2008 - Miet maakte haar droom toch maar mooi waar - en wij waren dààr 't Heeft 40 jaar geduurd weliswaar maar soit - ik wil maar zeggen: ge moet uw dromen nooit te ver weg leggen
2009 - Sommigen's prins op't witte paard maakt zich misschien onvermoed al klaar voor een succesvolle rit in 't nieuwe jaar
Wie weet brengt 2009 ook baby's mee Geen wezen zo steels als een goede fee
Nieuwe jaarke zoeten, wat ligt er voor ons voeten ? Misschien loopt niet alles naar wens godweet blijkt zelfs Obama ook maar een mens
De toekomst is onzeker, op een paar dingen na: een bezoek aan Leuven, een weekend in Affligem, een souper bij Carla
Sowieso kan 2009 niet meer stuk, want ook in 't nieuwe jaar zijn er gidsenzussen en dat is een groot geluk !
Noteer dit alles onmiddellijk in uw agenda ! Praat uw dichte familie tijdig trouw-, doop- of jubileumvieringen op hogervernoemde data uit het hoofd en leg op 02.01.09 onmiddellijk het nodige verlof vast. Dan hoef je niets van deze activiteiten te missen. Je bent er alvast hartelijk welkom !
De gidsenzusjes door de eeuwen heen - Deel 2 : de seventies
Bestekens, deze historiek is verregaand onvolledig en misschien zelfs op sommige punten onjuist. Je zou de mensheid in het algemeen en de gidsenzusjes in het bijzonder een grote dienst bewijzen door aanvullingen en correcties aan ons door te geven. Alvast bedankt ! Het is de bedoeling om ook foto's toe te voegen - St Maarten heeft mij de vereiste scanner niet gebracht, maar ik ben hoopvol wat Nieuwjaar betreft.
1970-'71
Jaarleuze
Stof je stijl af
Kristus Koning
Op 27.11.1970 werd door Louisa De Wilde een film met Jerry Lewis gehuurd, met projector en al. Een film was traditioneel de afsluiter van Kristus Koning, een gezamenlijke speeldag van gidsen en chiro. Destijds begon zo'n dag met een misviering - dan samenspel met alle groepen - middagmaal (boterhammekes van thuis met frisdrank) - spelen per tak - naar het lof - nen bezekeskoek en nen cèmekoek met warme chocomelk op de zaal - film Tegen dat 't tijd werd om naar huis te gaan was er altijd wel minstens één koppel gevormd - het ene al duurzamer dan het andere.
Uniform
Aan het uniform werd destijds veel belang gehecht: een gidsenzusje moest proper voor de dag komen ! Het uniform voor de oudere leden en de leiding bestond uit een gidsenrok (275 fr.) met bijpassende riem (40 fr.) en een beige polo (345 fr.) met een groene trui voor koudere dagen (400 fr.). Een paar gidsenkousen (95 fr.) maakten de tenu compleet. Voor kabouters en jonggidsen waren er gidsenkleedjes (375 à 425 fr, naargelang de maat). Om een gedacht te geven van de orde van grootte van deze prijzen: een brood kostte 14 fr. in 1971.
Kamp
Grobbendonk - Kampterrein dat in het voetbalseizoen een voetbalplein- en kantine was, met kleine speeltuin er bij. Voor het kamp werden aangekocht bij de verkoopcentrale van de vvkm-vvks: 2 patrouillekoffers, 1 shelter wit 3 X4 m, 1 vuurshelter wit, 1 groepsbol koord, 1 bijl staal. Vermoedelijk gaan ze tot op vandaag mee. Ze kostten destijds dan ook 10 265 fr. Memorabel: Op een dag was de vanillepap aangebrand en wij (kabouters) moesten die zo opeten. Afschuwelijk ! ('t was nog in de tijd van de zuinigheid)
Leidingsploeg
Louise De Wilde, Chris De Hauwere,
1971-'72
Jaarleuze
Handen in mekaar
Financieel
Het is verbazend hoeveel zorg er besteed werd aan het financiële aspect van jeugdbewegen. Op 05.04.1972 werd een stockopname gemaakt en een gedetailleerd financieel verslag. Er was toen 1560 fr. in kas, 1480 fr in briefjes, de rest muntstukken. Bij de stockopname is er sprake van curieuze dingen als daar zijn: 4 explo kaarten 1 kabouter help graag 10 glimwormboekjes 1 schalmei 75 vaardigheid kabouters 18 burgerkentekens 16 provincieschildjes 15 daskentekens gidsen - 50 daskentekens kabouters 2 eerste klaskentekens ...
Kamp
Mozet - Groot grasterrein met vrij klein kamphuis in Ardeense steen. De refter was buiten in een tent. Langs het terrein liep een beekje. De kabouters sliepen in stapelbedden en Nadine Ringoot is daar op een nacht uitgedonderd. Memorabel: sprookjesspel waarin Ann De Schrijver "vergiftigd" was (zij zag waarachtig geel) en waar de kabouters een vieze heks moesten trotseren, die het door merg en been gaande "Lik mijn zweren!" op ons los liet.
Leidingsploeg
Ann De Schrijver, Linda Spinoy, Mieke De Ridder, Annemie Menten,....
1972-'73
Jaarleuze
Ons mag je 't vragen
Kamp
Loppem - Bij de paters. Groot kamphuis met grasterrein bij. Het tentenkamp was een eindje verder in een stukje bos. Memorabel: dagtocht naar het Boudewijnpark in Brugge, waar we gefotografeerd zijn op de schouders van stoere Italiaanse binken die daar waren om mee te doen aan Spel Zonder Grenzen.
Leidingsploeg
Mieke De Ridder, Ann De Schrijver, Marie-Jeanne Spinoy, Annemie Menten,...
Uniform
Op de facturen van de verkoopcentral VVKM-VVKS komen voor het eerst de blauwe en witte t-shirts voor (165 fr.)
1973-'74
Jaarleuze
Echt aardig, rechtvaardig
Uniform
Het uniform bestond uit een gidsenkleedje voor de kleinsten, een kaki-gidsenrok (350 fr.) en een wit of blauw T-shirt (165 fr. )met opschrift "Vlaams Verbond der Katholieke Meisjesgidsen" - in het rond, met middenin het klaversymbool
Kamp
Opoeteren - Bij bakker Baeten. Kampterrein in twee delen: lokalen in betonplaten waar de fourage, de refter en slaapplaats voor kabouters waren, met klein bosje erbij. Over de (droogstaande) beek lag het grasterrein waar het tentenkamp van de jonggidsen en de gidsen lag én hun hudo's. Foeriers: Emmy en Simone Van Biesen, Christine De Lathouwer (als ik mij niet vergis) Op de groepsfoto die op kamp in Opoeteren genomen is tellen we 52 leden.
Leidingsploeg
Nicole Permentier (groepsleidster), Monique Mertens, Annemie Menten, Mit Van Biesen, Linda Spinoy, Mieke Van Biesen...
1974-'75
Jaarleuze
Jouw gift geestdrift
Kamp
Montenau - Bij de familie Krauser. Groot kampterrein aan de rand van het Wulfsbusch, met een klein en primitief houten kamphuis waar de kabouters en kapoenen sliepen. De kapoenen en jins doen hun intrede - voordien waren er maar 3 groepen. Memorabel: de innige verstandhouding met de chiro van Brasschaat (Stanny en co) - de uitgeregende bezoekdag waar de taartenverkoop van auto tot auto verliep (geen plaats om de bezoekers binnen te plaatsen). Toch een tof kamp !
Leidingsploeg
Nick Dauwe (kapoenen), Mieke Van Biesen (Jins), Monique Mertens (Jogi's), Mit Van Biesen, Nicole Permentier (groepsleidster),...
1975-'76
Jaarleuze
Het gaat van jezelf
Financieel
Een gidsenkleedje (9-10jr) kostte 575 fr. Een blauw T-shirt: 175 fr.
Kamp
Rotselaar - bij professor Bouts in de hete zomer van 1976. We mochten niet buiten koken omwille van brandgevaar in zo'n lange periode van droogte. Heuvelachtig kampterrein met een lager gelegen slaapgebouw, een eet- en kookgebouw en dan het tentenkamp op het hoogste deel. We mochten verkoeling zoeken in het zwembad van de professor. Memorabel: De Zwarte Madam - de grootste thriller die ons ooit op kamp is voorgevallen. Een onverlaat (m/v?) circuleerde rond de jogi-tenten en duwde een in ether gedrenkte prop op de mond van Kathleen Lefever, die vooraan in één van die tenten lag. De paniek die daar op volgde onder de jogi's is onbeschrijflijk. Niemand durfde nog in of uit de tent...uiteindelijk liepen beide groepen naar de jins toe - met achterlating van een slapende Marleen Heirbaut die niets van de hele commotie gemerkt had. Ook de jins waren zich van geen onheil bewust en reageerden lauwtjes, wat hen achteraf op verdenking van betrokkenheid kwam te staan. Er circuleerden in de loop der jaren verschillende theorieën, maar het verhaal van de Zwarte Madam blijft tot op heden een onopgelost mysterie. Was het een misplaatste grap van Rotselaarse kwajongens, was het een uit de hand gelopen aanzet voor een nachtspel dat omwille van de paniek werd afgeblazen, was het een gestoorde die zijn snode plannen afblies wegens de hevige reacties.... wellicht komen we het nooit te weten. In alle geval sliepen na dit bangelijk voorval de jogi's en gidsen voor de rest van het kamp binnen. Ook het kamp nadien werden de jogi's in het kamphuis ondergebracht - het trauma van de Zwarte Madam was nog niet verteerd. Ook nog memorabel: De trouwfeest bij de Jins - choreografie op Pink Floyd - dagtocht naar Leuven - de hoogdagen van de Indische katoen en patchouli, zelfs op kamp
Leidingsploeg
Nicole Permentier, Monique Mertens, Ann De Schrijver, Niek Dauwe, ..
1976-'77
Jaarleuze
Gewoon buiten, buitengewoon
Leidingsploeg
Nicole Permentier, Monique Mertens, Mieke Van Biesen, Lutje Ost, Els Aelbrecht, Chris Aelbrecht, Rit Merckx, Hilde Van Den Biesen,... Er zijn 77 leden: 10 kapoenen, 23 kabouters, 16 jogi's, 11 gidsen, 7 jins, 10 leidsters
Financieel
In september '76 worden er 70 jaarkentekens aangekocht à 7 fr. stuk - Er worden 600 sticker-kalenders besteld, met korting af: 3015 fr
30.11.1976
Er worden bakstenen aangekocht om de kelder anders te compartimenteren. De bamboe-en houtwanden waren door het eeuwige vocht in de kelder immers wat aangevreten. In april 1977 wordt er nog eens cement en zand besteld.
19.02.1977
Dankmis onder het motto "Samen op zoek naar het beste" tgv 15 jaar VVKM Tijl Uilenspiegel. Er gaat - eveneens in het kader van de verjaardagsviering - een bonte-avond door met optredens van alle groepen. De jogi's brengen het Oink-beest, de gidsen een smartlappenshow.
26.03.1977
Thé-Dansant met disco-bar in de parochiezaal - toegangsprijs: 50 fr.
08.05.1977
Ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan wordt er een uitstap naar De Efteling georganiseerd voor alle takken samen.
Kamp
10-20.08.1977 op het kampterrein Genk Melberg, Melbergstraat 3 te Genk. 61 kinderen waren mee op kamp. Het verblijf (28 vuilzakken incluis) kostte 13117fr. Kapoenen betaalden 750 fr. Memorabel: -De kampplaats lag in een beruchte coté, bekend onder de naam "Klein Chicago". Regelmatig circuleerden op het terrein bendes zware jongens-in-wording, met geweer en al. Op één zo'n passage daagde Hilde De Cock hen uit om hun schietvaardigheid te bewijzen door een welgemikte kogel door het bekertje dat ze in haar hand hield te jagen. Gelukkig voor haar waren de jongens schietvaardig, maar een echte geruststelling was dat niet voor ons. -Het weer viel tegen dit kamp. Tijdens één zo'n nachtelijke en overvloedige regenbui was een nabijgelegen duin bijna geheel in de tent van de jins gelopen, die niet erg oordeelkundig opgesteld bleek. Alles wat de het grondzeil zat, zat onder een dikke laag zand. - Elvis Presley blies tijdens ons kamp zijn laatste adem uit Kampmis: De kampmis begon zo: "Beste mensen, kamp betekent relaxen en ontspanning. Iedere vakantie is een welkom geschenk na een schooljaar van studeren en proefwerken. Wij voelen ons echt blij omdat wij nu een tijdlang spontaan, vrij en ongedwongen kunnen leven. Samen willen wij God danken voor deze heerlijke tijd. We vragen dat wij tijdens deze kampdagen als vreugdevolle mensen zouden leven, met attentie voor elkaar, samen genietend van de natuur en het schone dat het leven biedt".
Financieel
Van vele jaren werd een nauwgezette boekhouding bewaard, ook van het werkjaar 1976-'77, dat werd afgesloten op 18.09.77 met een positief saldo van 755 fr (inkomsten: 92097 fr - uitgaven: 91324 fr.) De grootste inkomstenbronnen waren het kampgeld (52 900 fr) en de opbrengst van de bezoekdag (30 359 fr.) De zwaarste uitgavenposten waren het kampterrein (10 400 fr.) en de brouwer op kamp (9200 fr.)
1977-'78
Jaarleuze
Zet alles op het spel
Leidingsploeg
Op zaterdag 17 september 1977 ging in de lokalen de verkiezing van een nieuwe groepsleidster door. Voor deze functie waren er 3 kandidaten: Els Aelbrecht, Rit Merckx en Niek Dauwe. Rit Merckx werd verkozen. De leidingsploeg bestond verder uit: Kapoenen: Lut Meert, Els Aelbrecht - Kabouters: Annemie Morbee, Lut Ost, Rit Merckx - Jogi's: Chris Aelbrecht, Monique Mertens - Gidsen: Pat De Vos, Hilde Van Den Biesen- Jin: Niek Dauwe (althans, zo staat het gedrukt op de formulieren van het Verbond - mogelijks zijn er in de loop van het jaar wat wijzigingen geweest; ik stel mij precies voor dat Lut en Pat bij de kapoenen stonden en Els + Niek bij de Jins. Om die formulieren ingevuld te krijgen stelde het Verbond een brochure van 19 bladzijden ter beschikking. Het lidgeld bedroeg toen 325 fr.
The-Dansant in de zaal "Edelweiss" met disco-bar - toegangsprijs: 40/50 fr.
Jaar van het Dorp
01.05.1978: Superstar '78 in de wijk H. Kruis. Dit was een gemeentelijk initiatief in het kader van het Jaar van het Dorp, met de bedoeling het dorpsgevoel nieuw leven in te blazen. Superstar '78 was de sportieve poot van dit opzet. Wéken op voorhand werd er vergaderd om het ultieme Kruis-team samen te stellen. Elke vereniging van de parochie werd daarvoor in de strijd gesmeten: Atletico ter Burst, Batenda, de Bond van Grote en Jonge gezinnen, de chiro, KVLV, Kaatsclub Kruis, Kaatsclub Onder Ons, Kaatsclub Schuurken, KAV, KWB, Gidsen VVKM, Helios Tennisclub, Wielertoeristenclub De Snelle Draaiers, Vriendenkring Beroepsmilitairen, Vissersclub Goudvis, Volkstuinders H. Kruis, Wielerclub WSCLK, Toneelkring Wij. Ondanks de intenties van Het Jaar van het Dorp schieten er 3 decennia later slechts een handvol verenigingen over. Maar op die bewuste 1ste mei was het verenigingsleven van het Kruis alive and kicking en troffen ploegen uit de verschillende Lebbeekse wijken en deelgemeenten elkaar op de weide van Semal, tevens voetbalplein van Atletico. Al gauw draaide dit samenhorigheidsstimulerend initiatief uit op een chauvinistische kamp met nijdige trekjes. De gemoederen raakten zodanig verhit dat er zelfs iemand met dreigend hartfalen door de 900 diende afgevoerd te worden. Met de gidsen stonden wij hevig supporterend voor de ploeg van 't Kruis bovenop een tafel te springen - tegen de tijd dat de strijd beslecht was stond die tafel 15 cm diep in de grond verankerd. De finale ging op zondag 11 juni aan het sportcomplex door, maar hoe dat afgelopen is weet ik niet meer. Vermoedelijk zijn wij niet gewonnen. nav datzelfde Jaar van het Dorp hebben we met de gidsen ook aan een kwis meegedaan, die iets ordentelijker is verlopen. We liepen ei zo na de finale mis. Ook waren we paraat voor een fietstocht van WTC De Snelle Draaiers. Maryse Vanderstraeten en ik zouden de gidsen op dat initiatief vertegenwoordigen. "Aangepast tempo en parcours" stond op de uitnodiging. Toen we op zondagmorgen op het vertrekpunt kwamen staken wij daar wel enigszins af tegen de rest, in onze gidsenrok en met onze vrouwenvelo zonder vitessen. De Snelle Draaiers waren Ventoux-vaardig, maar Maryse en ik zijn niet verder geraakt dan café Sooiken in de Baardegemsestraat ...en men heeft ons dan nog moeten duwen. Wij hebben ons daar nog net op de bank kunnen smijten en "ne spa.." mompelen- voorwaar, het was ver met ons gedaan. Dat is de eerste en de laatste keer geweest dat we met De Snelle Draaiers verbroederd hebben.
Kamp
Koersel - Met 55 op kamp (want slager Schoutedens uit Koersel factureert voor 11 augustus 1978: 55 coteletten - 1391 fr. Voor degenen die de stijging der levensduurte bestuderen: da's 25, 25 fr. per varkenskrap) Kampmenu:
Kapoenen: Andrea Van Hauwermeiren, Pat De Vos - Kabouters: Annemie Morbee, Lut Ost - Jogi's: Chris Aelbrecht, Monique Mertens - Gidsen: Lut Meert - Jins: Els Aelbrecht en Niek Dauwe Groepsleidster: Rit Merckx
Leden
In dit scoutsjaar waren we met 73: 11 kapoenen - 18 kabouters - 16 jogi's - 7 gidsen - 10 jins en 11 leidsters
11 11 11
In november gaat een massale fietstocht met alle jeugdbewegingen door ten voordele van 11 11 11. De gidsen doen mee. Evenzeer omdat ook menig lief meereed als voor het zuiden, maar er was ook in '78 geen wet die verbood het nuttige aan het aangename te koppelen. De gidsen hebben altijd meegewerkt met de 11 11 11-actie - ook nu nog. Engagement is dan ook één van de basispijlers.
Jin-TD
Op 26 mei 1979 ging in jeugdclub 't Toreken de Jin-TD door. Begin: 20U - inkom: 50 fr. - voorverkoop: 40 fr. (Jeanaration sponsorde de affiches).
Kamp
Gierle - 9 tot 19 juli 1979, KLJ Huttenkens, Poederleeheide, 2454 Gierle. Een kamp dat onder een ongunstig gesternte doorging, want groepsleidster Rit kon niet mee, wegens ernstige ziekte van haar vader. Zij zou op kamp de jingroep van Niek Dauwe overnemen, die ook niet meekon. Uiteindelijk werd Pat interim-jinleidster en de jingroep maakte het haar niet gemakkelijk. Moeilijke leeftijd, nietwaar. Nochtans hadden de jins vooraf enthousiast werk gemaakt van hun kampprogramma, met als thema "het kamp der tegenstellingen".
1979-'80
Jaarthema
Zet je in..beweging
Leidingsploeg
Binnen de leiding was er een generatiewissel. Rit Merckx, Niek Dauwe, Pat De Vos, Lut Meert gaven de fakkel door. Een bijna geheel nieuwe en jonge groep leidsters trad. Vera Aelbrecht werd groepsleidster. Verder bestond de leidingsploeg uit: Kapoenen: Andrea Van Hauwermeiren, Ann DHooge -Kabouters: Lutje Ost, Myriam Bettens en Ria Obus -Jogi's: Hilde De Cock en Ingrid Moortgat - , Gidsen: An Verhulst en Maryse Vanderstraeten , Jins: Annemie Morbee (helemaal zeker van deze opsomming ben ik niet)
Financieel
Op 30.04.1980 krijgt VVKM Tijl Uilenspiegel zowaar een brief van de controle der belastingen - Dendermonde 2e afdeling. Toenmalig hoofdcontroleur A. De Maesschalck ontdekte dat de vereniging in 1977 van het gemeentebestuur de geldsom van maar liefst 14 837 fr (veertienduizend-achthonderd-zeven-en-dertig Belgische Franken) ontvangen had. Dat kon die brave man niet over zijn kant laten gaan ! Hij eiste dan ook - en dat geheel conform met artikel 229 van het Wetboek der inkomstenbelastingen - binnen de maand "een gedetailleerde opgave van de ontvangsten en uitgaven uwer vereniging". Onnodig te proberen foefelen, want de brief eindigt met deze waarschuwing: "Overeenkomstig artikel 230 van voornoemd wetboek zal de juistheid van de verstrekte inlichtingen worden nagegaan". Voor een aprilgrap was het al wat laat en anderzijds: ook nu nog kan je van de belastingen àlles verwachten.
Kamp
Hechtel, 11 tot 21 augustus 1980 De leiding was van plan om van 27 tot 29 juni op verkenningsweekend te gaan naar de kampplaats in Hechtel, maar deze plannen werden geannuleerd wegens brand op het domein. Tegen 11 augustus was de rook om het terrein verdwenen. 50 leden, 10 leidsters en 4 foeriers namen voor 10 dagen het Jeugd- en vakantiecentrum aan de Hoef te 3568 Hechtel-Eksel in. Artikel 1 van het van toepassing zijnde kampreglement maande de kampgangers (of -gangsters) aan de openbare rust en de welvoeglijkheid in acht te nemen. Uit onderstaand verslag moet u maar uitmaken of we in overtreding zijn gegaan.
Memorabel: Geesten oproepen: Al tijdens de jaarwerking waren met z'n allen in de ban geraakt van het geesten oproepen. Zowel in de kelder als op kamp vervingen wij het Ganzenbord door een kring van lettertjes en cijfertjes met in het midden een glas. Een seances als gezelschapsspel, het was eens wat anders. De uit de ether geplukte geesten hebben zelden een accurate toekomstvoorspelling gedaan, behalve dan de geboorte van Annelies Moeyersoon. Van haar komst werd tijdens een sessie geesten oproepen onder foeriers en leiding in Hechtel kond gedaan. De jins en de gidsen deden er bijna een schrik van op. Omdat het onder een shelter niet goed geesten oproepen is, wegens de oneffen structuur van het percien-tafelblad verplaatste het gezelschap zich naar de reftertent. Tijdens de stonde werd het geschuifel van de geest onder het glas onderbroken door geluiden van rondsluipers...ongenode gasten die rond de reftertent liepen en kennelijk niet zo'n goeie bedoelingen hadden. Prompt werd de geest losgelaten en stond het lijfsbehoud centraal...misschien was het verstandigst om onder de tafel plaats te nemen, zodat de tent -indien ze werd platgezet- niet rechtstreeks op ons hoofd terechtkwam. Zo gezegd, zo gedaan, maar ge zult het altijd zien: op zo'n momenten krijgt iedereen hoog water - nood breekt zelfs de wetten van het sanitair fatsoen en een hoek van de tent werd als noodtoilet gebruikt. Uiteindelijk zijn de belaagden gewapend met koffiepotten en andere munitie die de fouragetent bood hysterisch krijsend naar hun tenten teruggelopen. De veiligheid van dàt canvas bood uiteindelijk toch nog mogelijkheid voor wat verkwikkende slaap. Niemand heeft de geest gegeven, maar het scheelde niet veel.
De gidsenzusjes door de eeuwen heen - Deel 1. De sixties
1962
Jaarleuze
Ga niet voorbij
Start
Op aangeven van E.H.Joseph De Decker (toen aalmoezenier van de gidsen van St Niklaas-in 1963 zou hij de verbondsaalmoezenier van VVKM worden) en gesteund door pastoor De Vos werd in februari in de kerk van de Minnestraat een vergadering belegd om de opstart van een gidsengroep in de H.Kruisparochie te bespreken. Naast Joseph De Decker zaten ook zijn zus Mit, Alida en Simone Van Biesen en pastoor De Vos rond de tafel. Joseph De Decker verzekerde de prille groep van bijstand en vorming via een inloopperiode bij de gidsen van Sint Niklaas. Ook Pastoor De Vos gaf zijn zegen. In de groep van leeftijdsgenoten en vriendinnen vonden Mit, Alida en Simone spoedig versterking: zus Emmy, vriendin Lydia Van Damme, Jeanine De Saedeleir, Rita Verstrepen, Myriam Van Puyvelde... Met Mit De Decker als groepsleidster werd onze groep in de loop van 1962 ingeschreven in de administratie van het Vlaams Verbond der Katholieke Meisjesgidsen onder het nummer 03401M. De nieuwe groep kreeg Tijl Uilenspiegel als naam mee. Ze vond onderdak in een huisje aan de Koben (Opwijksestraat, waar later dr. Van Oudenhove (de oude) zijn praktijk zou hebben).
Er waren oorspronkelijk 3 takken: de kabouters , de jonggidsen en de gidsen(dat was overigens ook nationaal zo- de kapoenen en de jins zijn er pas later bijgekomen).
Het goede nieuws deed al gauw de ronde en waar het nodig was gaf pastoor De Vos een duwtje in de rug. In minder dan geen tijd telden "de gidsen van de Minnestraat" méér dan 50 leden, allemaal meisjes tussen 6 en 18 jaar oud, allemaal "van't Kruis". De verbondswinkel in Antwerpen zal wel zo goed als uitverkocht geweest zijn toen die zich allemaal tegelijk gingen "inspann'".
De leidsters liepen stage bij de gidsen in Sint Niklaas en leerden er de knepen van het vak, zoals die beschreven stonden in de "Keure-de richtlijnen van de gidsenbeweging"uit 1961. Het officiële doel van de beweging was "een op het buitenleven ingesteld gemeenschapsspel waarin de natuurlijke en bovennatuurlijke deugden worden ontwikkeld, en waarin het meisje van vandaag zich door zelfwerkzaamheid en zelftraining, op basis van de gidsenwet, een christelijke levensbeschouwing kan eigen maken".
Uniform
-De leidsters kregen een wit fluitkoord met trommelfluit en een rode das. Zij droegen een kaki blouse en dito rok. Simone Van Biesen stikte voor zichzelf en meerdere mede-leidsters zo'n rok. -De leden droegen "een kaki kleed met gele das" ..."twee kousjes witgoed voor de was" en een leder riem in het middel maakten dit uniform compleet. Het jaarkenteken en vaardigheidsemblemen getuigden van je staat van dienst. Maar in de zomer van 1962 zal nog niemand indruk hebben kunnen maken met veel van die dingen.
Wetten
Deze wetten bestaan uit een aantal positieve regels die bedoeld zijn als richtlijnen omtrent wat nu precies verwacht wordt van een gids (geen verboden, want die nodigden elk levenslustig kind toch alleen maar uit ze te overtreden, volgens Baden-Powell) . (bron: Wikipedia) Elke tak heeft zijn wet. Elke zondagactiviteit of kampdag start met de formatie: onder het zingen van een liedje stellen de takken zich op - de oudsten vormen de buitencirkel, de jongsten de binnencirkel. Dan wordt er per tak iemand aangeduid die de wet van haar tak opzegt. De nodige mededelingen worden gedaan en de formatie wordt afgesloten met nog een liedje.
Anno 1962 was dit de Gidsenwet: Een gids is oprecht, op haar woord kan men vertrouwen Een gids is trouw aan god, de naaste en zichzelf Een gids is hulpvaardig en weet dat anderen op haar rekenen Een gids is vriendelijk en voorkomend, een zuster voor elke andere gids Een gids is hoffelijk, eerbiedigt zichzelf en de anderen Een gids leeft met open oog in gods natuur Een gids is gehoorzaam en doet geen half werk Een gids is blij en overwint haar moeilijkheden Een gids is sober en draagt zorg voor het goed van anderen Een gids is beheerst en rein
Kamp
Diezelfde zomer voelde de leidingsploeg zich mans genoeg om reeds een eerste keer op kamp te gaan. "Gaan" moeten we hier letterlijk als "stappen" begrijpen, want het kamp leidde de gidskes te voet van de Lange Minnestraat, via de Opwijksestraat en de Fochelstraat over de bareel, rechts, naar het kasteel van De Nayer (niet dat met de wal rond, maar er rechtover)- een afstand van niet minder dan 1,8 km! In de kelders van dit kasteel vond het eerste 4-daagse kamp plaats. Bij ontstentenis van Outdoorshops moest men creatief zijn: een laken aan 3 kanten dichtgestikt werd met stro gevuld en ziedaar de voorloper van het luchtmatras of veldbed. Een oerdegelijke Solo Mio was's nachts even warm als de beste thermische slaapzak. Het plezier was er niet minder om! Plezier was er zeker op tocht in de straten van Lebbeke, waar men nieuwverworven tochttechnieken in de praktijd bracht onder het groeten van vrienden, familie en bekenden die zich verwonderden over de gegroepeerde aanwezigheid van klein vrouwelijk grut in de straten van de gemeente.
Waren de kinderen niet verontrust door het knallend onweer dat tijdens hun verblijf losbarstte, dan waren sommige ouders dat wel. Er zijn gevallen bekend van vaders die zich per velo naar Nayers' kasteel spoedden om zich van het wel-zijn van hun dochters te verzekeren.
1962-'63
Jaarleuze
Met lijn en kleur
Kamp
-Kabouters: Louise-Marie -Jonggidsen en gidsen: Oostkamp, op een kasteel Er was geen bezoekdag voorzien, noch voor de kabouters, noch voor de oudere groepen. Het kamp van de kabouters duurde wel maar één week (oudere groepen: 10 dagen). De leidsters waren tegelijkertijd ook foerier, niet op hun eigen kamp, maar op dat van een andere tak.
1963-'64
Jaarleuze
Kamp
Een kampplaats vinden was toen nog een opdracht die een goede voorbereiding, veel planning en enige creativiteit vroeg, want een kant-en-klaar kamprepertorium was destijds nog niet voorhanden. Tegen nieuwjaar aan begon men pastoors en gemeentebesturen van bosrijke gemeenten op te bellen met de vraag of er in de buurt geen kampplaats was. Vervolgens reed men met vader's wagen ter plaatse.
-Kabouters: Westerlo (Kempenhof) -Jonggidsen en gidsen (na mekaar): Huise, op het domein van Barones Agnes della Faille d'Huysse
1964-'65
Jaarleuze
Van start tot meet
Kamp
-Kabouters: Averbode -Jonggidsen: Kapellen -Gidsen: Salet (op een boerderij)
21.08.1965
Uit de Voorpost: Op zondag 5 september 1965 richten de parochiale jeugdbewegingen van de H. Kruisparochie een groot jeugdfestival in. Deze feesten die doorgaan in de parochiale feestzaal voorzien te 9.45U (na de hoofdmis) plechtige opening met parade door chiro-drumband, verder te 18U kreabe opvoeringen door de plaatselijke jeugd en optreden van het orkest "The Layabouts" Een week later stond in dezelfde krant, onder de titel: "Vandalen aan het werk": In de Minnestraat op de H.Kruisparochie te Lebbeke werd een jeugdfestival ingericht met de medewerking van de parochiale jeugdbewegingen. De jeugd was bijgevolg zeer talrijk vertegenwoordigd. De vele fietsen die aan de zaal op een spciaal aangeduide plaats konden geplaatst worden, vielen in handen van enkele vandalen. Een dertigtal fietsen werden beschadigd en de banden doorkerft. De bezoekers van buiten de gemeente konden aldus gedeeltelijk te voet naar huis.
1965-'66
Jaarleuze
Zoek blad en bloem
Kamp
- Kabouters en jonggidsen: Oud-Heverlee - Gidsen: St Michiels Brugge
02.10.1965
Uit "De Voorpost": De gidsen van de H.Kruisparochie gaan wekelijks zwemmen naar Aalst. Er wordt daarvoor een speciale autobus ingelegd, die ook stopt aan de zaal "Ons Huis". Alle meisjes vanaf 10 jaar mogen mee. De som voor de bus en de zwemkom bedraagt 25 fr. Dit bericht wordt nog herhaald op 15.01.1966 en 26.11. 1966. Er wordt dan gespecifieerd dat de bus vertrekt aan de kerk in de Minnestraat te 17.15U en aan "Ons Huis", Leo Duboisstraat te 17.20U en dat men rond 19.30U thuis wordt verwacht. Vanaf november mocht men al vanaf 8 jaar mee.
1966-'67
Jaarleuze
Samen met anderen
11.11.1966
Samen met anderen maken de gidsen van de allereerste 11 11 11-actie in Lebbeke een succes.
28.01.1967
Uit "De Voorpost": Op zondag 29 januari richt de VVKM Tijl Uilenspiegel een vieringsavond in ter gelegenheid van hun 5-jarig bestaan. Verlenen hun medewerking: Hugo Raspoet en de zanggroep Orion. Deze viering gaat door in de parochiale zaal van de H. Kruisparochie te Lebbeke en vangt aan te 19U. Hugo Raspoet (zie foto), jongmensen, is de zanger van het meesterlijke "Helena". Spoed u naar het dichtsbijzonde antiquariaat en draai die plaat, want dat liedje is echt bijzonder mooi !
Kamp
Kabouters: St Michiels Brugge - Loppem Jonggidsen-gidsen: Zoerle-Parwijs
1967-'68
Jaarleuze
Samen voor allen
Kamp
Bel-Geel
04.11.1967
Uit "De Voorpost": Zondag 5/11 - KWB St Maarten afhalen. 16U: Afhaling van St Maarten en zijn gevolg aan de grens van de parochie in de Fochelstraat. In optocht gaat het naar de parochiale feestzaal. Koninklijke Harmonie - Chiro - Meisjesgidsen - VKAJ en KWB. In de zaal gaat dan een programma door van declamatie, zang en ritmische oefeningen door de schooljeugd.
Waar logeren we ? In jeugdheem Verbruggen - een bivakhuis met 48 bedden en 1 are tentengrond Er is een keuken met benodigdheden (zonder borden en bestek) Het sanitair bestaat uit 6 toiletten, 18 lavabo's en 4 douces
Terrein en omgeving - gelegen in eigen parkbos - 2 km van het dorp - 100 are speelterrein - kampvuurplaats
Wij kennen Affligem vooral van de abij. Misschien kunnen wij ons deze keer door de paters laten inspireren bij het opstellen van ons weekendprogramma (tegenvoorstellen zijn welkom op de vergadering van 28.11):
Dagindeling van de Affligemse monnik 06.00 uur: opstaan, tijd voor meditatie en geestelijke lezing 07.00 uur: ontbijt 07.30 uur: morgendienst 08.00 uur: conventsmis in het Latijn, nadien werk volgens functie 12.00 uur: middagofficie, middagmaal, recreatie, koffie en roken, rustpauze 18.00 uur: vespers in de bidplaats, avondmaal 19.15 uur: lezingen (vroegere metten), recreatie en tv 19.45 uur: recreatie 21.00 uur: avondofficie en daarna niet meer spreken
Deze rubriek betreft taalparels gesprokkeld in het buro van mère superieure en belendende percelen. Misschien vindt ge er zelfs echo's van uw eigen in terug. Hoe dan ook is het niet de bedoeling wie dan ook uit te lachen, maar sommige onbedoelde woordspelingen zijn zo mooi dat ze u niet mogen onthouden blijven.
Jerom, Large et les autres Vroeger heette alleman gewoon Maria en Jef, maar tegenwoordig is niets nog simpel. Vele Oude Belgen zijn niet bestand tegen de woekerende originaliteit in het naamgeven en zetten die nieuwe namen hoe dan ook naar hun mond. Het Skandinavische "Lars" wordt al snel vertaald naar "Large (larsj)" - Maaike ontpopt zich tot "Moîken", een wezen dat we in het Lebbeeks ook als jonge roenker kennen. Ooit werkte in de Zonnebloem een jongen Jeroen genaamd; alhoewel dat nu geen zwaar exotische naam is, hadden veel senioren er toch wel moeite mee. Een deel van de mensen sprak de jongeman als "jeunhomme" aan, terwijl anderen zich tot hem met "Jerom" richtten. Consolée, een Rwandese medewerkster, moet af en toe met "Consomé" genoegen nemen. De Schotse aangetrouwde kleinzoon van één der senioren heet officieel "Duncan" - Schots is niet voor niets synomiem voor "ourdig", want de Vlaamse oma vindt "Duimken" maar een maffe naam voor een grote mens. Tja, het kan ook aan de oma's zelf liggen, natuurlijk.
Vervoer en vermaak Met de wagen rijdt ge tegenwoordig overal recht naartoe, dankzij de GP-eps. Op een sakker en een vloek staat ge daarmee aan 't sportpaleis, bijv. om naar de Night of the Plongs te gaan. Parkeren is ook niet meer zo moeilijk sedert de auto's bijna allemaal standaard uitgerust zijn met een cervola-stuur. Met de trein ergens naartoe rijden blijft altijd een riskatie met die stakingen en zo. Ge kunt met uw klachten weliswaar bij de omnibusman terecht via een émel - een rekadee hoeft niet - maar 't is niet zeker dat er iets van voort komt. De kleine man delft immers altijd het achterspit.
Ourdige plougen Ge zijt graalijk te beklagen als ge de ziekte van Pakistan op uw lijf gesmeten krijgt, want veel is daar nog niet aan te doen. Tegen pijnlijke gewrichten kunt ge misschien Voltarenbrood in de strijd gooien, maar als dat niet helpt is een heuphypothese wellicht onafwendbaar. Als ge niet oppast zijt ge handgekapt voor ge't weet ! Is uw hartritme van de slag, dan biedt het steken van een pezewever uitkomst. Tegenwoordig zijt ge daarvan op een paar dagen thuis. Ge moet dan wel nog revalideren op de homo-trainer. Vele dames op middelbare leeftijd zien erg af van de minnepoes - wie daarbij op de koop toe ook nog intercontinentaal is heeft het helemaal niet onder de markt !
Na dit kort relaas vol kwalen en kwellingen zult ge het met mij eens zijn: een goede gezondheid is goud waard !
Het was mooi in Lokeren dit weekend...en niet alleen voor Miet en Wilfried
Van vrijdag 26 tot zondag 28 september 2008 met de Gidsenzusjes in het Koetshuis van het Verloren Bos te Lokeren te gast. Het verloren Sprookjes-bos in feite, want Sprookjes waren het kampthema dit jaar.
In vergelijking tot vorig jaar zaten we nu superdeluxe gelogeerd, in een zee van ruimte en hygiëne en navenantse strenge regels. Gezien de speelse tot losbandige natuur van menig Gidsenzusje waren deze misschien niet eens zo'n slecht idee (zeker nu vermoeidheid mij noopt de teugels enigszins te laten vieren) maar toch ...even wennen. In stukken en brokken stroomde het gezelschap toe - tegen halfnegen kwam Mère superieur's bespaar-spaghetti op tafel, bijna net zo lekker als van de Manen. Tegen tienen kon de kwis van Pascalleken en Saar beginnen, doorspekt met sprookjesvragen en royaal gedrenkt in sprankelend doopwater op de gezondheid van Zaha en haar ouderpaar, die we bij deze nog feliciteren en veel geluk wensen. De avondgasten Rit, Pascalleken, Els en Karolien keerden naar Lebbeke terug en de volpensions gingen over tot de orde van de nacht. Er werd nog een koetje en kalfje en andere natuurelementen besproken. Onvermoed bleek op dit nachtelijk uur in Carla een nieuwe Phil Bosman te schuilen, die ons allen warm maakte voor haar actie "waardeer een keer meer". Tegen 3U was iedereen in slaap of bijna alweer wakker.
Zaterdag 27 september Three degrees waren gelijk met het ochtendgloren op stap naar de bakker - alwaar een speedtaart (= een spie taart) aangetroffen werd ten bedrage van 2,35. Wegens de dalende koopkracht werden dan maar gewone pistolets gekocht. Na een rustig en langgerokken ontbijt was het tijd voor wat stilaan een klassieker én topper is van het mini-kamp: de kookvoormiddag. Zelf heb ik mij even terug in mijn bedstee teruggetrokken - wegens eerdergenoemde vermoeidheid en sprankelend doopwater, maar tegen 12U waren er twee soorten overheerlijke soep klaar, door Pat gecreëerd, hierbij geassisteerd door diverse leergierige omstaanders met nog heel wat kooklessen te gaan en één hopeloos geval. De vaste foeriers Erna en Myriam hadden zich met bijstand van Daisy in de paling bekwaamd. Zuring, spinazie, peterselie, basilicum was uit allerlei bevriende hoven naar Lokeren meegebracht en in uitgekiende hoeveelheden versneden en tot saus gemaakt ter voorbereiding van het komende avondmaal. Lieve en Jannes kwamen en zagen dat het goed was. 's Middags waren er creatieve smoskes in 't zonneken op den hof. Annelies en Anneke kwamen de rangen vervoegen. (Al het bovenvermelde werd gekruid met pittige verhalen en veel binnen- en buitenpret die vermoedelijk tot ver buiten de stadsgrenzen te horen was. Zero tolerance in Lokeren ? Niets van gemerkt. ) Ook niet tijdens het stadsspel dat Roodkapje Mia voor ons had voorbereid en waar menig Lokeraar misschien toch even van geschrokken is. En dat terwijl die mensen nog niet goed bekomen waren van de trouw van Miet en Wilfried ! Gewapend met een digitale camera legden we mannen in uniform, grote beesten, varende/voerende voorwerpen, baby's, zwembaden, diensters, standbeelden vast om op die manier tips te verdienen die tot de titel van een sprookje leiden. Alhoewel er geen officiële winnaar bekend gemaakt werd was onze groep duidelijk de beste. Een bijzonder aanmoedigings- en welkomsprijs gaat echter naar Anneke, kersverse oud-leidster die deze namiddag haar entree deed bij de Gidsenzusjes.
Terug thuis was het tijd voor hapjes en klapjes en de hoofdschotel: paling in 't groen of gebakken met sjalotjes - door Valerie gesneden à rato van 3 per uur. Dat blijkt ook het tempo te zijn waarin Lut aardappelen met een pot rode kool bereidt. Maar verder hebben ze tal van kwaliteiten waarop ge jaloers zou zijn ! Nadat iedereen zich op medisch onverantwoorde wijze overdaan had aan de paling, die op beide wijzen superlekker was, diende het schrikspel van de jonge Gidsenzusjes zich sneller aan dan voorzien wegens de avondklok die reglementair was vastgesteld. Het was echter ook om 9 u al donker en bangelijk genoeg en gevaarlijk bovendien ... vraag het maar aan Greet die kleerscheuren en een knieblessure overhield aan dit initiatief. Rond het vuur passeerden even later de dingen des levens alweer de revue. Bo en zijn baasje passeerden ook en vooral Bo zal zich zijn passage nog lang en graag herinneren. Te snel werd het te laat en vervolgens weer te vroeg.
Zondag 28 september Koeken bij de bakker, deze keer - ook in tijden van crisis blijft een zondag een zondag. Ondanks de verwaarloosbare voorbije nachtrusten stonden alle aanwezige Gidsenzusjes om 10u met de Nordic stokken in de hand klaar voor een kennismaking met deze supergezonde sport. De ene heeft er al wat meer talent of enthousiasme voor dan de andere, maar zolang er geen scheetzakken bovenkomen ben ik tevreden. De volksdansjes zijn er dit jaar ook weer bij ingeschoten, alhoewel Marieke plichtsbewust voorbereid en klaar was voor een korte heropfrissing ter zake. De keuken/eettafel had meer aantrok. Terwijl de meeste meisjes zich alweer aan uitspattingen van diverse aard te buiten gingen werkte het financieel team (Mieke en Monique) de afrekening af, zich luidop beklagend over het heersende financieel beleid. Het leek de Fortis wel. Onverwacht kwamen ook de huidige scoutsmeisjes langs, op pad voor Trapsgewijs. Zij zullen zich deze passage nog lang heugen, want de levenslust van ons gezelschap tierde net op dat moment weliger dan ooit. Soms uit een ingetogen en diepdoorleefde ervaring van verbondenheid en vriendschap zich op de vreemdste manieren.
Ondanks de ogenschijnlijke organisatorische chaos slaagde ons gezelschap er wonderwel in om tegen het afgesproken uur gepakt, gezakt en geheel opgekuist te zijn. We voelden ons allen even opgeruimd als de infrastructuur na dit verkwikkende weekend ! Enkel Bruce vermogt het nog enig roet in ons eten te gooien. Wat een gedacht om in congé te zijn als wij terugkeren naar de rue d'Amour ! Dat is goed voor één keer, maar maatregelen moeten getroffen worden om herhaling te voorkomen. Saar, ik machtig u.
En zo kwam er een eind aan alweer een memorabel weekend.
"Geef ons heer zegen en rust en vree" zongen we nog bij Aliceken en toen kreeg het varkentje een lange snuit en het sprookje was weer uit.
