tijdelijk onderkomen vervoerd.De agent bedankte ons voor onze oplettendheid.Haarlem is weer iets veiliger geworden vandaag.
Gisteren was ik in Haarlem samen met nog twee collega's.Met een daarvan kan ik het heel goed vinden.Hij heeft een beetje dezelfde kijk als mij.Hij is ook net zo fanatiek als ik en heeft de juiste ziens en werkwijze.Hij is alleen een stuk jonger en daarom wat minder ervaring.Wij waren het al snel eens dat Haarlem best wel een mooie stad is, dat de fietsers hier asocialer zijn dan in Amsterdam, in Amsterdam fietsen ze lachend langs je in Haarlem schelden ze je ook nog eens verrot, dat het weer verdomd koud was en dat de klus niet echt spannend was.Wij stonden best wel ver uit elkaar maar nog net binnen het bereik van onze porto's.Ze zijn weer begonnen met de aanleg van de zogenaamde rode loper die uiteindelijk van het station naar de binnenstad moet lopen.Verleden jaar waren wij bezig in de Kruisstraat maar dit jaar beginnen ze bij het einde van de Jansstraat en dan zo de Smedestraat in.Dit betekend dat zowel de Jansstraat als de Smedestraat afgesloten zijn voor doorgaand verkeer.Aangezien er in die buurt veel, erg veel, is ingericht als een richtingsverkeer kun je wel nagaan dat er veel verwarring is over hoe nu op de plaats van bestemming te geraken.Wij staan dus veel uitleg te geven hoe men op de juiste plek kan komen.Omstreeks een uur of elf wordt de binnenstad afgesloten door beweegbare palen die uit de grond komen.Mijn jonge collega heeft dan helemaal niets meer te doen omdat geen enkel voertuig zijn post meer kan bereiken en hij gaat dan, zeg maar, aflossing doen.Hij komt dan altijd graag bij mijn post staan.Mijn post is op een viersprong als het ware De Kruisstraat,de Smedestraat, de Bateljorisstraat en het Krocht komen daar samen.De Kruisstraat en de Bateljorisstraat zijn twee winkelstraten waar veel publiek komt en omdat wij toch mannen zijn doen wij ook een beetje aan....ehhh....een soort van veekeuring als je het negatief wil omschrijven.En ons is opgevallen dat Haarlem een heel hoog percentage mooie vrouwen bezit. Haarlem 10 punten.
Afgelopen maandag was ik in Amsterdam.Ik moest daar op de RAI om 09.00 uur beginnen maar omdat er een chaos op de weg was voorspeld door het knmi in verband met sneeuw en ijzel en gladde wegen enzovoorts.was ik al vroeg op pad gegaan om mijn team op te halen.05.00 uur om precies te zijn.De eerste die ik moest ophalen zou om 05.30 uur klaar moeten staan bij het station in Hoorn maar die kwam al niet opdagen.Lekker weer het begint al weer goed.Verwachtte vast een afbericht vanwege de verwachte chaos.Omdat ik via Heerhugowaard moest om nog wat gasten op te pikken ben ik dus via Alkmaar naar de RAI gegaan.Geen sneeuw, geen ijzel geen niets van wat ik had gedacht dus was ik om 07.00 op mijn werkplek op de RAI.Lekker op tijd weer Chris zeiden ze daar dus maar snel aan de koffie.Twee uur wachten valt niet mee en ergens baalde ik er wel van dat we niet in de chaos terecht waren gekomen.Omdat ik graag wat te doen wil hebben wilde ik heel erg graag op de taxi standplaats staan want daar is het ook altijd een chaos met al die verschillende taxi bedrijfjes die elkander het licht in de ogen niet gunnen.Het is altijd spannend om die gasten dan in het gareel te krijgen maar sinds kort doet de RAI nog maar met een bedrijf zaken en alleen zij,en dat is TCA, mogen daar klanten oppikken.Zij hebben hun eigen coordinatoren daar dus er is helemaal niets meer te beleven.Geen chaos in ieder geval.Gijs de werkverdeler op de RAI wist dat en dus mocht ik niet naar de taxi standplaats,nee Chris jij mag naar de P7.Ik balen...de P7...daar is helemaal niets aan.Een beetje staan bij een slagboom.....boring.Daar aangekomen werd ik doorverwezen naar het begin van de P7, dat is daar waar de opricht van de RAI bij de olympialaan uitkomt of andersom.Ik moest daar taxi's die klanten voor de RAI kwamen afzetten doorverwijzen naar de P9 en auto's die wilden parkeren naar de P1,P2 en P3.Ik wist al dat die Amsterdammers moeite hadden met verkeersregels maar wat ik daar zag gebeuren tarte zelfs mijn verbeeldingsvermogen.Alsof ik in Calcutta of Nairobie terecht was gekomen.Alles dwars door elkaar,tegen elkaar in,over de verkeerde rijbanen en ga zo maar door.Volgens mij word er in Nederland geleerd dat je een kruispunt vrij moet houden en dat betekend dat zelfs al staat je licht op groen je niet het kruispunt mag betreden als het nog niet vrij is.Blijkbaar geld dat niet in Amsterdam.En tot overmaat van ramp is er ook nog eens niets wat een verkeersregelaar daar aan kan doen want er staan teveel VRI's, dat zijn stoplichten weten jullie nog, op een tekleine ruimte.Heb ik toch nog mijn chaos gehad
Ik had al eens geschreven over de Noord/Zuid lijn in mooi Amsterdam.Welnu hebben wij daar nog een klus.Namelijk op het Rokin ook een van de toekomstige stations en ook een van de bouwputten die stil gelegt is na de calamiteit op de Vijzelgracht.Ook op het Rokin wordt namelijk gebouwd in de nabijheid van historische gebouwen die absoluut niet mogen verzakken.Zij, dat zijn de gravers, zitten nu ongeveer op 15 meter diepte en als je ervanuit gaat dat het station op 21 meter en nogwat komt kun je wel zeggen dat ze pas op de helft zijn.Zeg nu niet meteen eehhhh Chris 15 plus 15 is 30 en geen 21 want de rails en het station moeten wel op een goede harde vloer gemaakt worden dus ze zullen eerst dieper moeten en dan terug opbouwen naar die 21 meter nog wat.Het is een interesant project die Noord Zuid lijn en er wordt veel over geschreven en gesproken.Een heleboel negatief natuurlijk want de brave burger heeft geen flauw benul van wat er nu eigenlijk gebeurt daar beneden.Dat besefte de aannemer ook en die heeft dus sinds kort een uitkijkpunt geopend op het Rokin.Daar kunnen de geintresseerde mensen een glimp opvangen van wat er daar eigenlijk allemaal plaats vind.Mijn collegae aldaar kunnen u daar tekst en uitleg over geven.Kom gerust eens langs u kunt zo naar binnen lopen.
Het was koud vandaag......gisteren eigenlijk ook al maar dat was gisteren.Ik was vandaag, en gisteren eigenlijk ook al, ingezet als parkeercontroleur.Een taak als toezichthouder.Een leuke job bonnen schrijven en weer seponeren.De gemeente waar wij dit voor doen heeft ons gezegt dat wij een opvoedende taak hebben eerder dan een verbaliserende.De bonnetjes worden natuurlijk wel geschreven.Als je net komt aanlopen wil ik nog wel eens een regelingetje treffen.Even een uurtariefje in de meter en ik haal de bekeuring er weer af.Iets wat door velen zeer gewaardeert wordt want ja het scheelt je al gauw 50 euries.Kom je niet net aanlopen en ik ben al weer weg,verderop naar de volgende tja dan heb je pech.Dan moet je naar het kantoor komen en dan maar hopen dat ik nog steeds coulant ben want tja je smoes of verhaal moet dan wel erg geloofwaardig zijn.Meestal is dat niet zo en dan blijft de sanctie gewoon staan.Het is zo dat er een eind tijd op je parkeerbonnetje staat.Heb je nog een minuut als ik bij je auto ben heb je geluk dan loop ik gewoon door naar de volgende.Om te voorkomen dat collega's, of parkeercontroleurs, bij je auto gaan staan wachten tot die ene minuut is verstreken is er ook nog een zogenaamde uitlooptijd .In de gemeente waar wij voor werken is dat 10 minuten.Dus eigenlijk 10 minuten extra parkeertijd.Zijn er dus daarvan 9 minuten verstreken als ik bij je auto kom dan....loop ik gewoon door naar de volgende.Eigenlijk ben je dan 9 minuten te laat maar ik ben dan 1 minuut te vroeg.Zijn er 11 minuten verstreken na de officiele aflooptijd van je kaartje krijg je dus meteen een bon van mij.Ik kan immers niet blijven uitstellen en de automobilist dient voldoende parkeergeld in de meter te stoppen laat dat wel duidelijk zijn.Vandaag had ik er weer zo'n een 13 minuten te laat.Bonnetje geschreven want hij was nergens te bekennen.Netjes onder de ruitewisser geschoven en verder gegaan met mijn werk.Half uurtje later een warme bak koffie gehaald op kantoor want het was koud.Krijg ik het verzoek of ik even naar de balie beneden wil komen.Daar ga je dan.Wat nu weer?Staat daar een meneer van middelbare leefdtijd die met een bonnetje van mij staat.Hij zegt tegen mij : Ik voel mij eigenlijk een sukkel want ik was op tijd op weg gegaan naar mijn auto.Het is glad dus ik ben echt optijd weggegaan maar onderweg gaat er een oudere mevrouw gruwelijk onderuit met haar fiets.Ik vond dat ik haar weer overeind moest helpen want met dit weer en deze gladheid moeten we een beetje op elkaar letten.Hij zegt ik voelde mij een Held want ik had mijn naaste geholpen al was het geen bekende van mij.Maar nu voel ik mij een sukkel want was ik maar doorgelopen dan was ik op tijd bij mijn auto geweest.
Zo werkt het bij mij dus niet.Ik heb hem verteld dat hij geen sukkel was en dat ik het zeer waardeer dat hij iemand, wie het dan ook moge zijn, te hulp schiet.Ik heb hem gezegt dat desondanks ik niet kon controleren of zijn verhaal klopte ik er van uit ging dat hij de waarheid sprak,hij kwam ook zeer oprecht over.Ik heb zijn bekeuring verscheurt want dit zijn de mensen die we nodig hebben in onze nabijheid.Vandaag is hij de held.
Het bedrijf waar ik werkzaam voor ben is tevens een opleidings centrum voor beveilgers.Je kan daar dus je beveiliger 2 diploma halen.Ik heb dat dus ook gedaan en naast verkeersregelaars werk doe ik dus ook wel eens beveiligings werk.Druk mannetje als ik ben heb ik ook nog even mijn praktijkbegeleiders diplomatje gehaald en daar doe ik ook wel eens wat mee.Ik meld het even want daar ga ik jullie tezijndertijd ook van op de hoogte houden.
Het leven van een verkeersregelaar gaat niet over rozen.Vaak over asfalt en soms zelfs over een moterkap.Het is een beetje een onbegrepen beroep want wie zijn nu die malloten die bij nacht en ontij zomaar met hun leven spelen door midden op de weg te gaan staan om het verkeer tegen te houden en te regelen.Om dat goed uit te leggen moet men weten waarom de verkeersregelaars ontstaan zijn.Vroeger was het een politie taak het verkeer in goede banen te leiden en de zogenoemde verkeerspolitie was daar verantwoordelijk voor.Zij regelde het verkeer bij kruisingen, ongevallen(overheidstaak) en evenementen(geen overheidstaak) maar niet bij werkzaamheden aan of rondom de openbare weg.Omdat er toch redelijk veel wegwerkers van de weg gereden werden heeft de overheid besloten om de functie verkeersregelaar in het leven te roepen.Het gaf de overheid tevens de mogenlijkheid om de verkeerspolitie weg te bezuinigen zodat de verkeersregelaar een halve politie taak kreeg.Wel het recht om het verkeer overal te regelen maar niet de mogenlijkheid om sancties uit te delen want dat is en blijft een taak van de overheid en volkomen terecht uiteraard.Overal waar nu aan of rondom de openbare weg zich werkzaamheden of evenementen afspelen is het wettelijk verplicht om verkeersregelaars in te zetten om de veiligheid van wegwerkers en verkeersdeelnemers te waarborgen.Het is een spel waarbij de verkeersregelaar de scheidsrechter is en voor een goede en eerlijke doorstroming van het verkeer en een veilige werkplek voor de mensen die werken aan de weg verantwoordelijk is.Het is dus o zo belangrijk(het is verplicht) de aanwijzingen op te volgen,hoe moeilijk het soms voor verkeerdeelnemers is om het waarom te begrijpen.De verkeersregelaar weet namelijk wanneer het veilig is om te rijden of te werken.Het zijn niet alleen de verkeersdeelnemers die de aanwijzigingen dienen op te volgen.Ook de werklieden dienen gehoor te geven aan de aanwijzigingen want het is soms echt nodig om verkeer door te laten stromen om onveilige situaties op de openbare weg te voorkomen,al zal dat niet zo vaak voorkomen want de verkeersregelaar zal meestal zorgdragen voor een werkvak en een verkeersvak.Het ongemak bij werkzaamheden aan de weg zal er altijd zijn maar de verkeersregelaar zal dat trachten te verlichten.Dat zijn dus die malloten die midden op de weg staan.
