Druk, druk ,druk....De sneeuw en het ijs zijn alweer een geruime tijd verdwenen en al het werk is in een grote klap vrijgekomen. Dat betekend dat ons bedrijf en waarschijnenlijk onze concurenten overspoelt werden met aanvragen voor verkeersregelaars.De opgelopen vertragingen moeten nu eenmaal ingelopen worden om de deadlines te kunnen halen. Vandaar dat het even rustig is geweest hier op het blog. Als ik meer tijd heb dan schrijf ik nog wel van mijn belevenissen op een motorkap, de nachtelijke uurtjes, de grote gele vogel en de bonnenregen.
Voor een klant in Amsterdam werden wij ingehuurd om wat barrieers te helpen verplaatsen. Die dingen wegen loodzwaar dus konden ze wel wat hulp gebruiken. Denk nu niet meteen dat wij met die dingen aan de sjouw moesten, nee daar hadden ze een kraantje voor laten aanrukken. Zo eentje die op een trailer is gemonteerd. Die tilden de barieers op en wij moesten dan het verkeer stil leggen. Zo gezegt zo gedaan. Vrachtwagen reed mooi rond die dingen op te rapen en wij maar steeds het verkeer stil zetten zodra het gevaarte los kwam van de grond totdat hij op de vrachtwagen stond. Ik had dus het verkeer stil en de kraanbediende laat het stalen gevaarte zakken op zijn vrachtwagen waarna ik het verkeer weer laat rijden. Onnodig oponthoud is nergens goed voor dus gaan met die banaan. Terwijl ik het eerste voertuig een oprij teken geef zie ik in mijn ooghoeken dat de kraanbediende waarschijnlijk niet tevreden is met hoe hij dat ding op zijn vrachtwagen heeft staan en hem gewoon weer de lucht in hijst. Ik meteen weer een stopteken geven aan het tweede voertuig maar die meneer vondt dat hij wel door kon, hij zat immers maar 30 cm achter zijn voorganger. Ik vondt van niet want zolang die barrieer in de lucht hangt mag er niemand langs. Veel te gevaarlijk als hij eruit valt is het leed niet te overzien. Bonk rijd die gast gewoon tegen mij aan. Ik een halve meter achteruit. Gelukkig niet hard want hij trok net op. Dus ik wijs hem aan. Ik prikte bijna zijn oog eruit zo dichtbij was hij, gelukkig voor hem zat er nog een raam tussen, en gaf hem een nieuw, vers en duidelijk stopteken. Bonk weer rijdt hij tegen mij aan maar dit keer was ik voorbereid en had al gezien dat ik de bovenste rand van zijn motorkap kon pakken en mijn knieen op zijn bumper kon laten rusten. dus ik kijk hem lachend aan hangend aan zijn motorkap. Hij vloeken en tieren maar hij durfde toch niet verder zo met mij voorop. Dus stopte hij weer en ik geef hem weer een stopteken. Hij weer vloeken en tieren begrijpelijk want de reden waarom ik hem in de eerste instantie een stopteken gaf, de barrier die in de lucht hing, was allang niet meer van toepassing, dat ding stond gewoon al op de vrachtwagen. Bonk weer rijdt hij tegen mij aan en weer hing ik aan zijn motorkap.Hij briesen en proesten met een kop zo paars als een bosbes stopte hij maar weer. Ik heb de bosvrucht even duidelijk gemaakt dat als een verkeersregelaar hem een stopteken geeft dat hij dan gewoon moet stoppen ook al ziet hij het nut er niet van in. Dat als hij tegen mij aan blijft rijden ik niet achterom ga kijken of hij eigenlijk wel moet stoppen, hij is op dat moment het gevaar en dat verlies je niet uit het oog. Toen dat tot hem doordrong bleef hij staan en kon ik kijken of hij door kon rijden. Ik heb hem verteld dat ik toch even zijn voertuig gegevens ging noteren en heb hem daarna een oprij teken gegeven Hij verliet mij met een wat norse groet iets wat als broodzak klonk maar het vast niet was. Tja beukenoot je kan ons wel proberen weg te duwen maar wij gaan toch niet weg
