Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Gisteren voelde ik me een klein beetje Flandrien. Toen ik langs het groot portret van Sylvere Maes liep, die de gevel van eethuis Tourmalet te Gistel siert, dacht ik echt dat hij me een bemoedigende knipoog meegaf. Het was dan ook welgekomen want... wat een weer, regen, wind, koud ... Ik zou een duurloopke van 10 km afhaspelen en deed dit dan ook erg plichtsbewust. Als extra kreeg ik tijdens de tweede helft van mijn ronde een slijkdouche telkens er een vrachtwagen langs vloog en ja die waren te talrijk, wetende dat onze landboeren er nu op de wegeltjes een echt slijkbad van maken kan je je best voorstellen hoe ik eruit zag eenmaal thuis. (een kruising tussen een verzopen waterrat en een mislukte Dalmatiër lijkt me de beste omschrijving) Pas op niks dan respect voor de agrarische medemens hé, je moet het toch maar doen, dat zijn pas de echte Flandriens, weer of geen weer de boer op. (allé je weet wat ik bedoel ...) Gedurende mijn klein uurtje speeltijd op den buiten waren er erg weinig medemensen te zien, zelfs het dierenrijk was maar magertjes vertegenwoordigd, enkel een koppel wilde ganzen ... waarschijnlijk gevlucht uit de bossen gezien het jachtseizoen open is. Bovenstaande zin brengt me niet toevallig naar volgend weekend waar ik samen met Heidi een weekendje Ardennen gepland heb. We gaan overnachten in een keigezellig B&B te Jalhay bij Spa en de zaterdagavond hebben we een knus eethuisje op het oog waar we het wild dat niet uit het bos kon ontsnappen op ons bord verwachten. Mijn lange duurloop van 27 km wordt dan maandag in plaats van zondag gelopen want het is in deze moeilijke politieke tijden niet echt aan te raden om Flandrien te gaan spelen "Chez les Wallons",(da jachtseizoen is toch een rekbaar begrip hé...) tjow
Er zijn zekerheden in het leven, gezien ik telkens te weinig train tussen mijn marathon-voorbereidingen zit ik telkens na zo'n 3 weken intenser trainen met kleine overbelastingssignalen. Als ik mijn vorige voorbereidingen er op na sla is dit nu al elke keer zo geweest. Vandaar ook mijn voornemen om het in 2011 anders aan te pakken. Nu, het is niet erg hoor maar uit ervaring (tja toch al een klein beetje) weet ik dat enkele dagen rust nemen, ijs op de pijnlijkke kuit leggen en goed zalven maakt dat ik verder kan met mijn lopen. Luisteren naar het lichaam, het lang leven van een sporter, jaja, maar tussen luisteren en doen wat het lichaam vraagt zit er een wereld van verschil hé.
Dinsdag nog loopke van 10 km gedaan met 3 maal een snelle km ertussen, het ging vooruit zoals een bekende zanger zingt.
Een bijna perfect weekend dus, waarom bijna wel, met 2 collega"vrienden" naar Cercle geweest en ... tja dan weet je het wel hé.
Voordien een loopje van 24 km van Brugge naar Gistel liep lekker vlot, mooi weer rustig en geen probleem. Dit trainingsprogramma is er eentje met veel lange trage duurlopen en dat bevalt me wel, nu pas week 2 achter de rug en al een 24 km loop, leuk, heeft de burger moed. Zaterdagavond naar Avelgem gereden, waar zeg je ...Avelgem boven Kortrijk dus ... waar ze een pracht van een cultureel centrum hebben ongelooflijk mooi zie foto, en waar Rory Block kwam optreden. Ik kon het eerst niet goed geloven maar jawel deze toch wel wereldster deed haar ding in zaal Spikerelle te Avelgem. Het werd een mooi intimistisch concert, je moet er al eens een uurtje voor omrijden maar als je wat zoekt dan kan je ook buiten de grootsteden mooie dingen zien.
Het testje van dit weekend is zeer goed verlopen, om 08.30 begon de training van 22 km. Eerst via Zevekote naar Oostende en zo terug richting Gistel. Jammer dat het de ganse tijd mistig was, de zon verscheen pas toen ik aan de voordeur aankwam. Alles ging erg goed en daar ben ik toch blij om, want het was toch ook al een tijdje geleden dat ik nog eens boven de 20 km liep. Ik had de temperatuur goed ingeschat want echt fris is het helemaal niet, ook niet in de mist. Verder had ik mijn zonnebril op, ik heb maar een erg klein beetje zicht op mijn linker oog dus indien er iets zou misgaan met rechts dan ben ik goed gescharelt. Eén keer meegemaakt, loop ik op een erg afgelegen plek met kleine paadjes, krijg ik een vlieg in mijn goede oog... Dus moeten neerzitten aan de kant van de weg want anders loop ik zeker weten in een gracht of tegen een boom. Nu, ik kon ook aankloppen bij een boerderij of zo maar of de boerin een fel bezwete man zou binnenlaten met als openingszin: " pardon madam magk binnen kommen want ken een vliege in men oge" Denk et nie hé.
We regret that we have to advise you that your application to run in the 2011 Virgin London Marathon has not been successful due to massive over-subscription.
Geen idee wat me overkwam maar gisteren omstreeks 18.03 uur mottig beginnen voelen?? Tging van kwaad naar erger... 5 grote krampen 1 keer ietske beter Raar. Snap nie goed
Met dit titeltje wil ik zeggen dat er geen officiële data nodig zijn om (loop)plannen te maken. Het hoeven niet steeds eind-nieuw-jaarsvoornemens te zijn nietwaar. Dus kan ik nu zowel al eens vooruitkijken hé. Ik kreeg daarjuist een mailtje met het gegeven dat mijn uitslag van de London marathon loterij, (het wel of niet behalen van een startnummer) op de post is maar daar zal ik nu geen rekening mee houden gezien de kans zo minimaal is dat ik er bij zal zijn ... ooit wel eens, ooit...maar 't zal wel niet voor 2011 zijn denk ik.
Dus de marathons in 2011... Ik denk eraan om mijn tactiek -als die er al was- wat aan te passen. In plaats van 2 marathons per jaar denk ik eraan om over te schakelen op 3 marathons en wel om deze redens: * ik ben goed in het volgen van schema's * ik ben slecht in het lopen zonder doel * 2 marathons maakt dat er een groot stuk van het jaar doelloos gelopen moet worden * 3 marathons verkleind die periodes * 2 marathons zorgt ervoor dat ik telkens bijna vanaf nul moet beginnen zo'n 3 maand voor een M-day * 3 marathons zal zorgen dat ik telkens kan profiteren van de vorige opbouw
En om je niet het idee te geven dat er hier niet straf is over nagedacht, kan ik al vertellen welke 3 marathons ik op het oog heb, alle 3 in België, (ach ja ge weet niet hoelang dat dit landje nog zal bestaan hé) en ook ik liep nog nooit een marathon in mijn thuislandje. Ze zullen zelfs allemaal in Vlaanderen gelopen worden. (2 be on the safe side) Het zijn: marathon van Antwerpen nacht van Vlaanderen (Torhout) marathon van Oostende Das durven hé...
Zeg, heb je mijn nieuw speeltje al gezien?? Kijk maar even, men draadloze mp3, super hé ... Ik loop wel graag met een stukske muziek bij me, vooral als we het over de wat langere duurloopkes hebben. Dus begon ik met een gewone mp3, met draadjes en oortjes, maar keer op keer raakte ik hiermee in ruzie, werd nipt niet gewurgd door mijn eigen kabels of het oortje viel er om de 684,23 meter uit en tijdens de warme loopdagen moest er zelfs een extra armband mee om dat ding ergens aan vast te gespen. Tijdens de winter kon het toestel wel in mijn jaszak maar het draadje bleef overal aan vastzitten, of ik haperde bij een armbeweging aan het draadje met als gevolg...jaja, nie goed voor het zen zijn. Toen ik het ook nog eens nodig vond om een gsm begon mee te nemen dacht ik slim te zijn en die twee te combineren, dus gsm met muziekspeler ... maar dat lost natuurlijk het draad-en-oortjes-probleem niet op. Volgende stap was dan het aanschaffen van die "sport oortjes" maar naast het feit dat ik zelf blijkbaar geen sportoren bezit bleef ik met die lastige kabels zitten hé? Tot ik bovenstaande hebbedingetje vond...
no draadjes... no losse oortjes... no extra armband... no worries... just music... zalig
Om wat verder te gaan op het herfstgevoel van het vorig blogje, er zijn nog andere zekerheden die elk jaar rond deze periode terugkomen... je ziet echt de dagen korter worden hé, eigenlijk niet zo leuk, donker bij het opstaan en over enkele weken donker bij het terug thuis komen na het werk, dus lopen in den pikkedonker. Een ander terugkerend fenomeen... er ligt weer loopgerief in den Aldi en den Lidl...
Na heel wat miserie is er nu internet/telefoon/tv hier ten huize zodat ikke nu al de matchen van mijn paarse vrienden kan volgen vanuit de huiskamer, wat een luxe.. en zie ze trakteerden me onmiddellijk op 5 doelpunten, nu nog goed spelen en we staan weer een stap dichter bij de volgende titel, nadien samen met onze Ruben gekeken naar de smurfen tegen GBA (de andere mauve) en voila ook die kleine blauwe ventjes gaven me mijn welkomstcadeau... 't leven kan schoon zijn...
Heidi heeft vorige week een medische ingreep moeten ondergaan zodat ons dagdagelijkse doen en laten wat aangepast moest worden en ik wat verder kon klussen terwijl ze haar rust nam en... voila geen electriek mir in de gang... goe bezig lankarren goe bezig ... even hulplijn Raf (mijn koersende moat) bellen dien heeft daar verstand van.
De herfst is er pas en net nu wordt het weer terug wat zachter, er is de laatste week toch heel wat wind geweest op de Gistelse polders wi. (nee, kent nogaltied nie geern) Als je, zo als ik, vaak op het platteland loopt zie je toch telkens een ander landschap, ook al loop je hetzelfde toerke. Want de boeren zijn serieus bezig met werken (altijd eigenlijk) zodat je de ene keer tussen de hoogopgeschoten maïsvelden loopt, enkele dagen later zijn deze dan weer plat... niet goed als je uit de wind wil lopen. Ook de bieten worden uitgedaan en liggen soms met honderden naast de weg, de kolen in bloei, allemaal met eigen geur en kleur, eigenlijk wel mooi. Ik loop zo enkele malen per week mijn rondje van 10 km om te trainen voor de training waarmee ik ga trainen voor de marathon. (?!) Lekker los zo met een muziekje in de oren en genietend van de kleuren en de geuren (meestal toch). Meer moet dat echt niet zijn op dit moment.
Terug uit het erg mooie Hrvatska, enne mooi staat hier echt wel op zijn plaats hoor, amaai ... we deden 2 natuurparken aan en beiden waren ongelooflijk mooi.(mooi, lijkt het woordje van deze bijdrage te worden) Prachtige wandelingen gemaakt waarbij elk zicht een foto waard was, die wandelingen waren best wel pittig maar we hebben erg veel genoten. De foto op het vorig blogberichtje, deze met die rotsen, daar hebben we dus echt gestapt hé... Verder was het een leuk, knus appartementje enkel het weer was niet 100% vast maar wel warm 25 graden minimum. Het was ook opnieuw even wennen want er wordt daar betaald met kuna ipv onze euro, een mens vergeet wel eens dat nog niet eens zo erg lang geleden we telkens ander geld nodig hadden eenmaal we de grens passeerden. Tijdens onze eerste tocht kwamen we nog Belgen tegen, Franstalige Belgen en we vroegen onszelf al af of we nog tegen elkaar mochten praten en of we bij onze terugkeer sowieso nog een land gingen terugvinden, grappig zoveel politieke problemen en de mensen zelf kijken ernaar en snappen der niks van. In Kroatië werd er door mij niet gelopen, ja, je leest het goed, niet door mij maar mijn madam besliste opeens na het nuttigen van een ferme cocktail om haar loopschoes aan te trekken en verder te doen waar ze gebleven was samen op weg met Evy.... tja zat zot zijn doet geen zeer. Het huis is nu ongeveer in orde en de reis is achter de rug dus... kan ik nu beginnen met de echte voorbereiding van de marathon van Spijkenisse. En ik heb er wel zin in. Ik ben al wat op zoek gegaan naar een passend schema en ik denk dat ik opnieuw met het 10 weken schema van Herbert Steffny zal trainen. Ik mik op een 4 uur marathon en alles wat er dan nog afgaat is meegenomen hé, ik zal niet opnieuw de fout maken om me vast te pinnen op een tijd maar eerder op het genieten tijdens de wedstrijd zelf, Heidi zal vanaf km 3 met de fiets naast me rijden zodat ik dus mijn eigen wedstrijd zal lopen en niet deze van een pacersgroepke. Straks na het werk de schoenen aan trekken en vooruit met de geit. Reuze benieuwd hoe Dirk (de reus) het er vanaf brengt in zijn Trans Alp en Koen in de medoc....(run hé)
Morgen het vliegtuig op richting Kroatië, na een drukke periode even de baterijen opladen met wat zon, natuur (we gaan er 2 nationale parken bezoeken) lekker eten en drinken maar ook met wat rust. Die parken schijnen best wel de moeite te zijn, we bezoeken deze van Krka en deze van Paklenica (foto's hieronder)
Zodat ik bij mijn terugkomst klaar ben om de voorbereiding van de Spark marathon te Spijkenisse aan te vatten. We gaan weer mikken op een '4 uur-marathon' en wie weet zit er dan wel opnieuw een pr in, we zien wel. Op de blog van Koen was te zien dat Oostende nu toch zijn marathon zal krijgen en wel in het najaar van 2011, daar kan ik dus niet op ontbreken hé, dus deze ligt al vast, blijft dus uitkijken naar een mooie voorjaars marathon voor 2011. En je weet maar nooit hé, mijn naam zit in de ton waaruit de deelnemers voor de Londen marathon getrokken moeten worden ..... Op mijn 45 ste een marathon lopen in mijn lievelingsstad...mijmer.... mijmer... mijmer... Fingers crossed.
In de avond van 31 juli heeft de politie in Spijkenisse iemand een serieuze waarschuwing gegeven en verboden hard te lopen. De persoon in kwestie was al te laat voor de metro en probeerde die nog te halen door erheen te rennen. Twee agenten stapten uit een busje en riepen hem een halt toe. Blijkbaar is het verboden om hard te lopen in Spijkenisse, volgens de agenten. De spurt om de metro te halen deed de man niet eens in een joggingpak, maar in zijn dagelijkse kleren.
Volgens de agenten zou wetgeving hier omtrent in de maak zijn. Het schijnt zelfs al uitgebreid in het nieuws te zijn geweest. Toen hij wilde weten wat hij moest doen als hij weer een metro moest halen kreeg hij als antwoord: Stevig doorlopen met grote passen, maar niet rennen.
Dat zal daar goed in orde zijn op de marathon van Spijkenisse, ofwel kunnen al die snellere mannen mij niet vooorbij op bevel van de politie, dan zit er een mooi klassering in ofwel zitten we met z'n allen den bak in ....
Jawel, jawel, deze kerel is goed en wel door zijn grootste klus-plannen geraakt, zaterdag de laatste meubelstukken met een grote bestelwagen overgebracht en nu dus officieel verhuisd, tuurlijk zullen er nog heel wat kleinere werkjes moeten gedaan worden maar de leefruimtes zijn af en dat is erg belangrijk. De kids worden nu het huis wat gewoon voor ze vanaf woensdag de boekentas terug op hun rug mogen gooien. Zaterdag vertrekken we dan voor een weekje naar Zadar (Kroatië) om bij mijn terugkomst deze winkel terug om te toveren in een loopblog...richting Spijkenisse. Zoals ik vaak zeg...op het eind komt alles goed....nu de voetbal nog
Net onderstaande blogbericht nog eens gelezen, (ach ja hé, ik volg die winkel ier een beetje , ben fan) mo nu schrok ik wel even, het was net alsof - een beetje werken - mijn marathon goesting weg deed smelten. Maar dat is helemaal niet zo..., even herbekeken en jawel ik ga lopen in Spijkenisse en jawel ik ga daar goed voorbereid zijn, wat is dat hier nu... Tot begin september zal het vooral werken zijn, dan een weekje Kroatië en nadien staan er nog 13 weken tussen mezelf en de start te Spijkenisse dat betekent, 3 weken om de conditie klein beetje op te pompen en 10 weken programma om de marathon tot een goed eind te brengen... Wat ik ook zal doen. Voila das al wa strijdvaardiger hé. (wat was dat nu, trunte)
Nee geen Sirene jogging voor mij volgend weekend, eerst had ik nog gedacht of beter, gehoopt om er bij te kunnen zijn maar te veel werk hé, het zou stom zijn om 3/4 van een dag te verliezen terwijl er zo veel werk op ons ligt te wachten. Nu, pas op, het gaat vooruit hé en ik ben erg tevreden met het resultaat maar we hebben onszelf de deadline gegeven om er voor 1 september te wonen zodus zal het "arbeiten" worden ipv. lopen en bbq-en voor deze jongen. Verder is door de werkzaamheden het lopen ook compleet op de achtergrond geraakt, best dat ik al ingeschreven ben voor de marathon van Spijkenisse en dat het hotel ook al geregeld is of ik zou verdorie beginnen twijfelen of het nog haalbaar is...ok, die marathon is pas op 12/12 maar van echt trainen zal er pas sprake kunnen zijn vanaf 12 september en wel met een conditie op erg laag peil...doelstelling uitlopen lijkt al mooi, we zien wel. Prettige werkweek!!
Terug uit het erg mooie Hrvatska, enne mooi staat hier echt wel op zijn plaats hoor, amaai ... we deden 2 natuurparken aan en beiden waren ongelooflijk mooi.(mooi, lijkt het woordje van deze bijdrage te worden)
tja 
