Ik schrijf dit tijdens het lange wachten op men vligtuig richting Sydney. Men laatste dag in de UAE was... vreemd! Ik checkte uit rond 12u, en probeerde zo lang mogelijk rond te blijven hangen in het hotel. Er was me verteld dat dit mocht, en ik wou uit het zonnetje blijven. Op naar het computerklasje dus! Wegens werken was er mar een computer vrij, na even wachten kon ik. Even later kwam er helaas al iemand anders aan dus moest ik er al snel en einde an beginnen breien.

Hup, op naar het zwembad: publieke ruimte #2. Ik selecteerde een plaatsje leker in de schaduw en maakte me klaar voor een plonske. Maar zo'n buitenzwembad op't 6e verdiep is toch niet alles, er stond maar en koud windje dat mijn zin in enkele baantjes al snel deed weg-ebben. Het is per slot van rekening zelfs in Abu Dhabi "winter".

Enfin, plan B: Burger King!

Op weg naar Burger King voelde ik de zon toch een beetje branden, dus na men Whopper menu op naar de toiletten met men tuubje zonnebrand. De factor 30 die ik meehad was helaas geen creme, dat was lijm! Ik zag helemaal wit. Na wat paniekerig inmasseren begon ik paars uit te slaan, een flinke dosis angstzweet later zag ik vuurrood, erger dan voor het insmeren maar ik kon er alleszins mee leven.

Terug naar het hotel voor een welverdiende koffie in de bar. "No coffee, sir". Cola dan maar... "Eightteen Dirham, sir". Lang geleden dat "Zwansde gij dermee maat?" zo op men lippen brandde!

Iedereen weet dat een minibar doorgaans niet echt goedkoop is, en in de minibar kost cola 3UAD! Bie...-pardon-Heineken ging aan 22UAD, ik wil echt niet weten wat die Britten aan de toog elke keer moesten neerleggen per rondje! Soit, en uur later was mijn laatste slokje pepsi voorzichtig gedegusteerd en makte ik me maar klaar om me nar de bus te begeven richting vlieghaven.

Nog even langs een winkeltje voor een klein souvernir, zo'n sjeik-hoofddoek die daar flink in de mode is. Ik vroeg de winkelbediende voor een rood exemplaar, de populairste kleur. Prompt begonnen DRIE winkelbedienden alle identieke exemplaren tentoon te stellen, halverwege even onderbroken door ruzie., gedurende ik een beetje schaapachtig stond te lachen.

Verder had ik een zeer vlotte en aangename reis op de bus richting vlieghaven. Ik had op internet gelezen dat er een verschil was tussen terminal 1 en - 3, dus aangekomen aan terminal 1 bleef ik netjes zitten. De bus stroomde vol met Indische gastarbeiders (vermoed ik) voor de vele vele werven in de stad... en bleef staan. De chauffeur was verdwenen! Ik begon stilaan toch te twijfelen aan mezelf en begon inlichtingen te vragen aan men medereizigers, maar helaas: Telkens kreeg ik als repliek "No English"...

Uiteindelijk was de chauffeur terug bij zijn morrelende passagiers en ging he-le-maal uit zijn dak omdat ze ongeduldig waren (opnieuw: vermoed ik). Hij begon luid vloekend de busfares op te halen bij de passagiers. Ik klampte hem aan wanneer hij mijn stoel passeerde, blijkbaar was dit wel mijn halte! Chanceke!

Nu kijk ik uit naar men vlucht, 13 uur lekker filmpje kijken en niets doen. Ik verander wellicht van idee 15 minuten na het opstijgen, maar dat zien we dan wel weer.