Zoals jullie het al wisten ben ik vandaag dus weer naar Antwerpen geweest , en wel het resultaat mag er zijn hoor . Het gaat echt supergoed !!! We zijn er allemaal tevreden over . Toen wij ernaar toe reden heb ik tot m'n grote spijt aan de processor zitten draaien , dit omdat Cor de radio harder had gezet . Hij zei dat de auto meer geluid maakt als het snelheid maakt . Wel te begrijpen natuurlijk , maar ik kwam er een beetje mee in de knel te zitten dat ik de radio niet meer kon zo kon volgen zoals het de laatste tijd was als wij in de auto zaten , niet dat ik het allemaal kan verstaan hoor , maar ik kan er stukjes spraak uithalen , en dat was vanochtend niet zo . Maar weet je wat ik denk ....... dat hij misschien slechter hoort als ik ......... Maar goed toen wij bij de "Oorgroep" aankwamen kwam vrijwel meteen de audioloog aangelopen , hij vroeg me hoe het gegaan was , en of ik het toestel nog steeds in de hoogste stand had staan . Toen hebben wij nog even gewacht , en heb ik daar nog even zitten lezen . Op een gegeven moment kwam er een klein meisje , ik denk dat ze kort of nabij de twee jaar was , het was heel lief zoals ze steeds naar mij bleef kijken . Toen kwam er ook een audiologe die zich met de begeleiding van kinderen bezig houdt , en vertelde tegen dat kleine meisje dat die Mevr ( dat was ik dus) ook een toestel in de oren had . Het was wel mooi zoals dat kleine meisje erbij stond . Weet je , het is toch heel belangrijk dat zo'n klein meisje nu al weet dat het een beetje erbij hoort , en dat ze niet alleen is . Met twee is het altijd wel leuker hé als je iets hebt , wat net iets anders is als normaal . Maar goed , na even kwam Kirstin ons ophalen en mocht ik in het kleine kamertje . Daar werden weer allerlei testen gedaan , dit in bijzijn van enkele Amerikaanse personen van het bedrijf die de implantaten maken , dus dat was ook bijzonder , en ik denk voor die mensen ook wel interessant . Er werden nogal verschillende gehoortesten gedaan , dus op een gegeven moment ook wel vermoeiend , ik was ook wel opgelucht toen het erop zat . Dit komt natuurlijk ook omdat de hersenen nogeens extra geactiveerd worden . Op een gegeven moment heeft Cor ook tegen de audioloog gezegd dat het weleens zou kunnen zijn dat het voor mij wel genoeg geweest zou kunnen zijn . Toen hebben wij weer even plaats genomen , en hebben wij ook nog even met Kirstin gepraat . Ik had vanochtend toen wij daar aankwamen ook verteld dat ik er niet helemaal gerust op was , en dat ik dacht dat ik het toestel weleens zou kunnen gaan verliezen , omdat het alleen met de magneet vastzit op m'n hoofd . Dus toen hebben wij het nog even over een oorstukje laten maken gehad . Na even zijn wij met Geert de audioloog en die Firma van de implantaten naar het kamertje gegaan waar ze de processor zo afgesteld hebben dat het zoals we denken het voorlopig ook goed is . Er zijn dus weer enkele veranderingen ingebracht zodat ik het spraakverstaan nog duidelijker zal gaan vinden . Nadat dit allemaal gebeurt was , is er een afdruk gemaakt van het oor zodat er toch een oorstuk komt waaraan de processor vastgemaakt kan worden , kan ik hem ook zeker nooit kwijt raken Verder is het zo dat de tijd die er nu aan gaat komen het ook uit zal wijzen hoe mijn ervaringen en bevindingen zijn over deze afstelling . Ook is het belangrijk dat de logopedie twee keer per week zal plaatsvinden , en dat er door het steeds blijven oefenen ook steeds meer duidelijkheid in het spraakverstaan komt voor mij . In deze toekomst vooruitzichten heb ik helemaal het volste vertrouwen , en ik weet dat het ook veel van mezelf af zal liggen hoe dit zich verder ontwikkeld . Wij hebben nu een afspraak in Antwerpen voor 11 Maart , dus dat is al heel goed hé . Beste mensen allemaal , jullie snappen natuurlijk wel dat al deze mensen van de "Oorgroep" en het team van Dr Jansens de Varenbeke voor mij van grote betekenis zijn geweest in het jaar 2007 , dus daarom spreek ik daar ook mijn grote dankbaarheid naar uit , Allemaal BEDANKT !!!!!!!! jullie hebben voor mij een wereld open laten gaat van veel mooie dingen , waarvan ik nooit meer had durven dromen dat ik die nog eens ooit zou mogen beleven , het is in een woord SUPER > Donderdag ga ik weer naar de logopedie , verder blijf ik met de regelmaat wel op deze Blog verschijnen , dus ik houd jullie zo'n beetje op de hoogte . Verder doe ik jullie allemaal de hartelijke groetjes , bedankt voor de belangstelling en tot schrijfs .
Liefs Paula en natuurlijk ook van m'n rechterhand en begeleider en tevens ook nog eens therapeut . Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
