Actualiteit, geschiedenis, een knipoog. En dat allemaal doorelkaar. De maatschappij is al ingewikkeld genoeg zonder dat deze historicus zich ermee bemoeit. Toch ga ik het proberen. Ik schrijf graag, vaak voor vakbladen, af en toe voor kranten. Dit alles onder het motto van Multatuli: 'ik wil gelezen worden'.
14-10-2008
Vlaanderen bestaat niet
Ooit... Ooit was ik een Limburger. Een Nederlands-Limburger zelfs. En het zal de Vlamingen misschien vreemd in de oren klinken, maar een inwoner van Nederlands-Limburg is geen Hollander. Dat is de ergst denkbare belediging voor een echte Limburger. En hoewel er van georganiseerd nationalisme geen sprake is, lijkt het discours vaak op dat van echte Vlamingen. Een discours dat blijft hangen in talloze variaties op eenzelfde thema: het diepe gevoel anders te zijn. De instrumenten in dat nationalistische discours zijn even gebrekkig als de die in Vlaanderen en elders in de wereld: wij en zij, waarna de zin verder wordt aangevuld met loze kreten, toogpraat en misplaatst chauvinisme. Zij in Den Haag wordt bijvoorbeeld vaak gevolgd door een met alcohol overgoten tirade over het complot dat kennelijk in de rest van het land tegen Limburg wordt gesmeed om dit wingewest verder uit te buiten.
Hoewel ik nooit een scherpslijper ben geweest, betrap ik mij af en toe op zon zweem van chauvinisme. Laatst maakte bijvoorbeeld de door mij zeer gewaardeerde historicus Maarten van Rossem een grap over de tongval van een minister van Limburgse afkomst. Voor mijn ratio in staat was de grap te relativeren, gingen eerst mijn nekharen overeind staan. Het zit kennelijk diep.
Daarom kan ik de gevoelens van Vlaams-Nationalisten van allerlei pluimage wel plaatsen. Gevoelens zijn het moeilijkst om te vergelijken, maar ik beweer dat ik op dit punt met hen kan meevoelen. Letterlijk, meedenken is er namelijk teveel aan.
Want sinds ik werk buiten Limburg voor veel Limburgers nog altijd geen evidentie en zeker sinds ik verhuisde naar Antwerpen, valt mij iets op aan de Limburgers. Het zijn namelijk Hollanders. Kennelijk heeft ook Limburg door 169 jaar deel uit te maken van Nederland, wat streken van de Hollanders overgenomen. En al de pogingen om Limburg als iets aparts te afficheren, doen bijzonder potsierlijk aan.
Als ik sommige van mijn voormalige provinciegenoten bezig hoor, moet ik er vaak niet eens meer aan denken Limburger te zijn. Een bevolking van een regio kan hooguit in een aantal verschillende sociale groepen worden ingedeeld. En zelfs dat is erg moeilijk te definiëren. Dat een groep mensen louter vanwege hun woonplaats exact dezelfde kwalificaties zou herbergen is te belachelijk voor woorden. De Limburgers zouden feestvierders zijn. Wel, ik ken genoeg kwezels die nog nooit een café van binnen hebben gezien en met louter misprijzen naar een carnavalsstoet kijken. Als ze ter kerke gaan. Die Limburgers lijken eerder op calvinisten dan op de gemoedelijke drinkebroers waarvoor Limburgers in de rest van Nederland vaak worden versleten. Maar ook calvinisten bestaan niet, dus zelfs dat is geen vergelijking.
Perceptie De Limburger bestaat dus niet.
Dat is ook de reden waarom er geen Vlamingen bestaan. Als iets de inwoners van deze regio gekleurd heeft is het hooguit België. En dat weten we alleen nog maar omdat buitenlanders menen dat te kunnen zien. Voor het buitenland wonen hier namelijk alleen maar Belgen. De meeste Nederlanders zijn wel vaag op de hoogte van het verschijnsel Vlamingen en Walen, maar verder reikt hun kennis niet. Ik ga terug naar België, zeg ik als ik bij familie of vrienden op bezoek ben geweest. Zou ik Vlaanderen zeggen, dan zou ik zeer vreemd worden bekeken. Extra opmerkelijk is het daarom dat met name flaminganten zichzelf als ijverig beschouwen, en de Walen als lui. Terwijl in Nederland al meteen over de grens van de Vlamingen gezegd wordt dat die Belgen toch zo gemoedelijk zijn. In de Nederlandse perceptie van België, vat men in de baas zijn tijd gemakkelijk een pint, werkt men om te leven en niet andersom en kunnen alle werkzaamheden worden verschoven naar een niet nader te bepalen tijdstip, eufemistisch als morgen aangeduid. Kwalificaties die ik op internetfora juist aan de Walen toegedicht zie. Laat ons vaststellen dat er luie Vlamingen en ijverige Walen zijn. Net zoals er kwezelige Limburgers zijn.
Nutteloze uitvinding Alle staten zijn een construct, een uitvinding uit de 19e eeuw. Naties of volken zijn dat ook. Anders dan de naties hebben staten tenminste nog een doel: het besturen van een geografisch gebied. Naties zijn echter een volstrekt zinloze uitvinding. In het begin gebruikten degenen die de staat introduceerden het begrip natie om de staat sterker te maken. Maar dat heeft zich ook vaak tegen de staat gekeerd. Als er geen nationalisme bestond, zouden talloze (burger)oorlogen niet gevoerd zijn. Er valt dus wat te zeggen voor een verbod op elk denkbaar soort van nationalisme.
Men kan elke staat de inherente gebrekkigheid van het bestuur verwijten. Maar dat kan nooit een legitimatie voor nationalisme zijn. De staat is slechts een instrument van en voor haar inwoners, en dient daarom zo goed mogelijk te functioneren. Activiteiten die dat functioneren belemmeren moeten dus zoveel mogelijk achterwege worden gelaten. En als een bepaald systeem niet werkt, moet opnieuw worden bezien hoe het wel kan werken.
Van dit laatste heb ik het afgelopen jaar in België weinig gemerkt. Onder het mom van met name het Vlaams-Nationalisme worden de staatsstructuren ondergraven in plaats van herbekeken. Of geherfederaliseerd. Niemand heeft duidelijk kunnen maken welke voordelen een confederale staatstructuur heeft. En dan benader ik het nog positief. Over de nadelen heb ik al helemaal niemand gehoord. En een scheiding? Elk weldenkend mens weet dat een scheiding België een volstrekt absurde piste is. Los van de kosten, betekent een splitsing onvermijdelijk geweld en chaos omdat een groot deel van de bevolking die scheiding niet wil. Ik wil de Vlaams-Nationalisten hun discours niet afnemen, ze mogen voor mij geloven wat ze willen. Als ze hun achterban dan wel inlichten dat het bereiken van het einddoel gepaard gaat met geweld en chaos. Wilt u de totale chaos, het wegsmelten van uw pensioen en het afnemen van de investeringen? Volg ons!.
Ik ben een Belg met een Nederlands paspoort, hetgeen staatsrechterlijk helaas geen aparte benaming kent. Resteert dat ik woon in een gebied dat Vlaanderen wordt genoemd. Daarmee ben ik ook Vlaming. Maar niet de Vlaming die de Vlaams-Nationalisten willen dat ik ben. Daarvoor spreken zij te vaak in mijn naam.
Ik ben Hugo Luijten
Ik ben een man en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is Docent geschiedenis aan de Fontys Hogescholen in Tilburg.
Ik ben geboren op 11/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Het feit dat ik historicus ben en uit Nederlands-Limburg kom, kleurt mijn kijk op de dingen.
