morgen pick-up negen eicellen, als alles goed gaat ik heb veel afgezien deze dagen buikpijn het is vervelend maar laat ik het toch beschrijven het lijkt alsof ik al mijn buikspieren heb geforceerd, vervolgens een paar stampen in mijn buik heb gekregen en dan voortdurend een spanningspijn heb alsof ik naar de wc moet mijn leven wordt beheerst haasten naar het ziekenhuis voor een spuit om 23u 's nachts niet goed genoeg kunnen werken moe vervelend slechtgezind
laat het snel voorbij zijn mijn lijf en hoofd kunnen dit geen derde keer aan
ik word zo moe van pijn niet veel pijn maar altijd dat beetje pijn dat beetje altijd aanwezige pijn dat ik dan vergeet als ik te snel rechtsta ook een beetje pijn is teveel pijn een beetje moe is te moe
en zo ben ik dan een vriendin, dochter, zus, collega die minder is die niet luistert, die niet ziet of hoort
jullie zeggen wel het is niet erg het is normaal je bent niet wie je bent op dit moment
het gaat niet om het schuldgevoel tegenover jullie ik weet ook wel dat dit weer over gaat dat jullie mij wel zullen vergeven waar ik deze dagen in haper en in tekort schiet
het gaat om het schuldgevoel tegenover mezelf ik kan gewoon niet van mezelf verdragen dat ik niet weet wat ik tegen jullie moet zeggen dat ik niet weet hoe ik me moet houden en dat ik dan maar zwijg (stel je voor) of over nonsens praat
Begrijp je het verschil? jullie het mogen het nog honderd keer zeggen het komt wel goed voel je vooral niet schuldig - het maakt niet uit
ik kan gewoon heel moeilijk leven met mezelf die er niet helemaal kan zijn voor jullie
Hoeveel ellende heb je nodig voor een goed excuus? Een
excuus om niet verantwoordelijk te zijn voor je gedachten, een excuus om te
mogen zeggen wat men beter niet zegt, een excuus om je lelijke zelf te zijn?
En hoe groot moet een ramp zijn voor je jezelf toelating
geeft tot diep ongelukkig zijn?
Wat is een normale verhouding tussen geluk en ongeluk,
tussen hoop en wanhoop?
Met welke maten moet ik mezelf meten? Op welke waarde zal ik
mezelf ijken? Ik verlang naar een soort van voedingswaarden voor ellende. Een
richtlijn, goedgekeurd door Europa, die mij vertelt wat normaal, wat gezond is.
Een richtlijn, die me dan verder de keuze laat.
