Van Mechelen naar Santiago de Compostela Via deze blog zullen wij jullie net als tijdens onze reizen naar Budapest en Sevilla op regelmatige tijdstippen informeren over onze reiservaringen. Voor ongeruste familieleden kan deze blog ook dienst doen als "teken van leven". (panikeren mag indien er twee weken geen nieuws verschenen is...)
25-09-2011
"Zwijg nu en trap voort"...
... want anders gaan wij er niet geraken. Wij zijn nog maar 500 km gevorderd in Spanje en overnachten nu in Teruel, een stad die in 1171 door Alfonso II op de Moren is heroverd en waar heel wat gebouwen in de Mudejar-stijl te zien zijn. Wij hebben wel al twee gebergten doorkruist, de Sierra Catalunya en de Maestrazgo, waar wij de hoogste col van de route, de Puerto de Villaroya beklommen hebben (voor sommigen is dit een "colleke" van 1700 meter hoogte, maar wij zijn toch fier dat wij met onze bagage boven geraakt zijn).
Bij vertrek uit Girona waren de weergoden ons iets gunstiger gezind; er had 's nachts een onweer gewoed en de temperatuur was gezakt tot een aangename 18º C, heerlijk fietsweer. Toch hebben wij het gewicht herverdeeld en Jo vervoert nu wat meer kilo's dan in Frankrijk, omdat Vero van de hitte last had bij het klimmen en het de dagen daarna ook telkens weer in de twintig graden werd. Op onze eerste beklimming van Anglès naar Sant Hilari (25 km) staken wij zelfs een mountainbiker voorbij, en dat met al onze kilo's en zéro komma zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro zéro... mg glenbuterol in ons bloed!
De volgende dag, na de lunch in Manresa, klommen wij gedurende 17 km met aan onze linkerkant een prachtig zicht op de rotsformatie van Montserrat. Die nacht sliepen wij in een ietwat verouderd hotel in Igualada, waar het "ontbijt" in de overnachtingsprijs inbegrepen was. Wij maken ons al lang geen illusies meer over het Spaanse ontbijt, hoor, meestal is het gewoon een kop koffie met 1 croissant, alleszins te weinig om als fietser de bergen op te geraken. In het bergdorp Herbés kregen wij koffie met madeleinen als ontbijt, en antwoordden wij met een gretige "Sí" als hij vroeg of wij er meer wouden. Maar zelfs volgepropt met madeleinen is een klim van 8% niet van de poes. Die dag besloten wij dan ook een stukje van de route met de bus te doen, maar met een goede reden; de weg tussen La Mata en Cantavieja is namelijk in zo'n slechte staat dat het echt moeilijk fietsen zou zijn, om niet te spreken van mogelijke schade aan het materiaal. De bus reed zelf maar 35 km/u, en alles schudde en rammelde en wij als enige passagiers kregen zo een gratis massage.
Vanmiddag hadden wij dan tijd om Teruel te bezoeken, en morgen gaat het matig klimmend verder richting Cuenca, waarna wij Don Quichote kunnen achterna gaan in de rustig glooiende streek La Mancha. Wij hopen vanaf nu terug meer te kunnen kamperen, totnogtoe is dit ons slechts 1 keer gelukt na Girona, en wij moeten toch een reden hebben om dat gewicht mee te sleuren, niet?
Onze etappes: Girona - Toná 80 km Toná - Igualada 77 km Igualada - Vilanova de Pradès 81 km Vilanova - Gandesa 77 km Gandesa - Herbés 76 km Herbés - Morella - Cantavieja 22 km + 43 km met de bus Cantavieja - Cedrillas 60 km Cedrillas - Teruel 31 km
Reacties op bericht (2)
26-09-2011
verslag
beste Jo & Véronique,
Amai! Jullie zitten al in Spanje. Wat gaat de tijd snel vooruit. Geniet van de komende krachtinspanningen en het zalige weer. Trouwens: 'een colleke van 1700m' vind ik al een mooie prestatie!
Groetjes Jana, van de collega's hé
26-09-2011 om 15:33
geschreven door Jana
25-09-2011
verslag
Beste Jo & Véronique,
leuk om jullie verslag eindelijk te kunnen lezen (mijn computer is in totaal zowat een maand out geweest wegens problemen met de harde schrijf). Ziet er weer een kei-mooi parcours uit en leuk gezelschap
Vandaag heb ik met Hanne en Bette een fietszoektocht gedaan richting Putte Kapellen / Woensdrecht. 20 km hebben de jongedames in de benen. Tempo: ik schat 5 km/uur... Maar smaakt alleszins naar nog !
