"Ik vraag mij al heel mijn leven af of we gemaakt zijn voor die ene. Ik geloof niet in de prins op het witte paard. Ik weet zeker dat er meerdere zijn. Je maakt er samen het beste van, maar kun je dat je hele leven? Ik heb het mooie voorbeeld van mijn ouders. Ze waren mekaars eerste grote liefde en zijn nog steeds samen. Het is schattig om ze bezig te zien, hoe ze nog op mekaars kont slaan. Daar ben ik zo fier op, maar ik denk dat het een uitzondering is. Mijn langste relatie is vier jaar geweest. Toen was ik dat warme, kriebelachtige gevoel kwijt. Ik vroeg me af of het ooit nog zou terugkomen. Mijn toenmalige vriend beweerde van niet, maar dat er iets diepers voor in de plaats kwam. Nu ben ik al twee jaar samen, en ik hoop dat dit gevoel niet weggaat. Maar ik vraag me wel af of ik mijn hele leven bij die ene persoon kan blijven. Je zou geen mens zijn als je in een lange relatie niet zou verliefd worden op iemand anders. Dat is puur menselijk. Vroeger bleven de mensen bijeen voor de kinderen of omdat uit elkaar gaan niet hoorde. Nu kiezen mensen meer en meer voor zichzelf."
Het volledige interview vind je in het blad Exclusief van september/oktober 2007.
