Sinterklaas.

Hoewel ze hier natuurlijk niet bekent zijn met de bisschop van Myra, en dus ook geen besef hebben waar de benaming Santa Claus oorspronkelijk vandaan komt.

Maar de kerstman kennen ze wel, en hij is steeds meer in het straatbeeld terug te vinden.

Vandaag verlaat ik Darwin, een tocht van 320km terug naar Katherine.

Ik moet eerst nog eens langs bij TAB, want ik ben nog een sticker verwachtende die ik in principe op de voorruit van de wagen moet kleven, om aan te geven dat die geregistreerd is. De sticker werd vorige week vanuit Cairns naar Darwin gestuurd, maar was dinsdag nog niet aangekomen.

En jammer genoeg nu ook nog niet. De post komt hier aan rond 11u en ik besluit nog even in de omgeving te blijven tot de middag. Maar helaas, de sticker zal ook vandaag niet aankomen. Ik ga niet langer te wachten. Het is helemaal niet zeker dat hij er morgen wel bij zal zijn, en in het weekend wordt hier ook geen post geleverd. De verantwoordelijke van TAB te Darwin zal mij opbellen als de sticker is aangekomen, en dan zien we wel verder. Voor alle zekerheid vraag ik ook zijn nummer, want ik heb die belofte nog gehoord. Ik heb hoe dan ook nog een papier als bewijs van registratie, dus als ze mij zouden tegenhouden is er geen probleem.

Ik vertrek hierdoor iets later dan voorzien uit Darwin. Geen probleem, er zijn toch geen grote trekpleisters op de route.

In Adelaide River stop ik even om te eten en bezoek er ondertussen ook de oorlogsbegraafplaats. Hier liggen gesneuvelden van WOII uit de omgeving, velen slachtoffer bij de bombardementen op Darwin.

Ik verlaat er ook even de meestal saaie, rechte Stuart Highway en neem de “scenic route” (wordt hier ook effectief zo aangegeven). De weg kronkelt zich door de glooiende heuvels, en het in overvloed aanwezige groene gras tussen de bomen maakt het toch enigszins begrijpelijker dat men ooit het idee heeft opgevat hier grazend vee naar toe te slepen.

Terug op de nr 1 passer ik een 100km verder opnieuw het dorpje Pine Creek. Een kort bezoek aan het openlucht museum (eerder eufemisme voor schroothoop) over de vroegere goudontginning en spoorweg.

Net voor 17.00 kom ik aan in Katherine en boek een kamer in het Palm Court Motel. Rudimentaire kamer, met (héél rudimentaire) kookfaciliteiten. Ik “kook” vanavond zelf en ga nog enkele inkopen doen.

’s Avonds bekijk ik eens wat hier de mogelijkheden zijn voor als ik er binnen enkele dagen nog eens langskom.