Het optreden van 31 mei was een voltreffer: snel, afwisselend, origineel, mooi en soms verrassend. Er werden meer dan 400 kaarten verkocht, er verscheen een artikel in Het Nieuwsblad en heel wat oud-keurturners kwamen kijken. Kortom een geslaagde avond waar alle toeschouwers van genoten. Na de gebruikelijke speech van de directie beleefden wij een opmerkelijk slot. Raf Tersago, actief lid van de keurploeg van 1975 tot 1995, intussen 47 jaar jong, nam de micro over om zijn verhaal van de keurploeg te vertellen. Wij brengen deze speech in onverkorte vorm; een verhaal dat mij ontroerde vanwege de boodschap die het bevat. Ik kan alleen maar zeggen: "Hartelijk bedankt Raf: voor je speech, voor je inzet, enthousiasme en hulp gedurende al die jaren en voor je blijvende vriendschap. Want dat is iets wat de keurploeg mij ook steeds heeft bijgebracht: vriendschappen die blijven duren, zelfs na de keurploeg!
Hieronder volgt de tekst van Raf, met enkele foto's waarop je Raf kan volgen in zijn keurploegleven.
Op foto 1: de keurturner in het rode hemdje in 1975 Op foto 2: de helper aan de bok Op foto 3: de onderste keurturner in het midden, naast mijzelf en Jeroen in 1992 Op foto 4 als helper aan de linkse springkast Op foto 5 als de meest linkse handenloper Op foto 6 als de man die de bok voort duwt Op foto 7: de linkse keurturner op de rekstok in 1994 Op foto 8: de keurturner die centraal zijn pintje in de hoogte steekt (2003) Op foto 9: de keurturner die centraal nog altijd kaars recht op zijn handen loopt
50 jaar KEURPLOEG
GROENENDAAL
Goeie avond,
mijn naam is Raf Tersago, en ik mag het woord voeren in naam van de
oud-keurturners. Maar je bent eigenlijk nooit oud-keurturner, je bent een keurturner
voor altijd.
37 jaar geleden was ik 10 jaar en mocht ik mijn blijde intreden maken in 'de
keurploeg'. Die bestond toen nog maar 13 jaar maar was al een begrip in Merksem
en omstreken. Ik was echt fier.
Toen Dré Vanaelst samen met Louis Noels 50 jaar geleden de keurploeg oprichtte,
had hij waarschijnlijk geen flauw benul welke impact dit zou hebben op
honderden jongeren. Later is Jan Verstrepen mee komen lesgeven zodat de
keurploeg verder kon uitgroeien.
Ik heb mij de afgelopen week de vraag gesteld : Waarom is de keurploeg zo
belangrijk geweest in mijn leven ?
Wel ik kan niet één specifieke reden opnoemen maar er zijn er vele :
- Jullie leerden ons onze talenten te ontdekken en onze motoriek en
lichaamsbeheersing verder ontplooien
- Jullie enthousiasme werkte aanstekelijk, zodat wij bleven proberen,
doorzetten en uiteindelijk dit enthousiasme verder doorgeven
- Jullie leerden ons om elkaar positief kritisch te verbeteren, elkaar te
helpen en te steunen
- Jullie leerden ons om buiten onze comfortzone te treden, wij hadden 100%
vertrouwen in jullie en kregen vertrouwen in onszelf
- Jullie leerden ons hoe je discipline met humor kan verzachten
Het zijn dingen die we de rest van ons leven dankbaar meedragen en waar wij nog
steeds de vruchten van plukken.
Dré is met pensioen kunnen gaan omdat Jan het roer over nam.
Jan is ondertussen ook met pensioen kunnen gaan omdat Steve Dilewyns en Mark
Holthof het hebben over genomen, en daar zag u vandaag het resultaat van,
chapeau.
Steve en Mark, wij, alle keurturners zijn enorm blij dat jullie de keurploeg
verder dragen en zoveel jongeren de kans zullen bieden om hun talenten te
ontplooien.
