Na het ontbijt is het opnieuw tijd om door te trekken. Ik krijg nog een lunchpakket mee, en vertrek rond 9.00 voor een tocht van zo'n xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />620 km, eindbestemming Hughenden. Ik kies voor de route via Charters Towers, de directe en kortere route is namelijk niet volledig geasfalteerd.

Het eerste stuk tot aan Conjuboy wordt blijkbaar intensief opgewaardeerd, want ik kom elvendertig wegwerkzaamheden tegen. Gelukkig met niet al te veel oponthoud. Sommigen zijn voorzien van verkeerslichten, op anderen houden mannen met grote lollies toezicht op welke richting kan doorrijden en wie moet wachten. Lijkt mij niet bepaald het meest plezante jobke, zo lekker in het zonnetje.

In Conjuboy stop ik even om te tanken.

De rest van de weg naar Charters Towers varieert van een perfect onderhouden, brede en biljartlaken effen 2 vaks weg tot een aan de randen afbrokkelende 1 vaks baan met net voldoende brede grindstroken aan beide zijden zodat 2 wagens kunnen kruisen. Ik kom er op dat moment gelukkig geen Roadtrain tegen. Er wordt in dat geval hoe dan ook aangeraden om bij het kruisen van deze gevaarten uiterst links te houden en mogelijks zelfs te stoppen. Hen het asfalt doen verlaten is geen goed idee, om het slingeren van de achterste oplegger te vermijden.

De zon schijnt ongenadig en er is geen wolkje te zien. De airco kan het nauwelijks bolwerken. Als ik even stop om het lunchpakket aan te spreken wordt het pas duidelijk hoe warm, zeg maar heet, het wel is. Gelukkig staat er wel flink wat wind, maar ik denk toch dat je effectief een ei kunt bakken op de weg.

Opnieuw kom ik vandaag ontelbare verkeersslachtoffers tegen, onder hen nu ook al een koe. Ze liggen er in allerlei stadia van ontbinding op en langs de weg, iets wat bij tijden ook een groot aantal roofvogels en aaseters aantrekt.

In Charters Towers stop ik even om enkele foto’s te nemen en opnieuw te tanken (elke grote halte gebruiken om bij te tanken) en dan op weg naar Hughenden. Deze weg is duidelijk veel beter onderhouden. Steeds 2 brede wegvakken, zo goed als kaarsrecht, en af en toe een uitwijkstrook voor tragere voertuigen of een rustplaats. Roadtrains mogen hier ook maximaal 80 km/uur rijden, het andere verkeer meestal 110. Roadtrains in de combinatie 3 + trekker kom ik hier voldoende tegen, ik mag er zelfs enkele inhalen.

Rond 16.30 kom ik op mijn bestemming aan. In het derde motel hebben ze nog een kamer vrij. Ik check in en doe nog enkele inkopen. Ondertussen ook enkele foto’s van het centrum van het dorpje, wat bijna volledig in het teken van de dinosauriërs staat. Van hieruit begint immers een route die langs verschillende vindplaatsen van dino-restanten leidt en die mij morgen tot in Winton moet brengen.

Verslag opstellen en posten, eten, slapen.