De dag niet goed begonnen na een slechte nachtrust. Nochtans geen externe factoren maar wakker om 3:00; 5:00 en 6:00 is niet echt bevorderlijk. Ontbijt om 7:00 en voldoende energie binnengegaan om deze eerste pittige etappe te starten. Uiteindelijk toch maar gekozen voor de kortste weg (88 km) tegenover de "mooiste" weg van 98 km. Als je in Frankrijk met de fiets de ochtendspits door raakt dan mag je al een kaars branden. Ze zijn wel gedisciplineerd door afstand te houden maar snelheidsmaniakken... man, man, man. De weergoden waren mij wel gunstig gezinde. Veel ochtendspits en nevel (dixit Frank Deboosere) maar tegen de middag kwam toch een bescheiden zonnetje piepen. Het aantal hoogtemeters kan ik niet meegeven maar kan jullie wel verzekeren dat het er al heel wat zijn. Bijzonder embetant zijn wel de vele snelheidsbeperking tot 30 en 50 km/u. Het is voortdurend inhouden ððð. Maar eenmaal af van de drukke RN of RN ontvouwt zich telkens weer een mooi schouwspel van lentekleuren in de wijdse vlakten. Hier is nog veel bouwgrond hoor. Je kan hier ook kilometers fietsen zonder ook maar een figuurlijke kat tegen te komen. Zelfs in de vele kleine dorpjes hooguit een oudje die het toch probeert wat proper te houden. Maar het heeft toch zijn charme. Deze middag nog een babbel met een koppel die zelfs zo bereidwillig waren om mijn drinkbus bij te vullen. Voor de rest: trappen en genieten. Vanavond voor het eerst gelogeerd via een Airbnb en wat luxe en een echt super sympathiek koppel. Hartelijke ontvangst met een heel grote H. Ook een echt deugddoende babbel... want alleen is maar alleen ððð. Morgen opnieuw een pittige etappe naar Chartres en ze geven regen uit. Benieuwd maar ik hou de moed er in.
