Ik zal maar een beetje doorgaan waar ik mee opgehouden was , dus woensdag . Woensdag was het zo'n dag waarvan ikzelf zoiets had van , ik weet het ook allemaal niet meer hoor , het is soms ook heel moeilijk om erachter te komen wat nu eigenlijk normaal is . Omdat ik vind dat er toch wel veel overheersende geluiden zijn die me het niet al te gemakkelijk maken . Ik moet eerlijk toegeven dat ik er twee weken terug heel blij mee was , maar als ze nu de rest van m'n leven zo druk aanwezig zullen blijven , nee dat kan ik me niet voorstellen dat het prettig horen is voor altijd . Nu moet ik wel schrijven dat ik ook niet alles weet van hoe of wat het nu echt allemaal gaat verlopen , dat is natuurlijk weer bij iedereen verschillend . Ik heb al aan Cor verteld dat ik het ook niet weet , welk geluid , en ook in welke hardheid dat normaal is . Ik ben gewoon echt met elk geluid dat ik gekregen heb heel blij , of dat nu een geluid is dat er eigenlijk niet bijhoort ,of wel . Ik ben geen normaal horend mens dus alles wat ik nu hoor moet ik dan nu misschien horen als normaal , terwijl het misschien abnormale geluiden zijn . Het is toch zo dat een vogeltje voor iedereen even hard zingt , maar iedereen hoort het weer anders , dus ja zo zal het met de geluiden ook wel zijn . Het komt bij mij zeker wel goed hoor , daar heb ik het volste vertrouwen in . Morgen is het donderdag en dan ga ik weer naar Antwerpen , dus het is alweer wat spannend aan het worden . Donderdagochtend's met de honden even naar het veld gelopen en jawel hoor, ik liep bij de buren langs een grote haag en daar zaten zoals Cor naderhand vertelde een tiental mussen , het was wel fijn dat ik het hoorde , Cor die zei dat het kwetteren was , ja het was een drukte van jewelste . 's Middag's zijn we naar Antwerpen gereden , we waren nu een keertje wat te vroeg , dus we mochten nog even plaatsnemen . Na even kwam er een jonge dame aan en die stelde zich voor als Kirstin Daemers , en dat vond ik wel heel fijn zeg , ja ik was blij verrast om haar te zien . Via de computer hadden wij al contact met haar gehad , maar we hadden ze nog nooit in levende lijve gezien ,( zij is nl onze contactpersoon geweest voor de operatie ). Kirstin Daemers vertelde dat ze enkele testen ging doen , deze testen waren voor de operatie ook al eens gedaan . Ooohhhhh gelukkig ze gaan kijken hoe ik het allemaal hoor met de implantaat . Ik was zelf een beetje bang dat ze er weer andere programma's in zouden gaan zetten , dus alles nog LUIDER , maar gelukkig was dat toch niet zo . Cor mocht ook bij mij in het testkamertje zitten zodat hij weer mee kon luisteren zoals die eerste keer toen hij een hoofdtelefoon kreeg , omdat hij toen te herrie niet kon verdragen . Er waren verschillende testen , ook mocht ik het hoortoestel links uitzetten zodat het echt alleen de implant was die het hoorde . Het mooie was dat Cor de hoofdtelefoon niet nodig gehad heeft . Hij vertelde naderhand dat ik zelfs nog wel geluidjes hoorde die hij niet hoorde , al moet ik schrijven dat het zo'n gepiep en gefluit enz enz is dat het soms ook moeilijk is om aan te geven of je het hoort of denkt . Ik zou elke keer als ik een verandering van toon hoorde m'n hand op steken , dus het begon plots te piepen , en ik m'n hand weer opgestoken en Cor begint toch keihard te lachen , en wat denk je gaat de telefoon in m'n tas af , dus ja dat was natuurlijk wel een lachertje hé . Hetzelfde als toen ik maandag bij de logopediste was en toen ze vroeg wat ik voor een toestel had , nou ja dan haal je het toch gewoon even van je hoofd af , ik leg dat bij haar op de tafel , en we keken er alle drie naar , nou mensen zit er een knopspeld op de magneet van de zender , ja we maken ook gekke dingen mee waar we ook plezier om kunnen hebben . Toen de testen klaar waren vertelde Kirstin dat ze heel tevreden was , ja ze vond het echt heel goed , dus dat gaf ook weer een voldaan gevoel hoor . Wij mochten toen weer plaatsnemen in de wachtruimte en dan zou de audioloog ons komen halen . Na even kwam hij eraan en we gingen mee naar zijn behandelruimte . Hij was ook heel tevreden over de uitslagen van de testen en had uitgelegd hoe het er nu voorstond , dat was een groot verschil . Zo was er ook een test bij die ze voor de operatie ook gedaan hadden , ik heb de test toen met de twee hoortoestellen gedaan en de score was toen 45% , nu was de score met de implantaat en het linkerhoortoestel uit 90% , dus dat is heel mooi hé . De audioloog vertelde dat ze aan de hand van de uitslagen het programma aan gingen passen . Het was heel duidelijk dat ik een grote hinder had van de hoge geluiden en dat die ook een stuk minder mochten . Ik had ook op een briefje geschreven hoe ik het ervaarde met die geluiden die ik had , en dat paste ook allemaal zo'n beetje bij de uitslagen van de testen . Nou mensen ik had veel bewondering voor de mensen van de "Oorgroep" , maar die wordt nog steeds groter , niet te geloven wat die mensen allemaal kunnen , daar neem ik m'n petje voor af . De audioloog heeft ook nog enkele kleine testjes gedaan om zeker te weten welke geluidjes ik het prettigste vond om te horen . Toen heeft hij er weer drie andere programma's ingezet , waar ik natuurlijk ook weer kei benieuwd naar was . Toen ik de processor weer aangesloten kreeg toen zijn we gelijk gaan praten , om de verschillen te merken , dat was gelukkig goed en duidelijk . Schitterend was het weer om toch een iets rustiger sfeertje te hebben en de achtergrondgeluiden ook meer op de achtergrond te horen . Toen hebben we gelijk een afspraak gemaakt , dit was eigenlijk allemaal al gepland , maar omdat er met programma's is geschoven en overgeslagen loopt het behandelplan ook anders . Dinsdag de 11e december gaan we terug naar Antwerpen . Het is natuurlijk ook weer heel afhankelijk wat er dan gedaan wordt , omdat het van mijn ervaringen afhankelijk is wat er veranderd moet worden . Toen wij bij "Oorgroep"buiten kwamen klonken de auto's alweer heel anders als toen ik er naar binnen ging , ja echt alles was wel anders , raar eigenlijk hé . Onderweg naar huis heb ik naar de radio zitten luisteren en ik kan het zelf nog niet geloven hoor , maar dan zeg ik zomaar een paar woorden na , en die zijn dan nog goed ook . Ik kan er echt van genieten en Cor natuurlijk des te meer , ja het is toch wel m'n rechterhand hoor . Soms vraag ik me weleens af of hij daar nou niet moe van wordt , want het is toch steeds weer oefenen wat we doen . Al vind hij soms wel dat ik eens wat meer geduld moet hebben , en dat ik niet iets moet willen in twee weken tijd waar andere mensen 11/2 jaar over moeten doen , en daar heeft hij helemaal gelijk in hoor . Zo moet ik eigenlijk ook toegeven dat ik toch wel last gehad heb van die harde geluiden , maar dat ontdekte ik pas toen ze er niet meer waren .. Zoals de meeste van jullie wel weten , dat ik pas weet hoe ziek ik geweest ben als ik weer beter ben , en niet op het moment dat ik ziek ben . Donderdagavond waren we in Eindhoven bij de oudste en daar kwam de middelste ook met haar vriend , ze waren ook weer benieuwd hoe het gegaan was , en Rachel wilde wel eens even kijken of ik al wat hoorde , zij was een paar meter achter me gaan staan en noemde de dagen van de week door elkaar op , ze was er helemaal verbaasd over dat ik ze na kon zeggen , ook Joyce die stond erbij , en ze hadden me toch plezier die twee meiden , met traantjes in de ogen natuurlijk hè . Toen ging Rachel een hele zin opzeggen , en ik zei het weer na , ja en dan kan de avond niet meer stuk voor ons , echt geweldig is het . Na het eten hebben we nog gezellig wat gebabbeld en ook dat ging goed , ik kon gelukkig horen waar de stemmen vandaan kwamen en hoefde niet zo gespannen te zijn om het allemaal te kunnen volgen . Vanochtend (vrijdag) was ik al om half negen in de bossen , ook dat was alweer anders als de andere keren met de implant , een stuk rustiger en ik hoorde nog genoeg , dus prettig wandelen . Ook ben ik weer eens naar de gezellige bloemschikcursus geweest, het was alweer een aantal weken geleden dat ik er geweest ben en ze vonden het ook wel fijn om me weer eens te zien en te spreken en natuurlijk om te zien hoe het met de oortjes was . Wat me als eerste opviel was dat ik enkele vrouwen die ik eigenlijk nooit heb kunnen verstaan omdat ze héél zachtjes praten en de mond bijna niet bewogen , nu wel kon horen en verstaan . Ook viel het me op dat ik toen er op een gegeven moment een medewerkster van het OCMW bijkwam en die begon te vertellen dat ze een aardigheidje kwam brengen voor ons van Sinterklaas . Met zoiets zou ik dan voor mezelf zo'n beetje uit kunnen maken wat de bedoeling is als je een pakje sinterklaasspeculaas krijgt , maar het is veel anders en mooier als je het echt hoort . Toen wij gezellig allemaal samen koffie gedronken hadden , ging ook ieder weer z'n eigen weg . Toen ik naar de auto wilde lopen kreeg ik in de gaten dat Georgette naar haar man aan het bellen was en vroeg of die haar op wilde komen halen , dus ik zei tegen haar dat ze met mij mee kon rijden , dus dat was zo gepiept . Normaal gesproken zeg ik altijd tegen iemand die bij mij in de auto zit dat hij of zij geen moeite moet doen om te praten want ik hoor het toch niet en ik kan toch niks terug zeggen , dat was iets wat ik nu niet gedaan had , gewoon omdat ikzelf ook niet wist wat het zou gaan doen , nou en ze begint te vertellen , oooohhh mensen en ik versta toch wat ze zegt , ik moet er wel bij vertellen dat die heel duidelijk praat , en ik heb echt onder het autorijden met haar gepraat , GEWELDIG !!!!!!!!!!!! hé Lieve mensen ik ben heel blij dat ik dit alles zo kan en mag schrijven . Soms wordt er weleens gezegd dat iets als muziek in de oren klinkt , ook ik heb dat vaak gezegd , maar eigenlijk wist ik nog niet eens hoe muziek in de oren klinkt , dit heb ik de laatste weken ook mogen ontdekken hoe het werkelijk klinkt , en ik moet zeggen dat het een hele mooie ervaring is om te weten hoe muziek in de oren klinkt Mijn wereldje wordt steeds mooier , en daar kan ik heel dankbaar voor zijn , en het is prettig om met jullie allemaal te mogen delen .
