Ik ben Godijn Robert, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Roberto.
Ik ben een man en woon in Brakel Everbeek(boven) (België) en mijn beroep is pré pensioen.
Ik ben geboren op 11/06/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tuinieren,klussen,lezen,reizen,internet.
Everbeek, blijft me boeien,het verleden,he
Verhalen,activiteiten, Everbeek,blijft ons facineren. Het is een mooi, rustig dorp op taalgrens in de mooie Vlaamse Ardennen,het frans is hier nooit ver af.
Deze site gaat over het dagelijks leven,vroeger en nu.
Vroege herinneringen, verhalen,merkwaardige figuren,gebeurtenissen.
U kunt er ook aankondigingen voor een plaatselijke festiviteit op plaatsen.
Uw mening geven, zelf een verhaal aan toevoegen.
Kortom dit is de site van en voor Everbeek!
Everbeekse
Natuurtocht , een crème de la crème !
Dankzij een vlekkeloze organisatie en
een subliem parcours beleven 909 herfstwandelaarseen echte wandeltopper.
Zaterdag 12 oktober : de
Everbeekse Wandeltochtenorganiseren na
Vlaanderens Mooiste, verleden lente en na de Wisselbeker in juli, hun
derde tocht van het jaar; hun 1ste
Natuurtocht door het bosrijke gebied van Everbeek-Boven en Opbrakel. Een
rustige wandeling in de groene en geelbruine herfsttinten van het grote
Livierenbos in de uithoek der Vlaamse Ardennen.
Door een misverstand met de
gemeente heeft het clubbestuur de startplaats van Opbrakel moeten wijzigen naar
de school van Parike, 5 km verderop. Bij enkele wandelaars van verre, voor wie
de streek onvoldoende bekend is en die niet beschikken over een GPS, moet de
wreveligheid hierover even van het hart en het kost enige overredingskracht van
onze mensen om het geval van heirkracht uit te leggen.
De dag begint wat mistig en koud,
doch de weergoden hebben het op een zoveelste akkoordje gegooid met de club en
zorgen voor een droge en zonnige intermezzo-dag. Amper half zeven, in de nog
donker gehulde dageraad, loodst onze parkingwachter William, achteraf
bijgestaan door Peter, de vroege vogels naar een veilige steltplaats. Intussen
nemen de opgeroepen leden-helpers van dienst hun plaats in op de startlocatie
te Parike en op de centrale rustpost te Everbeek -Boven. Vermits er ditmaal
slechts twee posten dienen bemand te worden is er mnder personeel nodig. Toch
zijn nog een dertigtal fervente en trouwe leden graag en uit eigen beweging hun
persoonlijke steun komen betuigen door zelf deel te nemen aan deze mooie tocht.
Het helpersdecor te Parike ziet er deze keer eventjes anders
uit.
Het
traditiegetrouwe duo Dupont Andréa en Monique aan de inschrijvingstafel wordt
deze keer geflankeerd door bestuuslid Sandra en haar dochterStephanie, tevens dienstdoende clubfotografe,
om in staan voor de kassa van de drankbonnetjes. Aan de afstempeling neemt
Claude weer de plaats in van Robert die ditmaal belet is wegens familiale
omstandigheden. Voor de gelegenheid bekommeren Hilda, Rita en dochter Tineke
met vriend Lenny zich om het bijhouden van de deelnemerslijst en het opmaken
van het totaalklassement. Aan de tapkast staan bestuurslid Patrick en Alain hun
mannetje.De afwas wordt verzorgd door
Gertrude en dochter Ria. De koffiebar staat onder leiding van onvermoeibare
Edmonda. Zij wordt bijgestaan door het trio Claudine, Nadine en Carinne. Voor de afruiming in de zaal zorgt de
immer parate en goedlachse Gilbert, samen met kompaan Kurt. Buiten zijn Anja en Odette lekker geurende
braadworsten aan het bakken onder het waakzaam oog van Denis. Voorzitter Willy
en secretaris Jean-Pierre staan in voor de algemene coördinatie en de
logistiek. Het is nu wachten op de schare wandelaars die aan de lopende band
beginnen toe te komen.
De bediening
op de enige centrale en drukbezochte rustpost aan de kerk van Everbeek-Boven is
in handen van een groep ervaren helpers onder leiding van Patrick Tuypens, met
zijn Annick, met Linda en Roger, Myriam en Patrick, Ann en Johan. Met een
dergelijke staf kunnen Willy en Jean-Pierre op hun twee oren slapen.
Ten gevolge
van de startplaatswijziging heeft onze parcoursbouwer Jean-Pierre delaatste dagen nogal wat moeten puzzelen. Toch
is hij met zijn jarenlange ervaring en zijn neus voor idyllischewegeltjes tot ieders verbazing als geen ander
erin geslaagd opnieuw voor de nodige verrassing te zorgen. Naast een korte
tocht van 6 km, meer geschikt voor gezins-wandelen en gelegenheidsstappers,
biedt hijvoor de meer gedreven trotters
twee uitzonderlijke tochten van 12 en 18 km aan langs en door de Everbeekse en
Opbrakelse groene veldwegels en bospartijen, met hun wondermooie faunaen flora, hun rustige kabbelende beekjes en
schilderachtige panoramas.
Als
afstempelaar heb ik mogen ervaren met welk enthousiasme de 909 wandelaars van
einde en verre zich spontaan hebben uitgelaten over hun deelname aan deze
Natuurtocht, de superlatieven lagen op ieders lippen. Het positieve duimgebaar
waarmee eenieder om zijn stempel kwam, was voor mij hartverwarmend, gevoelen
dat ik bij deze wil overmaken aan het clubbestuur en al onze leden.
Dankzij een ongeëvenaard parcours,
uitgetekend door secretaris Vercleyen Jean-Pierre en een ervaren ploeg van
gemotiveerde medewerkers die eensgezind achter hun voorzitter Willy Mortier
staan, is deze Natuurtocht eens te meer uitgegroeid tot een topper op
wandelgebied. Puur wandelgenot in een rustig natuurkader als Everbeek is het
handelsmerk bij uitstek geworden van onze plaatselijke stappersvereniging. Deze
troef moeten wij blijven uitspelen !
Het seizoen
2013 zit er bijna op. Volgt nog het jaarlijks ledenfeest op 14 december als
waardige afsluiter van een succesvol jaar, met de inrichting van drie eigen
tochten en 6.425 tevreden wandelaars. Men moet het maar verdienen !
Net zoals ieder jaar werden wij uitgenodigd door Rita en Eric om naar de kermis te komen in het dorp waar ze veel verblijven en vele vrienden hebben, ondertussen zijn we ook geen onbekende meer in Akaszto, en gezien mijn achtergrond als pompier ben ik daar dan ook goed bevriend bij het plaatselijke korps en worden dan ook uitgenodigd om aan de feestdis deel te nemen. De Hongaren zijn een volk dat met de paarden leeft en iedere gerespecteerde Hongaar heeft wel een mooi span waar hij graag mee uitpakt. Vandaar dit fotoverslag van Eric en mij, reeds eerder verschenen op onze blog: http://www.bloggen.be/hongarije_brakel_be/
Geniet van de foto's.
Hieronder de oorspronkelijke inleiding
Akasztó. De klassieke Bűcsű-feesten ofte de kermis en terzelfdertijd het dorpsfeest ofte falúnap kende traditioneel een paardenoptocht door het dorp ofte in het Hongaars: Csikósok,fogatosok, látványos szüreti felvonulása. Het parcours slingert door de straten van het dorp en het is een gezellige bedoening. Leute & plezier zouden wij dat noemen. En intussen weten velen dit: Hongaren en paarden dat is een combinatie om u tegen te zeggen. Onderweg wordt halt gehouden voor een drankje en/of een dansje. Roberto was een bevoorrechte toeschouwer met uiteraard zijn alziende camera bij de hand. Hierover brengen wij een fotoverslag.
Het fotoverslag.
Een eerste combinatie, ruiter en koets, de koetsier en de medepassagiers in traditionele kledij ofte feestkledij.
Individuele ruiters nemen uiteraard ook deel en de lokale politie staat in voor de beveiliging.
Een gezelschap vrienden op een traditioneel landbouwvoertuig omgebouwd tot een soort huifkar. Leuk detail, het trosje aan de zweep van de koetsier is in de Hongaarse kleuren...
Hup met de beentjes beiden uitgerust in traditionele kledij.
Een slok wijn kan geen kwaad, dit houdt de ambiance erin. Wijn aangelengd met een flinke scheut sodawater...ofte fröccs. Let op de mooie kledij ofwel roodwit ofwel zwartwit ofwel blauwwit.
Op vele wagens zijn muzikale ensembles actief. Ja in Hongarije kent men ook de accordeon...
En muziek laat de benen kriebelen, dus een straatdansje kan er gerust bij. Het is voor iets kermis...
Nog een vrolijke bende op een wagen, die gezelschappen bestaat meestal uit buren. Ook de paarden zijn piekfijn uitgedost.
Ook de lokale zigeuners nemen deel aan de optocht.
En ja daarvan krijgt men dorst, nog een barmhartige Samaritaan die zorgt voor de bevoorrading...
En daar komt de volgende combinatie...en een algemeen zicht op de deelnemers.
' Twee ruiters uitgedost in de traditionele kledij van de 'paardenherder'. Hier de blauwwite combinatie.
Het getuig is uiteraard opgepoetst.
Dit lijken vurige paarden, de Hongaarse Lippica paarden.
Ook combinaties met pony's rijden mee....
Een lid van de volksdansgroep Regenboog-szivárvány uit het naburige Kiskőrös.
Een kleurige foto van paard en veulen dat mee rent met de moeder in het gezelschap van een Csikós. Dit soort gevlekte paard komt veel voor in Hongarije en wordt soms een 'quarter' genoemd met een Amerikaans zadel...
En ze blijven maar komen...let op het speciale paardenras.
Het paard in toom houden heet zoiets...aan de schaduw te zien was het lekker warm...
Een combinatie, wagen en paarden uitgerust met een muziekinstallatie.
Die produceert de nodige decibels om de ambiance erin te houden en danspasjes te kunnen plaatsen...santé ofte egészségedre!
Mooie combinatie met al even mooie paarden. Hongaren en paarden dat gaat goed samen!
De beroemde paardentramuit Kiskőrös.
Dit gezelschap is uitgedost in traditionele Slovaakse kledij. In de streek wonen velen Hongaren van Slovaakse oorsprong. Die kwamen eraan na de Turkse tijd. De turken hebben destijds hele dorpen uitgemoord en geplunderd. En nogal wat streken waren letterlijk ontvolkt. De Slovaken hebben zelf hun eigen evenement.
En de lokale ophaaldienst van grof afval trekt ook mee...neen leute en plezier is toegelaten...
Die kunnen ook enige lafenis verdragen...
En wat te denken wat dit vehikel? Een ééntaktmotor laat dit ding bewegen en is nog krachtig ook...want trekt op vier wielen..
En die moeten blijkbaar vermoeide zielen en ander tuig opladen onderweg....grapje. De lafenis stand staat er verlaten bij...
Heerlijk
weertje vandaag, dus wat tuinieren in de zon. Een gepensioneerde moet met iets zijn dagen vullen. Maar
tijdens het tuinieren viel me op dat onze asters druk bezocht werden door mooie
vlinders , hommels en wespen. Dus wat
doet een amateur fotograaf ? Eerst wat observeren en ja dan begint het te
kribbelen om een paar mooie beelden te schieten. En dit is dan het resultaat.
30/08/13 Koninklijke OLSA (Oud-Leerlingen Sint-Augustinus) Brakel, gaf de jeugd een kans om deel te nemen aan "De Voetbalschool". Van 26 tot 29 augustus 2013 konden de kinderen deel nemen aan deze stage. Zo'n 60 jonge spelertjes, waarvan 58 jongens en 2 meisjes, namen deel. Voetbalstages zijn populair bij jonge spelers en het bewijs daarvan is deze week te zien geweest bij voetbalvereniging K. Olsa Brakel aan de Parkweg in Brakel Dat ze er zin in hadden om de voetbalsport aan te leren merk je duidelijk via het bijgevoegd fotoverslag.
29/08/13 In Nederbrakel, is men gisteren begonnen met de sloop van het gekende huis, bakkerij Van der Linden, in de volksmond, bakkerij" Bij Piekse". Bakkerij Van der Linden was gekend om zijn lekker brood en banket en altijd om 06:00 uur open. De familie Van der Linden bakte op de markt brood sinds drie generaties. In 1890 startte de grootvader de bakkerij, deze was gevestigd in het gebouw waar nu de Belfius bank is. Zoon René werkte mee in het bedrijf. In het nu gesloopte gebouw was voorheen een beenhouweij gevestigd. In 1947 begon Febronie Van Lierde, de vrouw van René, er een winkel in kinderartikels, ze verkocht er wiegen, bedjes, kledij en kinderwagens, deze zaak was gevestigd in het nu gesloopte huis. Bakker René beter gekend als "Pieksenze Né" verhuisde zijn bakkerij ook naar hetzelfde huis in 1955. Het gezin heeft twee dochters en een zoon. Zoon André kwam in de stiel in 1966 en was de laatste in de rij, voordien stond vader René aan de oven, daarvoor was het de grootvader. Hoe ze aan de lapnaam ( bijnaam )" Piekse " kwamen is niet bekend maar tot vorige generatie was het hier gebruikelijk om iedereen een lapnaam te geven, gekoppeld aan een gebeurtenis of toestand. André was een van de laatste warme bakkers van Brakel. Tot een tiental jaren terug waren er in het Brakelse nog een tiental bakkers aktief. De meeste hadden ook nog een broodronde die tot na de oorlog met de fiets of de hondenkar werd bediend, na de oorlog schakelde men over op een bestelwagen om aan huis het brood te verdelen. Iedere bakker had zo zijn broodronde. Zo ook de "Piekse"- familie, zowel vader René als zoon André waren lange tijd bekende verschijningen in het dagelijkse leven tijdens hun broodronde... De geschiedenis van het huis op de markt.Door Peter Vanderstuyf. Op de plaats van de nieuwbouw met o.a café "Gildenhuis" (nr.9) lag reeds in 1515 vermelde overdekte markthal z.g. "Oude halle" . In 1834 werd die door de gemeente aangekocht en o.l.v. architect P. Clepkens (Oudenaarde) verbouwd tot gemeentehuis. Pas in 1922 verhuisde het gemeentebestuur naar de lokalen van brouwerij De Vos ten Z.W. van het marktplein(nr.1) die in1968 door de nieuwbouw n.o.v. architect E. De Witte werden vervangen; de uitbreiding van het gemeentehuis met nr. 2 voltooid in 1999. Bakker André is nu op een wel verdiend pensioen en met hem sluit men de rij van de Brakelse warme bakkers. Hieronder een reeks foto's van de afbraak van dit handelspand. In Oktober wordt gestart met een volledige nieuwbouw. In het nieuwe pand komen een tea-room en een bank
Hieronder een foto van bakker André en zijn laatste trouwe knecht José De Cubber. Foto, Het Nieuwsblad.
25/08/13 Op zondag 25 augustus, vierde de VOLKSTUINEN BRAKEL haar 75 jarig bestaan. Volkstuinen Brakel, een socioculturele en vrijwilligersvereniging die het hobbytuinieren promoot, vierde haar 75 jarig bestaan. Dit kon niet doorgaan zonder er een mooi feest van te maken. Voorzitter Frans ROMAN en zijn leden mogen fier zijn op hun werk. Ze hebben er een mooi feest van gemaakt, een mooie receptie, een bloementapijt, allerlei standen en veel steengoede muziek gebracht door "The MONTANAS". De Volkstuinen Brakel, een bloeiende vereniging met meer dan 250 aangesloten leden. Voor meer info: Frans ROMAN - 0494 60 57 55 Het logo en het ontwerp van het bloementapijt.
En het tapijt zelf, gerealiseerd... Tweemaal zicht op het bloementapijt, met dank aan de commandant van de brandweer BRAKEL. Burgemeester Stefaan De Vleeschouwer geeft een korte toespraak.
Ook voorzitter Frans Roman (met microfoon) werd in de bloemetjes gezet door het bestuur.
De verdienstelijke leden omringd door de notabelen in gezelschap van een aantal prominenten, schepenen en gemeenteraadsleden: van links naar rechts: schepen Marleen Gijselinck, gemeentesecretaris Jürgen De Mets, schepen Hedwin De Clercq, burgemeester De Vleeschouwer, schepen Johan Thomas, Schepen S Hoeckman, schepen A Flamand, gemeenteraadsleden Noel Morreels, Marcel Van Snick, Christine Dhaeyer, OCMW raadslid Bart Morreels en Marnix De Groote van de seniorenraad
Léon De Geeter, het langst aangesloten lid, tussen Herman De Croo, Frans Roman en minister Alexander De Croo.
Met zen allen in de tuin! Schepen Thomas, schepen Hoeckman, Schepen De Clercq, Noel Morreels gemeenteraadslid en Bart Morreels OCMW raadslid, gemeentesecretaris Jürgen De Mets, gemeenteraadslid Saeytijdt en gemeenteraadslid Jan Haegeman
En steeds meer volk in den hof! Rechts het groepje van de vorige foto en het linkse groepje: schepen Flamand, minister A.De Croo, schepen Gyselinck, burgemeester De Vleeschouwer, en Frans Roman
De ladderwagen stond ter beschikking voor zij die geen hoogte vrees hadden en het bloemenkunstwerk van uit de hoogte wilden aanschouwen.
Rondje markt te Brakel? Graag! De kerktoren!
Het gemeentehuis.
De dekenij.
Herman geniet van het malse gras.
Deskundige uitleg van de imker.
Het logo van de Volkstuinen.
Deze drie meiden waren heel fier op hun zelf gemaakte confituur.
Pipo de clown en ballonnen kunstenaar.
Lekker ijsje? Daar voor moet je bij Luc zijn.
Bloemen atelier van bloemen huis Florynne.
Frans en Léon gaven uitleg over de werking van hun Volkstuinen vereniging.
Dat was lekker, maar beetje sterk!
The MONTANAS in volle doen. Mooie nostalgische 60 -70 jaren muziek.
Hubert heb ik kunnen inblikken tussen de troms door. Dat noemt men een gelukkige drummer !!!
22/08/013 Gisteren een wandeling in de buurt gemaakt, lekker zomers weer, alhoewel de herfst kondigt zich stilletjes aan. De natuur maakt zich klaar voor de winter, de vruchten zijn bijna rijp. Ik kon het niet laten van een paar foto's te nemen. De meeste foto's zijn genomen in het Hayesbos Graag een beoordeling van de foto's.
VOLKSTUINEN BRAKEL 75 JAAR JUBILEUMVIERING 75 JAAR 25 Agustus 2013
11:00 uur:Onthulling van het bloementapijt 80m² op de markt Beiaard concert Vrij bezoek tot +- 17:00 uur
Ondertussen:Optreden van "The Montana's De reuzen van Elst Kinderanimatie Standen van andere Brakelse Verenigingen
Met medewerking van: het Gemeentebestuur, de Technische dienst Brakel, de Culturele Raad, Werkgroep Wasteelsbeiaard, Braekelclub- Nederbrakel, Imker Hoebeke Guy en Bloemen Florynne
Sylvain De Lange Geboren in Opbrakel op 19 Juni 1933 Overleden in Gent op 01 Augustus 2013
Info: Sylvain werd geboren te Opbrakel, aan de taalgrens. Hij heeft regelmatig Waalse voorouders. Na zijn humaniora gaat Sylvain studeren aan U.C.L. (Université Catholique de Louvain). Hij studeert af als licentiaat in de Germaanse Filologie, met als eindverhandeling een 4-delig werk over de Vlaamse en Waalse taalgrensgemeenten tussen Oost-Vlaanderen en Henegouwen.Hij ontvangt de Provinciale prijs voor Heemkunde voor het gedeelte dat hij schreef over Geraardsbergen. Hij is een grote bewonderaar en promotor van zijn streek. Hij schrijft dan ook talrijke artikels over cultuur-historische sites. Hij is ook een hevige verdediger voor het behoud van het patrimonium zoals het grenspad tussen Vloesberg en Opbrakel en het Livinuskruisen in het Brakelbos. Sylvain is voorstander van een goede verstandhouding met "Pays des Collines", tevens heeft hij ook interesse voor de rechten van de Vlamingen in de taalgrens, met D'Hoppe en Vloesberg. Hij is ondervoorzitter van de Geschied- en Heemkundige Kring Triverius, erevoorzitter van V.V.V. Brakel, voorzitter van de V.V.V. Vlaamse Ardennen (nu Toerisme Vlaamse Ardennen). Hij is ook redactielid van de Vlaamse Wandel- en Omnisport Federatie, erelid van de Geschiedkundige Vereniging Het Land van Aalst, de Geschied- en Oudheidkundige Kring van Ronse en het Tenement van Inde, Heemkundige Kring, businaris (Maarkedal) en de Heemkundekring De Zwalm (Zwalm). Lid van de Geschied- en Heemkundige Kringen van Geraardsbergen, Lessen, Ath, Doornik, Mont de l'Eclus en de Cercle Culturel des Collines. In 2008 was Sylvain laureaat van de Reinaertprijs 2008. Bron: http://www.kivt.be/SylvainDeLange.html
Alhoewel Sylvain een geboren en getogen Opbrakelaar is (hij woonde er reeds jaren niet maar is er nooit echt "weggeweest"). Hij was vooral actief in de toeristische sector. En in dit verband was hij belangrijk voor o.a. Everbeek. Hij was zijn hele leven gefascineerd door de taalgrens. Hij publiceerde vele malen en op diverse plaatsen en tijdschriften over Everbeek en vooral over de vele kapelletjes die Everbeek telt. Hij was jarenlang voorzitter en medestichter van Toerisme Brakel vzw. De laatste jaren was hij er erevoorzitter. Legendarisch waren zijn discussies met de zilveren schepen over punten en komma's in een of andere toeristische tekst en over de juiste schrijfwijze van bepaalde woorden. Hij was de bedenker van de bekende Taalgrenswandelingen. Hij maakte de parcours en schreef de teksten voor de brochures. Ook op de Everbeekse wandeltochten was hij een veel en graag geziene gast om mee te wandelen en/ of een trofee te overhandigen.... Met hem verliest Opbrakel (maar ook Everbeek) een merkwaardige figuur. Eentje die nog goed de tijd kende dat Everbeek nog bij Henegouwen behoorde. Ook in die kringen was hij goed gekend. Hij publiceerde samen zijn broer een streekgeboden roman. Bekend zijn ook zijn bijdragen over o.a. Trimpont en nu onlangs de kapel te Koroot.
Opmaak: Roberto Bronnen: K.I.V.T. Koninklijke vereniging kunst in vrije tijd Onderste foto: M. Van Snick
Zondag
28 juli : de 33ste editie van
de Wisselbeker Everbeekse Wandeltochten
. De 2de tocht van een drieluik dit jaar, na de succesrijke
VlaanderensMooiste in april en de komende Natuurtocht in oktober. Meer dan 2.000 Vlaamse en Waalse stappers zakten
naar onze grensgemeente af voor een deugddoende wandeling in het stuk
ongerepte natuur, dat ons dorp is. In de
tuin van het buurthuis De Cordenuitwaren
alle ingrediënten aanwezig voor het beleven van een echte wandelkermis.
Na drie dagen en
nachten van snikhete temperaturen,intense onweersbuien en felle rukwinden, waren de weergoden ons ditmaal goed
gezind. Het hels gedoe was immers over, zonder schade. We werden wakker onder een zonnige hemel eneen licht briesje zorgde voor een aangename wandeltemperatuur. De deuren van
de startzaalDe Cordenuit waren amper
open of daar kwamen één voor één al gretige wandelaars aanschuiven voor deze
unieke landelijke ontdekkingstocht in deze uithoek van Vlaanderen. Onze ervaringrijke en geprezen parcoursmeester Jean-PierreVercleyenhad weerom zijn goocheltrucks bovengehaald en bood de vele stappers 7 sublieme
tochten aan, van 6 tot 42 km, zodat eenieder aan zijn trekken kon komen. De diverse parcourssymboliseerdende natuurlijke rijkdom van onze deelgemeente
Everbeek, haar prachtig en nog ongeschonden landelijk karakter, haar rijk
begroeide akkers ,rustige landwegen, geurende weiden, talrijke kerkwegels,
verkwikkende beekjes, pittoreske bospaadjes, heuse bospartijen en bovenal zijn
vele mooie vergezichten op de heuvels van
de Vlaamse Ardennen en de nabij gelegen Waalse Pays des Collines. Onderweg
warenvier rustposten ingeplant en een
mobiele bierwagen voorzien, bemand door geroutineerde clubleden om de hongerige
magen en de dorstige kelen te kunnen voeden en laven. Bij afstempeling aan de
aankomst kregen zij die reeds 2 tochten van het Everbeekse drieluik hadden afgewerkt
een heuse zakkalender 2014.Op de koer van De
Cordenuitspeelde het huisorkest
vrolijke deuntjes, de barbecue draaide op volle toeren,lekkere pannenkoeken met koffie gingen gretig
van de hand en in de boomgaard hadden onze tapgasten en onze kelners meer dan
hun werk. Kortom, een vrolijke sfeer tot in de late uurtjes.
Het
is voor de meeste wandelaars ongetwijfeld een zeer aangename zondag geweest, in
echte kermissfeer.Na de fysieke
inspanning tijdens de wandeling volgde daarna de plezante ontspanning in het unieketuinkader van de Cordenuit en die combinatie maakte van deze tocht iets
bijzonders, iets dat in ieders wandelgeheugen nog lang zalbijblijven . Terecht een pluim op de hoed van
voorzitter Willy en de zijnen voor hun quasi perfecte organisatie . Echter
niet vergeten dat zulks enkel mogelijk is geweest dankzij de doorgedreven inzet
van zeer vele clubleden, die spontaan en vrijwillig het beste van zichzelf
hebben gegeven.De EverbeekseWandeltochten zijn een échte vriendengroep ,meer
dan ooit springlevend ! En nu met
verenigde krachten op naar ons 3de luik van dit jaar, onzeNatuurtochtin oktober.
29/07/13 De 33e Everbeekse Wandeltochten waren terug een groot succes. 2002 wandelfanaten zijn terug naar Everbeek afgezakt. Het weer was ideaal om te genieten van onze prachtige streek, de weergoden hadden ons een mooie wandeldag beloofd en hebben woord gehouden. Vrijdag tijdens de opbouw werden we verrast door een heus onweer met stormwind, maar gelukkig zonder veel schade, voor ons althans, zaterdag eindigde met een zelfde scenario. Iedereen die bij de opbouw betrokken was heeft waarschijnlijk heel de nacht geen oog dicht gedaan. Zondag morgen was iedereen op post, maar gelukkig was er geen schade, en kondigde de ochtend zich schitterend aan. Het werdt een mooie wandeldag , niet te warm, af en toe een wolkje en de zon, 25°, wat verlangt een wandelaar meer! Lof over ons parcours, alom. De parcoursbouwer werd meermaals bejubbeld. Dit maal geen wandelfoto's in dit artikel, alles draait hier om de start- en aankomst plaats, de mensen die er voor zorgden dat iedereen op zijn knip bediend werd. Hier volgt een algemene indruk.
Zondag 05:30 uur, alles wacht en is klaar voor de opkomst.
Wat kan een broodje op een vroege morgen smaken, nietwaar Stephanie.
Inschrijven bij bekende gezichten, Andréa en Monique. De eerste hebben zich klaar gemaakt en vertrekken.
Broodjes smeren in de keuken, alles dagvers.
Effe de gekozen route inprenten.
Een paar sfeerbeelden van de afdeling "buikje vullen na een ferme mars!".
De meiden van het pannenkoeken huisje, dat was een vrolijke bende. Wij van daar rechtover, de inschrijving en eindafstempeling afdeling, werden op de knip bediend met een lekkere pannenkoek.
Opgelet, hier wordt alles klaar gemaakt om de dorstigen te laven.
Wie lust er geen lekkere "Geraardsbergse mattentaart?.
Chris, houdt alles netjes bij.
Die waren niet echt benieuwd, ze groeten ons gewoon van over het muurtje, een vriendelijk stel gelukkige wandelaars.
Een info stand van de "Brakelhoen" club.
Lekker fruit voor onderweg kon men hier opslaan.
Bij Heidi kon men terecht voor allelei Aloë Vera producten.
Lekkere ribbetjes en niet te versmaden worsten van ons bakteam.
Aanschuiven!!
Is dat niet een prachtige locatie?
Iedereen gelukkig.
En voldaan, een lekkere pint kan lekker smaken op zo een prachtige locatie.
De leden van "Joggingclub Brakel"
Op deze plaats kon mijn zijn geld omwisselen in kleurrijke jetons.
Paul op zoek naar een mogelijk mankement, zorgde dat alles perfect ronddraaide.
Alles netjes afgeruimd, Olga?
Ja , ja, je zult maar een gelukkige man wezen. Met veel genot werd er hier voor de foto geposeerd.
Leuke bende binnenin.
Marcel, blef ne kjer op ouwe stoel zette, ek goa ne kjer e potret van hou trekken. Ge moe nie schauw zen, hie zal gjel zeker goe gelekt zen! Dat is dan een vleugje echt Ieverbeks! Marcel, blijf eens op uw stoel zitten, ik ga eens een foto van u nemen. U moet niet bang zijn, hij zal heel zeker (waarschijnlijk) goed gelukt zijn! En in het Nederlands.
Afstempelen, bij Annie en Claude.
Jean Pierre en Willy de duiveltjes doet al.
Onze burgervader en andere heel bekende Brakelaars (schepenen, gemeenteraadsleden, vertegenwoordigers van Toerisme Brakel) poseren met de prijswinnaars.
Een reportage van Jean - Pierre Declerck, over zijn indrukken tijdens de eerste Vlaanders Mooiste wandeltocht. Lees hieronder zijn wandel ervaring, Jean- Pierre is kennelijk diep onder de indruk van deze mooie wandeling.
Wandelclub Everbeekse
Wandeltochten vult dit jaar een gat in de wandelmarkt op. Ter gelegenheid van
100 jaar Ronde van Vlaanderen hebben zij een parkoers rond Brakel uitgetekend
dat de naam 1ste Vlaanderens Mooiste Wandeltocht meekrijgt. Bij de
start in de ruime sporthal van de Sint-Augustinusschool is het ondanks het
vroege uur al één en al chaos door horden aanrukkende wandelaars. Van heinde en
verre komen ze naar hier afgezakt, je hoort nogal wat Hollands, maar ook heel
wat Limburgers en zelfs Luxemburgers willen deze unieke wandeltocht in en rond
de parel van de Vlaamse Ardennen voor geen goud missen. Chris en Anny zijn al
vlijtig aan het tellen, Edmonda zorgt voor een vroege koffie, inschrijven en op
weg voor een wandeling van 26,9
km.
Achter de school wordt een
woonwijk doorlopen, een wei door tot de knieën in het hoge gras, een paadje
tussen wat haagbeuk achter het kerkhof door. Kort wat straat in en uit en bij
een kapel sta je opeens aan de voet van de Valkenberg. Het loopt stevig op,
voorbij café Venus waar het terrasje ieder jaar veel te klein is om de vele
kijkers bij de Ronde van Vlaanderen een plaatsje te bezorgen. Boven een felle
duik, een smal panoramawegje in dat boven een cuvette doorloopt. Het gordijn
over de prachtige natuur van de Vlaamse Ardennen opent zich. Ver aan de einder
op een heuveltje Sint-Maria-Oudenhove, de bosjes boven op de Berendries die er
straks zit aan te komen, in de berm zeldzame blauwe dovenetel. Terug omhoog,
slieren bergaf het Dompelsbos in dichtbij Elst waar het genieten is van het
jonge lentegroen van statige beuken. Op een éénmanspaadje met een gleuf
middenin en waar een bronnetje kort voor wat prut zorgt wordt de pinguïnpas
ingezet om boven op de Boekendries te komen. We stappen van valleitje naar
valleitje steeds op en af, slaan een oogje op een redelijk grote wijngaard waar
straks Château de Crau geoogst zal worden en opeens is daar een spitse kerktoren.
In een diepe vallei ligt het bekoorlijke Michelbeke. Wij lopen het dorp in tot
de Sint-Michaëlshoeve, mijn boter en kaasboer, de beste mijlen in het ronde.
Ernaast de kerk, waar wij voor het portaal een steegje inslaan dat ons voor de
hotelschool afzet, even naar rechts en achter de hoek, de sportzaal voor een
eerste controle na 6,7 km.
De langste afstand maakt hier
een lokale lus van 7,3 km.
Wij doen even keirekewere , lopen tot aan de voet van de Berendries, maar
gaan eerst het wandelpad langs het riviertje de Zwalm afdraven tot midden de
natuur een tentje voor een eerste leuk intermezzo zorgt. Een niet alledaags
aperitief wordt hier aangeboden. Vlug komt het natuurgebied van de Zwalmvallei
er nu aan. Drassige wegeltjes tussen moerasbosjes, verrassende paadjes midden
lentebloeiers, houtwallen en braamstruwelen, maar gaandeweg begint het opeens
op te lopen, steeds steiler op de flanken van de Berendries. Immens mooie
vergezichten volgen elkaar op, diep onder ons het prachtige dorpszicht op Michelbeke
midden een gordel van smaragd, op de tegenoverliggende heuvelrug baadt Elst in
de zon. Het gaat nu steeds hoger en hoger, daveren een slibberkasseitje af,
slieren op en af tussen de bontgekleurde weiden tot wij opeens op de top van de
heuvel uitkomen. Brakel ligt heel diep in de vallei binnen handbereik, maar wij
gaan nog niet naar huis. Vanaf hier kan je jezelf laten gaan en genieten,
zakken tot terug bij de Zwalm en dan terug op naar de sportzaal waar Patrick en
Linda juist aan de lus beginnen. Of t schoon is? Zal nog niet zeker!
Achter de sporthal wordt nu
gekozen voor het wandel en fietspad dat tussen de weiden en een brede meanders
trekkende Zwalm doorloopt. Bij de Sint-Franciscusschool heel even de drukke weg
naar Zottegem, maar dan slaan wij de dreef in die ons recht op het kasteel
Lilare afstuurt. Wij lopen het kasteeldomein hele maal rond en klauteren dan op
een graspad de Zwalmvallei uit. Boven zorgt Brouwerij Roman voor een welgekomen
Adriaan Brouwer. Bij een overjaarse mooi gerestaureerde truck is het heerlijk
verpozen midden een prachtig natuurkader. Er terug vandoor. Sommigen hebben
blijkbaar te veel van het geestrijke vocht geproefd want velen moeten
teruggefloten worden om het pad in te slaan dat ons hoog de kouters in stuurt. Even
lager en dan omhoog het Vossenhol op. Midden een weelderige natuur wordt
gedaald, een streepje asfalt langs stokoude wilgen en dan het Kloosterbos
binnen. Het onderste gedeelte is bronnetjesgebied zodat we ons een weg moeten
banen tussen het struikgewas. Hoger gaat het tussen dichte braamstruwelen waar
het blauwe slangenkruid welig bloeit, verder heerlijke stukken bosparkoers. Eens
tussen het jonge lentegroen uit staan wij boven op de Elverenberg. Op stoffige
veldwegjes lopen wij achter Sint-Maria Oudenhove door, door de kouters van het
Heiveld om verder de weg naar Ninove te dwarsen. Trage asfaltwegjes en
veldpaden brengen ons tot bij de Toepkapel boven op de Kapelberg.
Rond de kapel bevinden zich de
zeven staties van de ommegang Jozefs Smart en Vreugde. De kerk werd door
dorpelingen opgericht in 1924 als dank omdat het dorp was gespaard gebleven in
de oorlog. Wij dalen bezijden een akker en komen wat verder na 21,7 km. bij onze laatste
controle op het voetbalveld van FC Kruisstraat. De kantine binnenkomen is geen sinecure
en medewerkers komen hier handen te kort om iedereen van spijs en drank te
voorzien. Met tientallen zitten wandelaars hier te zonnen op het terrein.
Er rest 5,1 km. Er wordt een ommetje
gemaakt om de aanzwellende meute van aankomende wandelaars te ontwijken en dan
wordt via doorsteekjes en kerkwegels gedaald tot de ringweg rond Brakel die
gedwarst wordt. Het einde is nabij denk je dan. Niets is minder waar! Wij
draaien weg om de hellingen van Ten Bosse op te trekken. Hier plaatste Johan
Musseeuw in Vlaanderens Mooiste jaren geleden een verschroeiende demarrage, de
rest zag hem slechts aan de eindmeet terug. Boven blijven wij heel kort op het
plateau, dalen met een heerlijk vergezicht op Opbrakel midden de bloeiende kerselaars
en komen dan Brakel in. Even nog rond de vijvers en door het park van de
Rijdtmeersen, de straat af en wij lopen de koer van de school afgeladen vol met
zonnekloppers op, het einde van Vlaanderens Mooiste.
Een wandeltocht niet van super
maar van hyperlatieven. Heuvels à gogo, een weelderige natuur in haar mooiste
lentetooi, pittoreske dorpen, murmelende beekjes, nu en dan wat cultureel
erfgoed. Dit was niet Vlaanderens Mooiste maar s lands mooiste, een schot
recht in de roos. Bijna zeker de topwandeling van het jaar.
Een mooie foto van bestuurleden, Jean-Pierre, Patrick, Willy, Chris en Anny samen met vader Herman en zoon Alexander De Croo en José De Prez van de V.V.V. Toerisme- Brakel, www.toerisme-brakel.be.
De foto is toegestuurd door: Glorieux Liban van wandelclub, LES CHATONS uit Ronse
Bronnen: Jean - Pierre Declerck en Chris. Foto: Glorieux Liban
Patrick Vanderstukken, die +- 5 jaar naar de wisselbekertocht van Everbeek komt, schreef zijn indrukken over Vlaanderens Mooiste.
Annieken,
Chris en het ganse Ieverbeekse wandelpeloton blazen vandaag de wandeltocht
vanuit Brakel nieuw leven in en daar willen we bij zijn. Trein en bus loodsen
ons feilloos naar de ruime startzaal, met een tiental zijn we vanaf
Brussel-Midi. In de zaal gonst het van de activiteit, we noteren kenners uit
Morstel, Assenede e.a.. Ook Etienne de facteur van Nukerke is present. Ik
vraag hem hoe het ermee gaat. Oep zn pitjes meniere antwoord hij met guitige
oogjes. De Ename smaakt hem nog altijd, dus dik in orde bedenk ik.
De
parkoersbouwer van Everbeek laat zich al snel gelden. We doorkruisen een witte
wijk tot bij een grasveld. Lopen er letterlijk dwars doorheen met een eerste
fraai uitzicht op de tegenover liggende heuvel als toemaatje. Er staat geen
zuchtje wind, de zon priemt warmte in onze ruggen. We gaan wat kerkwegels
lopen, volgen het Toeppad langs grachtjes. Waar de 12 km ons verlaat wacht het
echte werk. Als Flandriens zwoegen we ons de Valkenberg op. Lekker geniepig
deze eerste klim, met wat extra percentjes achter elke bocht. Gezwind nemen we
beiden de eerste Vlaamse col. Doen nog een extraatje tot Twaalfbunder en
genieten opnieuw van een magistraal groen vergezicht. Wielertoeristen kijken
ernstig, ook zij hebben net een stevige kuitenbijter achter de rug. Onze
parkoersmeester houdt van speels. Waar enigszins mogelijk duikt hij onverharde,
soms modderige kerkwegels in. We dalen over tarmacjes tot Elst en even later
Michelbeke. De eerste rustpost na 6,7 km is welkom. Ook hier een drukte van
belang, de helpers komen handen te kort. Everbeek scoort, zoveel is nu al
duidelijk.
Wij
vertrekken voor een lokale lus. Komen JP en Claire tegen, onze maat eindelijk
weer in betere doen en de overtollige kilootjes wegzwetend. Ook JPD heeft het
over een pittige, prachtige lus. We zijn er klaar voor ! Stappen aanvankelijk
langs de Zwalmbeek. Negeren het aangeboden aperitiefje en ploeteren een paar
keer door een modderstrookje. De eerste klim langs de flanken van de Berendries
is er eentje van kassei bedekt met uitspoelsel van veld & wei. Lekker
golvend is het parkoers vervolgens langs de Zottegemse Boterhoek. Tarmacjes en
pittige strookjes onverhard wisselen elkaar voortdurend af. We hebben blijkbaar
allebei onze beste klimmersbenen vandaag, laten menig wandelaar onze hielen
zien. Op het hoogste punt van de omgeving eindelijk een vlak, stoffig pad. We
nemen de tijd om rond te kijken over het Vlaamse land dat hier reikt tot het
Waalse La Houppe. De Berendries, die duiken wij naar beneden tot bij de
rustpost in Michelbeke. Bij het stationsgebouw en de sporthal zit menig
zoneklopper te genieten.
We gaan nu
het fietspad op langs de Zwalmbeek tot bij domein St-Fransciscus. Dan vindt de
parkoersmeester het welletjes, klimmen zullen we, over onverhard tot bij de
tapperij Roman. Waar een kleine vereniging groot kan in zijn ! Elke wandelaar
mag genieten van een gratis beker heerlijk zacht gerstenat. Zo kennen we die
van Everbeek ! We zetten onze weg verder richting Vossenhol, tarmacje dat we
even delen met motards. Zijn in St-Maria-Oudenhove en krijgen een fenomenaal
uitzicht over Brakel en omgeving cadeau. Draaien rond de vallei als wandelden
we hoog in een amfitheater. Mogen een bos in. Omzeilen een kletsnat strookje en
genieten van het bloementapijt dat overgaat van blauw naar wit, naar duizenden
anemoontjes. Wat is dit een prachtig stuk parkoers ! Bij Heyveld duiken we de
akkers in. Moeten de Brusselsesteenweg over en wandelen langs huisjes en
hoeves, hoog in de heuvels de 12
km tegemoet. Samen doorkruisen we een eenmans bospaadje
tot plots een pracht van een kerkje met bidweg, de knap gerestaureerde Toepkapel.
In gestrekte draf gaat het nu naar Vijverdal en de laatste rustpost. Het
voetbal kantientje kan de toevloed aan wandelaars niet slikken. De wachtrij
voor spijs en drank bedraagt er zeker vijftig meter. Wij posteren ons op enkele
afgezaagde bomen en strekken even de beentjes.
Hebben nog
een klein uurtje voor de boeg. Nog meer kerkwegels, onverhard of met asfalt
bekleed worden ons deel. Eentje noemt zelfs Dwars-door-Brakel. Dat doen we ook,
met een ruime boog rond het centrum lopen. Natuurlijk hoort daar een klim bij,
deze van Ten Bossche tot De Olifant. Nog steeds gezwind nemen we ook deze
laatste hindernis. Duiken een laatste keer de vallei in en stappen door de
Sint-Pieterswijk richting Rijdtmeersen. Vertedert vergaapt het ganse gild zich
aan de eerste wilde eend met uitgebreide kroost. Ukkepukjes nauwelijks uit het
ei maar al driftig paddelend. Nog een paar straten en ook wij kunnen van een
blonde Ename of twee genieten. Praten wat bij met een zichtbaar vermoeide maar
ook tevreden Chris.
Dan wacht
de bus richting Zottegem en een gezellige babbel met een koppel uit Buggenhout.
Op een zonnig terrasje bij het station bedenken we dat deze eersteling toch wel
sterk was, een prima generale repetitie voor de zomerse escapade in de
Everbeekse thuisbasis. We kijken er al naar uit !
Verschenen
op:www.beneluxwandelen.eu Met toestemming van: Patrick Vanderstukken. Bron: Chris Vancauwenberge.
