Ik ben Emiel
Ik ben een man en woon in bij mama en papa () en mijn beroep is Avonturier/afbraakwerker..
Ik ben geboren op 26/08/2005 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn tlakto's, hamions, rrriegtuigen en in mijn wemba..
Emiel vertelt... Alles over mijn zusje vind je op www.bloggen.be/floor_thijs
05-04-2009
Hoog in de blauwe lucht...
...zag Emiel vandaag een zweeTvliegtuig...
Mama heeft nachtpost, dus moet ze overdag slapen en moeten wij stil zijn. Papa pakte alles bijeen en trok met Floor en mij het bos in. Na 2,5 uur wandelen zei papa dat we terug naar de auto moesten. Ik dacht dat we de heeeeeele weg terug moesten wandelen en vermits mijn 'achtervoeten' pijn deden zag ik dat niet zo zitten. Papa: Nee we moeten niet helemaal terug, we zijn bijna aan de auto, we hebben in een cirkeltje gewandeld" Emiel: Waar is dat circus dan?
In de auto, mama is ondertussen wakker. We zijn met ons alle 4 onderweg naar moeke: Emiel: Das toch fijn dat onze liefste schat wakker is. Mama: Ah is Floortje wakker? Emiel: Nee gij mama...
Deze voormiddag zijn we naar Leuven gebold. We gaan nl een fietskar kopen en mama heeft maar 2 eisen: degelijk en veilig. Uiteraard gaat papa daarmee akkoord en vermits er hier in de buurt nergens een fietskar-winkel is die daar aan voldoet reden we naar Leuven. Na een zéér uitgebreide uitleg hebben mama gekozen voor deze kar http://www.fietskarinfo.be/fietskarren/chariot/chariotcaptainxl/index.html t Is een kar die multifunctioneel gebruikt kan worden: om te fietsen, om te wandelen, zelfs om te skiën (de Canadezen denken aan alles ) Nu moet papa nog eens terug gaan met de fietsen en dan kunnen we gaan toeren. Na de middag zijn mama, Floor en ik naar de rugby gereden. Papa was er al. Ik heb heel hard gesupporterd, en t hielp want Heusden heeft gewonnen:)!
Sandwich van papa gepikt (en laten smaken):)!
Als ge goed kijkt ziet ge ter hoogte van de knieën een klein handje piepen, wel, das mijne:)!
Het is mooi weer en we (Floor mama en ik) gingen te voet naar mijn vriendinnetje Sara, ze heeft namelijk een broertje gekregen en we gingen hem uitvoerig keuren! Mama had een kadootje en een kaartje voorzien en ze zei dat ik mijn naar maar op t kaartje moest schrijven. Groot was haar verbazing toen ze even later MIEL op het kaartje zag staan.... Ik heb thuis al wel eens geoefend om mijn naam te schrijven, maar Juf Heidi heeft het me te goei geleerd. Er stond een digitaal fotokadertje op de kast en ik keek samen met Sara naar de foto's. Ikke: Kijk daar, dat is Hulya! Sara: Nee dat is mijn mama! (de mama van Sara heet Hulya)
Deze morgen was ik verdrietig. Ik zei tegen papa: Ik ben verdrietig omdat ik in t klasje moet blijven eten.... En toen mama dat hoorde brak haar hart natuurlijk in 1 miljoen stukjes.... Ze stelde voor om naar oma te bellen om te vragen of ik daar mocht gaan eten maar papa vond het beter van door te bijten. Mama vertrok werken en nadat ook Floor helemaal klaar was gingen wij de deur uit, aan school was ik helemaal blij en gelukkig om mijn vriendjes en juf te zien. En ge raadt het al natuurlijk: deze middag zei ik tegen juf Heidi dat ik blij was dat ik mocht blijven eten. Mama had dan ook lekkere dingen in mijn boekentas gestopt: een sandwich met kruimelkorrels en eentje met plophesp, een banaan en een megawendypeperkoek, en mijn flesje water. Oma is mij weer komen halen en heeft me dan naar mijn thuis gebracht zodat ik daar kon spelen. Ik kwam binnen en ik zei: "En zelfs de radio staat niet op" dus heeft oma dat maar veranderd!
Floor wordt vandaag 5 maanden en dat wil zeggen dat mama terug aan de slag moet, en zeker nu dat mama en papa graag een nieuwe keuken willen (:)) maar dat wil ook zeggen dat ik moet blijven eten vanaf nu. Geladen met een doosje vol sandwichen, fruit en een peperkoekje ging ik naar de klas. Juf Heidi stond mij al op te wachten, ze gaat zeker heel goed voor mij zorgen. Deze middag kreeg ik van haar mijn medicijntjes en dan mocht ik aan de tafel bij de vriendjes gaan zitten, het was een drukste van jewelste en daar hou ik niet zo van, de juf heeft ook gezegd dat ik wat stillekes was... Het was me ook wel wat veel in ene keer. Om half vier moest oma mij komen halen want papa moest nog laat lesgeven en mama moet werken tot zes na vier. We gingen naar haar thuis en net toen ik mijn fruit op had en ik met de blokken wilde gaan spelen was mama natuurlijk weer daar en dat vond ik niet fijn en dat heb ik duidelijk laten merken. Maar mama wond er geen doekjes, en we gingen meteen weer weg want we moesten Floortje gaan halen. In de auto deed ik een beetje flauw en alsof ik hard weende, tot ik na 2 minuten een kraan zag en een traktor en mijn bui was over. Omdat ik vandaag zo flink was kreeg ik een bob de bouwer boekje om uit te lezen om in te knutselen...
Mama is verdrietig, ze huilt want morgen moet ze terug gaan werken, moet ik blijven eten en moet Floor de ganse dag naar Tante Dien. Ze huilt heel erg en ik zeg: "Mama je moet niet verdrietig zijn, ik ga flink zijn, ik vind het niet erg om te eten in t klasje" en mama huilde nog erger...
In t weekend had ik al groene snottebellen en was ik bij momenten erg hangerig. Maar toen mama mij deze middag in t klasje kwam halen had ik 39 graden koorts (onder de arm), Juf Heidi zei ook dat ik heel stil was geweest. Ik kloeg van pijjn in mijn kniekes en in mijn keeltje. Papa maakte online een afspraak bij de dokter en we mochten er meteen naar toe. Net toen we gingen vertrekken, begon de junifen te helpen, en t feit dat ik naar de dokter moest deed me roepen dat ik niet meer ziek was. Maja; afspraak is afspraak he. De dokter keek in mijn keel en zag dat ik een keelontsteking had en zo moet ik na 3 jaar en 7 maanden aan de antibiotica en dat vindt mama wel erg eigenlijk...
Het is lentedag, het seizoen van de bloemen en van de godin Flora en dus een mooie dag om mijn zusje te laten dopen! Om 14 uur kwam onze hele familie naar ons thuis. Een uurtje daarvoor was ik behoorlijk ongerust want er was nog niemand ("Mama het is geen feest want er is nog niemand gekomen") dikke oef dus toen om half 3 de living gevuld was. Mama, papa, Floor en ik mochten rechtstaan, bij Alex. En weer was ik bezorgd want mama had me uitgelegd dat Alex water over Floor haar hoofd zou gieten en dan zou Floor een vriend van Jezus zijn, maar Alex had Jezus helemaal niet bij.... De viering was mooi, mama en nog een paar vrouwelijke familieleden moesten af en toe een traantje wegvegen. Ik was te verlegen om mijn belofte op te zeggen en bijna niemand heeft het gehoord, enkel Floortje en t was voor haar dus... Nena en ik bliezen om de beurt kaarsjes uit, soms ééntje en soms ook meer. Na de viering gingen we buiten aperitieven, er waren lekkere hapjes en t was mooi weer. Ideaal dus. Floor mocht buiten in de buggy en tante Ria heeft haar in slaap gewiegd. En dan mochten we aan tafel en heb ik eens laten zien wat goed eten is, hihi. Er volgde nog dessert en koffie en taart en dan was t feest gedaan. Ik mocht mee naar omi en opi en mama en papa konden op hun gemakske opruimen. Het was een fijne dag!
Wow, ik wilde met de fiets naar school en papa zei: OK! Dus gingen we met de fiets naar school: ik op mijn fiets en papa liep langs mij: hij moest me duwen en sturen en zorgen dat we allebei niet zouden verongelukken! Wat een karwei. Maar als we de schoolpoort binnenreden werd ik als een held onthaald: ik zag jaloerse blikken naar mijn fiets kijken en meteen stonden er veel vriendjes uit de klas rond mijn fiets om te kijken hoe sjiek die wel niet is, en juf Heidi vond hem ook geweldig... En ik blonk als een kerstbol!
We komen terug van de school: mama, ik en natuurlijk Floor. We rijden de inrit op en ik zie de auto van papa (normaal is papa NA ons thuis van t werk) en ik roep blij verbaasd: "Oh kijk mama, papa is voor ons thuis, dat is toch niet te geloven he..."
Emiel: "Papa weet gij waar dat paars wieleke is?" Papa: "nee, welk wieleke?" Emiel: "Ja, dat rond"...
We zijn naar de winkel geweest, als we terug thuis komen zijn omi en opi aan onze gesloten deur geweest, opi heeft bloemekes gebracht. Emiel: "Oh kijk eens, nu is ons huis mooi versierd he"...
Emiel: Later als ik groot ben dan koop ik een groene auto met zonder wielen. Mama: Oei maar das wel moeilijk om te rijden hoor. Emiel: Ik pak dan papa zijn wielen en ik koop nieuwe voor papa.
Emiel: wat gaan we straks eten? Mama: Brocolli en patatjes en zalm of kip je mag kiezen. Emiel: Kipje met zalf.
Mama komt Emiel ophalen aan de school voor de middagpauze: Emiel: Is papa thuis? Mama: Neen jongen, papa is werken? Emiel: Is oma thuis? Mama: Neen. Er is nobody thuis. Emiel: Wie is dat want die ken ik niet he.
Emiel, terwijl hij zijn derde kom wortelknolseldersoep leeg slurpt: Het smaakt mij mama!
Floor brabbelt er vrolijk op los. Emiel: Wat zegt ze mama?
Mama heeft een groeimeter tegen de kast gaan hangen. Ze meet mij: 1 meter, 6 centimeter en 5 milimeter ben ik. Een half uur later hoop ik al 1 meter en 7 centimeter te zijn want ik zeg: "ik ga mij nog eens meten"
Mijn vervoegingen zijn nog niet wat het moet zijn: "Toen wij gisteren bij ome Gijs wasse en alles ophangde toen ziede ik sterren en de maan."
"Mama, jij mag patatjes eten en ik een broterham met pate en dan ene met choco en dan met peculolaaspasta en dan ene met met met -hij kan niet op het woord 'confituur' komen- met dat waar het muiske was ingevallen in het verhalenboekske van omi."
Als mama gaat slapen komt ze mij nog altijd een kusje geven: Mama: "Slaap wel lieve schat. Ik zou jou graag." Emiel: "Ik zie jou ook graag lieve Floor" En mama smolt natuurlijk compleet!
Beste lezertjes, vandaag heb ik wéér een nichtje gekregen: Stien Houben, ze was er al vroeg bij vandaag: om 4u deze morgen is ze geboren. Ze is het zusje van Laurens en het kindje van ome Gijs en tante Marieke. Ik snap het wel niet goed dat ze Houben heet want ik verkondigde aan de schoolpoort tegen Louke en in t klasje tegen juf Heidi dat 'Launers een zusje heeft en ze heet Strien Stuis', tja als echte Piet Piraat fan is t leven toch niet altijd even simpel he Toen mijn school uit was zijn we meteen naar haar gaan kijken, maar ze sliep zo zalig dat we haar nog niet echt hebben kunnen bewonderen!
)
Sandwich van papa gepikt (en laten smaken):)!
Als ge goed kijkt ziet ge ter hoogte van de knieën een klein handje piepen, wel, das mijne:)!
Ikke verlegen? Allee gij!
Samen tv kijken.
