Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.

The pain is temporary

Marathon

The Pride is forever

Have nog een ki een look

	Afstand meten
	Runners world
	Runinfo
	Marathon polsbandje
	Purple Dynamite
	RSCA

Mail me

Zeg het met een mailtje...

London ... here I come !!!

25-02-2013

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

nog 4 kis slapen ...

Tja nog 4 kis slapen en ik zit in London ... :-P en ik weet het, tis gezien mijn leeftijd niet gepast maar ik voel me nog steeds als een schooljongetje die op zijn eerste schoolreis mag wanneer er een London-tripke voor de deur staat ...
Na, het zonder enige twijfel super weekend dat komen gaat, leg ik er straks stevig de pees op in de aanloop naar A'pen.
We gaan de kilometers op-schroeven en de kilo's af-schroeven om zo op marathongewicht te komen wat ook wil zeggen dat mijn laatste alcoholische consumptie een Engelse pint zal zijn ...

pas op 21-04 zal er opnieuw eentje gedronken worden, hopelijk op een nieuwe PR.
Tijdens het weekend liep ik 2 maal een 20 kilometer loopke in die snijdende wind

en éénmaal een 45 minuten sessie op de crosstrainer.
En dan zondag naar de clash gekeken tussen Paars en bruhhe ...ik moet toegeven dat ik het effen niet goed zag komen toen we op 15 minuten van het eind nog 2 doelpunten achterstonden ... het eerste doelpunt was een wel erg vroeg paaskado van de Jerome ...., een beetje het bewijs dat de slachtofferrol of het clalimero-pakje die ze zo graag aantrekken hen niet past ...:-P

Maar het venijn zat voor blow in de staart en met een dubbele wissel kwam het helemaal goed, 2-2 was een eindresultaat waar ik goed mee kan leven ... al de 9° confrontaties op rij tegen blow die we niet meer verloren ...