Opdorp - 24, 25, 26 september 2010 in het teken van de Oertijd
De vaste voorhoede strijkt om 4u in de namiddag in Opdorp neer. Erna reeds in vol oernaat, Monique, Mieke en Mère Superieure in burgerkleren, kwestie van een goede indruk te maken op de kampeigenares.De huisbazin was echter op slag ingezwolgen van Ernas outfit, dus dat zat wel snor.
Het weer is maar zo zo. We hebben nauwelijks tijd om buiten op het terras het 10de gidsenzusjeskamp in te zegenen de regen jaagt ons binnen. Binnen is de akoestiek verre van voorzien op de uitgelatenheid van de druppelsgewijs toekomendegasten: Urla, Muriam en Muïa (zie foto) Valerie en Saar Marieken Pat en Lut Pascalleken en Rit - Daisy Vera Ann Het gewoel weerkaatst langs alle kanten en vult de High Chaparal met een indrukwekkend pak decibels waar men zich maar beter zelf in smijt wil men het aankunnen.
Jaar na jaar wordt de aankomst heviger.Wat is dat toch met ons dat we in mekaars gezelschap op de kortste keren aan het dollen slaan alsof ons leven er van afhangt !? Verontrustend, voorwaar.
De spaghetti van de Manen is, zoals steeds, voortreffelijk. De kwis van Pascalleken ook en het is zeer dapper van haar om stand te blijven houden tegen het inmiddels nog steeds niet geluwde gewoel.Na de kwis komt de nacht de ideale tijd voor confidenties en intimiteiten, die niet langer verdragen dat de troepen gescheiden slapen. De stille kamer gaat op in de wille kamer. Met alle gevolgen van dien.
De nacht duurt te lang voor zowel wie niet kan, als voor wie niet wil slapen. s Anderendaags zijn velen van ons ten prooi aan het diabolisme van een verstoord metabolisme. Maar we houden niet af en laten ons een ontbijt van brood en pistolekes smaken.
Zaterdagvoormiddag is inmiddels ons vaste kookmoment. Met Vera heeft onze kookploeg er een aanwinst bij.Zij loodst ons met vaardige hand door de bereiding van garnaalkroketten, terwijl Myriam en Erna (logistiek ondersteund door Daisy) kwartels optimaliseren. Pat zorgt voor soep en Mia laat ons kennismaken met haar onvolprezen quichen.Dat alles als voorgerecht bij de smoskes die s zaterdagsmiddags traditiegetrouw op het menu staan. Vergeleken met ons waren de Bourgondiërs asceten in vastentijd.
Veel tijd om de loom van al die overdaad te overwinnen wordt ons niet gegund, want om 14U in de namiddag loodsen Valerie en Saar ons naar Buggenhout-centrum voor een dorpsspel*. Helaas, het weer zit niet mee en in Buggenhout om 14U op een zaterdagmiddag een café vinden is niet simpel mensen met aspiraties in de horeca: waag uw kans, het gat in de markt ligt hier !
Uiteindelijk strijken we met zn allen neer in De Vlinder. Aanvankelijk is men er maar matig tevreden met onze komst, maar naarmate de namiddag verstrijkt raken we helemaal ingeburgerd. Tegen de tijd dat we naar de High Chaparal terugkeren zingen we met de andere stamgasten het afscheidslied en had ons geld niet al in de schuif van de waard gezeten, we hadden ons nog lid gemaakt van de spaarkas !
Buitengekomen stoten we op 2 parkeerboetes.Het lef ! Ze zouden ons geld moeten opleggen om op zon druilerige namiddag in Buggenhout te willen vertoeven !
Over naar de High Chaparal waar Goedele, Lieve en Ann het gezelschap vervolledigen.De kwartels worden tot hun volle culinaire wasdom gebracht en worden voorafgegaan door de garnaalkroketten die in een glanzend, krokant membraan uit de frietpot komen. Kunst, niets minder !! Ook Ann's ambachtelijke chocomousse is delicieus.
We duiken nog even het duister in voor een avondspel van Marieke, dat een tikkeltje bangelijk is, maar toch nog goed te doen zelfs voor de grote angsthazen onder ons. Daarmee is de standaard gezet voor àlle volgende nachtspelen.
De avond wordt besloten met gezellig samenzijn aan de haard, dat door het treiterend regenweer verloopt als een binnen-buiten-estafette. Niets kan echter de blijmoedige inborst van de gidsenzusjes kelderen. Diep in de nacht verzorgt Saar nog een felgesmaakte interpretatie van Marjoleins wellness-stimuli. Iedereen geniet !
s Anderendaags maken we onder leiding van Carla (niet te verwarren met Urla!) een unieke collectie van intuïtieve juwelen die zelfs bij Jacobbes niet te vinden zijn.Zij maken onze outfit die nu bestaat uit een hemd, een bruine sweater en een grasgroen poloken helemaal af.Jannesken keek toe en zag dat het goed was.
Veel te snel is het weekend weer om en landen we bij Bruce.
De troepen worden ontbonden en die staat van ontbinding naar lichaam en geest blijft bij sommigen nog minstens een vol etmaal hangen. Het gemis duurt vanaf nu tot volgend jaar 23 september. Afspraak in Sint Niklaas !
*Voor het dorpsspel stelden Valerie en Saar ons op de proef met een aantal opdrachten, waarvan een lied maken met een aantal verplichte zinsneden er één was.Deze song met hitpotentieel werd tot tevredenheid van de opdrachtgevers afgeleverd. Zing mee op de toon van het "Zeven zonden"-refrein:
