Ik ben Emiel
Ik ben een man en woon in bij mama en papa () en mijn beroep is Avonturier/afbraakwerker..
Ik ben geboren op 26/08/2005 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn tlakto's, hamions, rrriegtuigen en in mijn wemba..
Naar jaarlijkse gewoonte trokken voor het feest van de arbeid naar Genk. Opi was onze fietsen en de kar komen halen en dus was parkeren geen probleem. Harley trapson geraken we overal kwijt. We zochten ons een fijn plaatske en keken met veel "Ooh's" en "Aaah's" naar de O-Parade die ook al naar jaarlijkse gewoonte heel mooi was. Ik kreeg bloemekes van mooie vrouwen, dansten in zeepbellen, verschrok van levensgrote insekten, kreeg een snoepje van een wel erg grote meneer en keek naar ferm poepkes....
Die ochtend in het bed, mama is werken, Floor ligt nog in haar wiegje en ik lig bij papa te soezelen. Emiel: Papa wanneer is het kermis? Papa: Dat weet ik zo niet van buiten. Emiel: En van binnen? En we waren meteen wakker!
Deze morgen was mama al weg toen ik wakker werd, ze had de vroege. Maar papa had mij verteld dat we deze middag bij mama zouden gaan eten. Helaas, het was druk en mama belde dat wij wel mochten komen maar dat zij geen tijd zou hebben om mee te gaan. Dat vonden we dus maar niets, ofwel gaan we samen ofwel niet he. Dus bleven we thuis en bakte papa voor ons heerlijke eitjes. Toen mama terugkwam, lagen papa en ik op de zetel te snurken (Floor sliep in t park). Mama vond het wel schattig, haar twee mannen slapend op de zetel. Maar we deden maar alsof. Floortje hebben we dan maar wakker gemaakt want we mochten naar omi en opi en we zouden weer met de fiets gaan, aja die kar moet opbrengen he. Veertig minuten zwoegen was het voor mama want papa heeft duidelijk meer spiermassa in zijn benen dan mama. Bij omi en opi heb ik even met Laurens in de zandbak gespeeld, en helaas heb ik niet goed opgelet want toen ik eens opkeek zag ik vanalles liggen in de hof. Jaja, ook nu was de paashaas (het bleken er acheraf verschillende te zijn geweest ) geweest. We moesten nog even naar binnen want Stientje was nog niet klaar en dan werden Laurens en ik losgelaten. We renden van het ene ei naar t andere en raapten onze mandjes overvol. Wat was het fijn! Als alles uit de hof was, gingen we aan tafel... Omi had konijn in de pot. Als het nu volgend jaar nog maar pasen wordt... En dan weer op de fiets terug naar huis!
Deze voormiddag gingen papa, Floor en ik even wandelen, mama bleef thuis want ze moest strijken. En toen we thuiskwamen had mama precies bezoek gehad, niet van een haaspaas maar van de paashaas deze keer!!! Er lagen overal eitjes, gekleurde en chocolade eitjes, kleine en grote eitjes. Wow! Er waren ook pakjes: voor mij, mijn zus en voor Nena en Stientje. En mandjes en tasjes en overal zat wat in! Ik liep van hot naar haar en greep wat ik pakken kon, en ik deelde braaf met mijn zus. Na de middag gingen we met onze fietskar naar oma en opa en ook daar lag het gras bezaaid met vanalle lekkernijnen. Nena en ik deden flink ons best om alles op te ruimen. Van oma en opa gingen we naar moeke en tante Ria, de klok die daar geweest was, had alles mooi in een mandje gelegd op de tafel, dat bespaarde ons heel wat zoek- en raapwerk en we konden dus meteen aan tafel. Na het eten heb ik mij nog goed geamuseerd met mijn vier grote neven Jef, Tuur, Pol en Piet en vandaag was er een meisje bij: Trui. eentje met een groot hart want toen de jongens mij in de schapenwei wilden achterlaten, kreeg zij dat niet over haar hartje! Het was een fijn, lekkere en ook wels pannende dag!
Jaja, de kar is bij ons thuis, en mama had congé vandaag dus zijn papa en ik maar ne halve dag vroeger van ons werk naar huis gekomen om de kar te testen. De koffer werd volgeladen en daar gingen we. Richting bovy. We hebben een uurke gefiets voor we er waren, mama was toen stikkapot, maar op het terrasje heeft ze genoten van het zonneke, een gezellig babbelke met papa en met het kijken hoe fijn ik kon spelen op de speeltuin. Op onze terugweg zijn we gestopt in een restaurantje en daar hebben we lekker gegeten. Het was heel fijn. Alleen als papa door de boebelkes rijdt, dan denk ik dat hij dat doet om mij te plagen!
Mama heeft nachtpost, dus moet ze overdag slapen en moeten wij stil zijn. Papa pakte alles bijeen en trok met Floor en mij het bos in. Na 2,5 uur wandelen zei papa dat we terug naar de auto moesten. Ik dacht dat we de heeeeeele weg terug moesten wandelen en vermits mijn 'achtervoeten' pijn deden zag ik dat niet zo zitten. Papa: Nee we moeten niet helemaal terug, we zijn bijna aan de auto, we hebben in een cirkeltje gewandeld" Emiel: Waar is dat circus dan?
In de auto, mama is ondertussen wakker. We zijn met ons alle 4 onderweg naar moeke: Emiel: Das toch fijn dat onze liefste schat wakker is. Mama: Ah is Floortje wakker? Emiel: Nee gij mama...
Deze voormiddag zijn we naar Leuven gebold. We gaan nl een fietskar kopen en mama heeft maar 2 eisen: degelijk en veilig. Uiteraard gaat papa daarmee akkoord en vermits er hier in de buurt nergens een fietskar-winkel is die daar aan voldoet reden we naar Leuven. Na een zéér uitgebreide uitleg hebben mama gekozen voor deze kar http://www.fietskarinfo.be/fietskarren/chariot/chariotcaptainxl/index.html t Is een kar die multifunctioneel gebruikt kan worden: om te fietsen, om te wandelen, zelfs om te skiën (de Canadezen denken aan alles ) Nu moet papa nog eens terug gaan met de fietsen en dan kunnen we gaan toeren. Na de middag zijn mama, Floor en ik naar de rugby gereden. Papa was er al. Ik heb heel hard gesupporterd, en t hielp want Heusden heeft gewonnen:)!
Sandwich van papa gepikt (en laten smaken):)!
Als ge goed kijkt ziet ge ter hoogte van de knieën een klein handje piepen, wel, das mijne:)!
Het is mooi weer en we (Floor mama en ik) gingen te voet naar mijn vriendinnetje Sara, ze heeft namelijk een broertje gekregen en we gingen hem uitvoerig keuren! Mama had een kadootje en een kaartje voorzien en ze zei dat ik mijn naar maar op t kaartje moest schrijven. Groot was haar verbazing toen ze even later MIEL op het kaartje zag staan.... Ik heb thuis al wel eens geoefend om mijn naam te schrijven, maar Juf Heidi heeft het me te goei geleerd. Er stond een digitaal fotokadertje op de kast en ik keek samen met Sara naar de foto's. Ikke: Kijk daar, dat is Hulya! Sara: Nee dat is mijn mama! (de mama van Sara heet Hulya)
Deze morgen was ik verdrietig. Ik zei tegen papa: Ik ben verdrietig omdat ik in t klasje moet blijven eten.... En toen mama dat hoorde brak haar hart natuurlijk in 1 miljoen stukjes.... Ze stelde voor om naar oma te bellen om te vragen of ik daar mocht gaan eten maar papa vond het beter van door te bijten. Mama vertrok werken en nadat ook Floor helemaal klaar was gingen wij de deur uit, aan school was ik helemaal blij en gelukkig om mijn vriendjes en juf te zien. En ge raadt het al natuurlijk: deze middag zei ik tegen juf Heidi dat ik blij was dat ik mocht blijven eten. Mama had dan ook lekkere dingen in mijn boekentas gestopt: een sandwich met kruimelkorrels en eentje met plophesp, een banaan en een megawendypeperkoek, en mijn flesje water. Oma is mij weer komen halen en heeft me dan naar mijn thuis gebracht zodat ik daar kon spelen. Ik kwam binnen en ik zei: "En zelfs de radio staat niet op" dus heeft oma dat maar veranderd!
Floor wordt vandaag 5 maanden en dat wil zeggen dat mama terug aan de slag moet, en zeker nu dat mama en papa graag een nieuwe keuken willen (:)) maar dat wil ook zeggen dat ik moet blijven eten vanaf nu. Geladen met een doosje vol sandwichen, fruit en een peperkoekje ging ik naar de klas. Juf Heidi stond mij al op te wachten, ze gaat zeker heel goed voor mij zorgen. Deze middag kreeg ik van haar mijn medicijntjes en dan mocht ik aan de tafel bij de vriendjes gaan zitten, het was een drukste van jewelste en daar hou ik niet zo van, de juf heeft ook gezegd dat ik wat stillekes was... Het was me ook wel wat veel in ene keer. Om half vier moest oma mij komen halen want papa moest nog laat lesgeven en mama moet werken tot zes na vier. We gingen naar haar thuis en net toen ik mijn fruit op had en ik met de blokken wilde gaan spelen was mama natuurlijk weer daar en dat vond ik niet fijn en dat heb ik duidelijk laten merken. Maar mama wond er geen doekjes, en we gingen meteen weer weg want we moesten Floortje gaan halen. In de auto deed ik een beetje flauw en alsof ik hard weende, tot ik na 2 minuten een kraan zag en een traktor en mijn bui was over. Omdat ik vandaag zo flink was kreeg ik een bob de bouwer boekje om uit te lezen om in te knutselen...
Mama is verdrietig, ze huilt want morgen moet ze terug gaan werken, moet ik blijven eten en moet Floor de ganse dag naar Tante Dien. Ze huilt heel erg en ik zeg: "Mama je moet niet verdrietig zijn, ik ga flink zijn, ik vind het niet erg om te eten in t klasje" en mama huilde nog erger...
In t weekend had ik al groene snottebellen en was ik bij momenten erg hangerig. Maar toen mama mij deze middag in t klasje kwam halen had ik 39 graden koorts (onder de arm), Juf Heidi zei ook dat ik heel stil was geweest. Ik kloeg van pijjn in mijn kniekes en in mijn keeltje. Papa maakte online een afspraak bij de dokter en we mochten er meteen naar toe. Net toen we gingen vertrekken, begon de junifen te helpen, en t feit dat ik naar de dokter moest deed me roepen dat ik niet meer ziek was. Maja; afspraak is afspraak he. De dokter keek in mijn keel en zag dat ik een keelontsteking had en zo moet ik na 3 jaar en 7 maanden aan de antibiotica en dat vindt mama wel erg eigenlijk...
Het is lentedag, het seizoen van de bloemen en van de godin Flora en dus een mooie dag om mijn zusje te laten dopen! Om 14 uur kwam onze hele familie naar ons thuis. Een uurtje daarvoor was ik behoorlijk ongerust want er was nog niemand ("Mama het is geen feest want er is nog niemand gekomen") dikke oef dus toen om half 3 de living gevuld was. Mama, papa, Floor en ik mochten rechtstaan, bij Alex. En weer was ik bezorgd want mama had me uitgelegd dat Alex water over Floor haar hoofd zou gieten en dan zou Floor een vriend van Jezus zijn, maar Alex had Jezus helemaal niet bij.... De viering was mooi, mama en nog een paar vrouwelijke familieleden moesten af en toe een traantje wegvegen. Ik was te verlegen om mijn belofte op te zeggen en bijna niemand heeft het gehoord, enkel Floortje en t was voor haar dus... Nena en ik bliezen om de beurt kaarsjes uit, soms ééntje en soms ook meer. Na de viering gingen we buiten aperitieven, er waren lekkere hapjes en t was mooi weer. Ideaal dus. Floor mocht buiten in de buggy en tante Ria heeft haar in slaap gewiegd. En dan mochten we aan tafel en heb ik eens laten zien wat goed eten is, hihi. Er volgde nog dessert en koffie en taart en dan was t feest gedaan. Ik mocht mee naar omi en opi en mama en papa konden op hun gemakske opruimen. Het was een fijne dag!
Deze grote meneer deelt snoepjes uit.
Merci he.
Dansen in de zeepbellen
Ferm poepekes he?
) geweest. We moesten nog even naar binnen want Stientje was nog niet klaar en dan werden Laurens en ik losgelaten. We renden van het ene ei naar t andere en raapten onze mandjes overvol. Wat was het fijn!
Sandwich van papa gepikt (en laten smaken):)!
Als ge goed kijkt ziet ge ter hoogte van de knieën een klein handje piepen, wel, das mijne:)!
Ikke verlegen? Allee gij!
