Voor een klant, een projectontwikkelaar denk ik, moesten wij een bosgebied bewaken. Hij wou daar een nieuw en modern gebouw plaatsen alleen de plaatselijk bevolking was het daar niet helemaal mee eens. Een rechtszaak was aangegaan om onze klant tegen te werken. Ik zag het al helemaal voor me...Hordes autonomen met kettingen en planken, hamers en spijkers om verzet te bieden tegen de kap van die paar bomen. Ik moet zeggen er stonden er daar een paar mooie oude exemplaren tussen waarin je makkelijk een pracht van een boomhut kon bouwen maar daar waren wij voor ingehuurd om dat te voorkomen. Er stond al een hek omheen en de uitspraak van de rechter was die middag. De klant had een mooie keet aan laten rukken waar wij een bak koffie konden zetten en droog konden zitten. Er zat zelfs een kachel in. Wij hebben meerdere rondes gelopen maar niemand kunnen ontdekken. Geen autonomen zelfs geen plaatselijke bevolking. Wel een paar eenden en een konijn. Het was een rustige wacht die nacht.
Het is een zware winter geweest voor het Nederlandse wegennet en dat geeft weer een boel werk voor de verkeersregelaar. Zo ook voor mij dus. Wij, ik en mijn collega, waren mee met een klant van ons om spoedreparaties uit te voeren op verschillende locaties. Zo gaat dat met spoedreparaties hier een gaatje en daar een kuil en snel weer verder naar de volgende straat, weg of wat dan ook. Wij begonnen in Broek op Waterland. Daar was de gemeente ons al behulpzaam geweest door de ergste gaten alvast te vullen dus het viel daar erg mee. Er valt daar ook weinig te regelen want volgens mij staan daar niet meer dan, pak hem beet, 100 huizen en de straatjes zijn daar zo smal dat zodra ik mijn bus er neer zet alles al is geblokkeerd. Maar ja een gat in de weg is er om gerepareerd te worden dus de wegreperateurs maar aan de slag. We moesten ze nog even afremmen anders hadden ze dat hele dorp onder het koud asfalt bedolven. na een kuiltje of tien Broek op Waterland verlaten en in colonne op weg naar mooi Monnickendam want daar waren ook al gaten ontstaan door het barre winterweer. Monnickendam is een wat groter plaatsje dan Broek op Waterland en dat kun je wel merken aan het wegennet aldaar. Het was er ook wat drukker. Lekker want dan heb je wat te doen als verkeersregelaar. Kuiltjes en gaatjes gevult en snel naar de volgende plek. Nu werkte het zo; de uitvoerder reed voorop en ging van opdracht naar opdracht daarachter reed de asfalt wagen met koud asfalt daarachter reed de reparateur, wagen plus aanhanger en daarachter reden wij in onze bus met aanhanger,met compressor waarvan de klant had gevraagt of wij die mee wilden nemen. Op het moment dat de uitvoerder op een plek kwam waar hij een reparatie moest uitvoeren reed hij en de asfalt wagen er iets voorbij en de reperateur en wij stopten iets ervoor en dan moesten wij rennen, omdat het verkeer achter ons meteen trachte ons te passeren wat soms gevaarlijke situaties opleverde, om het verkeer te regelen....Tuut..tuut.. klaar weer en wij rennen naar de bus want de colonne reed alweer gas op de zuigers om weer aansluiting te krijgen en dan naar de volgende plek. Ik heb ze nooit gezien ja toen hij voor mij stond zoals ik ook zovaak op de weg sta. Een vingertje wijzend naar mij en eentje wijzend naar de kant van de weg. Oeps de sterke arm van de wet. Meneer, zegt hij, IK heb geconstateerd dat U geen veiligheidsgordel draagt. En U ook niet deelt hij mijn collega mede, en de colonne denderde voort, ja...eehhhh... stamel ik richting de colonne wijzend. Hij had ze ook wel gezien en hij had ook gezien dat de asfaltwagen chauffeur geen gordel droeg, hij had zelfs overwogen de asfaltwagen te stoppen maar hij vond hem toch iets te groot, wat een watje want wij zitten daar niet mee...vrachtwagens stilzetten, en de wagen van de reperateur had hij ook gezien en zelfs dat hij ook geen gordel droeg maar hij zat te dicht op de asfaltwagen dus koos hij ons uit. Ongeveer 50 meter voor ons lag een rotonde en ik zag de colonne uit zicht verdwijnen. Mijn collega, niet belast met enige schroom, zegt tegen die man met de pet: U heeft helemaal gelijk en wij horen eigenlijk een gordel te dragen maar....Verbaast kijken de twee collega's van de agent naar de rotonde want daar draaien maar steeds de zelfde auto's omheen....een burger auto...een asfaltwagen...een jeep met aanhanger. Meneer de agent zegt mijn collega. Wij zijn de verkeersregelaars die bij DIE, wijzend met zijn vinger naar de rotonde, colonne horen. Zij zijn bezig met spoedreparaties aan de weg en Wij begeleiden het verkeer daaromheen. Als zij stoppen moeten Wij er meteen uit kunnen om het verkeer veilig te kunnen omleiden, en daar kwamen ze weer langs op die rotonde. Oh...oh....ja.....zei hij ietwat geschrokken gaat u maar snel verder. Lichtelijk geamuseerd reden wij weer verder maar toch.Nu zijn we zelf eens langs de kant gezet
