De aangroei van leerlingen zorgde voor
een gelijklopende toename van het aantal turnlessen en
turnleraars. Onze turnzaal op de tweede verdieping van de lagere school was
niet meer toereikend om de 4 turnleerkrachten op een degelijke manier voor de
lessen L.O. te laten zorgen. Onder impuls van Dre Vanaelst en de toenmalige
directie (E. H. Hugo Janssen en E.H. E. Leclef) werden plannen ontworpen voor
een nieuwe, multifunctionele sporthal. Na enkele jaren kwam deze hal er
uiteindelijk, naast het kasteel, op de plaats waar vroeger een tuin was
aangelegd. Op 2 december 1978 werd de splinternieuwe sporthal ingehuldigd
door de bisschop, mgr. Danneels. Bij deze inhuldiging gaf de keurploeg een demonstratie die dadelijk hoge verwachtingen
opriep voor de nabije toekomst. Alle toestellen vlakbij, een schitterende en
grote ruimte waar plaats genoeg was voor turners én voor toeschouwers: dit was
echt een droom die in vervulling ging. Onder leiding van Dre Vanaelst, Jan
Verstrepen en Luc Verheyen toonden bijna 70 keurturners wat zij in hun mars
hadden. De foto's die wij hiervan terugvonden tonen de inwijding door de
bisschop en enkele momenten uit het optreden.
In het begin van de jaren zeventig
drong een verdere splitsing volgens niveau zich op. Hoe langer, hoe meer
keurturners van de lagere school maakten niet meer de overstap naar de keurploeg
van de humaniora (nog steeds onder leiding van Louis Noels). Daardoor werd de
groep steeds groter, net als het onderling leeftijdsverschil. Dre Vanaelst
splitste zijn keurploeg in 2 groepen: de leerlingen uit de voorbereidende
afdeling (nu lagere school) trainden voortaan op dinsdag (van 16.00 tot 18.00
uur) en de leerlingen uit de humaniora (nu ASO) die de grote
keurploeg vormden en op vrijdag van 16.15 uur tot 18.00 uur
oefenden. Het gevolg was dat de bestaande keurploeg humaniora, die al jaren
op donderdag oefende, stilaan uitdoofde en overging in wat oorsprokelijk die van
de lagere school was. Jan Verstrepen, oud-leerling van het college en de
nieuwe turnleraar in de lagere school sprong in 1973 mee op de wagen om deze
omvangrijke keurploeg in goede banen te leiden. In 1978 bestond de keurploeg
reeds uit 70 jongens, onze school telde toen meer dan 1400 leerlingen! De
weinige foto's uit die tijd tonen de verdere opdeling in niveau's: wie in de
grote keurploeg kwam, mocht zelf de kleur van singlet kiezen (rood, geel of
oranje). Wie goed kijkt ziet op één van de foto's ook een hoekje van onze
eerste landingsmat. Het toestelturnen nam een enorme vlucht in de jaren zeventig
met o.a. mini-trampoline en landingsmat als nieuwe toestellen.
Op het einde van de jaren zestig verhuisden onze keurturners voor hun jaarlijks optreden naar de speelplaats van de humaniora. De toestellen werden voor die gelegenheid van de tweede verdieping (waar de turnzaal toen was...) naar beneden gesleurd. Net zoals vroeger op het voetbalveld, lokte een optreden van de keurploeg heel veel toeschouwers. Kijk even naar de toestellen, je zal wel merken dat turnen in die tijd iets minder comfortabeler gebeurde dan nu. Je krijgt hier een beeld van "de ketting", een snelle opeenvolging van sprongen over de bok, waarbij het uiteraard heel belangrijk was dat niemand haperde. Van mini-trampolines en landingsmatten was toen nog geen sprake al droomden zowel de leraar als de leerlingen van deze nieuwe toestellen. De foto's dateren van het tuinfeest van 1969 (toch al een hele tijd geleden...).
Er werd reeds een onderscheid gemaakt tussen de betere turners en de beginnelingen wat je kan merken aan het kenteken op de borst. Daarop stond een tekening van een keurturner, een 12 en een 6. Alvorens het kenteken te verdienen (via testen...) was je eerst in de mini-ploeg. Na een tijdje (afhankelijk van je niveau) stroomde je door naar de maxi. Een nog verdere opsplitsing naar de 12 en uiteindelijk de 6 besten zorgde voor een goed opgebouwde pyramide met een duidelijk doel om door te groeien.
Op dinsdag 26 juni namen 2 leden van onze keurploeg afscheid van het college tijdens de proclamatie van de laatste- jaarsleerlingen. Namens de keurploeg en het college mocht Steve Dilewyns, leerkracht L.O. en samen met Mark Holthof, leider van Keurploeg Groenendaal, een afscheidsgeschenk overhandigen. Dit gebeurt elk jaar als er een keurturner afstudeert aan het college, als beloning voor de jaren van inzet en toewijding die geleverd werden voor onze keurploeg. Olivier was 8 jaar lid en viel vooral op door zijn inzet, zijn enthousiasme, zijn durf en zijn springkracht. Julie was steeds aanwezig, zowel op dinsdag om te helpen als op vrijdag om zelf te turnen. Wij onthouden van haar een grote bereidheid om te helpen, haar mooie acrogymoefeningen, haar vriendelijkheid en haar nooit aflatende inzet. Uiteraard nemen wij met spijt afscheid van beiden maar wij denken ook dankbaar terug aan de vele toffe ontmoetingen en optredens die wij samen hebben beleefd. Good luck Julie en Olivier, wij zien mekaar vast terug!
Aan de hand van enkele foto's uit 1966,
genomen tijdens het optreden, merken wij grote verschillen met de optredens van
de laatste jaren. Zoals je ziet vond het optreden toen plaats in open lucht,
op het voetbalveld. De kijkers (en dat waren er toen ook al heel veel) zaten
tussen het kasteel en het voetbalveld en hadden dus een heel goed overzicht.
Van belichting was uiteraard geen sprake maar de muziek klonk even goed uit
de boxen. De keurploeg telde toen meer dan 50 jongens. Wie tijdens het
optreden even niet deelnam, stond flink rechtop in een rij en volgde aandachtig
het verloop. Niks rondlopen of zitten dus! Je merkt ook wel dat de
toestellen de vergelijking met onze huidige toestellen niet goed
doorstaan. De reuzegrote springplank, bijvoorbeeld, is de voorloper van de
mini-trampoline en van landingsmatten was er geen sprake. Allemaal factoren
die het turnen toch wel iets riskanter maakten en die ook de moeilijkheidsgraad
verhoogden.
Parallel met de keurploeg van de lagere school was er ook een keurploeg in de humaniora (wat tegenwoordig ASO is in ons college). De lesgever was Louis Noels, de turnleerkracht van die humaniora. Leerlingen die de overstap van de lagere school naar het eerste middelbaar maakten, konden van de kleine keurploeg naar de grote overstappen en zo hun hobby blijven beoefenen. Later, in het begin van de jaren zeventig, vloeide de ene keurploeg over in de andere zodat er van toen af nog één keurploeg overbleef. Sommige oudere leerlingen bleven naar de kleinsten komen om een helpende hand te bieden, een gewoonte die nu, meer dan veertig jaar later nog altijd bestaat. Deze manier van werken stelde ons in staat om in kleinere groepjes te werken, volgens niveau, wat een veel groter rendement tot gevolg had.
In 1962 startte Dré Vanaelst met een keurploeg in de lagere school van het Sint-Jan Berchmanscollege te Merksem. Allemaal jongens toen, het gemengd onderwijs had nog niet zijn intrede gedaan. In die tijd bestond het
keurploeguniform uit een witte turnbroek en een wit onderhemdje, zonder
mouwen. Als er werd opgetreden droegen de keurturners witte turnpantoffels en
witte sokken. De betere keurturners kregen een rode streep op de zijkant van hun broekje. Je kan onze eerste keurturners bewonderen op de twee bijhorende
foto's: keurig rechtop in de houding en netjes op één rij!
Enkele weken na het succesvolle optreden van KEURPLOEG GROENENDAAL starten wij met een blog over deze turnvereniging van het Groenendaalcollege. Na vijftig jaren van naschools turnen op een meer dan schools niveau brengen wij het verhaal van honderden jongens en meisjes die van gymnastiek hun hobby maakten, dit aan de hand van tekst en illustraties. Terug in de tijd, terug naar de vorige eeuw waar de basis werd gelegd van een keurploeg die volgend jaar zijn gouden jubileum viert. Stap mee in de wereld van KEURPLOEG GROENENDAAL!
