28-2 Vertrek uit sydney
Vandaag begint mijn 20 dagen durende oostkust tour! Ik ben uitgecheckt, mijn bus vertrekt om 19u. De rit duurt ongeveer 13 uur, ik kom dus netjes 's ochtens aan in Byron Bay. Hopelijk kan ik een beetje slapen op de bus. Tot dan ga ik proberen in het hostel te blijven, tot 17u ongeveer. Hopelijk gooien ze me er niet uit! Ik heb niet echt veel zin om zeven uur rond te lopen met men backpack en dagrugzak, beide best zwaar. Ik ben benieuwd wat de toekomst zal brengen!
01-3 Byron Bay
Ondertussen ben ik aangekomen in Byron Bay. De busrit viel mee, maar ik had het toch onderschat! Volgende keer denk ik dat ik toch eerder een extra nacht in het hostel betaal, of minder grote etappes tegelijk neem. Ik typ dit stukje in een cafe'tje met een dubbele espresso. Mijn pupillen zullen zich dus spoedig openzetten, wellicht. Ze hebben hier a propos echt beestige koffie!
Ik was gisterenavond op de bus toch even een beetje pruilerig, meer dan ik verwacht had. Vooral Anthony, de superjoviale en sympathieke Nieuw Zeelander vond ik minder fijn om achter te laten. Anthony kan niet overweg met computers, dus contact houden wordt zeer moeilijk.
Na men koffie ben ik het stadje wat onveilig gaan maken, en even langs het strand geweest. Ondanks men dikke laag zonecreme en men plaatsje in de schaduw is men arm langs de zonnenkant na nog geen half uur rood uitgeslagen, zo hard brandt de zon hier! en het was halftien op dat moment! Ik vrees dat ik vandaag maar binnenblijf tot de late namiddag. Het uitzicht over het strand is wel adembenemend!
03-3 Brisbane
Ondertussen zijn we weer een tijdje in Brisbane. Zeer aangename stad. Ik had een beetje moeilijkheden om contact te leggen met andere reizigers in Byron Bay. Verder dan een halfslachtige conversatie met een stel Britse dames ben ik niet geraakt, geen idee waarom. Hoedanook, Ik was nog niet half aangekomen in Brisbane of ik zat al op cafe met Shane, een behoorlijk beschonken halfbloed aboriginal. Echt een vriendelijke jongen, maar toen hij me begon voor te stellen aan zo ongeveer iedereen op straat begon het toch enigszins genant te worden. Daar was mijn befaamde schaapjeslach weer! Gelukkig vonden de meeste Aussies het best hilarisch, no harm done dus.
Na Shane begon ik een praatje met een Braziliaans duo, twee jongemannen die hier op taalcursus zijn. Ik ben met ze meegegaan naar een Braziliaanse stijl BBQ-restaurant. De obers brengen massieve stukken vlees op kebabspiesen rond en je neemt wat je wil, zeer feestelijke ervaring! Plus het was all you can eat: Hoera! Spijtig wel dat het typisch Braziliaanse bier dat -4*C behoort te zijn een "lauwe" +4*C was, ik had het graag eens geprobeerd in het fijne gezelschap van de heren.
Na het etentje besloot ik om men kamergenoot (uit Perth) mee op sleeptouw te nemen, dat was helaas een kleine vergissing mijnerwege. Hij is nogal vreemd, zo zijn er zoveel hier, maar toen hij begon te vertellen over zijn zwarte band in karate en het gebruik daarvan in huis- tuin- en keukentoepassingen begon ik toch af te haken. Vanochtend stelde hij voor om gezellig samen de stad te gaan verkennen, maar met ware doodsverachting heb ik toch maar vriendeijk bedankt. Gelukkig zonder zijn favoriete wurggreep (ofzo, weet ik veel) tot gevolg.
Goeie jongen, maar het best te pruimen in beperkte dosissen. Morgen vertrek ik naar Noosa, klaar voor een driedaagse bushcamp/canooing trip. Ik kijk er naar uit om weer even in de bossen te zijn!
