Voor vandaag heb ik gisteren een half-Engels ontbijt besteld: toast, eieren, spek en worstjes. Mm, lekker.

Na het uitchecken gaat het richting Atherton voor een tankbeurt en een zonnebril en daarna naar de watervallen in de buurt van Millaa Millaa. Achtereenvolgens de Millaa Millaa Falls, Zillie Falls en Ellinja Falls. De watervallen zijn makkelijk bereikbaar en worden allen gebruikt als zwemwater. Ik ben er nooit alleen, en enkele mede-toeristen kom ik zelfs meerdere keren tegen.

Ik trek nog wat verder richting kust om ook de Tchupala Falls en Wallicher Falls op te zoeken. Hier ben ik wel alleen. De Falls zijn dan ook slechts van op een afstand zichtbaar, en de wandeling ernaar toe is iets langer. Tijdens de wandeling passeer ik verschillende vlinders, sommigen de grote van mijn hand. Ze laten zich jammer genoeg niet makkelijk fotograferen.

Hierna omkeren en de steil op en neer gaande weg terug naar het binnenland intrekken, richting Ravenshoe, “Queensland’s Highest Town” (930m boven zeeniveau).

Laatste stuk van het traject over een wegje waar geen zwaar vervoer langs mag. Het is er op vele plaatsen ook maar 1 rijstrook breed. Het landschap doet denken aan Engelse heuvels, met groene weiden en grazende koeien. Ware het niet dat de koeien niet alleen bontgevlekte Holsteiners zijn (de ook bij ons gekende melkkoeien), maar eveneens Black Angus of Brahman (ofte Zebu), dat je hier en daar wat ongewone bomen ziet staan, of dat er plots zomaar een witte kaketoe komt overvliegen. Het grootste verschil merk je echter als je de van airco voorziene ruimte van de wagen verlaat.

Rond 15.00 check ik er in in het Club Hotel/Motel. De kamers van het motel zijn gelegen achter een typische Outback pub (denk “The Flying Doctors” of “McLeod’s Daughters”) in het centrum van het 1-straat dorpje.

Het is tot nu toe de minst moderne kamer, maar wel proper. Voor het eerst ook geen airco, enkel een “Fan”. Die zal overuren mogen draaien. Er hangt hier wel een antiek model straalradiator, hoewel ik mij zelfs niet kan inbeelden dat ze die hier ooit nodig hebben.

Na enkele inkopen boek ik telefonisch het verblijf voor de volgende 2 dagen bij “The Undara Experience”.

En tegen 19.00 trek ik de pub in en bestel er een “Surf & Turf”: steak met zeevruchten. Beetje vreemde manier van bestellen (je leest de menu af van de muur en betaalt aan een apart loket), maar het smaakt.

Nog vlug de blog updaten, zien wie er online is en dan de oogjes toe.