Ik ben Emiel
Ik ben een man en woon in bij mama en papa () en mijn beroep is Avonturier/afbraakwerker..
Ik ben geboren op 26/08/2005 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn tlakto's, hamions, rrriegtuigen en in mijn wemba..
Deze morgen stond ik op, of beter, papa deed pogingen om mij tot de levenden te krijgen. Maar ik wilde slapen... Papa ging dan maar met mij naar beneden om mijn kleertjes aan te doen en dat liet ik gewillig toen. Mijn Ootbijt daarentegen liet ik staan en dat is toch wel een groot alarmteken, een allesetertje die zijn boterhammen of cornflakes niet wilt... Toen mama onder kwam lag ik op de zetel. Het enige dat ik kon zeggen is "Ik ist ziek, ik heef buikbpijn". En dat op deze speciale dag, ik mocht namelijk met mijn nieuwe boekentas naar Juf Kristel om eens te gaan oefenen. Mama en papa hebben de school dan maar gebeld om mij ziek te melden. Mama ging ook met mij naar de dokter. We moesten lang wachten in de wachtzaal maar omdat ik zo ellendig was en ik helemaal tegen mama aanlag vond ik dat niet erg, behalve toen mijn koek op was heb ik even gehuild. Dokter Inge kende mijn naam nog, dat is niet zo goed he, ik kom er nochtans niet zo veel. Ze luisterde naar mama haar verhaal en onderzocht mij toen: ze luisterde naar mijn longen en mijn hartje en mijn buikje, voelde aan mijn nekje en keek in mijn oren. En toen wilde ze ook in mijn mondje kijken en moest ik mijn mondje heel ver open doen en dat deed ik heel flink. Ik bleef zelfs met mijn mondje open zitten toen de dokter mij verder onderzocht. Gelukkig is het allemaal niet zo erg, ik reutel wat, en kreeg neusdruppels en mijn darmpjes maakten kabaal, maar niets dat niet genezen kan worden. De rest van de dag heb ik op de zetel gelegen en naar Wielen van de bus gekeken, ik denk -maar ik ben niet zeker- dat mama het nu wel beu is...
Geslapen tot kwart voor acht deze morgen! En daarna nog lekker gesoezeld met mama in mijn bed. Echt genieten!
Toen we beneden kwamen vonden mama en ik allebei een briefje onder ons kommetje. Ik had er eentje met een gek mannetje met 1 arm en die ene arm zwaaide, erboven stond: "Dag Emiel". Op mama haar briefje stond: "Sorry er is geen brood". Papa ging net vertrekken en toen hij vroeg wat ik wilde eten zei ik: "Sandwiechkes papa" en ja, papa is dan maar naar de bakker gereden! Papa is dan de auto naar de garage gaan brengen, mama haar crash van vorige maand wordt hersteld en de hele dag heb ik gezegd: "papa auto raraag brenge"
Namiddag hebben we wafels gebakken, ik heb lekker mogen lekken en heb ook voor proef-konijn gespeeld. Ik heb zo mijn best gedaan dat ik maar 1 bordje spagetti wilde eten! En dat is niet van mijn gewoonte!
Uitspraak van de dag: "Ikke heeft zwart rood tekent op e muur. Niet zo fijn he mama" (we hebben een magneetbord hangen in de keuken en ik vind het fijn om daar op te tekenen. Een hele tijd geleden heb ik per ongeluk een klein streepje met de rode en met de zwarte stift op de -pas geverfde- muur getekend, het was niet erg en mama en papa waren niet boos dus het is wel raar dat ik er nu opeens over begon)
Vandaag ben ik ook flink geweest met de kleuren: alle kleuren heb ik juist benoemd. Ik bracht duplo-blokjes naar de keuken en dan zei ik: " Kijk mama, dit is wart" of "Kijk mama deze is roen"
En... geen enkel ongelukje vandaag! Telkens flink op de wc geplast, en een keer wel een poging om mijn eigen poep af te vegen met een smerig resultaat!
Launerke= Laurens, mijn neefje Opipant of omipant= olifant (hier bij wordt niet naar het geslacht gerefereerd) babouterventje= kabouterventje colalalalight= cola light teun= tonisteiner postlood= potlood broodham= boterham tokko= choco wammer= warm wielenbus= mijn favoriet programma: "de wielen van de bus" tompertuur= confituur
"Emieleke later root is, mee gaan rugby papa"
"Emieleke heeft haartje in de mond"
Als mama of papa niet luistert als ik iets wil zeggen, roep ik: "Machteld Houben" of "Herbert Thijs niet goed wijs"
Het was feest vandaag! Helaas niet voor mij, maar voor mijn oogappeltje Nena. Ze werd namelijk gedoop vandaag. Om 1 uur moesten we bij tante Ilse en peter Roeland hun thuis zijn voor den aperitief en de pakjes. Nena kreeg vanalles! Papa is de peter van Nena dus van ons was er ook een pakje, wij hadden alles in een kartonnen doos gestopt, het was vanalles: een mandje met zwitsal-girl-zeepkes en zo, een bavetje met haar naam op, een bon voor fotos en een zakdoek die ik eens had mogen lenen (gewassen en gestreken dsu terug bij de eigenaars) en dan nog een zwembadje en bootjes. Mijne eigen peter wilde al met de bootjes zelf spelen als hij in bad zat! Verder kreeg ze nog een zonnebrilletje gelijk Launerke er ook eentje heeft, een superschattig groen regenjasje, een coole kapstok, een leesboekje, een fotoalbum en oppasboek, en nu vergeet ik waarschijnlijk nog heel veel.
Na al die pakjes gingen we naar de kerk. Ik ben er best flink geweest, af en toe eens hard "e" geroepen want dat weerklinkt daar goed en daar wilde ik toch even van profiteren. Nena was ook flink. Samen met papa mocht ik warm water bij het water in de doopfont en zo moest Nena dus niet huilen. Ik heb ook een kaarsje mogen aansteken aan de doopkaars.
En na de viering die mijn peter en tante Ilse trouwens heel erg mooi gemaakt hadden gingen we met de auto weg. Ver weg. Zo ver weg dat mama en ik de tijd hadden om een dutje te doen! We reden helemaal naar Tongeren, de tweede thuisstad van tante Ilse. Eerst gingen we iets drinken en deed ik een ferme plas in mijn broek. En dan gingen we naar... de gevangenis! Wow! We hadden een persoonlijke gids, nl tante Ilse. het leek wel of ze er zelf ooit zat, zo kon ze er over vertellen. Het was heel interessant. In een cel was een bedje opgedekt en toen ik dat zag, deed ik mijn schoentjes uit en zei ik " Emiel beetje dodo doen in bedje" en ben ik er heerlijk ingekropen. Papa heeft me dan maar opgepakt en heb ik wat op zijn schoot mogen zitten.
Gelukkig stonden de deuren wagenwijd open na ons bezoekje en zo konden we naar het Chess Cafe in Hasselt gaan om heerlijk te smullen. Ik heb een ferme kom soep gegeten, met water gesmeten, en ben vooral heeeeeeel flink geweest. Maar omdat ik doodmoe was, hebben mama en papa de koffie niet afgewacht en om negen uur lag ik lekker in mijn eigen bedje te dromen over lieve meisjes met witte kleedjes, over malse gevangenisbedjes, over lekker eten en warm water...
Het was een hele fijne dag, dank je wel tante Ilse, peter Roeland en supermeid Nena!
Mama had mij beloofd om eendjes te gaan voeren en omdat papa rap thuis was, mocht hij ook mee. Dus trokken we gewapend met een zak brood en het fototoestel -uiteraard- richting Genk. De broodstukjes smeten we in het rond en de duiven, de meeuwen en de eendjes aten die dankbaar. 1 1-dje at zelfs uit onze hand, ze ( t was een lelijke en naar t schijnt is het in de dierenwereld andersom als in de mensenwereld: de lelijke zijn vrouwelijk) waggelde op ons af en pikte dan het stukje brood. En toen was ons zakje leeg en riep ik: "Nog brood gooien mama" maar we hadden niets meer. Gelukkig was papa er bij want die vond aan de paal van het bordje "verboden te vissen" nog een plastieken zakje met brood. Het hing er al een tijdje want het was precies beschuit. Maar toen dat zakje leeg was, was het echtentechtig gedaan. We trokken dan maar de shopping in want mama wilde naar de Hema en de Blokker. Er stonden heel wat auto's geparkeerd in de shopping dus stelde mama voor dat papa en ik daar wat gingen rondwandelen zodat zij op haar gemak kon winkelen. Maar papa bekeek het slimmer, hij zette mij in een autootje vlak aan de lingeriewinkel. Zo kon ik autorijden in een treintje en kon papa ... In de Blokker wilde mama dvd'tjes gaan halen voor mij, maar ik zag een doos van duplo, eentje die ik nog niet had. Mama ging op haar knieen zitten omdat ze eens wilde zien wat het was, maar ik greep mijn kans! Ik snelde op haar af, sloeg mijn armpjes om haar nek, gaf haar een natte kus met wat snot erbij en zei " Ai lof joe" (met dat zinneke spontaan te zeggen heb ik al-tijd succes). En de doos mocht mee naar de kassa. Na ons gewinkel reden we nog even langs omi en opi maar daar was niemand thuis en dus gingen we naar huis. Mama zette voor de aller-eerste keer een dvd voor mij op: De wielen van de bus, net zoals het boekje dat ik compleet heb geplunderd. Het stond me meteen aan en ik keek geconcentreerd naar de avonturen van de figuurtjes uit Liedjesstad. En de doos duplo... wel ik ben helemaal vergeten dat ik die heb.... http://foto.zita.be/4709674151
Deze namiddag zat ik op mijn potje. Mama maakte het eten. Dit is ons gesprek: Ikke: "Emieleke opi pismanneke mama" Mama : "Wat zeg jij daar?" Ikke: " Emieleke opi pismanneke mama" Mama: " Zegt opi dat gij een pismanneke zijt?" Ikke: "Emieleke omi kleinkabouterventje"
... Wat leren ze mij daar allemaal toch in Genk???
Na mijn avondwassing zei papa dat hij en mama weggingen en dat Linsy kwam opletten. Ik vroeg papa even Linsy te tekenen op mijn tekenbord, maar dat was toch te hoog gegrepen voor zijn tekencapaciteiten! Ik was heel flink en mama en papa genoten van een fijn avondje Bart Peeters!
Een belangrijk moment vandaag in mijn leventje... Het begin van de komende 16 jaar, op zijn minst... Mama en papa hebben me nl ingeschreven in "De Schakel", de school waar ik op 7 april zal starten aan mijn carriere als Professor Biostatistiek, spoedverpleegkundige, advocaat, kinesist, licentiaal lichamelijke opvoeding, archeoloog, industrieel ingenieur of iets anders. Ook al was het al half vier toen we er aankwamen, het stond me aan want ik wilde niet naar huis. Ik zei: "Emieleke kienjes spele" maar papa heeft me uitgelegd dat als de paasklokken geweest ik naar school mag dus nu zeg ik: "Paasklokken weest, Emiele sjool gaat". Gewapend met het huisreglement en de stylo waar meneer de directeur mij inschreef, en licht ge-emotioneerd (dit was enkel voor mama) gingen we naar huis, genieten van mijn vakantie!
Gisterenavond mocht ik al bij omi en opi gaan slapen want mama en papa gingen naar het feest van mama haar werk. Deze voormiddag namen omi en opi me mee naar 'De Kring' voor het jaarlijkse aperitiefconcert van de Jeugdharmonie (www.jeugdharmoniewz.be). Mama en papa waren nog net op tijd, de slaapkoppen. Het was een heel fijn concert, ontspannende muziek en op een plezante manier gebracht. Ik was heel flink, af en toe een beetje te enthousiast wat dan op SSSST werd onthaald. Eén keertje, toen de dirigent in het liedje 'Hello' van Lionel Richie 'I love you' zong, riep ik 'Lof joe toe' want dat ben ik zo gewoon... Na het concert ben ik mijn slagwerk talenten gaan uitproberen, en ja ik ben ritmisch aangelegd. Tijdens het concert belde tante Dien naar mama, ze is ziek en morgen kan ik er niet gaan spelen. Spijtig, voor mij en zeker voor Tante Dien. Ma-har ik mag bij omi blijven! Wat een geluk, toch nog!
Feest vandaag! Mama is jarig. En ze had zichzelf op een dagje verlof getrakteerd. Helaas moest papa werken. Of misschien was dat wel net goed want ik mocht mama helpen met bakken, en mijn taak bestaat dan voornamelijk uit proeven en lekken. Mijn hoor je niet klagen. Mama haar GSM stond niet stil, de hele dag kreeg ze smsjes van allemaal vrienden, vriendinnen, familie en collega's, en ik dacht telkens dat het van Wendy was, mijn meter. Ik dweep met mijn meter heden ten dage. Als mama vroeg wie er op bezoek kwam vandaag zei ik: " Wendy" en als mama dan nog tien keer vroeg: "En wie nog?", antwoordde ik nog tien keer "Wendy en ome Gijs". s Middags heb ik een ferme middagdut gedaan en kon mama op haar gemakske strijken en telefoneren. En s Avonds was het feest. Het was gezellig, er waren broodjes en vEEl taart en kadootjes, en wijn en sapjes, en mijn grappig neefje Laurens. Hij kan perfect een eendje en een schaap nadoen en hij was heel grappig. Ook Nena was super. Ze wilde er heel graag bijzijn en heeft iedereen goed bekeken. En ik had uit Texel een kadootje meegebracht voor mijn nichtje en mijn neefje en mijn toekomst maatje. Het was weer een fijne dag!
Eindelijk mocht ik vandaag nog eens naar tante Dien, het leek wel een eeuwigheid geleden. Ik was blij dat ik Niki weer zag. Wat heb ik haar gemist. Tante Dien heeft niet eens gemerkt dat ik er was, ik heb heel stilletjes gespeeld met al het vertrouwde speelgoed. Ik ben ook heel flink de hele dag droog geweest. Omi en opi kwamen op bezoek voor mama haar verjaardag, ze hadden een kadootje bij en ik mocht het opendoen. Het was een ... AFTREKKER. En nu maar poetsen he mama. Spijtig dat omi en opi niet zo lang konden blijven want ze gingen mosselen eten.
Helaas pindakaas maar dit is onze laatste dag als eilandbewoner... Om 10 uur komt de eigenaar kijken of we alles goed en onvernield zullen achterlaten en een half uurtje later vertrekken we gepakt en gezakt richting Den Burg waar we nog wat gaan winkelen voor souveniertjes. Ik kies voor mijn grote neef een zeehondje-beer en voor mijn kleine nichtje en mijn bijna-neefje/nichtje een ander zeehondje-beertje, voor mijzelf kies ik een meeuw. En mama... die koopt bier! 11u15: we rijden richting overzet. 11u36: we komen aan de zeepromenade, een half uurtje te vroeg maar geen nood! Er zijn werken aan de gang: een grote camion met een kraan tilt grote tegels van de camion op de grond. Cool man! 11u54: We zitten op de boot " Schulpengat" waar 242 auto's en 1170 mensen opgaan. Fijn dat het nu licht is en ik fijn kan kijken hoe de boot Texel verlaat en richting Den Helder vaart. We gaan op het dek kijken hoe iemand de meeuwen brood geeft. Het is echt wel sjiek! 12u21: we rijden Den Helder binnen. Ik ben heel braaf in de auto en omdat ik in slaap val, rijden we maar een flink stuk door. 15u00: we nemen een lange pauze in de McDonalds waar we frietjes eten, jammie jammie! Het smaakt mij en ik eet flink. 15u46: terug in de auto richting huis, of beter richting omi en opi want ik zeur al van deze morgen om naar omi en opi te gaan! 16u16: ik vul de auto met een zuur-aroma van half verteerde McDonalds want ik geef flink over. En wat ziet mama nu???? Ik heb niet flink geknabbeld want de frietjes komen er "heel" weer uit. Ik laat het niet aan mijn hartje komen, terwijl mama en papa de auto kuisen met spareine en mij proper kleren aan doen, ben ik vrolijk. Ik zing en ga fijn aan t stuur zitten! 16u40: terug vertrokken, hopelijk kunnen we nu tot Houthalen doorrijden! 18u01: om het met de woorden van omi te zeggen: "ik zei parabuis, eindelijk thuis!" KMstand: 41897
Mama en papa laden de auto uit en als het wasmachine onze vuile was weer proper maakt gaan we op bezoek bij omi en opi, wat ben ik blij dat ik weer thuis ben!
Om kwart na acht word ik wakker en waggel ik als een
pinguin in mijn slaapzak naar mama en papa. Ik kruip lekker bij hun in bed en
samen bespreken we wat deze nieuwe dag ons gaat brengen.
Na het ontbijt gaan we richting het zwembad in De
Koog.We beginnen in het kleine
babybadje waar ik als een stoere rambo van de glijbaan ga. Het is er niet diep
(15cm) en lekker warm.
Dan ga ik met papa en mama heel even bubbelen. Heel
even want als mijn linker voetje als eerstein het bubbelbad stapt dan is het bubbelen gedaan, we gaan dan maar in
het grote bad. Ik vind dat wel heel geweldig maar ik ben heel bang. Ik hang als
een koala-beertje aan papa vastgeklampt en durf hem amper los te laten.
En dan wil ik graag de grote wenteltrap op gaan. Mama
legt uit dat het een grote glijbaan is, maar ik ben vastberaden: ik wil en ik
zal gaan! Mama komt met me mee. We hebben een hele file andere glijders achter
ons aan maar dat deert me niet. Trap voor trap ga ik naar boven. Daar komen we
aan een blauwe tunnel. Mama neemt me op haar schoot en dan ROESJ... daar gaan
we. Ik ben helemaal niet bang, ik kraai en lach van plezier. Er lijkt wel geen
einde te komen aan de blauwe tunnel bedenk ik en dan PLONS daar ga ik het
zwembad in. Papa wacht me op en mama steekt me onmiddellijk omhoog maar ik ga
ik wel even kopje onder... en ik ween niet eens. Flink toch.
We zwemmen nog wat in grote zwembad waar mama en papa
mij demonstreren hoe ik later zal moeten duiken, we gaan nog eens bubbelen en
ik doe er een flinke plas diarree in mijn zwempamper. Na een douche die ik
alles behalve prettig vind, gaan we naar huis, allee ttz, naar ons huisje op
Texel.
We eten er opi-spagetti en ik besluit dat ik naar omi
en opi wil. Wie weet als ik maar lang zaag dat we ook echt gaan... Emieleke naar omi opi gaan met al zijn
variaties wordt mijn namiddag-liedje.
We trekken er deze keer met de auto op uit. We rijden
naar mooie plekjes, stoppen bij de rote bote waar ik dolgraag eens wil
opspringen (en mama houdt me angstig stevig vast, niet aan mijn kap, zoals ze
indertijd met ome Winand en ome Gijs deed, want die hangt met pitsers vast aan
mijn jasjeJ), kijken naar een
troep eenden die luid kwetterend overvliegt en zijn blij dat een
eende-drolletje ons net niet raakt en in het noorden van het eiland drinken we
iets aan de lighthouse. De zon gaat onder, de hemel kleurt rood, mijn oogjes
worden zwaar,... We keren dus terug naar Oudenburg. Mama heeft weer eens een
telefoontje van omi en opi gemist dus we bellen maar even terug. Ik ben weinig
spraakzaam aan de telefoon, en mama legt dan maar uit dat het weer een fijne
dag was vandaag, dat het prachtig weer is en dat we genoten hebben. Als ze
neerlegt wil ik natuurlijk met omi bellen en ik loop met de GSM aan mijn oor
rond : Hallo, Ja omi. Omi, opi,
hallo,...
Papa maakt het avondeten klaar en mama en ik kijken
ondertussen naar het TV1 journaal waar we de burgemeester van Genk zien. Mama vraagt
wie het is en ik zeg: ome Winand ....
En dan zit de dag er weer op. Ik kondig rond half acht
aan dat poesje moe is en dat die naar bed wil, ik ga dan ook maar slapen...
Weer een dagje voorbij.
Aja, nog even vermelden dat ik de vieze pilletjes Enterol
heel erg flink inneem!
Mijn dag begint op 7u15 en ik ga het maar meteen
meedelen aan papa en mama. In tegenstelling tot thuis wil ik niet bij hun in
bed kruipen en papa gaat dan maar met mij naar beneden.
Ik voel me niet helemaal op mijne kilo, en ik ga samen
met papa op de zetel liggen. Als mama om acht uur naar beneden komt ziet ze
iets wat ze nooit eerder zag: een klein bleek Emieleke dat op de zetel ligt,
futloos en stilletjes.
Ik ga bij mama op de schoot zitten, nestel me tegen
haar aan en verder doe ik niets (behalve ademen), zo slap als een vod. Als mama mij op de zetel legt, laat ik haar
gewoon doen. En dat is echt niet normaal. Mijn lipjes zijn ook helemaal droog,
maar verder lijk ik niet echt gedeshydrateerd.
En dan doet mama een gigantisch voorstel...
Mama: wil jij een sandwichke eten?
Emiel heel stil en slapjes kreunend-: jaa
Mama: en wat wil jij drinken?
Emiel: mellek
Mama verdwijnt naar de keuken en even later is ze
terug met een bordje met een sandwich met confintuur en een beker met
chocomelk. Ze gaat weer naar de keuken want ook papa heeft wel trek.
En als ze dan met papa zijn bord komt, waar DRIE
broodjes op liggen kom ik tot leven. Dat kan ik toch niet laten gebeuren!!! Ik
EEN en papa DRIE broodjes. No way!!! Ik pik meteen eentje die ik half opeet. En
ik fleur helemaal op!
Na het wassen gaan we met de auto rondrijden op
eilandverkenning.
Ik zie boten, paardjes, windmolens, traktors, schapen,
fietsen, vliegtuigen,... En ik tater er vrolijk op los.
We gaan naar Albert Heyn om wat inkopen te doen en we
kopen er ook een plattegrond van t eiland.
Thuis eten we hotdog en ik doe nog eens kaka. In mijn
broek. Eikes bah. Het is gelukkig al wat vaster als gisteren. Maar toch is
alles vuil. Op de WC trekt mama mijn broek uit en roept op papa om hulp. Ik
trek een velletje van de wc rol. Het velletje scheurt en ik zeg: Ach nein. Dju toch
Papa wast mij in de douche en mama spoelt de kleren
uit.
Na het middageten (hotdog, ideaal als darmsparend
dieetJ) gaan we naar
Ecomare. Eindelijk. Hier wacht ik al dagen op. We gaan naar de zeehondjes kijken.
Ik weet begot niet wat een zeehondje is, maar ik vertel al de hele week dat ik
op vakantie ga naar de zeehondjes.
Papa betaalt de inkom (17 euro) en we mogen binnen. We
gaan rechtstreeks naar buiten waar we in verschillende
wembab(zwembadden)de zeehondjes zien.
Het zijn oude en zieke dieren en sommigen zijn zelfs blind. Maar ik vind het
geweldig. Om 15u krijgen de diertje eten: haringen. Mama legt me uit wat
conditionering is: de gong gaat en een stem zegt dat binnen enkele minuten de
zeehonden gevoerd worden en de dieren snellen naar de plek waar na die enkele
minuten de verzorger met zijn emmer vis gaat staan. Sommige zeehondjes
spetteren met water, Rob de zeehond kan zelfs praten want hij speelde ooit mee
in een Zweedse film.Papa zet me in zijn
nek en zo kan ik alles heel goed zien.
Na het eet-festijn gaan we het museum binnen. Er is
vanalles te doen en ik amuseer mij geweldig.
Op 17u gaat er weer een gong, helaas zegt de stem nu
dat het museum gaat sluiten en dat we best naar huis gaan....
Thuis eten we nog een boterhammetje, doe ik nog eens
ferm platte kaka en ga ik slapen.
Wat een ellende, ik moet om de vijf voet naar de WC en
ik zeg dan: Pipi komt uit poep. Ik
heb nl diarree, echte diarree, waterige stoelgang die uit mijn poepje spettert.
Maar ik laat het me niet aan mijn hartje komen. We gaan straks immers op
vakantie en stel u voor dat mama en papa beslissen van mij thuis te laten...
Neen hoor, dat kan en mag niet gebeuren. Ik speel vrolijk met mijn duplo en doe
alsof ik helemaal geen pijn heb.
Als papa terug is van t werk en mama heeft nog wat gewinkeld,
vertrekken we.
Voila ons ritverslag:
15u36: vertrek thuis in de bronweg,
Kmstand 41186
15u59: tanken aan de grens met Nederland
in Lommel.
16u25: Ik zing van de Kabouterventjes en
we rijden richting s Hertogenbosch,
waar tante-Mathilde-die-niet-in-de-sint-geloven-wilde woont!
17u17: ik zing een variatie van ik ken
een liedjes dat mensen ambeteert, dit
is mijn versie:
Emieleke noepeke hebbeu
Emieleke nog noepeke hebbeu
Emieleke wil noepeke opeteu
Emieleke beetje weneu
Mama, noepeke hebbeu
Nog noepeke hebbeu
Na deze versie enkele malen herhaald te hebben, geef
ik het op.
17u21: Gesprekje tussen mama en mij:
Ik: mama?
Mama: Ja schat?
Ik: Nog noepeke hebbeu
Mama: Pffff...
17u22: Een nieuw strofeke van mijn liedje:
Noepeke is op
Noepeke is nog op
Noepeke is op, mama
Emieleke noepeke is op.
17u24: een camion met bulldozer erop
steekt ons voorbij. Mama en papa proberen
mijn aandacht van het snoepeke af te leiden naar mijn twee favoriete voertuigen. Ik kijk met grote ogen en zeg: NOG!
18u16-18u30: plaspauze. Ik
ben blij dat ik even uitde auto kan. Ik
zeur ook niet meer om een snoepje want
mijn buikje doet pijn. Af en toe huil ik
hard en roep ik: Mama buikje pijn. Mama en papa noemen dat krampen
18u53: ik moet kaka doen en deel dat mee
aan mijn ouders. Papa stopt de auto
in de berm. En met de vier pinkers op als lichtjes doe ik kaka in de Hollandse gras. Wat een verluchting
zeg.
19u26: We zitten op de grote boot. De auto
staat in de parkeerruimte onderaan
en we nemen veel trapjes totdat we helemaal bovenaan
op het dek staan. We kijken als de boot vertrekt, in de verte zien we de lichtjes van Texel, ze komen steeds korter
bij. Als een dame omroept dat we
er bijna zijn gaan we terug in de auto wachten.
19u53: we rijden van de boot Texel binnen,
hier gaan we ons vier dagen amuseren.
Spijtig dat het al donker is buiten.
20u07: we komen aan in ons huisje. (KM
stand: 41482) De eigenaar wacht ons op.
Ik geef hem een handje en zeg Dag Meer.
Het huisje is netjes, oud
en gezellig. Ik bel nog even naar opi om te zeggen dat ik er ben, en dan ga ik mijn bedje in. Samen met Bolleboos, mijn
muziekje en mijn blauw spookje. Het
voelt vertrouwd aan en ik val rap in slaap.
Het was een koud vandaag, bere-koud, maar toch gingen wij naar de Carnavalsstoet in Genk. Ik keek naar al de prachtige wagens en zeker naar de echte paardjes en naar de brandweer-wagen. Ik deed twee keer pipi tegen de houten platen van een parking en ik raapte blij snoepjes die me werden toegesmeten. En met mijn badmuts op leek ik ook wel verkleed he! Na de stoet gingen we opwarmen bij omi en opi en toen het wat donkerder werd was het tijd om terug huiswaarts te gaan. Wat een fijne dag!!! Kijk zelf maar: http://foto.zita.be/4705674132
Hoogdag vandaag! Papa komt terug. Mama en ik hadden samen bij omi en opi geslapen en na het middageten gingen we eerst samen naar Sandra om onze haartjes mooi te laten maken. En dan naar huis... Ik viel natuurlijk in slaap in de auto. Thuisgekomen kwam mama tot de ontdekking dat ze de sleutels van de deur in Genk had vergeten. Gelukkig wilde opi ze wel brengen. Ik werd wakker en was niet zo goed gezind, zelfs niet toen opi me in mijn bedje legde. Maar na wat heen en weer gezeur heb ik toch nog goed geslapen. Na ons avondeten gingen mama en ik in bad. Fijn hoor. Ik telde mijn drie bootjes: 'kijk mama, drie vier acht negen bootje'. En toen was het eindelijk zo ver. Met een uur vertraging mochten we EIN-DE-LIJK papa gaan afhalen. Een lieve meneer bracht ons naar het juist perron en we moesten heel even wachten tot we in de hele verte de lichtjes zagen aankomen. De lichtjes werden als maar groter en groter en toen stond de trein stil voor onze neus. De deuren gingen open en pap kwam eruit!!!! Wat fijn om hem weer te zien zeg! En wat fijn dat hij nu weer de man is in huis! Thuisgekomen heeft papa me in mijn bedje gelegd en hebben mama en papa samen een mini-kaastafeltje opgegeten. En ik sliep tot kwart na negen s morgens!!!!
Triestig dagje vandaag... Papa vertrekt voor drie dagen naar Rotterdam en mama vindt dat erg. Maar mama, niet huilen, ik zal de man in huis zijn en voor jou zorgen. We brachten papa deze morgen vroeg naar het station, ik zag er de grote trein waar papa samen met een meneer meen fluitje in stapte. Toen de meneer op het fluitje blies, gingen de deuren dicht en vertrok de trein. We keken tot we de lichtjes niet meer zagen. Mama huilde en ik probeerde haar te troosten. Thuis gekomen hebben we wat gerommeld en dan zijn we naar Den Deugniet vertrokken. Een indoorspeeltuin in Ekeren. We hadden er een date met mijn maten Casper, Thomas, Jef en mijn vriendinnen Saar en Eva. De kindjes konden fijn spelen terwijl de mama's babbelden. Het was er heel fijn. Ik zat bv met mama in de Helicoptertjes. Mama moest dan trappen en dan ging het kopterke vooruit. Heel plezant hoor, en ook heel hoog. Ik heb er gegleden van een gekke glijbaan, geklommen en in het ballenbad gespeeld. Ik heb er lekkere spagetti gegeten, mét look. En toen was mama mij opeens kwijt. De hele middag had ik met mijn ferm badmuts ((eigenlijk van Ome Winand zijn vrijgezellenavond) rond gelopen en was ik dus goed herkenbaar, maar toen had ik ze afgezet. Mama hield me continu in de gaten maar even keek ze twee seconden niet en ik was weg. Dolle paniek natuurlijk. Gelukkig is mama haar vriendin Denny koelbloedig en heeft zij mij gevonden... Mama huilde weeral maar deze keer van blijdschap. Na ons speelavontuur gingen we weer naar Limburg, mama bracht me naar omi en opi waar ik zou gaan slapen omdat papa nog niet terug is met de trein en mama morgen naar Kortrijk moet voor een bijscholingsdag. Foto's: http://foto.telenet.be/3708674248
Een vrije dag voor mama, dat wil zeggen: bratsen! We gingen geladen met oud brood naar het Molenvijverpark in Genk. Eendjes voeren. Voor ons vertrek kreeg ik een snoepje dat ik braaf in mijn handje hield. Ik was er erg zuinig op. In de auto viel ik op een nogal erg onconfortabele manier in slaap. In het park waren er veel eendjes, zwanen, duiven,... En ze kregen allemaal broodstukjes van mij. Tot ik mij van handje vergiste, en mijn snoepje in de vijver smeet... De eendjes kunnen er maar blij mee zijn. Ik vertelde later aan papa: 'Emiel eendjes bood geve, en Emiel noepeke in water gooit'... Toen het brood op was wilden we iets gaan drinken in de Molen, maar helaas: sluitingsdag op maandag... Ik rende naar de poort en riep: 'Mama die open doen. Emiel tokmelk drinken'...
Gisterenavond mocht ik al bij omi en opi gaan slapen want mama en papa gingen naar het feest van mama haar werk.
