Om 9.00 doe ik de wagen binnen voor z’n 2^de onderhoud.

Deze keer ruim voor de vastgelegde termijn van 5000km, maar die verstrijkt anders ergens “in the middle of nowhere”, en als ik ze nu laat uitvoeren moet ik normaal gezien al in Sydney zijn tegen dat de volgende termijn verstrijkt. De wagen zal tegen de middag klaar zijn, men zal mij opbellen ;)

Ik trek te voet het stadje in en maak er een wandeling langs de plaatselijke bezienswaardigheden. Het waait nogal, en dat maakt de temperatuur iets draaglijker.

Eerste halte is het gebouw van de RFDS: Royal Flying Doctors Service. Voor een schappelijke prijs een korte film en een kleine tentoonstelling over dit Australische icoon. Ik ben er een uurtje zoet mee.

Terug buiten is de wind al een heel stuk afgenomen. Jammer.

Ook een wandeling langs de Todd Mall (plaatselijk winkelstraatje) staat op de agenda. Als het meezit kom ik hier vanavond nog eens terug, want er staat een Christmas Carnaval gepland, met als hoogtepunt het aansteken van de lichtjes in de kerstboom. Ik blijf het hilarisch vinden.

Net voor 12.00 bel ik even naar de garage. Deze keer ben ik net iets te vlug: de wagen zal binnen een half uurtje klaar zijn. Nog net de tijd om iets te eten (KFC).

Met een klein hartje stap ik het kantoor binnen, maar de prijs valt deze keer goed mee en komt nu wel overeen met wat TAB als richtprijs vooropstelt. Oef. Geen grote gebreken, en dus kan de reis worden verder gezet.

De rest van de namiddag blijf ik op de kamer en maak ik de achterstand in het bloggen goed, terwijl er ook nog maar eens een wasje wordt gedaan. Niet dat je je hier zo makkelijk vuil maakt, maar vooral om de emmers zweet weg te spoelen.

Tegen 18.00 terug naar het centrum. Er is al redelijk wat volk op de been. Voor de gelegenheid is de winkel-wandel-straat van het stadje (de Todd Mall) voorzien van verschillende kraampjes waar snuisterijen worden verkocht, kunstwerkjes en lekkers allerhande. Net Moerkerke kermis, maar dan warmer.

Er blijft volk bijkomen en rond de namaak kerstboom van zo’n goeie 10m verzamelen al redelijk wat mensen.

Tegen kwart na zeven is het dan zover, en de burgemeester, in vol ornaat, wordt naar voor geroepen. Hij krijgt de micro in de hand geduwd. De geluidsinstallatie laat het een beetje afweten, niet alles komt verstaanbaar over. Maar blijkbaar zijn er weinigen rondom mij die zich daaraan storen.

Nog enkele plichtplegingen (uitreiking best versierde etalage…) en dan mag het meisje dat de wedstrijd badge-versieren gewonnen heeft de knop indrukken. Of liever de hefboom, als van een dynamietlading.

De lichtjes floepen aan, en vuurwerk schiet van achter het stadhuis de lucht in. Bewonderende blikken en enkele “Ach”s en “Oh”s.

Een kleine 10 minuten later is het alweer gedaan, en na het applaus keren velen zich al om om terug weg te gaan. Ik volg hun voorbeeld. Het was niet spectaculair, maar ik ben toch blij dat ik dit heb meegenomen. Kerstmarkt in korte broek en bij dertig graden, het is eens iets anders.