We logeren al enkele dagen in Sundara Guesthouse. Na een verplaatsing bestaat mijn taak erin op zoek te gaan naar logies. Na een tiental pogingen bots ik op een deftig uithangbord. Er logeert blijkbaar niemand en ik ruik mijn kans. Stevige onderhandelingen en een uurtje later nemen we er een kamer voor vier dagen... enkel voor ons alleen ! Onze nest ligt in een groene hoek, een open kooi als het ware, met vele exotische vogels. Het is van onze Zuidafrikaanse reis geleden dat we ganse dagen zo konden genieten van turelurende kwetteraars en wielewalende pluimballen. Een ganse dag vogelmuziek en salsa-trillers waarbij mijn werkloze koptelefoon jaloers in de rugzak kreunt. In dit guesthouse moet je extra betalen voor keukengebruik. Bovendien is er in Sri Lanka nergens een gasflesje te verkrijgen voor ons Thais kookvuurtje. Dus op zoek naar kruimels zoals onze gevederde vrienden. Een eethuisje nodigt uit en wordt onze vaste stek voor ons verblijf in Anuradapura. Gewokte groentes met noedels en ei krullen lekkere herinneringen aan Laos in de stoofpan. Een van de kopzorgen vooraf was het vinden van brood. Ten onrechte. Overal lekkere bakkerijtjes. Gisteren nog gesnoept van een kokoscake. A propos, het drankje waaraan Hilde sneukelde op haar verjaardag was een andere soort kokos, meer oranje i.p.v. donkerbruin. Met dorstlessend sap. Neen, opa, zonder alcohol. ... Op de middag lunchen we vaak brood met ontzettend sappige ananassen of heerlijk aromatische bananen. We drinken vaak Ceylonthee, streekproduct uiteraard. Het draait uit op een regelrechte gezondheidskuur. Helaas een moeilijkheid hier is internet waardoor onze verslagen wat op zich lieten wachten. Ons reisverslag is nog steeds te volgen via bloggen.be/ilde Jef
Zondag wordt wolkdag. De voormiddag wordt bijeen gepuzzeld met een gestrekte wandeling langs het immense stuwmeer, de watervoorziening van het stadje. Hilde krijgt haar verhoopte tropische regenbui : zeven druppels en wat muggenpis. Aan deze zoemende stoorzenders, muggen, is hier vooral bij valavond geen gebrek. We bereiken helaas niet het park dat we gisteren opgemerkt hebben vanuit de bus. Maar we zullen rijkelijk beloond worden voor de vroeger dan verwachte ommekeer. Even verder nemen we plaats op wat rotsblokken aan het water naast een stevige houten knaap met een flinke kruin en lange luchtwortels. Hilde haar karma staat gunstig. Ze bestelt een fijne verfrissing op dit terrasje van wilde stenen. Vlot bediend vanuit de waterhoek met een stevige bries die in de tropische warmte meer deugd doet dan een ijskoude cola... Pats. Daar valt een Singalese visdief met een sierlijke duik in de natte. Vlak voor onze verbaasde oogbollen. Hij slaat druppend terug op en zwenkt tweemaal in het rond net boven onze hoofden. Vervolgens zet onze kelner zich op een tak in de boom naast ons. Zijn roestbruin pakje, zwart omlijnd, schittert als gensters in een houtvuur. Zijn hagelwitte kop glimt van trots onder onze bewonderende blikken. Met immens plezier betaal ik de rekening van zero roepies voor dit knap staaltje natuurplezier ! Een duizend bladzijden dikke roman over de geschiedenis van de Boeren in Zuid-Afrika boeit me uitermate sinds ons vertrek vanuit Belgenland en verstrooit de namiddag onder het gebladerte van een breed vertakte reus, geworteld in de voortuin van Sundara guesthouse. De lectuur wordt onderbroken door een wielewaal die speels zijn toilet maakt tussen het groen. Een zwarte kop met rode bek in een fel gele donzen jas : hij brengt zon in schaduw... Later wandelen we naar de wekelijkse markt, als kermis voor de plaatselijke bevolking en enkele schaarse westerlingen. Dat is een van onze favoriete telkens weerkerende bezigheden op onze reizen. Ondergedompeld tussen wirrewarrende kraampjes, snuivend aan geurende kleurenschermen, genieten van grap en scherts in een taaltje dat we niet verstaan... Na onze ogen strelen we onze buik als we binnenduikelen in ons eetkraam voor een dagelijkse portie vers gewokte noedels...
Een vlijtig spanningsveld tijdens ons vroeg ontwaken als bij twee studentjes met een dagje schoolreis voor de boeg. Alleen missen we hier ons moeke om onze boterhammekes met omelet te bereiden... Een gammele bus hoest ons naar Mihintale, een heiligdom uit dezelfde periode als Anuradhapura. De tempel ligt op een hoogte, via trappen te bereiken. Het bedevaartsoord is nog erg populair. Eerst bezoeken we een tussenplatform waar we onder de indruk raken van de eerste stupa in de Singalese geschiedenis. Een bouwstenen bolhoed waarrond altaren in de vier windstreken met frontons van gebeeldhouwde olifantjes. Verderop schuilen we onder een overhangende rots met oeroude inscripties. Dan penselen we het leeuwenbassin in het fototoestel en genieten van de bedevaarders die, op de puffende steilte van trapstenen uit vroege eeuwen, lotusbloemen naar Boedha dragen. Helaas, het wordt brood met bananen. Maar een zeldzame piknikbank onder een schaduwrijke groene boomluifel bezorgt ons weer dierenpret. Een kleine varaan waggelt voorbij. In een nabije boom speelt een soort wombatachtige eekhoorn en enkele apen willen graag een graantje meepikken... en lonken gretig naar ons broodbeleg. Geen angst, lieve schat, ik ben vijfmaal groter dan onze langgestaarte soortgenoten. Maar jij hebt geen lange scherpe tanden !
De nachten hier zijn ongelooflijk rustig. Alhoewel we omstreeks drie uur gewekt worden door enkele apen die een robbertje uitvechten op ons dak. Te zwaar uitgeweest zeker ? Moesten die niet voor de donkere thuis zijn ? Amaai die jonge gasten van tegenwoordig... Voor de rest is het een enorm contrast met Thailand en omstreken waar dag en nacht uitbundigheid troef viert en het moeilijk is nachtrust te vinden zonder stevige oordopjes. Hier blijven ze tot nu toe in een doosje opgesloten. Een nieuwe dag met enkele verassingen wordt in gang gekwetterd. We staan vroeg op. Wat later wijs ik naar een dikke zwarte spin. Zo groot als Hilde haar hand. Pakt ze Jef, en onze kotmadam holderboldert terug onder het muskietennet ter bescherming. Ik scherp mijn potlood en haal uit. Je suis Charlie, krijst de achtpoot en duikt weg tussen muur en kast op hoge poten. Dan volgt een volgende uithaal langs onder. Vergeefs. Ik had er beter een Jihadist bijgeroepen denk ik, want hier in boedistenland doen ze geen vlieg kwaad... Anuradapura was al een bloeiende hoofdstad in de vierde eeuw voor Christus. Vandaag wandelen we naar overblijfselen van tempels uit die tijd. Wat ontgoochelend. Ons sensationeel bezoek aan Angkor Wat in Cambodja in 2012 is niet te evenaren. Deze tempels van de Rode Khmer, overwoekerd in de jungle, is werkelijk een achtste wereldwonder. We vinden soelaas in de Koninklijke Tuinen. Opgericht als een van de eerste irrigatie systemen van Azie. Voor ons het leukste moment van de lange voormiddag. Enkele mooie ruines met watertjes. Een fotokader voor een plaatselijk bruidskoppel. Even uitblazen op een stenen bank. Dan spring ik krommebenend en dan trekkevoetend op, en Hilde aapt me onmiddelijk na... Een lang dun slangetje gleed nieuwsgierig over onze nagelnieuwe loopschoenen ! Goei reclamefilmke voor Decatlon...
Onze eerste lange wandeling in de nieuwe bestemming is meteen een voltreffer. We slaan enkele dwaalweggetjes in om uit te komen aan een verlaten hoekje in de natuur waar een arme luis woont in een met leemachtig slijk bedekte golfplatenbarak met 'lake view'. Die man woont echt in het paradijs zeg. We vergapen ons een vol uur aan een magnifieke natuurdocumentaire. Hoofdrolspelers zijn verschillende reigersoorten, zilveren, blauwe en ral. Boven cirkelen ooievaars blauwe strepen in het uitspansel. Kromgesnavelde ibissen trekken gekke bekken. Fluorescerende vederjassen zoeven scherp voorbij. Prettig duikelen visdiefjes voor onze snavel in het sop. De tijd staat stil... Jef
Ons vertrek verloopt vlot. We kiezen voor een biljet derde klas en lachen in ons vuistje als de trein bijlange niet vol zit. In Colombo, de hoofdstad zonder skyline moeten we overstappen. Ons vuistje loopt vlug leeg als een wegflapperende ballon wanneer we onze tweede trein van de dag ingestuwd worden door een mensenmassa. Zoals velen moeten we rechtstaan maar ik diep een brede plastiek uit mijn rugzak waarmee we ons knus zittend installeren op de vloer in het middenstuk van de wagon met aan weerszijden de wijd openstaande treindeuren die nooit gesloten worden. Heerlijk. Een deugddoende wind brengt verfrissing en het landschap poppenkast voorbij. Erg bebost, met veel eucalyptussen, kokospalmen en bananenbomen. Regelmatig afgewisseld met rijstvelden. Merkwaardig erg weinig groentetuintjes, bijgevolg hoge marktprijzen voor groenten. In Laos en Cambodja had iedereen een moestuin. Sri Lanka is heel wat welstellender en dat zien we ook op de trein waar iedereen deftig gekleed is. Wijzelf vallen dus een beetje uit de toon als zwervers... Het treinticket daarentegen is spotgoedkoop : we reizen nagenoeg 250 km noordwaarts voor de prijs van een kilo peekes... Jef
soms ben ik verknoopt en ach wat bottoch blinkt in jouw hand mijn levenslotjij blijft mijn levensmaatje en reisgezelnu in eeuwenoude specerijenhandel voor die wereldgevulde twintig jarenwaarin ik me in je team kon scharenmompel ik intiem een woord van dankje lippen zoenend met liefdevolle klank in een ver land een gelukkige verjaardaggekruid met een sri lankese zonnelach vandaag ontdekten we nieuwe dingenverder bouwend aan reisherinneringen jouw jef
Day number four in Negombo, a very active village of fishermen. This little place attracts us so much that we just decided to extend our staying. Sunshine guesthouse is basic but offers us cheap accomodation on the beach. Swimming in the Indian Ocean is wonderful : the salty water is nearly 30º. I'm sure that Jade Perry could hit a new record over here to swim over from Sri Lanka to the south of India. The weather forecast stays super : every day sunny between 22-24º to 32-35º... Mmm... The winter rains have left the country. Just like our pope Francis I, who unluckily has forgotten his swimming shorts !
Hier weerom warm en zonnig. We hebben nog geen regen gehad en wachten vol spanning op de eerste tropische regenbui. Vandaag naar de zondagsmarkt geweest. Heel kleurrijk met mooie taferelen. Ik zou graag enkele foto's doormailen, maar daar doen er zich enkele moeilijkheden voor. Van het fototoestel krijg ik ze niet opgeladen op mijn tablet. Dan zal ik proberen soms wat foto's te nemen met mijn tablet, maar dat is niet echt een fototoestel, daar kan ik niet mee inzoemen. Dus dat zullen geen opperbeste foto's zijn. De foto van gisteren was trouwens zo een. Na de markt dan onze eerste " riz and curry " gaan eten. En ja, heel pikant. Maar toch te eten. Je moet het wat gewoon worden. Brood hebben we ook gevonden, zodat we 's morgens ook al geen rijst hoeven te eten. De banaantjes en ananas zijn superlekker. Zo kunnen we ze niet krijgen bij ons. Na ons middagmaal kwamen we toevallig terug die Srilankese mevrouw tegen van de eerste dag. We moesten nu eens meekomen naar haar huis, waar de hele familie zat. Weerom kregen we een kopje thee. En fier dat ze allemaal waren dat er 2 Europeanen in hun huis op bezoek waren. Zo'n ontmoetingen maken onze reis helemaal geslaagd. En ja, Marlies, haar kleinzoontje is 9 maanden, dus een goed speelkameraadje voor Lore.
Ik zal hier maar afsluiten voor het internet terug uitvalt en ik opnieuw moet beginnen. En soms staat de tekst niet zoals ik hem getypt heb, heb ik al gemerkt. Niet op letten dus.
We blijven hier nog 2 misschien 3 dagen en zoeken dan verder te reizen in het binnenland.
Onze eerste dag in Sri Lanka zit erop. Na het landen op de luchthaven met de nodige controles, zijn we met de plaatselijke bus naar Negombo gereden. Daar begon dan het zoeken naar een guesthouse. We werden al heel vlug aangesproken door enkele vrouwen. Niet om iets te verkopen maar gewoon om een praatje te maken. Heel vriendelijk zijn ze hier. We kregen er al een glaasje thee bij en enkele bananen. Ongelooflijk gastvrij. Na de installatie in onze kamer zijn we op zoek gegaan naar wat eten en de winkels, wat in het begin wennen is. Je kent nog de gewoontes niet, maar die leer je wel vlug kennen. In de namiddag een kleine wandeling gemaakt langs het strand en Jef is al direct gaan zwemmen. Heel warm zeewater, zalig zei hij. Dan heel vroeg gaan slapen. Gelukkig waren we heel moe en hadden we zo niet veel last van het lawaai. Het was vrijdagavond en ook hier bouwen ze graag een feestje. Vandaag zaterdag, zijn we naar de vismarkt geweest. Dat is de plaats langs het strand,waar ze ook aankomen met hun visserssloepen. De vis wordt er uitgeladen, gesorteerd, gekuist en verkocht. Echte typisch Aziatische taferelen. Ons fototoestel doet goed dienst. Nu nog even water zuiveren met ons pompje en dan kunnen we gaan zwemmen. Maar ons hoor je niet klagen.
Groetjes. We zullen nog wel enkele dagen hier in dit dorpje blijven.
En het weer, ja, heel warm en vochtig. Onze T-sjirts kunnen we dikwijls uitwringen.
We zijn er. Met een vertraging van 3 uur vanuit Abou Dhabi. De paus was in Sri lanka op bezoek en vertrok juist naar de Filipijnen. Een uitgebreider verslagje volgt morgen. Na 1 nacht weinig en 1 nacht niet geslapen te hebben, zijn we dringend aan wat nachtrust toe. Maar jullie mogen dus gerust zijn, we zijn goed aangekomen. Groetjes, en slaapwel, Hilde.
