Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Gisteren, zondag liep ik 32 km in deze nieuwe koudegolf en hier aan de kust was er, zoals altijd, erg veel koude en snijdende wind en op een tocht van dien omvang krijg je vroeg of laat die ijswind wel eens in je smoeltje ... dit was tussen kilometer 22 en 30 het geval dus 't was werken op zondag ... eerlijk toegeven, iets wat mij bijna nooit over komt maar twas effen licht uit in de namiddag ... De voorbije week was trouwens een stevige trainingsweek met als eindaantal 86 kilometers ... voor mijn doen is dat erg mooi... met nog 6 weken voor de start staan er nog 3 zware weken voor de boeg waarna we stilaan aan de tapering kunnen denken. Geleidelijk aan begin ik mijn pré-marathon-hamster periode, de aankoop van "gerief voor den marathon" is begonnen ... Zaterdag speelden we een klein beetje komen eten of hobby kok met ma die langs kwam, het menu bestond onder andere uit een risotto met kwartel en als hoofdmaal varkenswangetjes met wintergroentjes en een mix van puree en blokjes zoete aardappel ... twas lekker en Heidi zorgde om af te sluiten nog voor een originele tiramisu .. lekker.. Volgende week laatste speeldag in de competitie en alles verloopt naar wens ... dikke merci aan de blowe mannekes trouwens ...
Tja in al mijn enthousiasme over London ben ik de info over het lopen totaal vergeten te vermelden .... Ik had voor de trip enkele dagjes rust genomen wegens aanhoudende knie pijn, tja en echt veel rusten heb ik dus in London city niet gedaan - lees hieronder - dus maandag dacht ik ... ik ga effen die knie testen .... en ik ga zo'n 12 km lopen ... maar dat zonnetje, dat gevoel om zo langs het kanaal gezapig te runnen ... weing wind ... een mens kan dan azo mo nie stoppen hé .... dus het werden er 20 ... tja fun is fun ... En de knie lankarren ... de knie .... ? Ewel ja, ik voel hem maar niet genoeg om te stoppen met lopen ... we zien wel ... Ik zit in de drukste 5 loopweken van mijn schema en heb dus 2 keuzes ... ... of ik stop ga naar dok en fysio enz en verlies een aantal loopdagen gevolg ... ik kan starten maar niet om pr. aan te vallen of ... ik ga ervoor, klein gokje met de kans dat ik niet kan starten, ja ik weet het ... en ja, tegen beter weten in kies ik nu voor optie 2 ... je kan niet altijd de verstandige keuzes maken hé ...
Een weekendje London, is en blijft echt mijn ding ... Vrijdag vroeg de Eurostar op en om 10.30 uur, local time, zaten we al achter onze full English ... de dag kon beginnen Ik had enkele wandelroutes uitgestippeld die ons langs een aantal bekende en minder gekende plaatsen gingen loodsen ... om uiteindelijk aan te komen in ons klein maar leuk hotelleke in de East End. In totaal wandelden we zo'n 22 kilometer op dag 1, Heidi had de stappenteller mee, ook het London Museum werd aangedaan en het bezoek werd er mooi afgerond met een cream tea. mjam. Na het inchecken en effen opfrissen hadden we een klein beetje moeite om het zeer gekende "brick lane" ook gekend als "curry lane" te vinden, het ene Aziatische resto naast het andere en velen hadden geen licentie om alcohol te verkopen ze losten dit op door de klant met een "discount" kaartje de straat over te laten steken waar een klein winkeltje alle wijn en biersoorten op voorraad had ... grappig Na het ontbijt terug de baan op en op deze dag werden er 26 kilometers geklokt ... , via Hyde park en The Royal Albert hall naar "Nothing Hill Market" neeje dames .... den was er niet ... Terug in centrum London namen we een lekkere maaltijd en werd ik door lieve en totaal objectieve blowe fans volledig op de hoogte gehouden van het "Penanti" gebeuren in Genk ... merci makkers merci deze keer met de Tube naar het hotel ... Op zondag enkele markten gedaan, om te eindigen in my all time favorite ... Camden Town ... Moe maar zeer tevreden thuis om 22.30 zondagavond .... In London de marathon lopen zou echt een droom zijn ... misschien over enkele jaren als afscheidsmarathon ???? Who knows ...
Verdorie, verdorie .... Wuk ist?? Ewel last van de knie hé ... vooral de rechter dan. (kweetent dat ier zen linker is op de foto, kweetet) Aah en plots??? Mo neeje, het was wel al een tijdje dat ze kraakten en piepten als een veroeste stoommachine en vooral bij het traplopen voelde het aan alsof je sneeuw vast stampt ... maar toen deden ze nog geen pijn. En nu wel?? Ewel nu voel ik toch wat ongemak, pas op tis geen "niet te harden" pijn want kzien gin trunte wi maar wel iets om mee bezig te zijn ... ik ga een dag of 4 niet lopen en dan eens zien wat er gebeurt, ik hoop echt dat dit geen begin is van een kwaaltje die mijn vooruitzichten naar Antwerpen in de war kan sturen. Gie moet er een ki ut gie...!! 't is een gedacht, morgen om 08.30 sporen we richting London vanuit Brussel-zuid dien Engelse lucht zal wel helpen ... hoop ik ... Peist ook wi ... Ook mijn ploegske zat gisteren op zijn knieën ... knap werk van de mannen van Dury, gelukkig kan ik rekenen op mijn blowe moats die daar de punten wel gaan meepikken ... voer us te helpen kan je altijd op hen rekenen . Peist ook ...
Tja nog 4 kis slapen en ik zit in London ... en ik weet het, tis gezien mijn leeftijd niet gepast maar ik voel me nog steeds als een schooljongetje die op zijn eerste schoolreis mag wanneer er een London-tripke voor de deur staat ... Na, het zonder enige twijfel super weekend dat komen gaat, leg ik er straks stevig de pees op in de aanloop naar A'pen. We gaan de kilometers op-schroeven en de kilo's af-schroeven om zo op marathongewicht te komen wat ook wil zeggen dat mijn laatste alcoholische consumptie een Engelse pint zal zijn ... pas op 21-04 zal er opnieuw eentje gedronken worden, hopelijk op een nieuwe PR. Tijdens het weekend liep ik 2 maal een 20 kilometer loopke in die snijdende wind en éénmaal een 45 minuten sessie op de crosstrainer. En dan zondag naar de clash gekeken tussen Paars en bruhhe ...ik moet toegeven dat ik het effen niet goed zag komen toen we op 15 minuten van het eind nog 2 doelpunten achterstonden ... het eerste doelpunt was een wel erg vroeg paaskado van de Jerome ...., een beetje het bewijs dat de slachtofferrol of het clalimero-pakje die ze zo graag aantrekken hen niet past ... Maar het venijn zat voor blow in de staart en met een dubbele wissel kwam het helemaal goed, 2-2 was een eindresultaat waar ik goed mee kan leven ... al de 9° confrontaties op rij tegen blow die we niet meer verloren ... het ziet er toch goed uit ... deze titel komt onze richting uit en het lijkt erop dat we in de toekomst ook wel nog effen meedoen ....
En zo staan we bijna voor de 6 à 7 zwaarste trainingsweken voor mijn marathon ... nadien nog 2 weekjes temperen voor we hopelijk aan de start in Antwerpen kunnen komen. Gezien ik het eerste weekend van maart in London zal te vinden zijn (had ik nog nie vertelt hé ) moet ik mijn loopkes wat aanpassen en dus heb ik vanaf vrijdag op één volgende loopdagen voorzien. Heel traag ervaar ik dat ik stapjes zet, je voelt het gewoon als je stukje bij beetje in een betere conditie komt en dit heeft vaak niet eens iets te maken met het wel of niet vermoeid zijn, je doet nu één maal veel meer ... Mijn eerste 30-er is een feit en dit is vooral een mentale opsteker, voor gastjes van mijn beperkt "niveau" is een goede, positieve mentale ingesteldheid toch een zeer bepalende partner. Daarom was het ook zo belangrijk om bij - 10 en om 08 uur 30 des 's morgens op het strand te gaan trainen samen met Koen. (jawel ik snap best wel dat de 'normale' mens beter dingen te doen, of juist niet te doen, heeft op dat tijdstip) Verder zijn minimale "over kilo's" en natuurlijk, een goede basisconditie zeer goede "tools" in het behalen van mijn doel. Die is en blijft minimaal 9 seconden sneller zijn dan in Eindhoven !!! Een marathon van 3 uur en iets twintig blijft in mijn kopke spoken. Straks weer een "Super Sunday" ik moet eerlijk bekennen dat ik de indruk krijg dat deze keer het iets minder leeft bij Paars, daar zal de erg grote voorsprong wel voor iets tussen zitten denk ik, zelf bij een eventueel verlies blijft de kloof 15 punten ... luxe dus. Ik voorspel dan ook een "drawtje".
Een sportief ferm weekendje achter de rug si ... Het plan was om met onze camper(Fonz) de eerste trip in 2013 te maken. Om 09.00 uur haalden we hem uit zijn winterverblijf en terwijl Heidi alles in gereedheid bracht liep ik nog een 10 km tempo ... Op internet hadden we gezien dat er in "Le Touquet" bijna zeker geen regen ging vallen dus wij richting Paris-plage. We vonden er een mooi plaatsje en stapten een 10-tal kilometers in het zonnetje. Op zaterdag haalden we onze fietsen te voorschijn en werd er een ritje van zo'n slordige 50 km, vooral langs de kustlijn, gereden. We zagen zelfs een kudde-kolonie-zwerm aantal zeehonden liggen. Bij het terugkomen op zondag vetrok ik dan in de namiddag voor een 30-er via Oostende - Middelkerke -Leffinge -Snaaskerke-Gistel. Zo lopen de kilometertjes aardig op en dat moet ook ... er wordt telkens een stapje gezet richting "goede marathon-conditie" ... Antwerpen is nog steeds binnen het vizier. Verder viel er op sportief gebied niet veel verandering te merken ... gezien paars won kon het niet anders of de zelfverklaarde concurentie moest wel punten laten liggen ... en zo geschiede .... ik denk dat er straks een voorstel binnenvalt om de voorsprong van RSCA te delen door vier ... aja om het spannend te houden hé meneer.....
Over enige tijd komen mijn zwaarste trainingsweken eraan, na 1 maart (& tripke naar London) ga ik er vol voor, dan wil ik mijn maandrecord van meeste-kilometers-ooit-per-maand lopen (nie zo moeilijk hoor ik ben geen veelloper hé) ... Dan start ook mijn eet-en-drink-sport-regime. Ik wil echt die 9 seconden sneller zijn dan in Eindhoven ... een eindtijd onder de 3 uur 30 .... dat wil ik ...
en dan ... tja dan ??? Dat zien we later wel weer zeker ... Morgen wordt Fonz (de camper) voor het eerst in 2013 van onder het stof gehaald ...
doel wordt "Le Touqet, Paris Plage, France" ... maybe wa zeevruchtjes smullen ????? Laar maar kommen .....
Vrijdag was ik het gelukzakje (alweer) die door zijn madam bij Pure C (jaja van Sergio) uitgenodigd werd. In het druilige Cadzand stapten we het Strandhotel binnen om 13.00 uur ... we werden er vriendelijk ontvangen en door de jonge crew naar ons plaatske gebracht ... het duurde nog geen 5 min al voor ik me er thuis voelde, een loft-stijl -restaurant veel licht, veel wit en enkele mooie accenten, geen overdaad ... echt mijn ding. We kozen voor het menu: Beleven, delen en proeven ... het werd een super culinaire ontdekkingsreis ... nu ben ik al vaker op restaurant geweest maar deze keer was het echt compleet anders, weg was het klassieke stramien van voorgerecht/hoofdgerecht/dessert .. nee hier werd het een avontuur van smaken geuren en bij elke preparatie was het alsof er een klein palletje bomvol smaak op je los gelaten werd... iets om te koesteren een unieke ervaring ... en ook niet onbelangrijk ... erg lekker .... klasse dus ... dikke klasse ... Op zaterdag kwam de klasse van Sven in Amerika ... super prestatie jammer toch dat er toch altijd van die oude gloriën zijn die zo'n gelegenheid nog eens gebruiken om zelf in de picture te staan ... Een levensles !!! ... laat je alarm-bellekes maar afgaan als je jezelf hoort zeggen ... "vroeger wast toch veel ..........." (vul maar in ) .... anders is anders en hoeft geen waardemeter te zijn. Onze paarse maats toonden niet zoveel klasse deze week maar zelfs dan verliezen we niet en als positivo kan ik wel een prijsje voor klasse geven aan de inzet om met 9 nog dat puntje uit de brand te slepen ... Gisteren had ik dan het briljant idee om gezien Heidi een vergadering had in Brugge mee te rijden met de auto en vandaar via Varsenare en het kanaal terug naar Gistel te lopen ... 25 km ... natuurlijk had bibi geen weerbericht bekeken en liep ik met mijn snoet de ganse tocht wind tegen .... klasse... lankarren echt klasse ....
De mooie zaken des levens ... De vooruitzichten zijn opnieuw zeer mooi aan het worden ... aanstaande vrijdag ga ik voor het eerst eten in een "sterrezaak", Pure-c van Sergio Herman. Kan nie slecht zijn, denk ik dan. Begin maart opnieuw naar London, begint zo een jaarlijkse traditie te worden, ik ben echt gebeten door die stad en gelukkig lijkt Heidi ook helemaal besmet met het London-virus ... deze keer gaan we o.a. wat meer in de East-end rondneuzen. Dan in mei naar Malaysia, zeg nu zelf er zijn slechtere vooruitzichten nietwaar ... Tussenin ook nog eens een maraton lopen in april en zo heeft elke maand in het komende half jaar wel zijn hoogtepunt ....
Gisteren zo'n 20 km gelopen in het zonnetje naast de nog besneeuwde velden maar de dooi had de wegen al een ferm stuk schaatsvrij gemaak ... zalig gewoon. En als toetje blijft Paars maar uitlopen op de concurentie ...
Picture this: vrijdagochtend, 07.30 uur, een vrije dag, buiten min 10 .... wat doe je dan ...juist, in je loopkledij springen dribbelen naar de hoek en samen met Koen naar het strand rijden om er een 15 km te lopen ..... Koen had ook even wat twijfels gehad .... iets over vloeibare vitamientjes en de overvloed hieraan de day before ... Het was de tweede keer in één week dat we samen langs de kust gingen lopen, mischien was onze gespreksstof op?? Maar nee hoor met de wind in de rug liepen we richting Oostende ... geen seconde stil.... Op de terugweg en na een 12-tal kilometers kreeg ik het wel wat moeilijker, koud (loophandschoenen zijn nie echt voldoende bij deze temperturen) en honger ('twas dan ook een vetloopke hé) waren aan het winnen. Mijn looppartner kwam er steeds meer door. Nu er staan weer 15 km bij op de teller en mentaal wast ook een training dus tweemaal gewonnen. Laat de dooi maar komen ....
Morgenvroeg nog eens afgesproken met Koen om een nieuwe strandloop te doen, ik moet me nog wat forceren om regelmaat in mijn loopkes te krijgen, raar maar ik geraak precies niet in de "flow", tuurlijk begrafenis van mijn pa en omgaan met het verlies zit hier wel voor veel tussen maar juist dan zou ik meer moeten lopen want dit helpt me ... en al ist nog effen (12 weken) Antwerpen komt wel dichter. Er is nog niks verloren maar de tijd van uit en afstellen is nu voorbij...
Wat een slechte en amateurisctische gouden-schoen-show was dat gisteren .... erbarmelijk ... neemt natuurlijk niets weg van een verdiende winnaar, Dieu is gewoon de beste in de competitie en met 5 paarse spelers in de top 11 kunnen we zeker trots zijn.
Met 8 matchen voor de play-offs ziet het er erg goed uit, ik verwacht wel nog een moeilijke match nu dit weekend op Lokeren. Ben ook uiterst tevreden met de aanwinsten en iets zegt me dat er nog wel eentje aankomt ... Die titel kan opnieuw voor ons zijn, echt wel....
Na een turbulente periode probeer ik nu opnieuw het loopgebeuren op te krikken. Ik heb zowel het lopen als deze blog wat verwaarloosd. Het is raar, weten dat je nood hebt om je hoofd leeg te maken en ook weten dat lopen dit kan doen voor je maar toch niet buiten geraken .... Toen ik gisteren op smoelboek zag dat Koen ging lopen op het strand reageerde ik snel voor ik me kon bedenken.
En ja het deed deugd 15 km op het strand met moeilijk te nemen golfbrekers, wreed glad. De tijd vloog, het was geen minuut stil en we liepen heen en terug tussen de casino's van Middelkerke en Oostende. Nu straks eens zien hoe ik verder mijn voorbereiding richting Antwerpen kan oppakken, der is nog tijd maar er zal gewerkt moeten worden ... wil ik mijn doel bereiken. We zien wel.
We zijn begonnen aan een nieuw jaar, mijn voorbereiding naar A'pen toe is ook gestart en zal vanaf nu enkel maar opgedreven worden ... Er staan nog enkele feestelijkheden op het programma o.a. trouw van mijn broer nu zaterdag, nadien kunnen we ook toewerken naar een ideaal competitiegewicht... Vrijdag naar decathlon om er de solden eens te bezien, veel heb ik niet nodig want mijn loopshirts lijken wel te kweken na een aantal jaren hardlopen. Naast mijn marathons zie ik ook de Malaysia reis als mogelijke topper van dit jaar samen met een nieuwe titel hé ... De transferperiode is weer aan de gang en iedereen wil kan en zou wel eens willen weg gaan maar vooral ... meer verdienen .... een zottekes spel.
Aan iedereen die deze schrijfsels soms eens leest een prachtig 2013 .... maak er wat van. De eindjaarsdagen zijn hier wat in mineur verlopen, ... kort na kerstdag werd Pa opgenomen in het ziekenhuis en na een operatie die niet mee uitgesteld kon worden verblijft hij nu op intensieve zorgen ... Hij heeft het zeer moeilijk en wij wachten af dag per dag bezoek per bezoek hoe het nu verder zal evolueren ... Dit is dan ook de reden dat het hier en op FB wat rustiger was ... Ik probeer mijn loopvoornemens richting Antwerpen wel verder te zetten maar moet ook toegeven dat de motivatie er soms niet is, mijn gedachten zitten elders al moet ik zeggen dat na een loopke een mens zich toch wat beter voelt ... de kracht van hardlopen zeker ... Greetz
Tijdens de eerste week werden de vooropgestelde 40 km vlotjes gehaald en daar ik enkele dagen met maagpijn zat heb ik om aan die km'ers te komen een eerste 20-er gelopen in wat men noemt weer en wind .... viel goed mee ...
Wat een kerstmatch tegen Genk een super match met voor ons een super uitslag weer een stapje dichter het doel....
De eerste 10 km van de A-campagne staan op de teller. Ik liep tot dusver 8 marathons plus één 6-uur loop en durf nu toch al zeggen dat ik ongeveer weet hoe ik mezelf moet voorbereiden op een 42 km loop. De basis is er, het fine-tunen zal zonder twijfel verder evolueren zolang ik loop. Let wel, deze voorbereiding werkt voor mij maar ik weet zeker dat hij op sommige vlakken totaal afwijkt van wat voorgesteld wordt als een klassiek of ideaal marathonschema. Ik had het genoegen om deel uit te maken van een dreamteam van RW en ik heb daar alle basisgegevens van het marathonlopen geleerd, voordien nooit verder dan 20 km gelopen. Deze introductie gaf me toegang tot een hoop loopplezier en -kennis, veel contacten met al dan niet fanatieke maar meestal fantastische lopers/mensen. Ook van hen, bloggers, facebookers, contacten aan de startlijn stak ik erg veel op en na een tijdje creëer je dan je eigen aanpak. Volgens het boekje zit die dan ook vol "don 't-s" maar hey als het werkt dan doe ik voort. De grootste "don 't" is zeker dat ik niet train op hartslag, ik ontken zeker niet dat dit nuttig zou kunnen zijn maar na marathon 4 ben ik hiermee gestopt. Minstens even belangrijk is het volgens mij om aan de start te komen zonder overgewicht, lijkt logisch maar kijk maar even rond wanneer het startpistool in de lucht wordt gegeven ... Natuurlijk ook erg belangrijk is ook een groot aantal voorbereidingskilometers lopen, de basis, waarvan ik er nu een fors deel op een erg traag tempo afhaspel, opnieuw iets wat ik als doeltreffend ervaar en dus verder blijf doen. Je startintentie is bepalend bij het opstellen van een schema, wil je de calvarietocht uitlopen, genietend van het parcours en de omgeving of wil je jezelf meten en tot het uiterste gaan? Tot dusver spreken de statistieken in mijn voordeel 8 marathons en 1 ultra gestart en er evenveel aangekomen. Laatste marathon werd 3u 30 min en ik kom van 4u 11min. Dus de gouden regel, en niet enkel op loopgebied ... als iets werkt ... doe dit dan verder....
Nog één weekje van vadsigheid en dan start mijn campagne voor de marathon van 21/04/2013 te . Deze zal zo'n, 17 weken van hard labeur, inhouden met zo'n 5 sportdagen per week en met zo'n dikke 1000 km op de teller . Dit als mijn gezondheid mee wil spelen natuurlijk hé. De voorbereidingen zijn getroffen, de inschrijving is achter de rug en het koppeke weet wat het wil .... ------- minimum 9 seconden sneller ------ dan de laatst gelopen marathon. Nu nog enkel een beetje trainen ....
De overgangsweken van '12 naar '13 zullen dus op een sportieve manier verlopen en indien mijn 2013 loop- en sportjaar (vergeet de mauve niet ... alsof ) verloopt zoals zijn voorganger, dan zal er hier een erg tevreden burger huizen ....