Het zit er weer op , de Sint is met de Pieten weer vertrokken naar Spanje , en natuurlijk hoop ik dat hij alle mensen goed bedacht heeft , en dat er niemand mee heeft hoeven gaan naar Spanje ( in de zak ) . Misschien nog niet zo raar als er wel mensen mee gegaan zijn , al is het maar voor beter weer , want dit weer is toch maar niks hé . Ik heb vandaag voor het eerst de regen op m'n muts horen tikken , dus voor mij blijft het nog steeds nieuw Geweldig !!!!!!!!!!
Ik begin met dinsdag , waar ik ook mee opgehouden was . s' Morgens zijn Cor en ik even naar het Virge Jesse Ziekenhuis gegaan dit ook om de Oorarts die mij heeft geopereerd nog te bedanken voor hetgeen wat hij voor ons gedaan heeft . Ook wilde ik nog graag de assistente's bedanken maar die waren denken wij juist met hun pauze bezig . Wel was het fijn dat wij Dr Jansen de Varenbeke even hadden kunnen zien en natuurlijk te bedanken . Hij was ook wel benieuwd hoe het was en was ook vol belangstelling , hij vertelde wel dat er toch nog een lange weg te gaan was , dit wisten we natuurlijk al , daar waren we ook al voor gewaarschuwd . Maar goed het is inderdaad "niks is voor niks" . Ook waren wij nog even op bezoek gegaan naar m'n kamergenote waarmee ik 2 dagen op dezelfde kamer heb gelegen . Ik vond wel dat de stemmen zo hard klonken , maar ik kan met het toestel nu niet lager omdat het helemaal op de laagste stand en programma stond , dus geen prettig gehoor . Ik kom er nu ook achter dat het zo'n verschil is in wat voor ruimte ik ben , is het groot of klein , of hoog of laag . Ook heb ik geprobeerd om het andere toestel uit te zetten , maar ook dat vind ik maar niks . s Ávonds na het eten zijn wij begonnen met de oefeningen , dus zoals ik al schreef maandag , de oefeningen met de A aa , O oo en de E ee , dat viel mij toch wel tegen zeg . Dit is iets waar ik toch wel even van moest slikken , gewoon omdat ik nog niet eens wist dat het zo moeilijk was . Goh mensen geloof maar dat ik Goddank blij ben dat ik kan liplezen , en ik weet dat ik het moet gaan doen zonder het liplezen , maar als ik dat niet had kunnen doen dan had ik het echt niet gered . Tijdens het oefenen vind ik ook de stem van Cor te hard en lijkt het wel of dat ik het niet versta omdat het te hard is , moeilijk is het ......... ik weet het even weer niet meer .
Woensdag toen ik de processor erop zette was er meteen een herrie van jewelste zeg , niet meer normaal , eigenlijk niet te harden , wat een gefluit en gepiep , ik snapte er weer helemaal niks van , en zo heb ik zowat de hele dag die harde herrie aan m'n hoofd gehad . Het zijn toch steeds weer al die geluiden die op zich al een boel geluid geven maar het lijkt dat het toestel erop reageerd door te fluiten . Ook denk ik steeds aan al die keren dat toen ik de gewone toestellen moest dragen er ook vaak een piep of fluittoon was , en die hoorde ikzelf niet . Dit alles gebeurde dan als ik de toestellen te hard had staan , en vaak merkte ik het aan de mensen in m'n omgeving dat ze iets hoorden , wat dan achteraf ook nog eens van mijn kant afkwam . Weten jullie dat verhaal nog , dat ik met mun drie boefjes bij de slager stond , en dat er plots op de kassa werd gerammeld en dat de koeling helemaal afgezet werd omdat ze dachten dat er iets loos was , en dat er bij nader inzien een vrouwke met drie kids in de winkel stond die het piepen nog niet eens meer hoorden omdat ze het zo gewoon waren geworden , weet je , ja dat waren wel van die situaties waarvan ik dan dacht , shit , en dan voelde ik me wel heel rot hoor . Maar ik denk niet dat het nu nog ooit zal gebeuren , want ik hoor zelfs de hoogste piepjes nog beter als munnu mens . 's Middags wilden wij thuis wegrijden en toen ging de telefoon , dat was de middelste om te vragen hoe het ging en natuurlijk ook om het een en ander te vertellen , wij zaten al in de auto maar dat wist ze natuurlijk niet. Nu is het zo dat als ik in de auto zit dan hoor en versta ik de radio heel goed , en de telefoon die kon ik ook verstaan , tenminste ik hoorde wat Rachel vertelde en toen gaf ik haar een antwoord , dus ze was blij verrast , dat ze ontdekte dat ik tegen haar aan het praten was , ja dat zijn van die super mooie momenten . Maar om nog even over die oefeningen door te gaan , als ik het om maar even duidelijk uit te leggen de woorden , mak , mat , mal , drop droop , brom broom , port poort enz enz , nou mensen dat willen jullie niet weten maar het lijkt voor mij dus allemaal op elkaar . Ik moet erbij schrijven dat ik niet meer snel moe wordt , maar hier komt dus heel veel energie bij kijken , echt ongeloofelijk , dit had ikzelf nog niet eens verwacht . En zoals de Audioloog ( Geert) vertelde dat ik het moet zien als trainen , ja dan gaat er bij mij ook weer een lichtje branden . Toen ik het jaren terug gepresteerd heb om de Kennedy-mars twee keer in een jaar te lopen (80 km ) jaaaaa toen heb ik daar verrekte veel voor moeten trainen , en dat was zeker niet niks, om dat steeds toch maar weer voor elkaar te krijgen , maar toen ik die eindsreep haalde en mijn medaille in ontvangst mocht nemen had ik wel zoiets van , ja dat is de beloning van maanden en maanden trainen , dat was me dus ook gelukt door alle inzet en trainingen . Dus ja ..... niks is voor niks , en als ik eraan terug denk dan moet ik toegeven dat ik het trainen ook voor geen goud had willen missen . Als Cor en ik dan aan het oefenen zijn hebben wij ook plezier en ik zeg soms ook woorden die hij helemaal niet heeft gezegd en die nog niet eens op m'n papier staan .
Donderdagochtend toen ik de processor erop zette was er weer dat harde gepiep en gefluit , echt verschrikkelijk is dat . Zoals ik ook wel weet dat het allemaal een beetje wakker moet worden en op gang moet komen , begin ik er toch wel een beetje genoeg van te krijgen , ook natuurlijk omdat ik niet zachter of terug kan naar een ander programma . Vanmorgen begon er bij mij een lampje te branden en ik dacht aan het andere toestel links , nu is het zo dat er met dat toestel ook weleens wat mis kan zijn , en toen kwam ik erachter dat ik met de implantaat het piepen of fluiten van het linkertoestel hoorde , dus morgen ook maar even terug met m'n hoortoestel . Ik heb het toestel van recht's nu in m'n linkeroor gedaan en ik moet toegeven dat het gefluit nu niet meer aanwezig is .Vanmiddag was er een nichtje van Cor , ook zij was reuze enthousiast om het met eigen ogen en oren natuurlijk te beleven wat ervan geworden was , ook was ze onder de indruk toen ik haar het A4-vel liet zien waarop een foto van de schedel opstaat , zodat ik haar ook duidelijk kon laten zien wat en hoe het nu in m'n hoofd zit , ze vond het indrukwekkend . Ik ben er ook blij mee dat ik het van de Oorarts mee gekregen heb . Ook kwam de middelste vanavond vrij onverwachts even binnen gewaaid en bleef gezellig mee-eten . Terwijl Cor voor het eten heeft gezorgd zijn wij samen aan het oefenen gegaan , kon ze natuurlijk zelf ook eens zien hoe het in z'n werk ging . Terwijl wij met de oefeningen bezig waren dacht ik nog even dat het toch wel raar was dat een Dochter met haar Moeder woordjes oefend . Dit is iets wat in onze tijd meer andersom moet , dus Moeder oefend met de kindjes . Rachel vertelde dat ze het ook fijn vindt dat ze dit kan doen voor ons , dit zal ze ook regelmatig blijven doen ,omdat ze ook vooruitgang ziet als ze erbij betrokken blijft .
Ik doe jullie weer de hartelijke groetjes en tot schrijfs ,
