* ondertussen heb ik er een zusjebijgekregen: charlotte van belgie! ze moest van familia veranderen en vermits er bij ons nog plaats was..het is wel anders als er voor maar toch geldt hier de regel: hoe meer zielen, hoe meer vreugd! al veel dagen met slappe lach achter de rug..
* ik ben nog een beetje naar school gegaan, maar ook een beetje niet..ik ben ook verschillende dingen aan t leren koken, wat dus leuker kan zijn dan naar school gaan
* kheb nog eens een quinceañero meegemaakt, deze keer van een meisje van mijn klas (ik wist helemaal niet dat ik nog met meisjes van 14 in mijn klas zat en die zit dan in haar laatste jaar middelbaar..). wel leuk om eens met meisjes van de klas te dansen en twas wel een sjiek feest!
* heb ook een beetje familiecrisis doorgemaakt waar ik liever niet op uitbreid, maar nu gaat het weer beter en besef ik wat een fantastische familie ik heb waar ik heel veel van hou! ook een beetje het gevoel nu dat het echt mijn tweede familie is vermits we ook door problemen heen geraken.
* sinds vorige week ga ik ook elke maandagavond mee naar de universiteit met charlotte, negocios internacionales (internationale zaken ofzoiets). ik vind da echt super! tis een leerkracht van duitsland..daar leer ik tenminste iets bij, zit ik bij mensen van mijn leeftijd,...zo krijg ik wel steeds meer spijt dat ik op school zit, maargoed: de ervaring he!
* swoensdags en donderdags geef ik met sara rope skippingles na school. woensdag op onze school en donderdag op san jose, een andere school. ik ken er zelf niet zo veel van, sara daarentegen gaf les in belgie..oplossing? zij geeft mij tijdens enkele lesuren rope skipping les en na't school kan ik het dan doorgeven aan de kindjes. leukleukleuk!
* gisteren ben ik naar een 'debat' gegaan over abortus wat doorging op een universiteit. ik had er een flyer van gekregen op mijn school. 'abortus: probleem of oplossing?' .. dat leek me nu toch wel eens interessant in zo'n conservatief land als peru. hup, hannah banana op weg naar die universiteit. wat was me dat! ten eerste was het al geen debat maar gewoon een samenvoeging van presentaties (ik had natuurlijk een discussie verwacht met mensen met verschillende meningen) en ten tweede was iedereen tegen abortus. hoe kan je dan een debat houden? het was een ervaring maar echt typisch peru: niet objectief.
siempre una aventura mas = altijd een avontuur meer! (als dat nog juist nederlands is) en zo was onze reis ook! het is hier een liedje: una aventura maaaaaaaaasss! wat dan ook duidelijk ons reisliedje werd..haha! woehoew dit kan niemand mij nog afnemen..hoeveel keer AFS al niet gedreigd had met mijn reisdagen af te nemen..nah! ik heb toch lekker gereisd nu..en hoe heerlijk het was! hannah banana met 10 andere chicos mas! ik vertel het jullie even in het kort:
onze eerste stopplek was Arequipa, een prachtige stad in de bergen! alles was zo gezellig en zo mooi en zoveel leuke restaurantjes en barretjes..de mooiste plaza de armas die ik gezien heb..fonteintje, zuilen aan de zijkanten, palmbomen,..een dagje hebben we daar rondgelopen en zijn we ook naar het klooster van Santa Katalina geweest. supergroot en mooi maar wel beetje duur!! de volgende twee dagen waren Canyon de Colca..puur natuur in de bergen, bezoekje aan een gezellig stadje Chivay, heerlijke warme baden, typische vrouwtjes en kinderen wat je kent van de postkaartjes, condors in één van de diepste valeien van de wereld. rust, genieten, koud hebben! dat was lang geleden..
in Puno zijn we maar één dagje geweest. Puno zelf niet veel om te zien maar uiteraard het titicacameer is zO hard de moeite waard! het hoogste bevaarbare meer van de wereld.. mooi mooi.. heel vriendelijke mensen die op het titicacameer wonen en ons hun levensstijl laten zien , wandelingen in de natuur op n berg, genieten vanuit boven op de boot,...als je 3x het titicacameer neemt heb je belgie! wat is belgie toch klein, en dat prachtige meer toch zo groot..
Cusco WAAUUWW! het is echt zo'n gezellige, mooie stad als dat gezegd wordt! wel veel toeristen, was raar om te zien, maar nam ik er graag bij. gewoon al om de straatjes van een heuvel af te wandelen, de mensen in typische kledij te zien (nog meer in de dorpjes rond cusco), de leuke sfeer die er hangt, de fantastische souvenirs, de stad omringd door bergen en vanop de bergen een prachtig zicht op de stad. ook nog eens kunnen genieten van reggae vibes in een dansbarreke daar! na een dagje in cusco te hebben vertoefd, vertrokken we de volgende dag vroeg op weg naar Machu Picchu. de eerste dag zijn we gestopt bij ruines en mooie natuur in Pisaq, Urubamba en Ollantaytamba om dan 'savonds aan te komen in Aguas Calientes. Vanuit Aguas Calientes zijn we dan de volgende dag vroeg naar Machu Picchu gegaan, één van de zeven wereldwonderen. heb ik geen woorden voor.. het was echt hoe dat het moest zijn..ik had het gevoel een hele dag in de geschiedenis rond te lopen. na Machu Picchu nog eens heerlijk genoten in warme baden..toch wel handig als je vulkanen in de buurt hebt die hun warm water kunnen afgeven voor het genot van de mensen. de laatste dag in cusco hebben we nog wat toeristische dingen bezocht om dan daarna de artesania (souvenirs) winkels aan te vallen..ayy er was zo weinig tijd en ik wou zoveel kopen!
Nasca, het laatste stadje wat we bezoeken en waar ik nu ben. Daar valt nu eens echt niets te beleven (buiten de nasca lijnen mss)! De helft van de groep heeft het vliegtuigje genomen maar ik vond het best duur dus ik ben met de andere groep meegegaan om vanuit een uitkijktoren twee figuren te zien. Het is vooral de historie rond de nascalijnen die zo indrukwekkend is. de rest van de dag wat rondgewandeld, met verkopers van souvenirs gebabbeld, de rust gevonden die we eigenlijk midden in onze reis nodig hadden..onze bus naar lima-trujillo is pas om half 2 snachts dus vanavond zullen we nog wel het plezier in het nachtleven gaan opzoeken. en zo eindigt deze reis ook stilletjesaan, ik heb er van genoten, het was prachtig! vermits we dankzij afs niet mochten kiezen hoeveel dagen we mochten reizen, moesten we alles snelsnel doen. daardoor is deze reis een rushrush geweest met het ene mooie achter het andere, van één van de diepste valleien naar het hoogste bevaarbare meer naar één van de zeven wereldwonderen naar de mysterieuze nascalijnen, enorm veel plezier op korte tijd maar ook met heel heel heel weinig slaap (in bussen slapen is moeilijk of tis koud onder nul snachts of vroeg opstaan is n must)!
dikke dankuwel aan iedereen die dit voor mij heeft mogelijk gemaakt! ik besef maar al te goed wat voor prachtigs ik van de wereld al op zo'n jonge leeftijd te zien krijg.. ondertussen zit ik nog minder dan 2maanden in peru. aaaahh en juist nu ik besef hoe mooi dit land is, en hoe hard ik ben verperuviaanst (als ik me vergelijk met toeristen) zal ik, sneller dan ik wil weten, terugkeren naar het land waar ik eigenlijk geboren ben.
dikke knuffel voor ieder die hem ontvangen wil, la hannah
ps: het kan zijn dat jullie enkele dingen niet verstaan, plaatsnamen, histories, dingen die ik heb bezocht,...maarja, de geïnteresseerden zullen dit zeker wel opzoeken! en als ik weer in trujillo ben zet ik er zeker foto's op want uiteindelijk zeggen die het meeste van het wonderlijke wat ik heb gezien..
vandaag vertoef ik al acht maanden in dit wonderlijke peru. ik voel me tiptop! ik voel me al meer dan een maand aan een stuk supergoed in mn vel en helemaal op mijn plaats hier. misschien is dat wat ze zeggen: compleet aangepast zijn?
afgelopen weekend heb ik competitie gezwommen..het waren wedstrijden tegen alle scholen van trujillo en wij, sara en ik, vertegenwoordigden met enkele anderen onze school. normaal ging ik vrijdag-zaterdag en zondag zwemmen maar door verschillende tussenkomsten is het enkel zaterdag geworden! om 9u smorgens stond ik er en om 1u smiddags heb ik pas moeten zwemmen..van peruviaanse tijd gesproken! haha! ik was behoorlijk zenuwachtig, maar ik heb goed gezommen. tegen de meisjes dat ik moest zwemmen was ik eerste! wuhuuuw! maar gezien over de hele wedstrijd weet ik het niet..ik had geen zin om nog drie uur langer te wachten tot de uitslag. gewonnen zou ik toch niet hebben, maar ik was best fier op mezelf. een maand geleden was ik kapot van de moeheid na 50meter en nu zat ik competitie te zwemmen en was ik zo slecht nog niet!
sara en ik hebben een artikel geschreven voor onze school. we vertellen een beetje over wat onze eerste indrukken waren, wat we al hebben gedaan in onze school, wat we van de school vinden,.. hij staat nu op onze schoolsite te pronken met enkele foto's. dus degene die geïnteresseerd zijn en iets of wat van spaans verstaan: http://www.lainmaculada.pe/portal/content/blogsection/6/98/
ik dacht dat april de saaiste en langste maand zou worden. maar damn, ook deze maand is voorbijgevlogen! naar school gaand, zwemmen, met vrienden ietske doen, feestjes in de weekends, ..en nu zijn we al mei en ik vrees dat het nu alleen nog maar sneller zal gaan. maargoed, niet panikeren op de terugkeer en gewoon verder genieten is de boodschap! dat lukt nog wel vrij goed.. deze vrijdag beginnen we EINDELIJK met reizen naar het zuiden: arequipa, puno, cusco en nasca! we gaan met alle chicos van ons comite maar zonder een vrijwilliger of stomme voorzitster, jihaaaaa..in totaal zijn we met 9 maar we komen allemaal goed overeen! verschillende typetjes en karakters maar goed aanvullend. ik heb er zin in!!
hace mucho tiempo que he escrito algo para ustedes..entonces: aqui estoy de nuevo! el mes de abril es mas o menos normal..me voy al colegio (que me gusta muuuuchoooo!!) y cada semana, nado tres veces.. hay una piscina en mi cole pues muy facil !! creo que la ultima semana he nadado demasiado por que este fin de semana todo mi cuerpo me dolio.. okey, nederlands best want ik vraag me af hoeveel van de lezers dit verstaat . kort gezegd: ik ga graag naar school en ik zwem drie keer per week waardoor nu mijn spieren veel pijn doen en ik een beetje verkouden ben! ahya op school mag ik dus opnieuw lesgeven..minder engels dit jaar en meer gewoon helpen in het eerste leerjaar! echt super tof! soms sta ik een half uur of meer alleen in die klas en dan moet ik die kindjes bezig houden.. niet altijd even simpel!! ervaring ish et wel..of ik moest is een keertje engels lesgeven ook in het eerste leerjaar. was er een kindje dat tegen mij zei: 'maar juffrouw ik kan nog niet eens lezen en schrijven, hoe kan ik dan die woordjes van het bord in het engels overschrijven?' ... daar stond ik dan juffrouw te wezen die normaal antwoord moet weten op alle vragen ..eerste leerjaar is veel te vroeg voor engels les te geven (zeker niet op de manier hoedat ze hier lesgeven)! ik heb ook eens mee zwemles gegeven. sara doet dat wat vaker per week en vermits ik toch enkel maar uurtjes in de bibliotheek had kwam dat goed uit! die leerkrachten zijn altijd overblij als je langskomt om te helpen en dan ook weer beetje triestig als je doormoet om nog eens les te volgen in je eigen klas..daar alleen al wil ik het voor doen :) en daar komt dan nog eens bij dat je de kindjes ook blij maakt en jezelf nuttig voelt!
voor de rest, zijn we nu onze reis aan t plannen die in mei gaat zijn. wij gaan met heel de groep reizen, we zijn met 9! en ik heb al gemerkt dat dat verschrikkelijk moeilijk is.. ook wel een ervaring om te leren omgaan in groep maar best ook ambetant omdat iedereen vaak iets anders wilt. we hadden dan ook nog een leuk plan (yaya bij afs moet ge echt een plan voorleggen: hoe, wie, waar, wat, wanneer) en dat is nu weer helemaal veranderd en niet op de manier hoe dat ik het graag had gewilt. swat, ik zal me maar aanpassen aan de groep, mijn mond niet meer te veel opentrekken, meegaan, genieten van peru en denken dat ik bij mijn reis naar ecuador wel dingen zelf kan regelen (beetje beangstigend veel). die reis doe ik trouwens met mijn geliefde hannah blanche !!
zaterdagavond was er een familiefeest geweest! eigenlijk een 15añero maar gewoon onder familie..ik had er niet zoveel zin in omdat ik heel moe was maar twas uiteindelijk echt grappig..we hebben een soort van taartengevecht gedaan en met ballonnen gespeeld en ze kapot gemaakt! was wel leuk om ook zo zot te doen in de familie.. gisteren was het zondag, normaalgezien familiedag. maar op uitzondering was ik alleen met mijn zus thuis..ale kristine was er ook! die was gisteren ook op ons familiefeest belandt vermits ze thuis niet binnenkon..en ze was blijven slapen!! hihi..kristine en ik hebben 'in de gloria' gekeken, wat mijn geliefde mama heeft op gestuurd (bedankt in naam van alle afs belgen hier)! een beetje later hadden we als middageten frietjes (wel op zn peruviaans natuurlijk, slapjes maar) en dan nog later op de middag kreeg ik een telefoontje van tessa! kmoet zeggen dat het wel een belgische dag was..
jaaaaaa mijn twee vriendinnetjes, mis dos amiguitas, waren in trujillo town!! tessa,ita en ik kennen elkaar al van toen we kleine petotters waren.. kristine en ik zijn hen gaan oppikken aan hun hotel en dan zijn we naar oviedo geweest (echt niets negatiefs aan die cafetaria, zelfs op zondag open!!) ...was raar en leuk tegelijk om hen te zien!! voor mij was het, of er was precies nooit zoveel tijd tussengeweest.. op een of andere manier voelde het heel gewoon aan. wel vreemd omdat voor ita veel dingen nog nieuw zijn en voor mij en kristine bijv. alles al meer dan normaal is! ons leven is hier zo gewoon, zoals dat het vroeger in belgie gewoon was.. en ook vreemd dat tessa bijv. niet met afs is weggeweest en dus niets last heeft van al die regels en probleemtoestanden die wij hebben. ze heeft puur alle vrijheid!! klinkt voor ons te zoet in de oren nu..hoe kinds en regelachtig wij hier behandelt worden. swat, ik leer er wel mee omgaan en dat is al moeilijk genoeg. ik besef ook steeds meer wat voor een fantastische persoon mijn zus is..ik ken ze nu bijna 8maanden en in die 8maanden hebben wij al zoveel emoties en ervaringen samen gedeeld wat ik denk dat ik nog nooit met een vriendin/zus heb gehad.. toch niet zoveel verschillend. heel speciaal is ze voor mij en ik wil niet denken aan het moment dat we afscheid zullen moeten nemen. met mij gaat alles NOG STEEDS heel goed dus.. ik hoop daar ook? het zonnetje komt er een beetje door hoor ik zo?
dikke knuffel voor ieder van jullie wie hem ontvangen wil, Hannah/ Channa Hannihta Hannah banana Brownie
Xx
ps: de maan staat ook hier al dagen supermooi! ik sta steeds zo verbaasd te kijken.. ik denk dat ondertussen hier de mensen ook al wel weten hoe geobsedeerd ik kan zijn door de maan, hehe ps2: eerste foto: mijn zus klaar om mijn haar te doen, tweede foto: mijn zus en ik, derde foto: op het familiefeest: mijn neef en ik..
er is al weer een tijd voorbij gegaan en nu zijn we al april, potverdekke! ik kan de tijd ni meer zo goe volgen.. hier is er geen paasvakantie zoals in belgie. neenee, hier wordt semana santa gevierd (dat is dus enkel de heilige donderdag en -vrijdag geen school). vrijdag en zaterdag wordt verwacht dat het wat stillere dagen zijn en dat je zelfs triestig bent omdat jezus stierf! en dan zondag, de dag dat bij ons pasen wordt gevierd, gebeurt er hier juist niets! ik heb dit jaar 1mini klein paaseitje gegeten, maar heb er goed van genoten.. algoed zijn mijn twee grote broers gekomen in semana santa en waren het dus wel familiedagen maar heel plezAnte familiedagen! ik heb ook eens verloren brood gemaakt (ze verschoten van de simpel- en lekkerheid).
de maandag dat het weer school was, kreeg ik de eer om het licht aan te steken, jezus weer tot leven te brengen...jaja, een ervaring erbij! na nog te dansen en te zingen voor jezus en nadat hij zelfs echt in onze school binnenkwam (een in jezus verklede vrouw), nadat iedereen zich helemaal had laten gaan, weer helemaal blij was na de trieste dagen in semana santa, na dit...begonnen de lessen weer! maar niet voor lang want na enkele dagen ben ik met onze leuke afs groep naar iquitos vertrokken...
...en deze keer zijn we wel aangekomen!! ik weetniet hoeveel keer ik het al heb gezegd, maar ook hier weer deed vanalles mij denken aan afrika!! in iquitos totnu toe zelfs het meeste van alle steden in peru: zandwegen, enkel brommertjes of mototaxis, VEELVEELVEEL groen (doet wel eens goed als je al zolang in de woestijn woont), dezelfde warmte, dezelfde geur,... ik heb ontzettend genoten van deze reis maar hij was wel helemaal anders als dat ik had verwacht. alhoewel ik het wel had kunnen weten met onze 'o-zo-leuke' president. we hebben iquitos de stad goed bezien maar we zijn niet echt in de junglejungle geweest en dat vind ik wel jammer. maar ochja, dat komt later zeker wel. we zijn naar Belen geweest: een dorpje op water...heel indrukwekkend en aangrijpend. zeker als je zo voorbij vaart en een meisje van het water van de rivier ziet drinken terwijl je weet dat met die rivier alles gebeurt en dat ie dus zeker ook contaminado is (ik kom echt niet meer op het nederlandse woord? )...we hebben ook op zijrivieren van de amazone gevaren en hebben een tribu bezocht (waar we zo etenswaren konden ruilen in mooie artesania), heerlijk in de rivier gezwommen, genoten van de prachtige natuur en de relaxte sfeer in iquitos. kheb mij trouwens doodgekocht aan artesania daar!! zo'n prachtige spullen dat ze ginder hadden...verder was hande van turkia ook jarig en was er een grappig feest: we hadden een stripper gehuurd en hebben snachts nog gezwommen in het zwembad van ons hotel. er zijn zoveel dingen gebeurt maar tblijft moeilijk om alles op te schrijven..
eens thuis was ik wel een beetje ziekjes (van de klimaatverandering denk ik), maar nu ben ik al weer beter en morgen ga ik al weer naar school se en ik heb er zin in!! zo moetet
tot de volgende! april belooft niet zo'n heel interessante maand te worden vermits het schoolgaan is en niet veel uitsteken wat veel geld kost want net zoals de tijd kan ik ook mijn geld niet volgen..
I've got a right to be wrong My mistakes will make me strong I'm stepping out into the great unknown I'm feeling wings though I've never flown I've got a mind of my own I'm flesh and blood to the bone I'm not made of stone Got a right to be wrong So just leave me alone
I've got a right to be wrong I've been held down too long I've got to break free So I can finally breathe I've got a right to be wrong Got to sing my own song I might be singing out of key But it sure feels good to me Got a right to be wrong So just leave me alone
You're entitled to your opinion But it's really my decision I can't turn back I'm on a mission If you care don't you dare blur my vision Let me be all that I can be Don't smother me with negativity Whatever's out there waiting for me I'm going to faced it willingly
I've got a right to be wrong My mistakes will make me strong I'm stepping out into the great unknown I'm feeling wings though I've never flown I've got a mind of my own Flesh and blood to the bone See, I'm not made of stone I've got a right to be wrong So just leave me alone
I've got a right to be wrong I've been held down to long I've got to break free So I can finally breathe I've got a right to be wrong Got to sing my own song I might be singing out of key But it sure feels good to me I've got a right to be wrong So just leave me alone
zet jullie lekker neer bij de volgende verhaaltjes. deze keer iets sneller dat ik iets laat weten. vorige week is een zware week geweest: ziek en terug naar school moeten (wat tegen viel) is de perfecte combinatie om een heimwee bui te kweken. ondertussen valt school weer mee.. ik heb enkele vakken gevonden waar ik me graag voor inzet, zoals communicacion en linguistica waar ik beter spaans door kan leren. ook geschiedenis, engels en personas/familias (beetje over het leven) volg ik graag mee. vandaag heb ik dan ook te horen gekregen dat ik toch terug een aangepast lessenrooster ga krijgen. yess! chau chau stomme vakken.. haha, we hadden trouwens vandaag ook zwemmen. wat je een zwemles kan noemen natuurlijk. 2 a 3 baantjes crawl en dan was iedereen gewoon aan t proberen duiken. was hilarisch! ofwel vallen ze op hun buik ofwel op hun rug (door te ver door te slaan). man man, die meisjes toch! vandaag wel weer leuke gesprekjes met enkele chica's gehad..altijd fijn. dan voelt ge u terug meer 1 van hen..
het afgelopen weekend ben ik naar een concert van grupo 5 geweest. een ervaring moet ik zo zeggen! niet dat ik ze supersupervind maar da's toch een groep die je gezien moet hebben alsje hier bent..ze zijn van chiclayo, peru zelf dus. maar een hele avond cumbia is me toch ietske te veel..we zijn dan ook niet al te lang gebleven. mede omdat de omgeving zatter en zatter werd en dat is hier niet steeds een lachje klik hier om n filmpje van grupo cinco te zien: http://nl.youtube.com/watch?v=YlCgaS8QhHg ik hoop dat ik deze week ook nog terug kan gaan surfen. waauw! de laatste keer was echt fantastisch..kvoelde mij precies een godin van de golven vergeleken met de eerste twee lessen waar ik niet veel van bakte, was deze laatste les heeeeel goed! ik vind het in ieder geval een supersport en hoop het nog veel te mogen doen..bij jullie is het bijna lente zeker? wuuhuuww! hier bijna herfst..ik vraag me af of er veel gaat veranderen. tis hier nog steeds warm, kben nog steeds dik maar nog steeds heel gelukkig!
warme groetjes, hannah
ps: ondertussen is het officieel dat ik langer in dit fantastische zuid amerika blijf. in plaats van in juli terug te komen zal ik pas begin augustus mijn voetjes op de belgische grond zetten. de overige weken na mijn afs jaar ga ik nog van ecuador genieten.. pps: hieronder enkele foto's: de eerste zijn van toen we meededen met de carnavalstoet in huanchaco als piraten, haha. dan is er ook nog een fotootje van hoedat wij hier frieten op de belgische manier hebben proberen maken, ook haha! laatste foto: mi mami hier en mijn zus en ik.
de tijd vliegt en het blog vliegt mij uit het oog. hannah banani brown zit weer op de schoolbankjes. olee! mijn vakantie is echt spetterend geweest, maar ook aan leuke dingen komen een eind. tkan niet altijd even plezant zijn he.. de eerste twee schooldagen was ik ziek, iets fout gegeten creo, en kwam er zowat heimwee piepen maar algoed is dat steeds maar van korte duur. vandaag stond ik dus met alle goede moed weer om 6u op, uniformpje aan, mijn persoonlijke taxi had ik weer geregeld en hup na even rijden, liep ik mijn school weer binnen. mijn klas: wa was me da.. ik zit nog steeds met dezelfde leuke meisjes maar nu hebben ze toch wel het goede idee gevonden de twee klassen bij elkaar te zetten..dit heeft als resultaat dat ik in een klas van 38 gillende chica's zit in een warmte van 32graden (nee, airco hebben ze niet in mijn klas. enkel ventilators, maar dus met 38meisjes in 1kleine klas voelt ge er dus niets van). ik zit nu ook bij sara, een ander belgisch meisje..resultaat dat we te veel babbelen. toch nog iets wat het minder saai maakt.. want ofwel kan ik niet volgen (meestal dicteren de leerkrachten en dat gaat nog niet zo goed) ofwel heb ik het al gezien in belgie en dat maakt alles ZO saai! we hebben dan ook nog eens een fantastisch lessenrooster met veel blokuren ..en pas op, dan heb ik het nog niet gehad over het nutteloos gevoel dat je hebt. het gevoel dat je veel nuttigere dingen zou kunnen doen, vrijwilligerswerk zou kunnen doen, mensen zou kunnen helpen,.. in de klas is het niet meer dan dromen en verlangen naar leuke dingen. dus, alle studenten in belgie: tis hier ook niet altijd feest!! en geloof mij, schoolsysteem in belgie is pakke beter en minder saai en minder vermoeiend! ik kan jullie dus verzekeren dat ik met hoofdpijn thuis kwam na deze schooldag...ik hoop toch stiekem dat ik terug mag gaan lesgeven, dat maken de dagen heel wat lichter. en misschien mag het toch ook iets minder warm worden, maar daar mag ik tegenover jullie niet over klagen zeker.
ik heb geaccepteerd dat ik nu geen vrijwilligerswerk kan doen en dat ik het verdere jaar op deze manier school zal verder volgen..maar het blijft toch zooo frustrerend! maar ook met deze frustraties moet ik maar leren omgaan. tot hier mijn gezaag... dat mag ook wel eens he.
en uiteindelijk is het toch echt waar dat ge het leuke, goede, heerlijke, lekkere weer als te meer apprecieert als je het even niet had. no hay luz sin oscuridad.
POGING TOT IQUITOS MAAR WIJ BELANDDEN IN VERSCHILLENDE STAKINGEN IN HEEL PERU. wat een gevaar, maar wat een avontuur!
Ik leg uit: zondagavond vertrokken we met de bus naar Lima om vandaar normaalgezien een vliegtuig te pakken naar iquitos (stad in de jungle van peru). het is helemaal anders uitgedraaid. bijna iedereen van het afs comite trujillo, mijn mama en mijn zus waren mee. we zijn met de bus tot ongeveer 3uurtjes van trujillo richting het zuiden geraakt. het was midden in de nacht en de bus stond gewoon stil. van de afs'ertjes kon bijna niemand slapen (gesnurk en gsmrinkels) dus slopen we af en toe naar buiten om wat van de frisse lucht te genieten. WOW wat was daar te zien! een suuuuperlange rij van allemaal bussen en camions. wel degelijk iets ergs aan de hand, dachten we zo. maar toen vonden we het nog leuk.. toen het licht was (6u stonden we al stil) zijn we naar het dorpje gestapt om te gaan ontbijten.
daar zijn we praktisch heel de dag gebleven: in the middle of nowhere, in the middle from a little war. man, ge kunt ni geloven hoe spannend alles was maar kheb toch ook momenten schrik gehad. ik voelde me in een film, het leek niet realistisch. wat was nu juist het probleem? awel er is dus blijkbaar een bepaald plantje dat nogal belangrijk is dat gestegen is in prijs en alle boeren zijn er kwaad voor, maar volgens mij is er meer aan de hand..ik had ook iets opgevangen van datde prijs van het water gestegen is (die verklaring lijkt me al logischer want de arme mensen kunnen dat niet betalen). het waren ook de dorpjes, de armere mensen, die staakten. het probleem was dus dat een grote hoop mensen simpelweg de weg blokkeerden. als er maar iets bewegend voorbij kwam, werd het bekogeld met stenen. in een stadje dichter tegen lima, waar wij gelukkig niet zijn geraakt, waren er ook bommen en kogels. natuurlijk zijn we peru en is er maar 1 hoofdweg waardoor je echt VAST VAST zit. zolang we bleven stilstaan was er niet zo'n probleem, maar mannelijke passagiers hadden genoeg van al dat wachten en wilden 'tot de aanval' gaan..eerst overleggen of we niet doormochten, maar dat is wel in meer geweld uitgeslaan.
tegen de middag waren we niet meer de enigsten in het dorpje of restaurant. want mensen hebben behoeftes en krijgen honger...iedereen ging zo snel mogelijk eten want we waren echt met massa's mensen en het eten geraakte op. ook vreemd om het systeem van vraag en aanbod van dicht bij te zien..veel mensen wilden eten, maar er was niet genoeg. resultaat: alles werd enorm duur!
zoveel mensen die een deadline hadden en die gemist hebben.. zo hadden wij ook onze vlucht naar iquitos gemist.'t was eerst nog een hele discussie of we toch verder gingen en de volgende ochtend zouden gaan of gewoon ineens een paar weekjes later. 't is dat laatste geworden. we hebben dus een andere bus van dezelfde maatschappij terug naar trujillo genomen. we hadden dan wel geen zitplaats, maar swat, avontuur he. ook ietsie beter de peruviaanse cultuur leren kennen: dat ze delen bijvoorbeeld en hulpzaam zijn. op de bus hadden wij geen zitplaatsen en de passagiers zorgden ervoor dat ook wij comfortabel konden zitten, het weinige eten werd gedeeld,...
het was nog niet gedaan hoor. ondertussen was het al avond en in chimbote was er dan weer een stop waar we echt nog lang hebben gezeten. liedjes zingend in de regen (jawel!), kaarten, nieuwe mensen leren kennen (gaat zoveel sneller, lotgenoten), het nieuws gezien met verschrikkelijke beelden waar je echt het geweld ziet, bezoekje gehad van lore (afs'er die in chimbote woont), met onze handen gegeten en ze gewassen met een bidon (hahaha kvoelde mij weer op de scouts, precies kamp met heel peru).
vermits enkele bussen dan gebroken of kapotte ramen hadden en er snachts gewoon stonden kwamen er dan ook nog eens mensen met slechte intenties binnen om spullen te pikken op de bussen. algoed niemand van ons die er slachtoffer van was. tegen middernacht zijn we dan terug richting trujillo gegaan, 2uurtjes rijden. ik had geen zitplaats dus ik heb nog veel gezien van wat er buiten aan de hand was. overal politie die waakt en nog grote groepen mensen met knuppels enzo. maar ze deden niets meer.
eens in trujillo meteen naar huis en gaan slapen. WOW, wat een ervaring! Een 30u durende slechte ervaring, maar ook met veel goede ervaringen. weer zOveel bijgeleerd! Van de ene verbazing in de andere, van het ene gevoel in het andere,...de groep nog iets beter leren kennen, peru nog iets beter leren kennen. Je hOOrt deze dingen altijd, maar nu zat ik er middenin en tis inderdaad dAn dat je er bij stilstaat. ik heb het echt gevoeld, nu pas beseft wat voor armoede er in peru is, hoe slecht de systemen hier wel niet zijn en hoe ontevreden veel mensen zijn. nu zijn er nOg meer gefrustreerd! want ik betwijfel het of er iets wordt veranderd..
ik was uiteraard liever naar iquitos gegaan, maar ik vind het toch goed deze ervaring gehad te hebben. iquitos is voor later. no worries, alles oke!
vandaag lekker vroeg uit de veren om met de micro naar huanchaco te rijden (al harry potter lezend in het spaans). er was bijna geen volk en zo heerlijk stil.. tijd voor mijn eerste surfles. strak pakske aan en surfbord meenemen. ik voelde me een echte samen met kristine en charlotte hebben we eerst mas o menos een uur theorie gekregen. dat betekent dat we op het zand deden alsof we op het water waren, surfborden werden op het zand getekend enzo..echt een goede profesor!! nadat we het belangrijkste wisten om er aan te beginnen, het water in...ik heb er nog ni zoveel van gebakken maar uiteindelijk ook maar de eerste keer. één ding was zeker: ik vond het zalig!! beetje verslavend geloof ik wel..
voor de rest is het hier carnaval..het enige wat je er nu van merkt is dat je zo af en toe een waterballon op je gesmeten krijgt. ineens. mensen dieje niet kent die je met waterballonnen nat maken...ik vind het best leuk hoor! want dat betekent ook dat wij mensen mogen bekogelen met water zonder dat ze er kwaad voor mogen worden, want dat is de regel uiteindelijk is het toch warm en is het na 5minuten weer droog. zaterdag is het carnavalfeest.
ook hier in piura is het leven schoon! wel een pakske warmer: zo'n 35graden. in trujillo ben ik al heel gelukkig met de tien graden minder, daar is het aangenaam lenteweer..zon met een windje maar hier ga je bijna dood van de warmte. 3keer douchen per dag is meer dan normaal...
ik zal eens even mijn gezin vanuit piura voorstellen: mama(marcela), papa (eduardo), zus (afs vrijwilligster van frankrijk) en hun natuurlijke kinderen die werken of studeren allemaal ergens anders, dus die zijn hier niet. de mama en de papa gaan elke dag in hun winkel werken, al eten we wel samen. het is heeeelemaal anders als mijn familie in trujillo. in trujillo werkt mijn mama niet, is ze meer ongerust en minder zelfstandig en hier is het helemaal het omgekeerde. ook qua vrijheid of dingen mogen word ik hier meer losgelaten...de familie heeft ook meer een europese mentaliteit (ze zijn er ook al geweest) en hebben al meerdere afs-studenten gehad, dus ze weten waar ze over praten.
in de weinige tijd dat ik hier in piura ben, heb ik al meer met peruaanse jongeren gedaan dan heel mijn tijd in trujillo! in trujillo vaak met de mensen van AFS of 15-jarigen (klasgenoten of vrienden van mijn zus)...het is echt niet zo simpel om vrienden te maken van uw eigen leeftijd. de AFS'ers die broers of zussen van hun leeftijd hebben, hebben geluk, want die worden vaak meegenomen naar een hele vriendenkliek.
de eerste dag dat ik hier was ben ik de stad wat gaan verkennen met mijn franse zus. tzal ni echt mijn beste vriendin worden maar swat, ik kan er nog wel een babbeltje mee slaan. piura centrum is echt vele kleiner maar zo mooi en gezellig! veel meer natuur ook en de mannen zijn ook niet beschaamd in wat ze zeggen: 'ooohh hermosa morena' of ' linda morena' of 'hola morenita' of 'hola morena, tu y yo, hacemos café con leche'. haha die laatste vond ik wel grappig! 'la morena' is zoals 'het bruintje'...kword hier blijkbaar wel geappreciërd. in trujillo houden de mannen toch wel ietske meer hun mond, hehe...beter hoor want is om zot van te worden. ik heb wel gemerkt dat het aanpassen hier in piura enorm snel ging...er valt niet zOveel aan te passen maar het is toch een hele andere familiesituatie he..en enkele dingen zijn ook wel anders als in trujillo. piura doet me trouwens nog meer aan afrika denken -de warmte en daardoor ook de geur, water in zakskes, moto-taxis (wat verboden is in trujillo), meer donkere mensen,...- in de avond ben ik naar de bekende discotheek van piura geweest, Queens. allemaal heel plezant maar toch wel te zien dat dat het volk is dat geld heeft en dat vond ik minder..
in t weekend zijn we met de familie een weekendje naar Colan geweest (het strand waar ik nieuwjaar heb gevierd)...we hebben er geBBQ't en in de avond zijn enkele mensen die we hadden leren kennen ons komen halen en hebben we een kampvuur gemaakt op t strand. da vond ik zO leuk!! de volgende dag was vooral een dag van zwemmen in het heerlijke Colanwater en heen en weer geslingerd worden in de golven.. we hebben ook een welkomstreuni gehad van AFS hier in piura. wat een verschil met AFS in trujillo!! veel toffere vrijwilligers en echt een zotte presidente maar in de goede zin en zo doe ik hier elke dag wel enkele uitstapjes..zo zijn we ook nog naar CataCaos geweest en gaan we morgen en overmorgen naar een ander strand met alle AFS'ers overnachten.
tis maar 15dagen dat ik in piura blijf, maar ik ben echt serieus aan t genieten! kzou ook hier kunnen wonen maar ik blijf beseffen dat het als een 'vakantietje' is...daarna weer naar trujillo waar ik het even goed naar mijn zin heb.
vorige week heb ik veel met de familie gedaan. niet enkel gezin, neenee, alle ooms en tantes, nichten en neven, grootouders, kleinkinderen,...dan komen ze bijvoorbeeld smorgens bij ons ontbijten (en dan denk ik: oke het familiedeel van de dag is gedaan) en dan blijkt dat wij dan bij andere familie gaan middageten en daarna nog met heel de familie naar campo gaan. op zich geen probleem met deze familie activiteiten want kheb wel een leuke, grote familie met enkele boeiende personen. maar een hele week is me toch wel even te veel.
één keer bracht een oom ons naar huis na het avondeten bij de tante. ik zat vanvoor en iemand achterin de auto zei: 'hannah vergeet je gordel niet aan te doen'..natuurlijk was ik dat van plan en wat zegt de autobesturende oom gewoonweg? " oh das ni nodig, tis avond nu"... hahahaha! dat is dan weeral peru he. gewoon een gordel aan doen om aan de politie te tonen dat je de regeltjes volgt, maar savonds zien ze dat toch niet. ik natuurlijk wél mijn gordel aan, ben mijn leven nog laaaangg niet beu.
ook nog eens een culturele uitstap gemaakt: Chan Chan! uiteindelijk was ik de enigste afs'er van trujillo die het nog steeds niet had gezien en na 4maanden werd het dan toch wel eens tijd he. Chan Chan is de grootste antieke stad van heel zuid amerika (gebouwd met gedroogde modder eigenlijk)..enorm groot en indrukwekkend dat het in al die tijd nog allemaal rechtstaat. ik was met charlotte en haar belgische broer gegaan..zo vreemd dat hij zo toeristisch is (zoals wij in t begin), dat hij van zoveel nog onder de indruk is en verbaasd is en dingen opmerkt die wij al lang niet meer opmerken. alles is zo gewoon, wat ik persoonlijk niet per sé erg vind..ik wOOn hier nu echt, ik ben deels peruviaans..het feit dat alles hier gewoon is..hoe ongewoon moet belgië voor mij dan nu niet zijn ...
wij hebben ook afscheid genomen van onze thaise vriend, wasan, die terug naar zijn land is vertrokken omdat zijn jaar in peru er al op zit. hij was hier al 6maand toen wij aankwamen. was toch wel een beetje raar hoor en zeker omdat hij ook één van de eerste personen was die mij zo alles een beetje leerde (bijv. hoe dat ik de micro/bus moest nemen en betalen)...en nu is hij weg en zijn wij ondertussen in alles zo zelfstandig geworden.
de laatste daagjes is t ni zo'n mooi weer. regen seg! valt niet te vergelijken met de heerlijke harde regen die er bij jullie waarschijnlijk valt (niet sarcastisch bedoeld: echt heerlijk! zou nu nog is zo'n zware regenbui willen) maar toch regen dat heel trujillo smorgens een beetje moet kuisen. ik geniet nog steeds goed van mijn vakantie hoor en zeker als ik weet dat ik volgend jaar rond deze tijd ook zo zal moeten studeren als zovele studenten onder jullie nu..succes trouwens!
morgen vertrek ik voor twee weken naar piura, waar ik in een andere familie zal verblijven. =intercambio corto. ik heb er niet zo'n zin in...mijn leven hier in trujillo is zo plezant! en mijn familieke hier wilt mij precies ook ni echt loslaten, hehe. mijn mama maar steeds vragen: 'is dat verplicht?' of 'kan je niet vroeger terugkomen?' en twee weken zonder maria, mijn zus, zal ook wel raar doen. we groeien steeds meer naar elkaar toe..zo leuk om 'savonds samen tv te kijken of om wat te roddelen of om bij te babbelen over de voorbije dagen ...
okido, tijd voor mijn eerste 2008berichtje! nieuwjaar aan tstrand vieren, dat vergeet ik toch zo snel niet meer.. ik leg het jullie even uit: mijn oudste broer heeft een groot vakantiestrandhuis in Colan, één van de beste stranden in peru..Colan light helemaal in het noorden, deel van piura (voor degene die de kaart er bij zouden nemen). Awel, heel mijn familie van trujillo is naar daar gereisd omdat er groot feest was in het huis en in Colan zelf veel feestjes voor 'de jeugd'. da zat dikgoe dacht ik zo!
oudjaar zelf vond ik maar een beetje saai..hier wachten ze wel degelijk tot 24u voor dat ze beginnen met ALLES (eten inclusief)..in belgië zou ge al beginne me ietske te drinken, lekkere hapjes te eten, al gewoon te eten en nen heerlijke brownie als dessert te krijgen. maar hier is het dus, wachten tot 24u en dan woehooeeeww!! feliz año nuevo..iedereen aanwezig ne knuffel geven, confetti gooien, muziek begint, en dan eten maar.. nu mocht het weer juist lukken dat alle elektriciteit uitviel en dat wij dus het eerste half uur van 2008 in den donkere hebben doorgebracht. gebeurt hier wel vaker dat de elektriciteit uitvalt! van mij zou da in belgië wel meer mogen gebeuren, kvind da leuk! zo heb ik al eens in een kerk gezeten waar dat de elektriciteit uitviel en alle kaarsen brandden nog, dus een heel speciale sfeer..ook al eens in de chinees gezeten en zonu nieuwjaar dus ook. na het eten zijn maria, ximena, kristine, jose-carlos (neef van kristine en ximena) en ik richting de ambiance gegaan. Colan is echt een klein paradijske! gezellig, klein, huisjes dicht bij t strand, palmboomkes, veeeeel jongeren rond nieuwjaarsperiode,..we wilden eigenlijk eerst naar de grote party gaan, maar vermits die zo duur was en er in de straat al veel te beleven viel en overal wel toffe muziek was zijn we daar dan maar blijven plakken! twas een hele speciale, grappige en leuke avond..kristine en ik zijn allebei met alleen onze linkerslets thuisgekomen! haha, twas me nogal wa..
1januari2008 smorgens vroeg gaan zwemmen in de zee met een lekker zonnetje! héérlijk.. valt ni meer te vergeten. maar toch was mijn nieuwjaar (en de dagen derna) ni helemaal rozengeur en manenschijn want ookal had ik bij kerstmis niets last, bij nieuwjaaar kwam de heimwee toch even kijken! ik miste de choco op mijnen boterham..we waren dan ook wel met de hele grote familie. ik voel mij er wel goed bij maar je blijft je toch steeds realiseren dat het je echte familie niet is + dat ze hier ook ontzettend veel drinken zoals ik al eerder vermelde denk ik. het ding is dat mijn mama er ook wat van kan! dan was ze na goe 'gefeest' te hebben in het huis gaan slapen, en toen ze een paar uurtjes later weer wakker was met een geweldige kater wsl dan was het eerste ding dat ze deed..terug aan tafel gaan zitten met anderen en opnieuw pintjes beginnen drinken.
typische dingen die je geluk zouden brengen voor het nieuwe jaar: - geel ondergoed dragen op oud op nieuw (als je dat niet hebt zijn gele kleren ook goed) - er wordt een pop in vuur gestoken om aan te tonen dat het oude jaar voorbij is. was wel gezellig, de straat was vol met vuurtjes :) - 12 witte druiven eten - een bad/douche nemen met gele rozenblaadjes - ...
op de terugreis van colan naar trujillo zijn we in piura ook nog even naar cata caos gegaan. een supergezellig deeltje van piura met allemaal van die zelfgemaakte artistieke dingen (juweeltjes, potjes, hangmatten, schilderijen,...). en goedkoop ook nog! nu ben ik terug in trujillo maar de 17e januari vertrek ik terug richting piura. dat is een korte uitwisseling dat afs peru organiseert. alle afs studenten gaan dan voor twee weken in een ander stadje wonen om een ander deel van peru te leren kennen en om de ervaring te hebben om nog eens in een andere familie te wonen. heb er wel zin in! maar piura is zoooooo warm, da belooft...
als kerstkado: nieuw fotoalbum van november en december op mijn shutterflyplek (zie rechts bij FOTO'S).
mijn kerstmis was geweldig! mijn twee oudere broers zijn afgekomen om kerst hier te vieren..wat wel leuk was voor mijn mama hier: de kinderen allemaal samen. in ieder geval eerst naar de kerstmis gegaan natuurlijk..was een fantastisch leuke mis, totaal niet saai ook niet! die pastoor speelt precies toneel en die maakt heel de tijd van die zalige grapkes (da was in de kerk het dichtste bij ons huis en daar stond trouwens niet zo'n superflashy kerstboom..er stond er zelfs geen denk ik). daarna was het een gezellig samenzijn als kerstavond en dan om 12u snachts begon het (ook overal VUURWERK!! met kerst? haha) tijd voor elkaar een dikke knuffel te geven!! daarna werd jezus even uit zijn beddeke gehaald en gekust door iedereen..er werden enkele gebedjes gezegd en dan was het tijd voor de grote kalkoen op te eten njamnjam, lekker hoor! en dan daarna pakjes tijd..wiiiieeeee! twas een geslaagde kerst!
devolgende dag was het nog niet gedaan..neenee, twas nog steeds kerstmis: 25december. dan was het groot familiefeest!! met alle broers en zussen van de mama en aangetrouwden en kinderen enzoverder. 't was een kerstBBQ! allemaal heel leuk, maar drinken dat die kunnen zodat ik het op den duur niet meer zo leuk vond..en maar blijven drinken, en niet stoppen he! drinken om te drinken..man man die cultuur zit hier toch echt wel anders in elkaar..gewoon iedereen was zat waar dan nog kindjes bij liepen..bij ons zijn er toch nog steeds een paar mensen die 'bob' spelen, niet? maar het leuke was wel dat er ook veel werd gedanst enzo.. kerstkerstkerst! enorm blij dat ik het hier heb mogen meemaken..twas mooi en weeeeeeeeerr een ervaring erbij!
dikke kus voor jullie, belgiërs!
ps: het liedje van jingle bell spelen ze hier ook..maar in plaats van 'jingle bell, jingle bell, jingle all the way' is het 'navidad, navidad, blanca navidaaad'...hahaha, daar heb ik toch al wel mee moeten lachen zenne! dan zingen ze: witte witte kerst en dan ligt hier natuurlijk nietske van sneeuw. alles zot hier!
prettige kerst en een -alle zalige dingen dat andere mensen altijd wensen- nieuwjaar,wens ik jullie toe!
yess, die 5kilo's zijn er eindelijk terug af! en ik mag blij wezen..terwijl fitness nooit mijn ding was, vind ik het nu best leuk om er heen te gaan en zit ik ondertussen nog wa spiertjes te kweken ook! terwijl het vakantie is staat de deze hier smorgens vroeg op om twee uurtjes te gaan fitnessen en om dan na een douchke heerlijk de dag te beginnen.. ben ondertussen ook kerstkadootjes gaan kopen voor mijn familie. toch wel moeilijk als je ze niet heel goed kent + nog moeilijker omdat de zon heerlijk schijnt en je totaaaaaal geen kerstgevoel hebt!
de laatste dagen heb ik veel in het centrum rondgelopen..en het viel me toch weer erg op hoeveel arme mensen er bedelen (zeker indeze periode denk ik) of gehandicapten er op straat zijn.. of deze ochtend bijvoorbeeld kwam ik met mijn zus van de gym terug..en we werden heel de tijd achtervolgd door een klein meisje dat achter eten vroeg..uiteindelijk toen ze helemaal tot ons huis was meegelopen hebben we haar fruit gegeven. ik heb haar ook nog een teddybeer gegeven, omdat ze er achter vroeg en ik er toch niet bepaald iets mee zou doen.
Vandaag was er een mega lange rij vlakbij mijn huis: mensen stonden aan te schuiven om kalkoen te krijgen/kopen! hahaha, echt grappig wat die mensen er voor over hebben om echt een goede, heerlijke kalkoen te hebben voor kerst. ik denk dat ik een goede kerst (met mis! met kalkoen!) zal meemaken. alleen zonder sneeuw dan maar. ik ben ook panetones gaan verkopen voor hogar de christo (dat weeshuisje waar ik al eerder over babbelde). panetone is een soort van cake met fruitstukjes in: heerlijk! alhoewel het mij in het begin niet smaakte...maar zo is het meestal hier: ik lustte in het begin geen inca kola, geen cebiche, geen panetone, en meer dingen waar ik nu niet kan opkomen. maar alles wendt! ik heb wel al 3.5maand geen fiets meer gereden, geen choco meer op mijn boterham gehad, geen jas gedragen, geen harde regen gevoeld, niet naar thuis gekeken, geen fatsoenlijk nieuws gezien, niet naar een café gekunnen, geen reggaefeest gehad,...
en zo kan ik nog uren verder gaan.
zo'n afs jaar is echt speciaal! veel gewoontes die ik in belgië had en die ik in het begin miste, heb ik nu gewoon niet meer en tis zalig zo ook! andere gewoontes zijn in de plaats gekomen zeker? zo'n afs jaar is ook serieus grenzen verleggen..heb hier al zO veel gedaan dat ik nooit dacht dat ik zou doen!!
staat er in belgië in de kerk ook een kerstboom? hier in ieder geval wel..en ik moet zeggen dat mijn ogen nogal zot draaiden van de lichtjes die er aanhingen. vind het toch niet zo goed want het grijpt de aandacht en dat houdt je gedachten niet bij de mis.
denk da ik het probleem van blogschrijven zowat gevonden heb. ik voel mij hier zo thuis en zo gewoon dat als ik iets op mijn blog schrijf het hetzelfde zou zijn dat als ik dat in belgie zou doen..het lijkt alsof ik heel mijn leven aan t vertellen ben terwijl ik mss niet alles wil vertellen, terwijl het mss wat meer privé is. haha, maar we blijven proberen he! begin me er wel aan te storen nu dat ze nog constant vragen blijven stellen aan mij (mensen die je dan nieuw leert ontmoeten) over mijn land of over hoe lang ik hier al ben en wat ik hier doe en blablabla..altijd dezelfde vragen. maar belgie lijkt nu éénmaal zo ver weg en peru is zo dicht bij me..ik voel me mss eerder peruviaans ondertussen en vindt het daarom ambetanter als mensen wééral eens vragen stellen (terwijl ik die interesse in het begin zalig vond). je blijft echt zo speciaal en anders, een heel jaar door..terwijl je ook wel graag eens gewoon onzichtbaar wilt zijn voor de mensen.
sinterklaas was een groot succes! de speciaalste sinterklaas die ik ooit had toch wel..al zwarte piet spelend :) foto's zouden echt genoeg moeten zeggen, maar de tijd ontbreekt mij om ze er op te zetten. nog wat geduld dus. afgelopen week op school waren er verschillende festiviteiten...zoals folklore (= allemaal typische dansen van peru) en festival de navidad (hOwhOwhOOOW, papa noël was op school) en chocolatada (dan krijg je ne warme chocomelk met paneton). ik heb ook 1examentje meegedaan van geschiedenis: één blad papier en supergemakkelijk als ik geleerd zou hebben! ik kon enkele dingen wel invullen..allemaal meerkeuze of goed/fout vragen! op de vrije momenten (want moest niet elke dag naar school) en de weekends vaak naar tstrand gegaan! zo heerlijk !!
dinsdag zijn we naar chimbote geweest met de afs bende. het eerste grotere stadje onder trujillo dat bekend staat voor zijn verschrikkelijke visgeur. allemaal praatjes dacht ik dus, maar amai mn botten! heb nog nooit van mijn leven zo'n vis geroken..nuevo chimbote, een district van chimbote, is wel wat beter :) daar ruik je niets! maar goed, in de ochtend zijn we naar een soort van park gegaan en gaan ontbijten, daarna naar 'colina de paz' gegaan..heel hoog met zo'n combiwagentje de berg op zonder iets of wat van beveiliging..WAAAH! en daarboven genieten van de stilte met uitzicht over heel chimbote..wat raar als je dan zit te babbelen met een thaise en een turkse en je zit op een rustgevende heuvel in peru..zet je toch wel aan het denken..hoe dat dingen toch kunnen lopen! daarna zijn we gaan middageten en wanneer we ons buikje rond hadden gegeten naar la playaaa gegaan..amai wat mooi! en gewoon NIEMAND! das wat anders dan huanchaco waar altijd zoveel mensen rondlopen.. twas een geslaagde dag!
gisteren was het fiesta de promocion, een soort van eindejaarsbal voor degene die afstuderen van middelbaar, waar ik al heel de week wat zenuwachtig voor was omdat ik mijn partner amper kende en het niet mijn klas was. maargoed, twas een zalige avond en dat is wat telt! wel heel sjiek en decadent weeral..zoals we hier al gewoon zijn. alle meisjes moesten in een wit kleed komen. als je binnenkwam al honderden foto's en iets zeggen voor de camera, achteraf moesten we (de meisjes) één voor één op een catwalk lopen en dan begeleidde uw partner u naar de tafel waar je ging eten. eerst moesten we nog even de wals dansen met onze partner en dan met onze papa (maar vermits er voor mij geen papa was, was mijn partner ook mijn papa) en dan konden we lekker gaan eten. achteraf was het dus gewoon zoals een feestje maar constant met camera's op ons gericht...alle meisjes waren precies zoals prinsessen of zoals ze gingen trouwen. echt zot! en dan nog te bedenken dat in vele scholen de meisjes in t 4e middelbaar al beginnen met neusoperaties en dergelijke, plastische chirurgie dus, omdat er in t 5e het belangrijke promocionfeest is! ja lievelezers, ook dit is peru! 'smorgens ging iedereen nog naar huanchaco wat blijkbaar een traditie is, om dan nog ceviche te gaan eten..maar de deze hier ging lekker naar huis om in haar bedje te kruipen..
moet echt nadenken om zinnen goed te formuleren..kan me voorstellen dat het nogal moeilijk is om te lezen of om te begrijpen! maar goed ik moet toch af en toe nog eens iets van me laten weten he..
en die zit dan in haar laatste jaar middelbaar..). wel leuk om eens met meisjes van de klas te dansen en twas wel een sjiek feest! 
. kort gezegd: ik ga graag naar school en ik zwem drie keer per week waardoor nu mijn spieren veel pijn doen en ik een beetje verkouden ben! ahya op school mag ik dus opnieuw lesgeven..minder engels dit jaar en meer gewoon helpen in het eerste leerjaar! echt super tof! soms sta ik een half uur of meer alleen in die klas en dan moet ik die kindjes bezig houden..
niet altijd even simpel!! ervaring ish et wel..of ik moest is een keertje engels lesgeven ook in het eerste leerjaar. was er een kindje dat tegen mij zei: 'maar juffrouw ik kan nog niet eens lezen en schrijven, hoe kan ik dan die woordjes van het bord in het engels overschrijven?' ... daar stond ik dan juffrouw te wezen die normaal antwoord moet weten op alle vragen
..eerste leerjaar is veel te vroeg voor engels les te geven (zeker niet op de manier hoedat ze hier lesgeven)! 
!!
)...we hebben ook op zijrivieren van de amazone gevaren en hebben een tribu bezocht (waar we zo etenswaren konden ruilen in mooie artesania), heerlijk in de rivier gezwommen, genoten van de prachtige natuur en de relaxte sfeer in iquitos. kheb mij trouwens doodgekocht aan artesania daar!! zo'n prachtige spullen dat ze ginder hadden...verder was hande van turkia ook jarig en was er een grappig feest: we hadden een stripper gehuurd en hebben snachts nog gezwommen in het zwembad van ons hotel. er zijn zoveel dingen gebeurt maar tblijft moeilijk om alles op te schrijven..
uiteindelijk is het toch warm en is het na 5minuten weer droog. 
