|
Bonsoir collègue,
Blij dat ik er was op 09/05 om 9u05, enigszins voor mezelf en hoop uiteraard dat je zelf iets had aan de aanwezigheid. Ik had het al lang in het hoofd er te zijn. Een Executive Day Infrabel kon ik in een andere locatie inplannen, dus ok.
De aankomst van Pater Marc deed me herinneren aan de afbeelding van Broeder Isidoor in ons bureau. Zijn zegen voor de tocht nemen ze je alvast niet meer af en was ook symbolisch. De komst van Pater Marc was voor jou zichtbaar welgevallen.
Even erna volgde het uiteindelijke afscheid. Kusjes aan je dichte familie waren haastig, daarom niet minder gemeend. Haastigheid omdat de regelmaat en stiptheid van het treinverkeer nog steeds in die genen zit, dat blijft zo. ook voor dat vertrek voor de 2200 km.
De krop in de keel was evenzeer merkbaar. Je vertrok, alleen, keek niet meer om omwile van. Bij een luide kreet van "doetagoe" door het thuisfront ging de rechterarm even omhoog, het hoofd bleef naar beneden, niet meer omkijkend ... Emotie ongetwijfeld, enigszins logisch, begrijpbaar en toegelaten in elk geval. Hoort erbij en moet kunnen.
Best dat je goed gelogeerd zijt daar. Op een bepaald ogenblik zal je misschien wel eens in den aap gelogeerd zijn, laat ons dat dan ook weten, he.
Morgen ben je de "Eenzame fietser" van Boudewijn De Groot indahctig door dat weer en wind.
Doeta morn ozo goet lik vandoage!
Filip
|
