↑Bayrische Krustenbraten in Rahmsauce mit Rotkraut und Knödel
↑Het is belangrijk om na elke wandeltocht of nordic walking te stretchen. Soms met minder prettige gevolgen !
↑Het was fijn vertoeven in het grootste art deco café van Praag in het representatiehuis. De livemuziek was ook zeer goed.
↑De 'home made goulash, de frieten en de spaghetti met lookolie' waren zeer goed in Restaurant Jarmark te Praag en het bier werd er voor je ogen gebrouwen.
↑In Rehore Ramsy dronken we lekkere koffie. Dit koffiehuis annex boekenwinkel is gevestigd in passage Lucerno te Praag in het centrale deel van de passage.
↑ Mojito is een uitstekende dorstlesser op warme zomeravonden. Erik weet er alles van en op onze blog vind je het recept !
↑Wil je in augustus wandelen op de Bolderberg... neem dan je voorzorgen voor mug en wesp of 't wordt er erg !
↑ Hier nog een sfeerbeeld van het muzikantentrio tijdens MUZIEK AAN TAFEL op zaterdag 21 november 2009. Noël Schobben, Eddy Verstappen en Carl Huls vonden de juiste ingrediënten voor deze -voor ons- derde editie van MUZIEK AAN TAFEL.
↑Politie in Cuba
↑ Gnocchi Romana
DE VRIENDEN VAN DE DWAZE TAFEL
De avonturen van Erik en Johnie
16-03-2014
QUIZ VAN DE MAAND
Het is het bier van de kopman
die bergen verzet met de koppigheid van een kind
het is het bier van de ambitie
van de passie die volhoudt met de kop in de wind
het is het bier van de liefhebber
want elke overwinning is een beloning voor iedereen
het is het bier waarvoor je tot het uiterste gaat
want zoals dit bier zo is er geeneen
Welk is de naam van dit bier ?
De winnaar krijgt een gratis proefles nordicwalking van DVvdDT !
Bij het bedrijven van sport was het, in mijn herinnering, altijd guur
weer met een schrale oostenwind. Vandaag echter niet ! We wilden ons
lichaam wat ontwikkelen en de gezondheid in stand houden, verder niets.
Een andere factor was het verenigingsleven. Altijd waren er leden (en
dat gold ook andersom) van wie je op het eerste gezicht een instictieve
afkeer had en met wie je binnen vijf minuten overhoop lag. Vandaag
echter niet ! De wandelclub waarvan we deel uitmaken (DVvdDT) heeft een
voortdurend tekort in de clubkas en zodoende. Het gevolg van deze
schaarste was dat we na afloop van onze wekelijkse vergadering geen
consumptie mochten nuttigen. Dit alles speelde zich af in Kanne,
Vroenhoven, Kesselt, en Veldwezelt. Geen enkele maar dan ook geen enkele
horecazaak kon ons een biertje van de week aanbieden. Enkel de
nachtwinkel van Achmed was nog open! Hier moet ik ophouden; de verdere
gebeurtenissen liggen niet meer in chronologische volgorde in mijn
geheugen. Het is ook karnavalzondag... en dat doet goed aan ons hartje!
Wie naar de Maasmechelse Kikmolen trekt, kan er maar beter rekening mee
houden dat de fauna en flora en vooral de flora en de fauna er
aanzienlijk verschilt van wat men elders gewend is. Op zondag ll. had ik
het voorrecht om als nordic walker mijn sportmaat E. te vergezellen.
Wij richting Opgrimbie. Duizenden jaren staan er bomen en bossen op de
Kikmolen. Wij komen erlangs, eigenlijk niet geneigd tot kijken. Maar
omdat er een bordje hangt, vermeldend dat de bossen dicht zullen zijn
vanaf 1 maart, hadden wij al een donkerbruin vermoeden wat daar gaande
was. De omgeving was niet meer dezelfde als maanden terug. Het werd ons
langzaam duidelijk dat dit een ingreep van de mens moest zijn. Sporen
van tractoren en zwaar geschut hebben er voor gezorgd dat we door de
modder moesten waden. In een dergelijke situatie is het meest kwellende
vraagstuk of je nu je schoenen moet aanhouden, of maar weggooien. Ik heb
ze aangehouden. Waaraan hebben we dit verdiend, vroegen we ons af. We
waren altijd aardig tegen dieren en oude mensen. Enigszins gekalmeerd
reden we na afloop, tegen half twaalf, naar De Brouwerij te Lanaken.
Dicht natuurlijk. Dan maar naar The New Remember voor een Sint Bernardus
12. We voelden ons herboren.
Het lag aan dat stoepje. En de tweede keer lag het aan het modderig
paadje. Tegen de tijd dat ik mijn smartphone kon bovenhalen voor het
maken van een 'snapchat' stond Erik al weer recht. Maar toch twee keer
op zijn bakkes tijdens onze boetetocht door de bossen en velden van
Alden Biesen op zaterdag 15 februari. Weet u wat we echt mooi vonden aan
onze tocht ? Het einde namelijk een bezoek aan Het Apostelhuis te Alden
Biesen. Het Apostelhuis was ons toevluchtsoord en bezochten we de
tentoonstelling 'Meeting in Bilzen' in de rand van 'Meeting in
Brooklyn'. Cafébezoek inclusief bier van de maand, chips, nootjes, kaas
en een overdosis 'zwanze' is wekelijkse kost voor DVvdDT. Maar deze
week koppelden we cultuur aan onze sportavonturen. Sporten wordt nooit
beter dan dat, geloof ons vrij.
Goeie restaurants zijn eigenlijk bordelen voor de maag. Het heeft geen
zin naar binnen te gaan als je niet van plan bent om je broeksriem los
te maken. Daarom gingen we niet binnen in restaurant Vivendum te
Dilsen-Stokkem maar parkeerden ons voertuig op de parking (enkel voor
cliënteel). Daar was het vertrekpunt voor onze zondagse nordictocht. Het
uitzicht was overweldigend en tegelijkertijd heel verwarrend als je als
Maaslander plots daar wordt in ondergedompeld. Want we waren er zelden
geweest daar aan De Wissen in Stokkem. Het weer was goed tot zeer goed.
Het weer, dat hoeft niet meer te worden onderstreept, is grilliger dan
een vrouw in de menopauze en kan bijgevolg nauwelijks worden voorspeld
laat staan beïnvloed. Daarom richten we onze aandacht beter op de
biercultuur en op de diverse vormen waarin ze ons na onze
sportvoormiddag wordt geserveerd. Afspraak voor de après-ski dit keer in
de Ge-Gri in Rekem voor een Brugse Tripel en een Geuze Mort Subite.
Vandaag om 09 uur 30 stipt vertrokken DVvdDT weer uit de startblokken.
Barbé Vs. Nijs waarin E en J het twee uur lang en tien kilometer ver
tegen mekaar opnemen en het beste van zichzelf geven in het duel van de
week. Dit elke week en jaar in en jaar uit en beide mannen zijn nog
steeds in topconditie. Het Natuurpark Hoge Kempen en meer bepaald 'De
Mechelse Heide' was onze keuze voor zondag 'nordicdag'. Na afloop van
deze sportieve gebeurtenis dronken we een Kwak en een Keizer Karel in 't
Salamanderke te Maasmechelen. Op de achtergrond klonk uit een
cassettespeler van het merk BASF muziek van Richard Last, James
Clayderman, André Zamfir, Gheorghe Rieu, Vangelis, Ennio Macaroni, Bert
Kaempfer en Banana Mouskouri. En toen was het tijd om naar huis te gaan
om Sabam Hoesein te bellen zodat de eigenaar kan verwittigd dat andere
muziek ook mag van de wetgevende macht.
Veel beloven en weinig geven, doet de zotten in
vreugde leven.
Erik dacht dat Johnie voor een drankje ging zorgen en Johnie
dacht net andersom. En dit naar aanleiding van onze eerste nordic-walk in 2014.
Dus niets van dit al en dus sloten we maar aan bij één van de vele
nieuwjaarsrecepties. Maar eerst parkeerden we ons voertuig op de parking van de
Delhaize in Munsterbilzen.Uit
internationaal onderzoek blijkt dat paus Franciscus de terugval van het aantal
kerkgangers wereldwijd stopt, schrijft HLN en ook in België vinden meer
gelovigen de weg naar de kerk. Dan toch niet in Munsterbilzen... daar winkelen
meer mensen op zondagvoormiddag dan de eucharistieviering bij te wonen. Franciscus
heeft nog veel werk in Limburg en die stelling van HLN steunt dan ook op niet
meer dan een aanvoelen. Omdat het te vroeg is voor gefundeerde uitspraken
beoordeelt DVvdDT de stelling als grotendeels onwaar.Na de wandeling waren alle cafés in Munsterbilzen
ook nog eens gesloten en sloten we dan maar aan bij één of andere
nieuwjaarsreceptie.
Bij deze willen we graag een persoonlijke ervaring met
jullie willen delen.
Zoals jullie weten, hebben sommigen van ons over de jaren incidenteel wat
problemen gehad met de autoriteiten op weg naar huis na een sociaal treffen.
Inderdaad we hadden wat te veel bubbels gedronken en wetende dat we misschien
wel enigszins over de wettelijke limiet waren, hebben we iets gedaan wat we nog
nooit eerder hebben gedaan: we hebben een taxi naar huis genomen. Gelukkig
maar, want onderweg in Gellik was er een alcoholcontrole, maar op een taxi
wordt er geen controle uitgevoerd. We kwamen thuis, hetgeen een behoorlijke
verrassing was. We hadden nog nooit eerder een taxi bestuurd, we weten
eigenlijk niet waar we die vandaan hebben en wat we er mee moeten doen. Hij
staat nu bij ons in de garage !
Wijn heeft al lang niet meer het monopolie over het
partnerschip met kaas, wel integendeel. Nochtans kiest menig fijnproever ook
met kazen van bij ons nog al te vaak voor dit traditionele uitheemse
huwelijk. Dit hadden DVvdDT goed begrepen en pakten het daarom op de Dag van de
Onnozele Kinderen iets anders aan. Precies, door de wijn te vervangen door een
schare aan verrukkelijke bieren van eigen bodem.Bier heeft de extra dimensie van zijn
schuimvorming, die de vetlaag van de kaas makkelijk doorbreekt, zo bleek op
onze 1ste degustatieavond van bier en kaas.
Naast vijf kazen hadden we ook vijf bijpassende bieren
op de dwaze maar mooi versierde tafel gezet. Deze dronken we in kleine glazen
en deelden we de flesjes met meerdere personen zodat we elke kaas- en
biercombinatie in alle rust konden proeven en nadien toch nog helder van geest
aan de afwas konden beginnen.
Op de achtergrond klonk muziek van Patricia Kaas.
Een selectie van de keuze van de meesters Erik en
Johnie vinden jullie hier beneden:
5 Quinto
Alc. 5%
Brouwerij
Dilewyns (Dendermonde) met Oud Brugge kaas
Boon KriekAlc. 4,5%
BrouwerijBoon
(Lembeek) met Cambozola kaas
Quintine Blonde Alc. 8%
Brasserie des Légendes (Ellezelles)
met Chavroux geitenkaas
Maredsous 10 Alc. 10%
Brouwerij
Moortgat / Breendonk met Bleu DAuvergne kaas
St.-Feuillien Grand Cru Alc. 9,5%
Brouwerij
St.-Feuillien (Le Roeulx) met Herve kaas
Na deze degustatie mochten we nog de primeur waarnemen
van een proeverij van De Flamoes waarvan de brouw in het grote geheim
plaatsvindt ergens in een kelder van een woning in Zutendaal.
Een volledige beschrijving van de vijf bieren vinden
jullie in een pdf op onze blog www.bloggen.be/erikjohnie
Vandaag was het de eerste dag van de winter. We
besloten een nordic-wandeling te starten aan het Stationneke van Eisden-Maasmechelen. Het
hart van de Citée.
Dat was een ervaring en we hadden een straf avontuur.
Aan de ingang van het natuurpark hingen vijf hangjongeren met eenpetje scheef op hun koppeke.
Ze hadden ons al in de gaten toen we aan het stretchen
waren.
De jongeren: mejoh, kijk die schnullen met die
stokke. Wan ne schape zeg ik u. Die denke hier Tirol zijn, geen schneeuw en
toch wille skieje.Die manne hebbe
schteil, das vies bom, jong.Aboh,
washgebezig jong.
Wij (DVvdDT): ga kakke, zwijg u lipp, wat moete
jullie bordel make. Ge zijt begaaid.
De jongeren: meh scheck die toon joh, scheer u omhoog
joh, meh ik gooi u direk op grond, zijt ge tilt
Zo snel zijn we nooit gestopt met stretchen en
uiteindelijk: ze hadden toch wel wat schrik van onze stokken. De adrenaline was
er in hoge mate en tijdens de tochtbeslisten we om volgende week een nordicwandeling te starten aan de
Lourdesgrot te Wiemesmeer.Misschien wel
wat hangouderen maar no problem, we weten tenminste hun huis wonen !
Soms heeft een cafébezoek wel degelijk
gevolgen. Praktische dan, bedoelen we want je mag vooral niet te
concreet worden, hebben we nu geleerd. Want dan loopt het gegarandeerd
mis. Zo stormde ons brain richting
de Dag van de Onnozele Kinderen en of we op die dag niet iets speciaals
konden doen ter gelegenheid van ons clubjubileum. Kijk, daar worden de
Vrienden van de Dwaze Tafel nu vrolijk van. Een brainstorming op
nuchtere maag bij het verbruiken van een Tongerlo in het Salamanderke na
een fikse tocht in de bossen van de Mechelse Heide. Zo kwamen we op
het idee om net op die dag een bier- en kaasavond te organiseren voor
een select publiek. De locatie, de bieren en de kazen worden tot op het
laatste ogenblik geheim gehouden. Als het enigszins meevalt zal 28
december op lange termijn uitgroeien tot een heus evenement in Lanaken. Want we gaan onze reputatie zeker niet om zeep helpen.
Eigenlijk is het niet gewoon hoe vaak ik kijk op mijn slimme telefoon en niet dat ik me belangrijk voel maar je weet wel wat ik bedoel even checken of je een bericht hebt gehad een sms, whatsapp, mailtje noem maar wat wandelingen uitstippelen kan je er ook mee doen maar dat is wel een heel gedoe we hebben hem ook altijd bij de hand overal mee naartoe ... zelfs het bos, park of Bessemerberg zondag wandelden we de gedichtentocht in Zutendaal aan de Lieteberg we waren zo verdiept in dit vernuftig ding in ons stamlokaal dat we niet meer wisten de kleur van ons nordicmateriaal na het nuttigen van een Hopus (hokus pokus pats) zaten we toch wel even in de rats
We hebben
wel nota van en gehoord van een hold-up en make-up en ketchup en een sportclub
en van een A-cup en een nordicclub en een vriendenclub maar een pop-up was
nieuw voor ons. Daarom wij richting Bokrijk naar Hangar 58 voor de Pop Up
Village, een 'rommelmarkt 'voor hippe webshops en designers. Gezien de drukte
hebben Erik, Elly en Johnie toch maar besloten om alles online te bestellen. We koppelden het
aangename aan het onaangename en wandelden een stukje door het Arboretum
(bomentuin) en consumeerden een Westmalle Trippel, een Westmalle Dubbel en een
Scotch in het Koetshuis van Bokrijk, Genk, Limburg, België, Europa!
Fikse bedevaart
met degustatie door het Munsterbos
We lieten ons
onderdompelen in een 'ander' stukje natuur op de grens van de Kempen en
Haspengouw. Het Munsterbos is een ideale
plek om even tot rust te komen. Het was er afgelopen zondagmorgen heerlijk wandelen door de bossen, moerassen en
graslanden. Naast oude eikenbossen vind je er resten terug van het vroeger
uitgestrekte heidelandschap. Centraal ligt een prachtig vijvergebied waar tal
van zeldzame water- en moerasvogels leven die gevoelig zijn voor verstoring.
Daarom zijn de vijvers niet toegankelijk, maar dankzij een moderne
vogelkijktoren kan je de vogels ongestoord bespieden. Vergeet je verrekijker
niet! Deze hadden we inderdaad vergeten maar vervangen door een degustatie van
de Duvel Distilled, de gedistilleerde variant van het Duvelbier. Net zoals een
echte whiskey is deze Duvel-variant strogeel van kleur en heeft hij een
alcoholpercentage van 40%. Deze Duvel Distilled zat toevallig in onze rugzak.
De rode wandeling
van 8 kmvoerde ons langs de
Lijkendreef, de kijktoren met zicht over de plassen, de Sint-Amorkapel en een herstellend
heidegebied.We volgden de kronkelende
Bezoensbeek en liepen langs de Branderij, het talud van het Albert-kanaal en de
kapel van het Geheim leger.
Na afloop genoten
we van bier van het vat in Brasserie Remise New Style in Munsterbilzen.
U zal zich afvragen waarom we zo veel dagen later onze
impressies weergeven van onze ontdekkingstocht aan de panoramapoort van
het Nationaal Park Hoge Kempen. Omdat we nu pas ontwaakt zijn uit onze
droom en terug met de voeten op de grond terecht komen. Wat vroeger een
grijs industriegebied was werd nu teruggegeven aan de natuur en aan de
mens. Kortom, een topattractie aan de voormalige steenkoolmijn te
Eisden. Het is wel de enige toegangspoort met een ticket of een
abonnement maar door te betalen ben je solidair met alle andere
wandelaars. Het was ook opvallend dat er geen afval lag, geen zwerfvuil,
honden aan de leiband, mooie paddestoelen en... er was zelfs een
Ranger. Deze Ranger van eigen bodem stond ons met de nodige informatie
bij en we hebben besloten om met ons abonnement zeker terug te gaan. Volgende zondag gaan Erik Terra, Elly Terra en John Terra opnieuw naar Connecterra.
Wandelvereniging DVvdDT is uit de 'nordickoepel' gestapt.
Dat gebeurde na onenigheid over o.a. de betaling van een rekening in
horecazaak De Salamander te Maasmechelen. De feiten dateren van zondag
ll. maar raakte nu pas bekend. Het ging jarenlang goed maar zondag ll. nam E.B. uit L. twee vrienden mee uit het Antwerpse. We
kozen voor het Natuurpark Hoge Kempen in Maasmechelen (de Mechelse
Heide). De onenigheid begon reeds over de praktische afspraken over de
tocht: 'oranje pijlen of paarse pijlen', licht voorzitter J.N. uit L.
toe. Maar de druppel was de overtreding van de afspraak om één
consumptie van hoge gisting te consumeren na afhandeling van de tocht.
Het is nog steeds onze overtuiging dat maar één bier volstaat, maar neen
hoor... de dames kozen voor extra koffie en een likeur 'Hoge Kempen'
van plaatselijke makelij. Met vrouwen niks dan last! Op zondag 5
oktober aanstaande proberen we het oude concept uit. De tweede
consumptie verdwijnt en de kilometers worden opgetrokken. We zijn niet
dwaas!
Vandaag, zondag 22 september, wandelden we de kortste
wandeling ter wereld. Oud-Rekem, Oude Weerd en kere weer om. Onderweg
enkele garages waarvan de eigenaars vergeten waren hun poort te sluiten.
Je kon er zomaar spullen jatten. Later bleek dit een initiatief van de
KWB nl. garageverkoop. Geef ons maar 'garagerock'. Halfweg Oud-Rekem -
in de Patersstraat maakten we kennis met het 'menneke' van Rekem. Hij
was zeer geïnteresseerd in onze wandelsport nl. het 'nordic walken'.
Maar een cursus volgen.... ho maar ! Dat was te veel voor het
'menneke'. Nordickennis + doorzettingsvermogen + emotie = DVvdDT. Een
optelsom met als uitkomst: Café De Sjilder in Oud-Rekem.
Op zondag 18 september 2013 dagdroomden we tussen de Noorse
Fjordpaarden.
We wandelden naar de bron van de Kikbeek in de voormalige
grind- en zandgroeve. We zagen hoe het water zacht rimpelde over de oever en van
daaruit aan zijn tocht door de wijde wereld begint. We kregen de kans om voor
de zoveelste keer tijdens onze wandeling Noorse Fjordpaarden tegen te komen. Al
grazend brengen deze dieren veel variatie in het heidelandschap. We genoten van
het idyllische uitzicht en consumeerden na onze tocht een Grimbergen in
horecazaak De Pelikaan te Opgrimbie.
Sinds kort hebben we twee nieuwe leden bij DVvdDT namelijk Patrick en Hilde uit Hoepertingen. Ze slaagden op 31 augustus 2013 met glans in de selectieproeven. Het intern reglement stelt namelijk drie eisen: een wandeling, een degustatie van speciale bieren en straffe verhalen. Vooreerst organiseerden ze een landschapswandeling langs boomgaarden, holle wegen en pittoreske landschappen. Na ongeveer een drie kilometer was er reeds een tussenstop in Taverne De Klee in Kuttekoven, een prachtige Haspengouwse hoeve. Daar genoten we van iets fris, een Moeder Overste, een Tripel Karmeliet en iets strafs van 10° voor de Patrick. Toen kwamen de tongen los en vertelden ze hun avonturen in Waldeck am Edersee (Duitsland). Rondom dit water (Edersee) van wel 75 km (of was het 60 km) en het Naturpark Kellerwald-Edersee zijn 14 wandelpaden maar net Patrick en Hilde uit Hoepertingen lapten dit aan hun laars (of wandelschoenen) met levensgevaarlijke stunten tot gevolg. Daar waar zij vertoefden was nog nooit een mens geweest maar ze kwamen er heelhuids -op enkele schaafwonden na- en in volle zweet vanaf. In tegenstelling tot onze wandeling in Kanne op 1 september 2013 was dit een prestatie.
We zijn al enkele jaren geleden voor het laatst naar een festival gegaan. Zo is Rimpelrock en Pukkelpop ook dit jaar aan ons voorbij gegaan. We gooien thuis wel wat live-DVD's van favoriete groepen op de speler en plassen doen we tegen een boom of in de maisvelden. Af en toe drinken we lauw bier uit een bekertje maar meestal is het een lekkere Trappist uit een glas. Vandaag dronken we er eentje op het terras van een Brasserie annex ijssalon in de 2de Carabinierslaan te Veldwezelt. Dit na onze ENECO TOUR (afkorting voor ENERGIEKE CORPUSSEN) in de velden van Kesselt. Net als bij een festival moesten we na afloop nog wandelen tot aan onze parkeerplaats waar ons voertuig reeds in positie stond om terug huiswaarts te keren.
