Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
23-07-2010
40 Jaar SV EVERBEEK 2
40 JAAR S.V.-EVERBEEK V.Z.W. S.V. EVERBEEK
.
De officiële opening door het gemeente bestuur. Vlnr; Johnny Depelseneer; burgemeester Roger Ghijselinck, die het lint doorknipt; secretaris Claude Ghijselinck; onder voorzitter Robert Godijn; bestuurslid Willy Depelseneer. Ons 1e inganghokje werdt vlug in mekaar getimmerd door Willy.
Onze allereerste kantine, was afkomstig uit Brakel, waar ze jaren trouwe dienst achter de rug had op het oude F.C. Brakel veld. Onze 1e bierleverancier was R. Godijn, die toen de bieren van de brij. Concordia uit Geraarsbergen verdeelde. Aan de kantine voor een officiele 1e drink, Pastoor Vandermeren ; Burgemeester R. Ghijselinck, raadslid Frans Casieris, Alfons Godijn, Pierre Deweze; Ernest D'hose, voorzitter van de muziekmaatschapij, De Verenigde Vrienden en Johnny Depelseneer. In werkelijkheid hadden de mannen het bestuur en de vele vrijwillig helpende handen om het terrein en de accomodatie klaar te maken, de kantine al uitvoerig getest. Der moet gezegd worden, een paar weken voorheen was dit nog een gewone weide.
De openingsmatch: Bestuurleden Robert Godijn en Charles Wagermez en de andere bestuursleden zagen dat hun inspanningen om een voetbalploeg op te richten, geslaagd waren. SV- EVERBEEK was geboren!!
Het bestuur en de spelers van het eerste uur: Vlnr. Claude Ghijselinck, Willy Depelseneer, Robert Godijn, bijna onzichtbaar Clairy Van Wijmeersch, Albert Deruyver, Charles Wangermez en de spelers.
"Helaas, we hebben er spijtig genoeg naast gegrepen!! " Maar volgend jaar doen we opnieuw mee! En dan winnen we vast en zeker !
22/06/10 Onze burgemeester, Herman De Croo is duidelijk in de ban van het kunstwerk. Foto: Baudewijn Thijs.
Ode aan het beeld: "Die schone benen"
Waar is de tijd naartoe Dat ik hier als een klein manneke In mijn kort broekske stonde Mee in mijn hand een kanneke Veur achter melk te gaan Bij d'n enen of d'n ander'n boer Ik zie mij daar nog staan Mee de zoutpot op de loer Tot als er een muske kwam Dat op haar staart liet strooien Maar ik moet eerlijk zeggen Ik heb dat nooit gemogen Mijn Broakellief Ik zie ou giëren Waar is den tijd naartoe 'k Peis op juffrouw Gaby En op mijn juffrouw Maria En tons meneer Henri En op de Broedersschole Waar da'k moest huiswerk maken Als ik als missendiender Mee mijn beschaamde kaken De sacristij uitvloog Omdat meneer den Deken Gezien had dat er weer enen Aan de wijn had gezetenen Dat beeld uit den tijd van toen Heeft mij nooit losgelaten Konden we 't maar overdoen We speeldegen op de stroate We tekenden met krijt Een hinkelspel op d'n trotoir Met juist een bloksken hout Als enig accesoir 'k Zie nog die meiskesbenen Hinkelen op de kasseien En van 'tzien van die benen Kreeg ik goesting om te vrijen Mijn Broakellief Ik zie ou giërn Dat beeld uit den tijd van toen Gaan we weer tot leven bringen We gaan d'r den 'al' voor doen veur pleiten en veur zingen 't Zal bij ons op De Rijdt Een ereplaatse krijgen Tot spijt van wie 't benijdt Niemand kan ons bedreigen We willen ze veur ons winnen En in mijn fantasie Streel ik al die schone benen Die benen van Sofie Mijn Broakellief Ik zie ou giërn
Tekst: Marijn Devalck Tekst gemaakt voor "Een thuis voor een beeld", op het bestaand nummer "Mijn Broakel lief", ode aan onze jeugd in Brakel in de zestiger jaren.
21/06/010 Zonnewendedag Voor een keer verlaat ik het pad en neem er Brakel bij, we zijn tenslotte ook Brakelaars geworden, al blijven we eigenzinnige Boembekenaren. Dus vandaag was het zover, de VRT streek neer voor het live spectakel, een thuis voor een beeld op RADIO2 . De gemeente nodigde iedereen uit om bij een natje en een droogje het spectakel mee te maken. De inzet is een mooi bronzen beeld "leap of faith", dit beeld zal indien het gewonnen wordt door onze gemeente op de vijver van de Rijdtmeersen geplaatst worden. En inderdaad we zijn door de préselecties gegaan met glans. Vandaag kwam er nog een opdracht tijdens de rechtstreekse uitzending op Radio 2 van 12:00h tot 13:00h. De opdracht luidde: maak een rok waar minstens 100 mensen in kunnen. Dit leek niet zo eenvoudig maar na een valse start zijn we dan ook met glans in de proef geslaagd. Er was mooi volk op de been, bekende personen waren er genoeg iedereen heeft zijn steentje bijgedragen, vandaar " PROFICIAT BRAKEL" we hebben het gedaan!!
"Leap of Faith", van Sofie Muller, stelt twee meisjesbenen voor op een driedimensioneel hinkspel met zeven vakken, en is uitgevoerd in gepatineerd brons.
Ludwig De Temmerman en Gary De Nooze, hebben zich de naad uit de mouwen gewerkt voor dit spectakel.
Gary had zelfs de "Rode Loper" uitgerold! Ginds, waar nu dit wit eiland drijft komt als het van ons afhangt dit mooi beeld.
Wie kent deze twee heren niet? Marijn Devalck en "Baudewijn met de Grote Handen" alias Boudewijn Thijs.
Twee dikke vrienden.
Herman en de heer en mevrouw Henry Van Herreweghe - Hoorens, alias Panamarenko en zijn sympatieke Evelien.
Schepen Stefan De Vleeschauwer had 45 seconden de tijd om Brakel aan te bevelen.
Ook Burgemeester De Croo werdt op de rooster gelegd door Radio 2 .
Eerste poging, wordt afgekeurd, men had er niet beter opgevonden dan allemaal pull's aan mekaar te knopen. Menige man hield zijn hart vast en dacht "en nu nog de bloezjen !!! ypie" , maar helaas.
tweede poging, we slaagden met glans, waar al die lakens en tafellakens vandaan kwamen weet niemand.
Marijn en Kris de Brakeleer, twee dikke vrienden. Ze brachten het door Marijn geschreven nummer "Mijn Broakel lief", in een aan de wedstrijd aangepaste versie! Knap, Marijn !!!! Het blijft een mooi nummer, die steeds aanzet om het mee te zingen.
Allez, ik sta ook eens op de foto met mijn jeugdvriend en copain. Ttz. de mannen van de tijd van "Bij Liesbeth van den Engel", "Je n'ai plus mon papa" en "Ma première cigarette".
Ja, ja de Marcel van Beneden-kwartier, was ook van de partij. - Zegde de Marcel tegen mij:" 'K benne kek jek naar Broakel gekommen hein. Mijnen nujen Dacia moest ne ki-jer etgeloaten wèrren." -Maar de echte reden was aldus de Pros. "Hie moet van onder men voeten, iewelt gi-en patotters schellen en ie stoat altijd en de weg, de kerjeuzeneuze"
2 Generaties muziek, Pa Willy (Den Brack) en Kris De Brakeleer.
En wie in Brakel kent deze personen niet?
En terug Baudewijn en Marijn. Tot volgende keer. Boudewijn begroete met een "Gruss Gott" en ik antwoorde "Sorry, Baudewijn, maar vandaag raak ik niet meer zo hoog". En het was een prachtige dag vol leuke vrienden echt op zijn "Broakels"! Salut, Roberto.
15/06/010 De militairen van de 4e TTR uit Marche en Fammene; zijn druk bezig met nieuwe zendaparatuur uit te testen op de grensscheiding tussen Everbeek en Flobecq. Opgelet ze zitten net op Vlaamse bodem, men weet maar nooit of de Walen zich voorbereiden op een oorlog tegen ons Vlamingen en dit net na die alles overrompelende verkiezingen. Grapje hoor, ik heb met deze sympatieke militairen gesproken, ze waren zeer vredelievend en open.
- Reactie op dit artikel door Peter Vanderstuyf. - De Geschiedenis van de 4TTr:
De 4 TTr was vroeger een bataljon dat instond voor de verbindingen van het hoofdkwatier van de Belgische troepen in Duitsland. Het bataljon was gekazerneerd te Weiden (Keulen). Bij de terugtrekking uit Duitsland verhuisde 4 TTr naar Saive, om nadien opnieuw te verhuizen naar Marche-en Famenne. Bij de verhuis naar Marche-en-Famenne vond tevens een reorganisatie plaats, het bataljon werd immers omgevormd tot de 4 de Groep CIS (communication and information systems). Met de laatste hervormingen stijgt het belang van de 4 de groep terug en dit omdat 2 van de 5 bestaande CIS-groepen worden ontbonden. Zo verdwijnen de 2 de groep CIS te Haasdonk en de 5 de groep CIS te Doornik. Bijgevolg blijven nu nog drie groepen over: de 4de te Marche-en-Famenne, de 10 de groep te Leopoldsburg en de beste groep, de 6 de uit Peutie (hoe kan het ook anders, ik ben daar ten slotte compagniecommandant geweest!!!!).
03/06/2010 Hongaarse gerechten De Hongaarse keuken is kruidig en lekker, meestal komt paprika en look erin voor. Vrijwel iedereen heeft weleens 'goulash' ge-eten of er over gehoord. Maar wist u dat goulash eigenlijk een soep is ,die men hier in Hongarije gulyás (goelaasj) noemt. Het is het meest bekende gerecht uit Hongarije dat oorspronkelijk een simpel eenpansgerecht is, die herders (gulyás) vroeger op de poesta bereidden. Deze herders hadden een nomadenbestaan en trokken met hun runderen en schappen over de steppes, de zgn puszta. De herders moesten dus met zo min mogelijk spullen reizen en daarom werd alles in één ketel boven een open vuur klaargemaakt. -Algemeen gezien zijn éénpansgerechten hier zeer populair-. Dit kookstel bestond eigenlijk uit een driepoot (állvány) met daaronder een op speciale manier gevormde ge-emaileerde kom (bogrács), deze kookuitrusting wordt heden ten dage nog steeds door iedereen gebruikt en dat voor zomerse etentjes en grote party's. De kok, een man meestal, neemt zijn taak "au serieux", bij een goed glas wijn en wat vrienden, kokkerellen ze een paar uur tot alles klaar is. Deze kookstellen met speciale gasbrander, zijn zowat overal te koop en denk niet dat het iets is voor de toeristen. (Hongaren zijn gek op die manier van koken).Vaak gebruikten zij ingrediënten die op dat moment voorhanden waren: ui, tomaat, paprika, andere groenten die zij verder nog konden vinden en natuurlijk rundvlees. Een speciale versie voegt er dan nog bonen aan toe. Dat suddert dan een paar uur in de ketel totdat "de smaken met elkaar waren getrouwd". De gulyás komt het meest tot zijn recht als deze in de ketel op open vuur is bereid, maar smaakt ook heerlijk als u deze zelf in de keuken maakt.
Hongaarse goulash Ingrediënten voor goulash
500 gram stoofvlees in fijne blokjes
1 rode paprika grof gesneden blokjes en ontdaan van zaadlijsten
1 groene paprika, grof gesneden blokjes en ontdaan van zaadlijsten
4 tomaten, in stukken
1 bakje champignons grof gesneden
2 uien grof gesneden
2 eetlepels boter
1 eetlepel paprikapoeder
5 teentjes knoflook
4 eetlepels tomatenpuree
zout
peper
maizena
Bereidingswijze van Hongaarse goulash
Verhit de boter en braad hierin het met zout en peper bestrooide vlees aan. Blijven omscheppen. Als het vlees wat gekleurd is, voeg je de uien en het paprikapoeder toe en pers je de knoflook boven de pan. Bak de uien en knoflook ca. een minuut of 5 mee. Voeg de verse tomaten en de champignons toe en bak deze ook even mee. Voeg de tomatenpuree met ruim water toe en roer goed door. Breng opnieuw aan de kook en laat alles ca. 2 uur sudderen op klein vuur met een deksel op de pan. Paprika toevoegen en nog ca. 30 minuten laten sudderen. Evt. binden met maizena aangelengd met water...
Goulash wordt opgediend met brood, rijst of frietjes
Pörkölt (varkensstoofpot) Ingrediënten voor Pörkölt
750 gram varkensschouder
2 eetlepels bloem
75 gram boter
4 uien
3 teentjes knoflook
1 theelepel paprikapoeder
1 theelepel piment
1 theelepel gemalen komijn
zout
1 theelepel vers gemalen peper
2 eetlepels tomatenpuree
4 deciliter vleesbouillon
2 deciliter rode wijn
400 gram snelkookrijst
3 paprika's
4 tomaten
2 deciliter zure room
1 eetlepel fijngehakte peterselie
Bereidingswijze van Pörkölt (varkensstoofpot)
Snijd het vlees in blokjes van 3 cm. Doe ze in een kom en bestrooi ze met de bloem. Verwarm de boter in een grote braadpan. Pel intussen de uien en knoflook en snijd ze klein. Bak ui en knoflook in de boter goudgeel en zacht op matig vuur. Doe het vlees erbij en bak dit al omscheppend aan alle kanten aan. Voeg paprikapoeder, piment, komijn, zout en peper toe en roer er de tomatenpuree door. Schenk de bouillon en wijn erbij, roer het geheel even door en dek de pan af. Breng aan de kook en temper het vuur. Laat ca. 1 uur zachtjes stoven tot het vlees gaar en mals is geworden. Was de paprika's en snijd ze doormidden. Verwijder zaad en zaadlijsten en hak het vruchtvlees in niet te kleine stukken. Snijd de gewassen tomaten grof. Voeg paprika en tomaat in de laatste 30 min. van de stooftijd toe. Kook de rijst volgens de aanwijzing op het pak en houd hem warm.Roer de zure room (tejfol) er vlak voor het serveren door. Doe de pörkölt over in een voorverwarmde diepe schaal. Bestrooi nog met de peterselie en doe de rijst apart. Tip: Als het stoofvocht te veel inkookt, voeg dan zo nu en dan wat extra bouillon, vermengd met wijn, toe. Blijft het geheel te nat, stoof dan enige tijd zonder deksel zodat het vocht kan inkoken
19/5/2010 Toeristerend langs het Balaton meer op de weg Nr 7, tussen het veer naar Tihany en Zamardi, kwam ik deze mini verzameling van militaire voertuigen tegen.Wat vinden jullie trouwens van dit nieuwe woord dat ik nu terplaatse heb uitgevonden? Toeristeren, knap hé. Deze privaat verzameling is vrij toegankelijk, mits betaling van een kleine inkom. Deze heren hebben hun speeltjes op deze weide samengebracht tot een heus museum, ze sleutelen, testen, laden toeristen voor een ritje in hun truck en men kan er zelf een rit maken met een van de voertuigen, jeep, truck, personeelscarier of een heuse tank, dit alles op hun eigen piste. Mits betaling uiteraard, ze moeten tenslotte brandstof, olie en onderdelen kopen. Alle voertuigen zijn van Sovjiet makelei en komen van het Hongaarse leger. Dus ik kon er niet aan voorbij om eens met een echte KrAZ te rijden, gezien mijn verleden. Zo'n gelegenheid komt men niet vaak tegen! Voor de liefhebbers: Voertuig: KrAZ-214, gebouwd in Ukraïne vanaf 1958, naam van de fabriek, Kremenchugsky Avtomobilny Zavod uit Kremenchug -Ukraïne. Deze fabriek is gebouwd in opdracht van papa Stalin net na de oorlog, en had als voornaamste opdracht bruggen te bouwen die in de oorlog kapot geschoten waren, eens alle bruggen hersteld werd overgeschakeld op het bouwen van zware trucks, deze KrAZ is een kopie van een Amerikaanse Diamond uit ww2. Dit voertuig hieronder is een kraanwagen, andere versies: bruglegger, dumptruck, vlotten vervoer, personen vervoer, brugdelen vervoer en vele andere versies.
Olga wordt hier geholpen door de plaatselijke Rambo bij het instappen van deze truck, een ladder is hier geen overbodige luxe, zie maar eens naar die wielen.
Effe alles checken, de sleutel omdraaien en een prachtig lopende diesel komt tot leven, met een grote wolk blauwe rook natuurlijk. Beetje geduld, even op druk laten komen en los die handrem, en daar gaan we!
Olga is er niet helemaal gerust in. Goed de sakoche vaste houwen , hé!!!
Geen comentaar, zie die gezichten, die spreken boekdelen.
Precisie werk in een nauwe doorgang.
Blik in de achteruitkijkspiegel, ja deze truck is een maatje groter.
Effe de weg aanschouwen, en weg zijn we weer, 2 en 3, meer gebruik ik niet. 't Is wel even in de sauce roeren hoor, want die versnellingen liggen meters uit elkaar, men moet ook een beetje zoeken naar de plaats waar de gewenste versnelling zit. Gokken kan, maar in gelijk welke versnelling rolt dat ding, zonder een zuchtje!
Zonder commentaar,en genieten. Het servostuur van deze wagen werkt zeer licht. Met een vinger te besturen.
Blijkbaar is deze jongen nog in voormalig Joegoslavië aan het werken geweest, vandaar het opschrift SFOR. (Stabilization Force) er geplaatst na de burgeroorlog om vooral in Bosnië Herzegovina te waken over o.a. de akkoorden van Dayton
Een gelukkig man. Een nooit verwachte droom komt uit. Wie had dat ooit gedacht een jaar of twintig vroeger!
Een T- 72, vrij te bezoeken, alleen voor slanke, jonge mannen, ik had er alle moeite mee om er terug uit te komen.
Wat een bak, die rechtse uiteraard.
Ja, die waren echt bedoeld om ons kapot te schieten .
Beide voertuigen zijn uitgerust om straatbarricades weg te vagen, blijkbaar hadden men daar ook oppositie.
Twee stoere jongens en een Kalashnikov. In de verte een brugslagtank. Het terrein wordt afgebakend door raketneuzen.
28/04/10 Op vrijdag 23/04/10 was het dan zo ver.Tijdens de uitzending van "man bijt hond", Everbeek boven, en het vroegere bestuur (1968) van de St Jozefsgilde waren op TV. Beetje hilarisch zoals "man bijt hond" is, maar goed, iedereen heeft er van genoten, en ik wist niet dat zoveel mensen mijn stem erkend hebben. De dag nadien was er al reactie, via e-mail en gewoon op straat.
Een paar foto's genomen met een gewoon digietaal fototoestelletje, meer uit nieuwgierigheid voor het resultaat dan voor de kwaliteit.
Eerste contact, iemand van "man bijt hond", speurt waarschijnlijk de Vlaamse blog's af, op zoek naar iets interesants voor de rubriek.
Beste Meneer Godijn,
Ik mail u even in verband met onderstaande foto.
Het is namelijk zo dat we voor het televisieprogramma Man Bijt Hond op zoek zijn naar mensen die nog oude fotos hebben (van voor 1980) van hun vereniging, een familiefeest of dergelijke, waar minimaal zo een tiental mensen opstaan. De bedoeling is dat we iemand kunnen contacteren die zo een foto heeft, er zelf opstaat en die nog het één en ander kan vertellen over de mensen die op de foto staan. In de uitzending zien we in beeld dan de foto. En je hoort een vertelstem de anekdotes ophalen bij de mensen die we in beeld zien. Aan de hand van die anekdotes worden er op de digitale versie van de foto kleine tekeningen aangebracht om ze visueel te verduidelijken. De verteller komt dus niet in beeld.
Ik zou nu graag wat meer te weten komen over onderstaande foto. Wie staat er op? Wat gaan jullie doen? Wat deed de gilde? Waarom zijn de 2 personen vooraan zo speciaal gekleed? Wat hebben jullie op jullie kostuum geprikt en waarom?...
Moest u mij kunnen verder helpen hiermee, dan mag u me zeker mailen op bellen op het nummer 02/************
Alvast bedankt & hopelijk tot snel,
Met vriendelijke groeten,
Kelly Van den Bleeken Redactie Man Bijt Hond
02/**********
Hier volgt dan het hele verhaal, zonder geknipt te zijn, want sommigne vonden het spijtig, dat ik over Jerome of Michel, niets verteld heb . Sorry, maar ik bedien de schaar niet bij "man bijt hond".. Mail van 04/02/2010:
Beste Kelly, alvast bedankt voor de interesse, ik zou het prachtig vinden moest u dit eens uitzenden op "man bijt hond", ik ben een trouwe kijker, en had nooit gedacht dat dit nu zou gebeuren!
Over de bewuste foto:
Deze foto is genomen in 1968 op het feest van het 100 jarig bestaan van de "St Jozefs gilde" van Everbeek-boven.
Deze gilde werd in 1868 opgericht door de plaatselijke abambachtslui, die dan iedere jaar een feestmaal organiseerden op de zondag na St Jozef ,patroonheilige van onze parochie.
Deze rozetten had ik speciaal laten maken voor het 100 jarig bestaan, de kleuren waren rood en wit, kleuren van de gilde en van de parochie. Ook de leden kregen allen een klein exemplaar en een gratis maal als dank voor hun jarenlange trouw lidmaatschap
De man met de baard beeldt St Jozef uit, op zijn linker schouder draagt hij zijn werktuigen ttz schrijnwerk gerief.
- + Gaston Dernicourt,bijnaam, Boer Manssens, was jonkman en knecht op boerderij Manssens, en die speelde dan heel die dag de heilige man, natuurlijk voor een aantal pinten bier wel te verstaan.
-Ook vooraan " Kinneke Jezus", de voedster zoon van St Jozef, deze maal was het de beurt aan Martin Loterman, zoon van de voorzitter van de gilde, om die dag die rol te spelen. Eens ze uit hun kleed gegroeid waren moesten we een nieuw kindje Jezus op de kop tikken, die kinderen deden dat toen nog voor een limonade en een paar stukken chocolade.
Boven van l.n.r., + Loterman Gilbert, meubelmaker en voorzitter van de gilde, Godijn Robert (ik, dus), onder voorzitter van de gilde en indertijd bier handelaar, toen dit beroep begon te verdwijnen ben ik dan maar de Europese wegen gaan onveilig maken, + Gaublomme Michel, keukenmaker en plaatser, was van Nederbrakel afkomstig, was de man van ons aller Yvette, lerares ter gemeente en nu sinds jaar en dag voorzitster van de plaatselijke Open VLD, achter St Jozef, links (hoofd), De Pelseneer Willy, (bijnaam Willy David) bouwvakker en moppentapper en wereldberoemd in de streek voor de onwaarheden die hij verkondigde, op een dag hebben we hem ook ferm liggen gehad en hadden een nagel in een wieldop van zijne Morris Minor gestopt, alle omliggende garages hebben der zich dood opgezocht, ,tot het uiteindelijk uitkwam ,maar géén woord daar over!,+ Beerens Aimé, bijnaam, Valke, woord dat verwees in zijn dialect naar zijn pet, was afkomstig van Grotenberge, metser van beroep, als hij dan eens uitbrak, dan danste hij steeds gehurkt, zoals de Russen, de Russiche Kasatjok . Nadien was hij steeds voor een poosje zoet, zijn Anselma hield hem een tijdje zeer kort, + Gijselinck Jozef, bijnaam Djef Roape(raap), was de broer van de burgemeester( de beroemde wielrenner, Roger Gijselinck, beter gekend als "de muizer") en was ex-koolmijner, en zou voor zijn broer door het vuur gegaan zijn, was op iedere feestelijkheid de kassier en met Jozef aan de kassa was er geen vrije ingang bij, want hij deed zijn job met zoveel fierheid, + Arthur Stevens, bijnaam Tuur Rootels, was een aan de benen gehandicapte (kinderverlamming) , steeds vrijgezel gebleven en was de beste werver voor onze gilde, als laatste + Verleyen Jerome, bijnaam Djérommeke, wegens zijn niet al te groot gestalte, was de penningmeester van de maatschappij, van beroep was hij treingarde, "trein wachter" en gene gemakkelijken, maar steeds correct, met Jerome in een bestuur had men geen zorgen, hij regelde alles tot in de puntjes en we konden uren zitten tellen bij een kasverslag om toch maar uit te vinden waar die ene Belgische Frank verschil was gebleven, van iedere vergadering maakte hij nadien een keurig verslag.
-Zo mijn beste Kelly, interessant genoeg? voor bijkomende vragen kan u mij steeds bereiken via E mail of tel,
Ps ik heb ook nog een paar prachtige foto's uit die jaren, van onze fanfare en de voetbalploeg en nog van st jozef
Groetjes, Robert Godijn.
En de bedanking van Olga, die de reportage ingeblikt heeft .
26/04/2010 Deze foto's geven een duidelijke vergelijking tussen het begin van de 20e eeuw en nu. Steneplein en de Muiterij .
Foto 1: Steneplein: de villa van de familie Van den Haute. rond 1920
De zelfde plaats: anno2010
Foto2 :splitsing Kroonstraat en Steneplein, genaamd "den drijhoek", zelfde periode. De hoeve was toen eigendom van de familie Leroy, gesloopt rond 2000. Nu volop nieuwbouw. Wat opvalt op deze foto, is het gebrek aan respect. We weten het, de priesters, de bisschoppen enz, maar die zijn niet "het",waar dit gebouwtje (kappel, weet je! ) voor staat. Beetje respect aub!.Dit is cultureel erfgoed. Schijt voor uw deur! aub.
De oude foto's werden toegestuurd door Michel Rogge.
10/04/010 Feest ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan van onze kerk. De feesten ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van onze kerk, werden van in het begin heel serieus aangevat, reeds in het jaar er voor hadden een paar mensen die "van wanten weten", het idee opgevat om iets grandioos op poten te stellen. Er werdt een raad samengesteld, die bestond uit het bestuur van volgende maatschapijen: de Sint Jozefs Gilde, de fanfare De Verenigde Vrienden en het lerarenkorps van Everbeek- boven. Om de paar weken werdt er serieus vergaderdt en in het begin werden alle ideeën besproken tot men tot een mooi eindresultaat kwam. Alle bonden en verenigingen zouden meewerken aan dit spectakel. En inderdaad iedereen deed entoesiast mee, iedereen had zo zijn opvatting, over hoe een bepaald onderwerp uitbeelden, zie maar eens naar de verhouding tussen het kerkschip en haar toren. Anderen hadden geen moeite om een praalwagen te bouwen, zie maar hoe de Boerinnen Bond het klaar speelde, de tractor en de mestkar goed afgespoten, een paar pannelatten wat "stalkoordjes", ja zo heten deze sisal koorden die rond een bot stro waren gebonden, wat bosranken en paar rollen crèpe papier van bij Angèleke, daar sneedt men driehoekjes uit en men plakte alles op een lange koord en voila versiering genoeg. Wat kledij betreft dat was toen ook geen probleem, de mensen bewaarden de mooiste kleren van hun voorouders op zolder in een grote houten kist. En die werden dan voor zo een gelegenheid naar beneden behaald. In opbouw, Roberto.
Lerares Mme Yvette Goublomme- Claes en haar klas, omringden een enorme klok, die symboliseerde de terugkeer van de klokken in halfweg de vijftiger jaren.
Het bestuur van Sporting Everbeek op zijn best. De St Jozefsgilde, bouwde een hut na, die in het Lievieren bos bestaan heeft, de inwoner was blind. Vlnr: D'Hose Jules, Van Hooland Frans (de chauffeur van de wagen), Stevens Arthur en De Pelseneer Willy. Een dansgroep met jonge meisjes uit de parocie: Herregodts Gaston was dj van dienst. Verder op de foto, vlnr. Mincke Dyna, Deprez Annie, De Geeter Lucinne enz.
Gerard Wattiez had zijn oude Ford opgeblonken. Verleyen Jerome was cordinator, Cools Daniel zag dat het goed was.
De notabelen van de parochie zaten op de tribune, vlnr : Pieteraerens Sylva, Casieres Frans, Pastoor Vander Meiren, burgemeester Gijselinck Roger, De Stercke Germain, en .... . Vooraan links, Mincke Lucien.
Die van de Marolle hadden als thema: het moderne huisgezin, koffie en gebak voor de vrouwen, voor de mannen dweil, stofvod en schoteldoek. Vlnr : Cabernel Roger, Donckerwolke Christiaan,Ottevaere Lucienne, Arlette ..., Bonami Agnes, Delestré Jeanne, Van Snick Georges en De Koninck Raymond.
De vrouwen van de Boerinnen Bond.
Een niet te achterhalen majoretten corps.
De wagen van de St jozefs Gilde, startens klaar.
Van Loven Danny en Flamand Valère op den tadem.
Een fiere voorzitter, D'Hose Ernest. Ernest was gedurende vele jaren voorzitter van onze fanfare " De Verenigde Vrienden".
De stenenbakkers: de gebroeders Van Winnendaele van de "Marolle". Vlnr. Theophiele, Léon (mijn grootvader) en René. En Godelieve Van Winnendaele (kleindochter van Theophiele) zorgde voor het gerstenat.
De lolbroeken van de Sporting: vlnr. Van Wijmeersch Clairy, Van Loven Arthur en De Vuyst Roger .
Hier kloppen een paar verhoudingen niet echt, maar toch het symboliseerde onze kerk in haar begin jaren, ze was inderdaad gedurende jaren met stro bedekt. Op de tractor Cabo Clairy en begeleider Dupont Michel.
Onze oudstrijders met hun vlag, vooraan midden met cigaret in de hand, Van den Houte Robert, van café "Den Hebdo".
Schoon koppel: Godijn Marguerite en Cordier André in de ponywagen.
Danny Wattiez en vader Gerard en Motte Johnny.
De fanfare "De Verenigde Vrienden": vlaggedrager, De Ruyver Yvan, grote trom, Broddelez Luc.
De St Jozefs gilde, vlnr, Loterman Gilbert (voorzitter), De Ruyver Albert en Sonck Gilbert, bestuursleden. Achteraan verschillende leden, die mee opstapten.
Een winderig tafereel van St Jozef en Kinneke Jezus. Dernicourt Gaston en Dupont Alain.
De hut van de blinde man. De bestuursleden van St Jozef, Stevens Arthur, ondervoorzitter Godijn Robert, en De Pelseneer Willy. Willy en Robert bouwden de wagen.
30/03/010 Naar aanleiding van deze foto van onze St Jozefsgilde, werdt ik onlangs gecontacteerd door het TV productie huis "De woestijn vis". Voor de rubriek "De Foto", op vrijdag in "Man Bijt Hond", of ze een reportage er over mochten maken. Ik heb mijn medewerking en toestemming gegeven en nu is het iedere vrijdag uitkijken wanneer de foto verschijnt.
Foto uit de oude doos, deze foto uit 1969 werdt genomen rechtover de school. Het hele bestuur met de patroonheilige, St Jozef en het kindje Jezus. St Jozef werdt jarenlang uitgebeeld door Gaston Dernicourt (Boer Manssens was zijn bijnaam), het kindje Jezus was voor de gelegenheid uitgebeeld door Martin Loterman. Het Bestuur vlnr., Loterman Gilbert, Godijn Robert, Gaublomme Michel, De Pelseneer Willy, Beerens Aimé, Ghijselinck Jozef, Stevens Arthur en Verleyen Jerome. In die tijd, op het feest van St Jozef, was het de gewoonte om met de autobus (Cars St Chrisophe, weduwe De Vos, Brakel), alle cafés van de gemeente de bezoeken met de leden die dan overal een gratis pint van de gilde kregen, de muziek maatschapij " De Verenigde Vrienden" ging dan ook met de bus mee en speelde aan ieder café een liedje. In die periode waren er nog een 10-tal cafés, zo te zien is de foto gemaakt bij het vertrek van de rondrit! ***************************************************************************************************************
Op 30/03/010, kreeg ik dan bezoek van de sympatieke Olga, reporter/intervieuwer bij de Woestijn Vis, en werd alles ingeblikt. Dat het er gemoedelijk aan toe ging tonen de bijgaande 3 foto's.
16/02/10; Hoed af voor onze postbode Luc , die iedere dag opnieuw en opnieuw, steeds met de zelfde vriendelijkheid stipt op tijd onze post aan huis bezorgt. Laten we niet vergeten dat deze winter extra lang is voor deze mensen die lang voor het klaar wordt op pad zijn om uw post en uw krant op tijd te bezorgen.Als ik mij goed herriner begon de winter van 2010 reeds rond 17/12/09 met veel sneeuw en temperaturen tot - 15° en vandaag 16/02/10 is de vriezeman nog steeds van de partij. Dus een daverend applaus voor Luc en zijn vele coléga's.
De foto's werden genomen aan huis nr 2 op Lobé, Everbeek- boven.
16-02-2010 De meisjes klas van Everbeek- Boven anno: 1958/59 -Bovenste rij, v.n.r., Kindt Ghislaine, Gijselinck Claudine, De Roe Anita, (?), Van Cauwenberghe Claire, De Geeter Lucinne, Mincke Dina, Gijselinck Jacqueline. -Midden, v.l.r., De Lepeleer Godelieve, Dupont Monique, De Groote Marie- José, Halliez Myriam, Dupont Andréa, -Onderste rij, v.l.r., Van Lierde Marie Ghislaine, Vanwinnendaele Annie, Vanden Bossche Florinne, Matthijs Christine, Coeck Josianne, Van Lierde Marie- Paule.
Een familie foto uit het jaar 1923, ter gelegenheid van het huwelijk van Cordier Laurent en De Temmerman Marguerite. -De bekende Brakelse fotograaf L. Coppens nam de foto. -Laurent Cordier ° 30/12/1899 Marguerite De Temmerman ° 27/12/1897 landbouwers -Toen: Muiterij 32, Everbecq, Province du Hainaut -Nu: Maandagstraat 13, Brakel-Everbeek, Provincie Oost Vlaanderen
Foto's terbeschikking gesteld door Claude en Andréa Gijselinck - Dupont
Ieder jaar is de "Foire St Antoine" van Flobecq, een van de eerste kermissen in het land. Dus zijn we gisteren avond even over de taalgrens bij onze vrienden de Walen op bezoek geweest. Sinds Rudi Demotte(PS) er burgemeester, minister en nu minister-president is, wordt er daar duchtig gevierd. Vroeger was dit een kermisje zoals zovelen, dus heden ten dode opgeschreven bij gebrek aan belangstelling. Maar nu met een frisse inbreng en veel geld wordt er daar dus duchtig gevierdt, en de Walen kennen daar wat van. Hier is dus alles aanwezig, een overdekte ijspiste, een grandioos spectakel en een prachtig op muziek gedirigeerd vuurwerk. Hieronder de affice (aankondiging) van het spectakel.
De hoofd- as van Flobecq in vuur en vlam. Sorry Olga, ik bedoelde wel de hoofd- as.
Hier wacht men nog op de man die het vuur brengt. N'est-pas, Cyrille ??
Een verhaal over een monnik.
Grandioze intrede van een verteller, " passeur de rêves", omringd door muzikanten.
Vanaf nu wordt het grandioos. De markt in vlammen. Bemerk de massa volk.
Het varken van Saint Antoine komt brandendt uit de hemel neder.
Spectakulaire in vlammen wandelende reus die op het einde van het verhaal sterft en nog een tijdje blijft nagloeien.
De kerk wordt van uit alle hoeken onder vuur genomen om ........
in brand te staan . Bemerk de "passeur des rêves", die alles verslaat van aan een draad, pal voor de kerk.
En dan de apotehoze, de clou van het spectakel, een grandioos op muziek gedirigeerd vuurwerk die de vernieling en afbranding van de kerk sugereerdt. Werkelijk grandioos, een subliem vuurwerk.
Einde van het verhaal . Voor de liefhebbers van mooie fotogafie, hier was het dus gisteren te doen, in Flobecq, natuurlijk !! Volgend jaar komt St Antoine opnieuw, als België nog niet falliet is!!!
De sneeuwmeter staat op 13 cm., dus op naar een witte Kerst, en dat is sinds mensengeheugenis geleden!
Mijne heimat ingesneeuwd.
Fayte, op zijn winters, zonder zout, voorwaar geen plaats om boven te rijden.
Nog meer Fayte, ligt er wel mooi bij.
En nog meer Fayte.
En voor de laatste maal.
De voet van de Hoogbos in zijn winterkleed; De aanleg van de nieuwe Hoogbos moet nog al een pak geld gekost hebben !!!! Zou er nu echt geen nieuw fraai bord met onze mooie gemeentenaam afgekunnen hebben ??? Als je het mij vraagt, zo'n bord is een visitekaartje voor de bezoekers. Dit oude bord getuigd van weinig smaak en respect voor onze mooie streek. Dit straalt alleen maar verloedering uit, dit heeft niets met zuinigheid te maken !!!!
Hongaarse goulash
30/03/010
